Onderwerp: Overstap van AGM naar LiFePo accu, lowlevel manier

roozeboos schreef :
Rooz, ik wil helemaal niet dat je ophoudt, je input in deze is meer dan welkom!

Er is geen grotere nadelige invloed op de levensduur van LFP cellen dan het gebruik van de laadprincipes voor lood zwavelzuur cellen.
Bij CV laden tot 3,4V kun je de cel niet overladen want die zit bij 3,4V vol. Er loopt dan geen stroom meer en er komt dan ook geen lading meer in de cel. Voor 'Lithium plating' heb je stroom nodig, als die er niet is, is er ook geen Lithium plating.
Dat er geen stroom meer loopt is in een meting aangetoond.
Serieel laden van 4 cellen kan ook met 13,6V als maximum laadspanning. De cellen gedragen zich niet als Ohmse weerstanden in een spanningsdeler en je moet rekening gaan houden met ongelijke verdeling van de lading over de cellen. Bij individueel celladen kan dat niet optreden.
Sinds december vorig jaar staan er 4 LFP cellen van 72Ah 24/7 aan 4 celladers met 3,4V laadspanning per cel. De enige onderbreking was de wintermeet waar de hele installatie buiten in de zon heeft gestaan met een 50W zonnepaneeltje. De totale spanning is, was en blijft 13,6V. Nog steeds geen bolle cel...
Laden met bulk, absorptie en float is een lood zwavelzuur accu algoritme en moet je niet gaan toepassen op LFP cellen, je hebt een garantie op 'sudden cell death' door 'Lithium plating' als je dat doet. Een LFP cel wordt het veiligst geladen met een CV algoritme (is nauwelijks een algoritme te noemen!) met stroombegrenzing op 0,1c (een laadstroom van 0,1 x het aantal Ah van de cel). Hogere laadstromen kunnen wel, maar dragen bij aan een kortere levensduur van de cel. Wie sneller wil laden doet dat ten koste van de levensduur.
Fabrikanten geven 3,65V aan als de maximale laadspanning. Door de lage Ri van de LFP cellen komt de laadstroom dan aan 1c en hoger. Laat je die laadspanning op de cel staan, dan gaat deze onherroepelijk kapot. Snel laden is dus ook snel kapot. Roozeboos zijn oproep om toch vooral de lader van de accu te halen als deze vol zit is gebaseerd op 'Float charging' van lood zwavelzuur accu's, dat moet je niet doen bij LFP accu's en als je het doet bij LCM accu's, ontploffen ze. Float charging is om sulfatering van lood accu's te voorkomen en heeft geen enkele betekenis bij LFP accu's. Bij het respecteren van de 3,4V als maximale laadspanning voor een cel, kan de lader gewoon op de cel blijven. Afname van lading uit de cel leidt tot spanningsdaling van de cel en de individuele celladers zullen dit op basis van het verschil tussen celspanning en laadspanning meteen weer gaan aanvullen, maar nooit hoger dan het punt dat de cel de 3,4V bereikt. Dan wordt de laadstroom 0.
Groeten, Peper.

Als je een vol geladen cel afkoppelt en 24 uur laat staan dan is de klemspanning nooit meer dan 3,3 volt. Dat is dus de maximale rust spanning. Continu op een spanning hoger dan die 3,3 volt aansluiten verkort de levensduur.

Prima, Peper, maar mij kan je niet overtuigen. Spanning blijft spanning, ook al zit ie onder de max, hij blijft toch "duwen".
Als ik WnW was zou ik het zo maken dat de lader wordt ontkoppeld als het laden gereed is.
De cellen blijven -voor zeker- heel, en een eventuele fout in de lader kan geen ongewenst te vol laden of te veel ontladen veroorzaken. (als je niet aan boord bent natuurlijk.)
Wat jij allemaal in je (niet maritieme) schuurtje doet met de cellen in de testopstellng kan je pas over een jaar of 2 a 3 analyseren als je pech hebt.
Iedere accu houdt het wel 2 jaar vol. Ik neem aan dat WnW langer plezier wil hebben van de Li FePo, ook al omdat ze relatief duur zijn.

Wil je niet te moeilijk doen en het simpel houden, dan kan je beter een paar autoaccu's aan boord gooien. Weegt wat meer en heeft minder bruikbare leefruimte, maar kost ook geen drol. Het extra gewicht zal voor Jugo zijn boot niet zo een probleem zijn, neem ik aan.

