Onderwerp: Ideeën voor coöp development hydrogenerator?

Ik bedoelde alleen de generator inbouwen, terwijl de torsielijn en de schroef afneembaar blijven...

Peper schreef :
Het hele stukje "relatief" ging aan je voorbij? In technische termen; de factor C valt weg bij een differentiaal.

ErikSnel schreef : Dan klopt dat!
Het voordeel van die constructie is dat de aansluiting zo dicht mogelijk op het wateroppervlak kan blijven en de sleepschroef niet zo snel gaat 'waterskiën'. Dat schijnt te gebeuren boven de 10 knopen...
boarderbas schreef :
Kennelijk! Ik ben gewend aan 'speed in water'.

Ik heb de schroefbladen in 2 delen geknipt om de wrong er in te kunnen torderen. De brede bladen maakten dit onmogelijk.
Het is een heel gehannes om die 'taartpunten' op de as te lassen, maar het lukt uiteindelijk toch.


Ik ben niet bang om ze door middelpuntvliedende kracht te verliezen, maar het een en ander is wel erg buigzaam... en bij een poging er iets van een wrong in te draaien breken de taartpunten al snel af of verbuigen zo dat de hydrodynamiek ver te zoeken is.
Dit wordt het dus niet!

Morgen gewoon 50mm rechthoekige stroken van RVS op de holle as lassen en deze dan torderen om de wrong 'right' te krijgen.

'Peper, wat ga je doen met die taartpunten?' Dat weet ik nog niet, maar ik heb nog een idee...
'Daar waren we al bang voor!'
Groeten, Peper.

Ik ben maar eens aan het tekenen gegaan voor mijn sleepgenerator.
Een schroef op een as van een centimeter of 60 die in een turbinebuis draait die stilstaat en met paravinnetjes op enige diepte getrokken wordt.
De as van de schroefas krijgt een ceramisch treklager voorop en druklager achterop, de rest wordt van carbon en vast wel een beetje titanium gemaakt.
Een turbinebuis kan de snelheid van het langsstromende water aanmerkelijk verhogen (tot wel 1,5 keer) waardoor de schroef klein kan blijven.
Plaatjes:
Vooraanzicht:


Achteraanzicht:


Bovenaanzicht:


Zijaanzicht:


Link naar bewegend 3D ding: webapp.machineresearch.com/#/s...Is5XYWC4W/export.hwf

Heb je je turbine niet verkeerd om? Of steekt de punt naar achteren?

Punt steekt naar voren en nee, turbine staat goed. Lees het topic maar door.

Turbinebuis maakt het wel stuk complexer. Nu moet je dat keramiek, carbon en titanium natuurlijk wel ergens toepassen als het jeukt, maar om dat nu achter je aan te slepen...

Laat de huidige 'paravinnetjes' zitten waar ze zitten en voeg er nog 2 toe op de plaats waar de 'schoren' aan de turbine tunnel zitten. Vergelijkbaar met de 'kielvin' aan de onderkant. Dan heb je meteen een mogelijkheid om meer krachten van de schoren op de turbine tunnel over te dragen.
Ik zal eens zien of ik aan een RVS ring van 600mm x X hoog x 3mm dik kan komen. Een lichte constructie is hier een relatief voordeel aangezien gesleepte zaken achter een boot de nijging hebben uit het water te komen en te gaan waterskieën. Dan mag het ook zwaar zijn.
Groeten, buurman Peper.

Sunday: Hoe ga je zorgen dat de turbinering goed in water blijft met de vinnetjes aan de zijkant en boven ook boven?
Met gewicht onderin?

Paravaanvinnetjes zijn geheel niet nodig als je de ring een beetje scheef aan de driepoot zet...

Yep dat doet Sunday als ik het zijaanzicht zie.

Buurman Sunday heeft inmiddels een 500mm dia turbine ring van RVS 316L in huis staan! Dat is 100mm minder dan de turbine ring die hij heeft getekend, maar als zijn cad programma kan scalen heeft hij dat snel aangepast.
Groeten, Peper.

