Ik heb een experiment lopen met een mast-top camera, en deel graag de ervaringen ter lering en vermaak.
De boot kwam toevallig met een reserve ankerlicht, en recente ervaringen met moderne electronica maakten het opportuun voor me om een wifi-camera in dat ankerlicht te bouwen. Het primaire idee was dat het een hulp bij uitkijk zou zijn. Ik kan nu al zeggen, dat valt vies tegen.
Ik had deze winter al eens een ESP32-CAM in de mast gehesen om te kijken of de wifi überhaupt zo ver zou komen - ik heb een stalen boot met een access point binnen (openplotter). Dat ging prima. In tweede instantie heb ik hem toen bovenop het bestaande ankerlicht gekit, en qua reikwijdte ging dat ook goed, maar hij verzoop volledig bij de eerste regenbui. Vervolgens heb ik hem ingebouwd als op de foto, maar daarmee zat hij te dicht op het masthoofd en werd het signaal te zwak. Toen heb ik er een externe wifi-antenne opgezet en dat werkt nu al weken goed en heeft al ettelijke onweersbuien overleefd.
Het uiteindelijke idee is om de camera te combineren met het ankerlicht, en ook uit dezelfde kabel te voeden, waarbij ankerlicht-of-camera bepaald wordt door de polarisatie van de voedingspanning. Maar goed, ik ga het eerst maar eens goed evalueren.
Het cameraatje is ingesteld als wifi-client op het access point, met een vast ip-adres. Je kunt hem met elk device op de wifi openen: laptop, tablet, telefoontje. In de grootste resolutie (1600x1200) heb ik 3 tot 5 frames per seconde, wat eigenlijk al uitstekend is. Maar zelfs de hoogste resolutie en het hoogste contrast is vele malen slechter dan je blote oog. Als je met je neus bovenop het laptopscherm zit kun je misschien een boei op een paar bootlengtes zien, maar zo fel als de kleuren van een boei voor het blote oog kunnen zijn, zo vervlakkend is een beeldscherm. Je ogen, tranend van zout, kunnen ook niet snel genoeg accommoderen tussen het felle licht op een boot en het zwakke beeld van een device. Daarnaast heb ik zelf steeds meer behoefte aan een leesbril. Dus ik weet nog niet waar dit handig voor is...
Wel interessant zijn de ervaringen met een wifi device op enkele decimeters van de vhf/ais antenne. Ik heb een buck-down convertertje in het ankerlicht meegebouwd, en die heb ik ontstoord met een paar smoorspoeltjes en een handjevol condensatoren. Niettemin ondervind ik het volgende:
- Tijdens ontvangst van een sterke, lokale zender kan ik een lichte ruis horen, helemaal niet storend. Zet ik de camera uit, dan is die ruis weg.
- Tijdens ontvangst van een zwakke zender is er heel duidelijke, krakende storing, die ik niet heb als ik de camera uitzet. Het lijkt alsof de voorversterking van de marifoon wordt teruggeduwd door de interferentie van de camera, waarbij de optelsom van het minder versterkte zendersignaal en interferentie toch net boven het squelch-niveau uitkomt.
- Lokale AIS (paar mijl) is gewoon zichtbaar, maar als ik de camera uitzet krijg ik er opeens een aantal verweggelegen contacten bij.
Dus als er iets is wat ik heb geleerd van dit experiment is het inzicht in de aard van de impact van interferentie op marifoon en AIS: lokaal verkeer is prima, zwakke zenders storen erg. Dit is misschien ook het antwoord op storing op de marifoon waar ik enkele weken geleden een vraag over heb gesteld. Ik had toen al mijn raspberries, atmega's, esp's en andere prutsels uitgezet, maar nog niet de mppt.
Nog een lesson learned: zorg dat je een stelschroefje maakt om je boeg in het midden te zetten. Ik was altijd bijzonder gecharmeerd van de loensende Sue Ellen Ewing, maar een schele mastcam is erg irritant.
Cheers,
-