Dus er zijn twee mogelijkheden.
1. Alles wordt nu goed aangepakt, en de LiFePo's doen het jaren lang zonder problemen.
2. Het wordt Kiss gehouden, zoals Jugo wil, en de LiFePo's overlijden toch binnen 2 jaar.
2b. Ze blijven heel, dat kan ook nog.

Hoe dan ook, LiFePo's zijn naar mijn mening vanwege de kosten een lange termijn investering, waarvan je nu nog niet weet wat het rendement wordt. Er is nog geen noemenswaardig verleden met de LiFePo's, helaas. We zijn nog aan het experimenteren, mede door onze af en toe ruige maritieme omgeving.
Dus dan zou ik zelf er alles aan doen om de batterijen zoveel mogelijk te liefkozen. Hier en daar wellicht "over the top". Meeste kans op een goed rendement.

Overigens heb ik voor mijn elektrische aandrijving op de Tapas voor tweedehandse (lithium Ion) cellen gekozen. Kost een stuk minder, en doet dus minder pijn als het toch stuk blijkt te gaan.

NB: alhoewel hier toch steeds eigenwijze en stellige meningen worden geventileerd, weet eigenlijk nog niemand hoe het precies werkt. Ik ook niet. Hou dat in het achterhoofd!

Misschien is het al langsgekomen, maar ik kwam dit tegen. Aardige kost voor wie iets meer wil weten van lfp-accu's.
www.google.com/url?sa=t&source...&cshid=1566991190702

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Philip schreef :
Inderdaad, zo’n Orion is dan een 1-traps lader die, indien conservatief afgesteld, tijdens het motoren altijd aan kan zijn. Minder low level, ga je m uitzetten als een van de cellen, of de hele bank vol zit.

Ik snap op mijn beurt nog niet wat je met een meertraps lader moet bij LFP?

3Noreen schreef :
Laten de individuele celladers nu ook op 3,3V in te stellen zijn!
Ik ben erg benieuwd naar de verklaring van hoe die 0,1V hogere spanning de levensduur verkort. De daling met 100mV kan makkelijk worden gevonden in het afkoelen van de cel na het laden. Alle accu's dalen in spanning als ze kouder worden. LFP cellen worden niet snel warm indien de laadstroom de 0,1c niet te boven gaat vanwege hun lage Ri. Ook een lage laadstroom veroorzaakt warm worden van de cel en daarmee een verhoging van de rustspanning.
Jouw bewering zou waar kunnen zijn, maar is alleen te onderbouwen indien de cel temperatuur bij laden en na 24 uur in de beschouwing wordt meegenomen.
Je zult ook zien dat als een 'volle' cel van de lader wordt gehaald en na 24 uur weer wordt aangesloten op 3,4V laadspanning, deze meteen een behoorlijke laadstroom trekt. Dat duurt maar een paar minuten en daarna wordt de laadstroom weer 0.
Of de laadstroom 0 wordt doordat de cel door de laadstroom wordt opgewarmd en de celtemperatuur en de celspanning daardoor stijgt? Ik heb het nog niet onderzocht. Ik verwacht dat het van beiden een beetje is.
Daarnaast er is er ook sprake van een ladingsverdeling over de platen van de cel. Er zijn ladingsclusters te zien indien de cel nog niet vol zit. Herclustering van de lading kan aanleiding zijn tot verlaging van de spanning van de cel zonder dat er ook maar een uA uit die cel weg is gelopen. Verder hebben de platen ook een 'veldeffect'. Dit zorgt ervoor dat er bij de tabs van de cel een hogere ladingsdichtheid ontstaat en dus ook een hogere spanning. Na 24 uur is die ladingsdichtheid vereffend en de klemspanning iets gedaald. Verder heeft een LFP cel zelfontlading, die is heel klein en bijna niet meetbaar en zal geschat in de grootte van pico Ampères zijn.
Tel de bovenstaande invloeden op en er is een verklaring waarom identieke cellen in serie toch individueel een andere spanning hebben, de z.g. 'onbalans'.
Omdat jij de beschikking hebt over heel geavanceerde meetapparatuur trek ik de meetwaarden voor geen nanoVolt in twijfel. Zonder in achtneming van de bovenstaande variabelen staat voor mij het woord 'dus' niet echt vast. Evenzogoed hoor ik graag van jouw bevindingen!
Groeten, Peper.

3Noreen schreef :
En hoever krijg je een LFP cel geladen als je die een eeuwigheid aan CV = 3.3 V hangt?