'Zeg Peper, ben jij wel fris met die microfoonstandaard?'
Nou op het ogenblik moet ik eigenlijk wel onder de douche, maar dat ruiken jullie toch niet!

Ok, het oude plan ligt bij het RVS schroot en op de overgebleven holle as heb ik gewoon 3 stukken RVS 316L gelast (met een Arosta 316 elektrode, niet dat jullie denken dat het na 2 weken weer rood verroest is, nu duurt het gewoon langer).
De stroken zijn 40mm breed en in de lengte richting onder een hoek van zo'n 15 graden gezet. Door het afknippen van een 40mm brede strook ontstaat er meteen torsie bij het knippen. Hiervan heb ik meteen gebruik gemaakt door dit als wrong te interpreteren. Uiteindelijk heb ik de wrong meteen doorgezet naar zo'n 45 graden aan het uiteinde van de 3 schroefbladen.


De schroefbladen zijn smal, maar dat zijn de schroefbladen van de hydrogenerator van Zeekraal ook en daardoor heb ik het vermoeden dat de schroefbladen helemaal niet zo breed hoeven te zijn om een redelijk vermogen uit het water te kunnen halen.
Het samenstellen van schroefbladen uit een schijf lijkt een mooie ronde schroef op te leveren waarvan je denkt 'die zal wel goed gebalanceerd zijn', maar dat hoeft niet zo te zijn.
Drie rechthoekige stroken van 15cm leveren een schroefdiameter van 30cm op en daar kan je veel meer vermogen uit halen dan drie 'taartpunten' die een schroef van 22cm vormen.

Het resultaat is een 'microfoonstandaard' met het torsiekoord in de holle as.
Op het lokale 'sufferdje' liggen nog wat spullen van Sunday die gebruikt gaan worden tegen schavielen van het koord, torsie verstijving van het koord en een kousje uit 1 stuk om de as op de generator te maken. We zullen daarvoor een 'Boarderbasse oogsplits' gebruiken en die met een takeling voldoende torsiestijf maken.
Het koord wordt aan de zijde van de schroef met een 'interferentie schroef' vastgezet. Je gebruikt dan een RVS houtdraadbout om deze in het centrum van het koord in te schroeven waardoor het koord zich tegen de wand van de holle as vastklemt. Ik weet niet of dit een correcte werktuigbouwkundige benaming is. Bij een voorste kruisband plastiek van de knie werd de interferentieschroef gebruikt om een stuk van de patellapees tussen de femurcondylen in het bot vast te klemmen om vervolgens net voor de eminentie het tibiaplateau in te duiken en dan op de tuberositas tibiae aan de voorkant met een schroef tegen het bot te klemmen. Dan had je weer een functionele kruisband.

'Hé Peper, zo is het wel genoeg ja! Een beetje met moeilijke woorden smijten waar ik niets van snap. Ik weet ook wel een moeilijk woord hoor: aquaduct! En ik weet ook nog wat dat is!'

De schroef is nu klaar voor de eerste testen. Ik moet nu nog de roterende bevestiging op het hek maken en iets vinden om het toerental te meten bij een bepaalde snelheid 'door het water'. Door de wrong nog te verstellen en aan te passen is het de bedoeling bij 5knts een zo hoog mogelijk onbelast toerental te halen. Is het onbelaste toerental iets van 400rpm, dan kan er een generator van 100W bij 450rpm aan. Is het maar 200rpm, dan is het de beurt aan de 100W generator bij 130rpm. Het zijn beide 3 fase windmolen generatoren. Wel Chinees overigens...
Groeten, Peper.

PS. Ik had het kunnen weten, hij zet de foto weer op z'n zij...
Yes, gelukt!

In een ander draadje over windmolens heb ik net dit schema geplaatst.
Een driefaden gelijkrichter met spannings verdubbeling. En als het toerental oploopt en de laadspanning wordt wel bereikt gaat het laden gewoon standaard rechtuit.
Scheelt bij mij ongeveer de helft in aanloop toerental.

