Fabrieks windgeneratoren voor jachten hebben sleepringen. Zodoende kan de generatorkop draaien in de wind.
Aangezien wij altijd ankeren en de boot theoretisch met de neus in de wind gaat liggen heb ik gekozen voor een beperkte kruimogelijkheid. De molenkop kan rondom draaien maar ik belet hem daarvan door een touwtje. Dat is technisch makkelijker en je hebt weer een zwak punt minder. KISS.
Waar ik nu anker is de wind een beetje wispelturig, varieert in richting en sterkte, de richting wijzigt constant maar maximum 45°, ik ken ankerstekken waar de windrichting 180 ° wijzigt in seconden.
In Griekenland heb je overal bergen, enkel op zee is de windrichting constant.
De oudere windcharger modellen hadden ook een tweeblad propeller en werden vast op de mast gemonteerd. Dat had een reden, namelijk als een tweeblad zich door de windvaan in de wind draait (kruien) gaat dat enkel op het moment dat de wiek verticaal staat. Staat die horizontaal (twee keer per omwenteling) dan is de middelpunt vliedende kracht zo groot dat kruien onmogelijk is,. Het resultaat is dat het kruien erg gewelddadig is, schokkerig, binnen hoort het zich als een mitrailleur aan. Ook ik leg de staart soms vast zodat kruien niet door de generatorkop maar door de boot gebeurt. Langzaam. Heeeel langzaam.
Dat heeft ook als voordeel dat de acceleratie van de wiek veel gematigder is, als nadeel dat je vermogen verliest. De wind komt eerst schuin in, heeft minder wiekcirkel om kracht over te brengen, langzaam legt de boot zich boeg in de wind waarna 100% wiekcirkel nuttig is.
Verleden jaar had ik op een ankerstek achter een 350 meter hoge heuvel wind die constant om de berg heen woei, soms rond de west soms rond de Oost. Erg vervelend, ons bootje heeft 15 m² kiellateraal en zeer weinig windweerstand omdat het diep ligt. Dus ons bootje draait ontzettend langzaam. Catamarans (70 % der huurjachten tegenwoordig) hebben net het tegenovergestelde gedrag. Geen kiel en windvang als een schoolgebouw. Dus dat gaat niet goed samen wat vele cat bezitters of cat huurders niet beseffen. Ook voor de grote windgenerator is die ankerstek knudde. Geen rendement. Wind moet constant zijn, richting en sterkte. Niet van o naar zeven BF west in een seconde om dan te wisselen in 0 naar 7 BF Oost de volgende seconde. Dus ik had de generatorkop zo gebindseld dat hij 180° kon kruien. Ging een dag goed, de volgende avond merkte ik dat er iets fout was. De accuspanning was erg laag. Ik zag op de accumonitor dat er 44 A verbruikt werd, iets dat niet goed is.
Wat was er gebeurd ? Het lijntje dat de generatorkop verhinderd helemaal rond te draaien was gebroken. Puur geweld. Dan had de generatorkop twee 360 ° in dezelfde richting gemaakt met als gevolg dat de pinkdikke stroomkabel zichzelf had afgewurgd rond de generatormast. Kortsluiting net onder de generator. Zeven meter van die kabel totaal gesmolten, twee waterdichte stekkers total loss, gewoon gesmolten, de ampèremeter een slap plastikpapje en mijn accu´s zowat leeg.
De kortsluiting zat net onder de diode op de generator. Daar zat ook de zekering. Was ik niet aan boord geweest… brand.
Ik heb nu de diode bij de accu´s zitten en een grote zware steekzekering in de stroomkabel.
Een verhaaltje. Laatst was een paar dagen zware Zuidenstorm aangezegd. Ik zeil naar een plaatsje waarvan ik weet dat het veilig is. Aan hogerwal en erg goed houdende ankergrond.
Dan komt de catamaran invasie. Eerst drie (met Nederlandse vlag) 50 voets cats komen rond me ankeren, later volgen er nog vier, één ervan 68 voet lang.
Het ging goed, puur geluk. Die flatgebouwen schaatsen over het water als een ballon, ons bootje is als een onderzeeër. Wat die mensen ook niet beseffen is dat wij geen generator hebben en stroom opwekken met zon en wind. Nu was er een week geen zon dus dan komen de windgeneratoren in het spel. Maar,… als er 20 meter vóór je boeg een flatgebouw (grote cat) komt ankeren heb je geen wind meer. Dank je.