@Peper: Als een uitgeruste volle cel toch een paar minuten stroom opneemt bij aansluiten op 3,4V. Dan gaat er dus energie die cel in. Zou warmte kunnen zijn, maar dan ontstaat er een thermisch evenwicht en gaat de laadstroom niet naar 0. Dat doet die laadstroom wel volgens jouw metingen. Dus het warmte verhaal houdt geen stand dan.
Van een volle 3,4v geladen cel daalt de spanning na afkoppelen naar 3,3V. Zonder ook maar een picoampere aan de buitenwereld geleverd te hebben. Dan moet er dus een ander mechanisme zijn. Wellicht dat van die ladingsclusters. Is dat dan het ‘slijtage’mechanisne waar de eerst genoemde energie in gaat zitten?
Ik weet het niet, vandaar ook mijn vraag over laden met CV 3,3V

Twist schreef :
Wat jij er mee moet is aan jou. Maar mijn LFP's zijn nu 5 jaar in gebruik. Wij "wonen" 3-4 maanden per jaar aan boord. Er is geen aanwijzing dat ze achteruit gegaan zijn. Ik laad ze met een twee traps lader. 14 volt bulk. Daarna een float van 13,3 Volt. Waarbij mijn balansers op 3,28 Volt staan. Dus zullen de balansers voor een klein stukje de cellen ontladen om ze in balans te brengen. Ht laden gebeurt met zonne energie en stukjes op de motor. Nooit 24/7 aan de wal stroom dus.
Voor mij wegen de meerkosten van de LFP accu op tegen het verhoogde laadrendement van ±40% en dat na 5 jaar gebruik ik geen merkbare capaciteit verlies heb en ik er veel vertrouwen in heb dat in de volgende jaren dat ook niet gebeurt. Als ze na tien nog 80% van de nieuw capaciteit hebben is het voor mij een geslaagd experiment ! Nog 5 jaar te gaan dus. Ik heb nog nooit een loodaccu gehad die na 5 jaar meer dan 70% over had.

Twist schreef :

quote opnieuw, want niemand lijkt het te lezen:

Over absorbing, even at pack voltages as low as 13.68V, can result in charging to 100% SOC.

dus niet spanning aanbieden ook al is het lager dan de max spanning.
Die eeuwigheid moet je dus gewoon niet doen. Geladen: Lader eraf.

Wat Peper ook zegt.
Het kan kloppen hoor, maar ik zou het risico niet nemen!
Bovendien zal Peper dit tot in diezelfde eeuwigheid verdedigen omdat het uitschakelen niet op zijn bordje zit.
Anders was ie vast allang over geweest. Vasthouden aan een verkeerd ontwerp dus.
Mijn mening hoor, staat me vrij mag ik aannemen. Een ieder moet zelf maar weten wat ermee te doen.

Ik zal me nu echt er niet meer mee bemoeien, tot het draadje een andere kant op gaat. mijn punt is duidelijk. Heb ook wel wat beters te doen.

3Noreen, dank. Je zit in ‘float’ dus net boven de echte rustspanning, en ze staan niet altijd aan een lader. Je ervaringen gedurende 5 jaar zijn glashelder en bemoedigend.
Daarmee denk ik dus dat een dynamo beschermende op 13,3 V afgestelde Orion dcdc gedurende het motoren de LFP bank prima kan bijladen

Ik volg al jaren de discussies omtrent de LiFePo4 accu’s, uit interesse en sinds kort ook met het idee dit systeem in mijn boot te bouwen.

In dit draadje valt weer op de diskussie over de schadelijkheid van het aangesloten zijn aan een lader. Ik denk zelf dat de Victron Orion een hele mooie en betaalbare oplossing is om de dynamo veilig te gebruiken. En over het aangesloten staan, ik weet niet hoeveel jullie per jaar op de motor varen? En per dag?
Bij mij daait die motor hoogstens 2-3 uur achter elkaar dus dat kan vlgs mij geen probleem vormen.

Motor uit betekend lader uit, dus hoe groot is dit probleem?
Peper schrijft dat zijn test nu ¾ jaar vrijwel onafgebroken de accu’s onder lading staan. Dit betekent dus zo’n 365*3/4*24 uur=6570 uur. Mijn motor draait per jaar ongeveer 150 uur; ik zou dus over 43 jaar zover zijn…

newbie vraag: Over het automatisch laten afslaan bij een volle accu: hoe doe je dit? Hoe doet een wal lader specifiek voor LFP dat?

als het simpel gehouden moet worden als experiment is dit misschien wat ?