@rooiedirk:
Een Greinacher-Delon spanningsverdubbelaar! Dat is een goede methode, maar de moderne booster SMPS technologie kan een veel nauwkeuriger bepaalde spanning geven met indien nodig vertienvoudiging van de ingangspanning. Dan ben je eerder aan een voldoend hoge laadspanning zoals ook een MPPT regelaar dat doet.

Ik ga niet uit van een constante spanning of stroom uit de generator. Ik ga dat ook niet nastreven door de bekrachtiging van de veldmagneet te regelen. Dat is niet reëel voor een zeilboot. Ik ga uit van een permanente magneet generator, die geen vermogen voor het opwekken van het veld nodig heeft. Ik zoek de oplossing in het boosten naar een vaste maximale spanning en dan moet de stroom noodgedwongen kleiner of groter worden afhankelijk van het opgewekte vermogen (en dus de snelheid van de boot door het water).
Mijn LiFePO₄ accubank kan heel goed geladen worden met een variërende stroom, overladen met een te hoge spanning is een veel groter probleem voor dit type accu. Met een booster en een maximale uitgangsspanning is er geen probleem op dat gebied.
Groeten, Peper.

@Peper,
Eens, een boost converter kan dit beter, maar anders had ik een buck-boost converter moeten maken, terwijl ik nu met een simpele buck regelaar toe kan.

Da's waar! Daarom ga ik voor de sleepgenerator voor een lage spanning en een 'dikke' stroom, zodat ik makkelijk naar een vaste spanning van 55V kan boosten voor mijn LiFePO4 accubank.
Er is voor mij een nieuwe mogelijkheid, namelijk de inzet van fly back converters met een ingangsspanning tussen de 3 en 33V en dan een gestabiliseerde zwevende uitgang met 3,5V voor elke cel.
Dan maakt de ingangsspanning helemaal niets meer uit en kan ik elke cel van mijn 16 cellen exact volladen en tevens balanceren. Het topic heet: 'de alles etende acculader'.
Groeten, Peper.

48 pagina's verplicht leesvoer: digitalcommons.usu.edu/cgi/vie...&context=gradreports

en.sailcharger.se

Nog een; 122 pagina's: calhoun.nps.edu/bitstream/hand...Grant.pdf?sequence=1

Oeh, die sailcharger is een mooi ding! Zie je ook hoe breed de bladen zijn? Brede bladen is dus toch niet echt fout. Het zijn wel weer brede bladen in een 'shroud'. Zou dat een voorwaarde zijn voor het gebruik van brede bladen? Ik ben benieuwd wat Go West erover denkt...

Pitch verstelling, kennelijk ook nog u-proc geregeld. Dan kun je het ding dus afstellen op maximale opbrengst en afremming. Het één gaat niet zonder het ander.
De bolling vaan de bladen zit aan de 'achterkant', het is dus geen aandrijfschroef die omgekeerd wordt gebruikt!
Door de geringe lengte hebben de bladen nauwelijks wrong nodig.
Zowel de leading- als de trailing edge van de schroefbladen zijn recht, er is geen vorm van profilering van de 'edges'.
Er lijkt wel een NACA profilering van de bladen te zien. Zo te zien is het een asymmetrisch profiel.

Ik dacht mijn hele 'schroefbladen uit een schijf' idee overboord te moeten zetten omdat ik in het centrum te weinig 'vlees' had voor een goede bevestiging. Uit deze generator komt de oplossing hiervoor: 'maak de as dikker'.
De 'tipvanes' aan de as kant van de schroefbladen vind ik uiterst intrigerend! In een shroud heb je geen tipvanes nodig, daarvoor heb je de shroud zelf. 'Tipvanes' aan schroefbladen op het punt waar de omtreksnelheid het laagst is, lijkt geheel tegen alle logica in! Maar daarom voor mij juist zo intrigerend!
Groeten, Peper.

Sailcharger: zijn er ook nog berichten van NA 2013?

Kan JIJ ze vinden?

Sea urchin:


citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/...01&rep=rep1&type=pdf