-: laden tot 3.4v per cel (13.4v 13.6 pack) en dan de lader uit (uit is simpel) , misschien met een simpel volt meter boardje van ali welke de lader uitschakeld bij 13.4 ? 13.6

dan hoef je misschien niet eens cel boardjes te gebruiken omdat ze niet hoog genoeg geladen worden om onbalans te introduceren , die , wat ik begrijp , pas bij een hoger voltage gaan ontstaan . verder voordeel is dat je in het 'echt' veilige gebied blijft vwb levensduur vd cellen

edit : nog geen koffie , kan niet rekenen

@Twist:
in de range van 3V tot 3,4V verloopt de procentuele SOC van een cel van ongeveer 30% tot 95%. Dit zonder rekening te houden met de temperatuur, vandaar de 'ongeveer'.
3,3V komt dan overeen met een SOC van 75%. Als je een LFP cel tot st Juttemis aan een 3,3V CV lader laat staan, zal deze niet voller zijn dan 75% bij het ochtendgloren van st Juttemis.
Als je dan de lader er vanaf haalt zul je toch zien dat de spanning de dag na st Juttemis is 'ingekakt' met 100mV of meer.
Heb je een accu met een flinke capaciteit dan kun je met die 75% SOC heel veel doen en zul je met je accu ook heel lang doen. It Paradyske zei het al eens: 'Een accu gaat het langst mee als je hem aan de lader houdt en niet gebruikt'. Alleen daar heb ik mijn accu's niet voor.

Als er na 24 uur afgekoppeld maar onbelast te zijn geweest een kortdurende laadstroom loopt, gaat er beslist lading de accu in. Dit zal het aantal ladingsdragers in de accu beslist verhogen om het even of de gedaalde temperatuur de reden was van de spanningsdaling of dat het gaat om herclustering of uitvlakken van het veldeffect.
Bij stijging van de temperatuur door de laadstroom en het stijgen van het aantal Coulombs door de laadstroom, stijgt ook de accuspanning weer en gaat de delta U weer naar 0 en daarmee gat de I ook weer naar 0. Je moet het niet zien als een thermisch evenwicht, maar een spanningsevenwicht waarbij de temperatuur en de lading bijdragen aan de celspanning en uiteindelijk aan een laadstroom van 0.

Jouw opmerking over het slijtage mechanisme is heel boeiend en ik zou het antwoord erop graag vinden!
Er is een bedrijf in Nederland dat gebruikte Mitsubishi LCM accu's 'opcycled' en ze gebruikt voor 'portable powerpacks' met 230V 50Hz output. Toen ik naar dat 'opcyclen' vroeg konden ze me daar geen antwoord op geven (natuurlijk, dat snap ik ook wel!) Wel interessant is dat zij de piekbelastingen van de accu (accelereren) als oorzaak voor de slijtage gaven (maar dat kan een smoesje zijn om van iemand met lastige vragen af te komen). Omdat LCM cellen een hogere Ri hebben dan LFP cellen stijgt de temperatuur van de cel bij laden en ontladen sneller dan bij LFP cellen. LFP cellen krijgen meestal 2000 cycli 'mee' en LCM cellen 1000 cycli. Tegen die achtergrond lijkt de hogere Ri van LCM cellen de oorzaak van de vermeerderde slijtage van LCM cellen. 'Lijkt', ik heb geen bewijs dat dit ook zo werkt. Als het zo werkt zijn de LTO (Lithium Titanaat) cellen schier onverwoestbaar aangezien hun Ri nog weer een tiende is van de LFP cellen (en je kan ze kortdurend zelfs met 10c laden!)
Dit plaatst snelladen ook in een bijzonder licht: dat ga je hogere stromen in je accu stoppen en wordt de accu dus warmer en zou dus meer slijten... Daarom: langzaam CV laden met 0,1c en niet gaan 'bulken' met een hogere spanning dan 3,4V (of zo je wilt 3,3V). 3Noreen laadt in de bulkfase 4 cellen met 14V. Dat is 3,5V per cel en wordt door fabrikanten van LFP cellen aangegeven als een veilige laadspanning (onder het maximum van 3,65V). De laadstroom is met zekerheid meer dan 0,1c en dus meer dan 30A bij zijn 300Ah cellen. Met 30A krijg je elke accu warm en als de levensduur van de cel afhangt van de tijd die de cel boven de 20oC komt, zullen zijn cellen mogelijk niet de 2000 cycli halen. Nu is 2000 cycli ongeveer een levensduur van 20 jaar en hij wil tenminste 10 jaar 80% 'capaciteitsplezier' van zijn accu's hebben. Dat gaat hij overlangs en overdwars halen.

@Roozeboos:
Ik ga er niet vanuit dat er iemand op het forum zo maligne is dat hij/zij W&W zal adviseren op een manier waarbij hij zijn accu's kapot maakt. Dat jij mijn experimenten te gewaagd vindt... is voor jouw rekening. Bedenk: 'wie niet waagt, wie niet wint'. Als je ergens niet voldoende van weet kun je dat bijleren. In een aantal gevallen kan dat niet anders dan buiten de gebaande paden te gaan. Doe je dat niet, dan zul je dat nooit weten en blijf je achter lopen.

Groeten, Peper.

WADnWIND schreef :
ik ga hem custom instellen , dus laden tot 14.4 volt op pack niveau
daarna absoprtie en float op 13.6 volt voor 0 minuten , dus effectief uit

maar ik ga dan ook niet voor de lowlevel manier maar voor de high level manier , met BMS , balancing boards , HVC en LVC beveiliging etc

Ga eerst maar koffie zetten...

Tel de volgende 4 celspanningen bij elkaar op:
3,3V + 3,3V + 3,3V + 3,7V = 13,6V
Dan lijkt het of je 4 cels accu netjes vol zit (95% SOC). Dan heb je met een cel van 3,7V toch nog wel een redelijke onbalans in je pakket. Bovendien raden de meeste fabrikanten aan niet boven de 3,65V celspanning te komen. Met elke seriële laadcyclus zullen door de gelijke laadstroom door alle cellen de cellen met de laagste spanning op een steeds lagere spanning komen te staan en de cel van 3,7 V krijgt een steeds hogere spanning en wordt steeds 'dikker'.
Om dit te voorkomen moet je de cellen met een eigen ladertje opladen die niet verder gaat dan 3,4V per cel, of je moet limiters over elke cel zetten die ervoor zorgen dat de celspanning niet boven die 3,4V komt en dus in het veilige gebied blijft.
Groeten, Peper.

PS: ga je serieel laden met 14.4V dan wordt de kans op 'onbalans' alleen maar hoger. Gebruik je een BMS dat de lading per cel regelt, houd dan goed rekening dat je veel warmte moet kunnen afvoeren.
P

Zit je nu je boardjes te promoten?
Vraagje, wat is de laadstroom?
Wat kosten ze?

Peper schreef :
Meten is weten. Deze grafiek is van het ontladen van een 300Ah accu pak.



Een andere grafiek stroom afgezet tegen tijd heb ik ook nog wel van het laden tot 3,65 volt. Daaraan kun je ook vrij goed zien dat er bitter weinig ampère x uur de accu ingaat nadat de klemspanning boven de 3,3 volt stijgt. Wat er niet aan energie ingaat kan er ook niet uitkomen. Boven de 3,4 volt/cel is de geladen energie niet meer dan 3%.
Houdt het spreekwoord in het achterhoofd, Wie het onderste uit de kan wil, krijgt de deksel op zijn neus.

Peper schreef :
done
Peper schreef :
daarom vroeg ik eerder : ga je ze initieel (top) balancen of ga je er ze er gewoon inploppen ?
wat ik begrijp is :

top balanceren tot 3.65V (per cel , dus parallel) , daarna nooit verder laden tot 3.4volt (13.6 V op pack niveau)
omdat ze gebalanceerd zijn tot 3.65v krijg je dus hierna geen onbalans meer als je maar niet boven de 3.65v uitkomt (per cel) met laden

Peper schreef :
ik begrijp ook dat de cellen capaciteit kunnen verliezen (snel) boven de 30 graden , zelfs al vanaf 25 graden
aangezien wij in een gebied zijn waar de water temperatuur al 28 graden is ga ik geforceerde luchtstroom creeren langs de cellen dmv computer fans om de cellen te koelen , die of gewoon altijd aanstaan of geschakeld worden door een thermostaat , ik denk zelf aan gewoon aan

Philip schreef :
Kan inderdaad, maar ik denk dat als je de extra componenten zelf nog moet aanschaffen de prijs van een gecombineerde DC-DC lader, relais en stroombegrenzer zoals de Mac Plus al beter lijkt.

Philip schreef :
Het gaat bij Yugo's plan - en in feite ook zoals wij de Mac Plus geprogrammeerd hebben - om twee spanningen: de laadspanning en de 'floatspanning'. Yugo denkt aan 13.6V laadspanning en een 'floatspanning' van 12.8V. Het idee is dat je de floatspanning van je meertrapslader zo laag instelt dat het laden van je LFP accu's stopt. Je maakt dus gebruik van de accuspanning detectie in een conventionele meertrapslader om het laden automatisch te stoppen.

Zoals te verwachten was is ook hier de discussie over de schadelijkheid van een lage 'laadspanning' uit een meertrapslader weer volop losgebarsten. Een 'lowlevel' draadje over LFP hier op het Zeilersforum is een contradictio in terminis.

Hoewel ik zelf geen BMS-loze LFP gebruiker ben lijkt het er vooralsnog op dat een spanning van 12.8V (en dus niet de 13.68V uit het citaat van Chris) bij zelfbouw LFP accu's niet tot merkbare/substantiële schade lijdt. De praktijkervaringen van 3Noreen (met zelfs 13.3V als 'floatspanning') lijken hiermee in overeenstemming.

Maar Chris heeft ook gelijk: er is nog weinig echt lange termijn praktijkervaring met LFP op zeegaande jachten, we tasten dus nog een beetje in het duister over de lange termijn. Wat mij betreft is er daarom geen grond voor al te stellige uitspraken, maar ook niet voor paniek of mythevorming. We gaan het vanzelf zien, mede dankzij early adapters zoals 3Noreen, Joost, Tulipe, Ferry, Chris, e.a. en experimenteerders zoals Peper, Hans Fix, e.a.

Philip schreef :
Dat is denk ik een beetje het punt: heb je toevallig al een component aan boord dan kan het voordelig zijn om je setup aan te vullen met losse onderdelen. Voor zeilers die nu met een doorsnee scheidingsdiode rondvaren en ook hun nieuwe drop-in replacement LFP accu vanuit hun dynamo willen kunnen blijven laden is een gecombineerde lader-relais-stroombegrenzer van Victron, Mastervolt of Sterling een overzichtelijke en flexibele optie.

Tijd voor een echte mooie Battery Controller!
Iedere cel zijn eigen monitor, en balanceereenheid. Alles natuurlijk softwarematig te configureren.
hansfix.nl/electric/2019/08/26/battery-monitor/
De verwachting is dat balanceren niet veel nodig is, en dat we dat slechts heel af en toe gaan doen, middels een kleine laadstroom, mocht het al nodig zijn. De balanceereenheid kan ook niet veel verstouwen, het is dus zaak dat de eindunit de lader afschakelt als een cel de balanceergrens heeft bereikt.
Oh ja, via Lora is de spanning op het internet te volgen.
En dan ontvang ik ook een mailtje als het te spannend wordt.

Ce est parti schreef :
als ik mijn bootje zou gebruiken zoals 99.9% van alle bootjes gebruikt worden , zeiltochtje hier en daar en af en toe een vakantie , zou ik niet eens aan LifePo4 denken. dan is het gewoon te duur en te omslachtig

wij hebben een keer 3.5 dag (3.5 x 24 uur) mogen motoren , en ik denk dat we straks op de pacific ook nog een paar keer 'mogen' (of we moeten heel veel geluk hebben) , dus voor ons ligt het op dit moment iets anders en kiezen we voor lifepo4 om gewoon genoeg energie aan boord te hebben om de komende 3 jaar door te komen en eea op een veilige manier te doen zodat we ook in gebieden waar niets te krijgen is wel energie hebben

ps we hebben de laatste 3 jaar zo'n 400 uur op de motor uren teller mogen bijschrijven maar hebben zo'n 8000/9000 mijl gevaren

En om er dan nog maar een optie bij te doen... ik kwam deze tegen van CTEK: www.ctek.com/products/on-board/d250se
manual: www.ctek.com/storage/ma/2b4be7...manual-low-UK-EN.pdf

let op, het moet de se versie zijn anders gaat het sowieso mis.
CTEK laadt CC met 20A tot 14.2 V (dus 3,55 V per cel - als ze netjes gebalanceerd zijn, daarna CV op 14.2V om op een gegeven moment terug te gaan naar 13.3 V (3,325 V)
Beetje agressief wmb, en wellicht te dicht langs de rand...

Wel aardig dat er gelijk ook al een MPPT Solar paneel aansluiting op zit.