Onderwerp: SoloZeilen: Retriever Lines en Tacking Lines

Een retriever lijntje is simpel, daarvoor hoef je niet de kunst bij een ander af te kijken (al kan een mini-meet nooit kwaad). Gewoon een lijntje vanaf de top van de fok, door de leuvers heen, via een blokje bij de halshoek en langs de scepters naar achteren. Bij een gehesen zeil maak je de val los en je trekt de fok met het lijntje vanuit de kuip naar beneden. Dan wel even een beetje de schoot aantrekken anders waait er nog van alles overboord.

Ik had er eentje gebruikt op mijn waarschip 725 en vond het erg fijn. Haspeltje er voor gemaakt, werkte heerlijk snel.

Dus op mijn stringer ook gemaakt. Maar dat is meteen 2 keer zo veel lijn en dat bleek helemaal niet zo handig meer. Zeker niet als de boot zo lekker rustig blijft bij het zeilenhijssen. Op de windvaan stuurt ie zo lekker tegen de wind in dat ik alle vrijheid voel om op mijn gemakkie naar het voordek te lopen.

Ik vind 't ook vooral iets om "even snel" te kunnen gebruiken. Dan knal je de valstoppers los, het grootzeil duikelt dan vanzelf in de luie Sjaak en met de retriever lijn is de fok ook zo beneden.

Op ruimer water, en met gebruik van stuurautomaat of windvaan is het idd niet echt nodig.

en volgens mij zit er bij de Gotcha een St1000

ik gebruik ook een retrieverlijntje; niet alleen bij solovaren, maar altijd. Bij het strijken stuurt rianne dan, terwijl ik in m'n eentje het voorzeil kan strijken. Voordien ging naar het voordek en moest Rianne naast het sturen ook de val vieren. Ik vind het nu veel fijner werken.

Zo'n tackinglijn klinkt interessant, ik heb inderdaad af en toe moeite om de genua om m'n babystag heen te krijgen bij overstag.

sven, je slaat weer eens de spijker op zijn kop, hoe groter en zwaarder je boot is, des te gemakkelijker is zij te varen. ik moest alles bij de mast doen, gaffeltuig en ik had drie stagen voor met aan geslagen zeilen.
op het voordek stond ook mijn bijboot met twee lijnen er overheen met knuuttels. maar ja 16 ton staal loopt gewoon door.

bij de hurly die ik eerder had was het altijd een haast klus, alleen bijna niet te doen, er hoefde maar iets te haken en er was paniek. lag natuurlijk ook aan me zelf, minder ervaring, maar een foutje op een lichte wendbare boot wordt eerder een grote fout dan op een zwaar en traag schip.

sietse-ten schreef : Tenzij je een fout maakt en met je zware schip al die lichte bootjes aan barrels vaart.

douwe schreef :

Hen3 schreef : de alternatieve oplossing is om de babystag met een lijntje naar achteren verstelbaar te maken. Stuk stevig elastiek aan de babystag trekt hem naar de mast als je hem kwijt wilt.
Voordelen:
- babystag verstelbaar is altijd handig
- overstag wordt simpeler dan met een tackinglijn (geen extra handeling)
- geen extra lijn aan de fok
- geen extra blok bij de boeg (wel bij babystag)
- ook erg handig bij gijpen met spi: geen last van de baby....
groet
t

Hoi Capolavoro,

zou je kunnen toelichten waarom je de babystag kan wegnemen. Ik dacht dat deze altijd op spanning moet staan. Of bedoel je dat je alleeen tijdens het overstag gaan de babystag wil losgooien om vervolgens weer op spanning te zetten. In dat geval is het meer werk dan een tacking line, denk ik.

Gr.

Wim

beewee schreef : Heb ik laatstleden ook gedaan, na wat problemen om mijn genua naar beneden te krijgen met mijn schatje aan de helmstok ( ging een beetje in de verkeerde richting). nadien al heel veel plezier van gehad. Zowel van mijn schatje als van dat stom dun lijntje.

Vitara schreef :
dat precies bedoel ik. Je kan ook voor het hele kruisrak de babystag los laten staan. Met een lijntje, een stopper en een lier staat hij zo weer op spanning. En je doet dat niet tijdens de overstag, maar ervoor (los) en erna (vast). Met een tackingline ben je precies tijdens de overstag druk bezig.
groet
t

Capo z'n oplossing werkt prima als de onderste diagonalen naast de mast aangrijpen, op Waverider z'n boot grijpen die echter een aanzienlijk stuk achter de mast aan en staan behoorlijk op spanning. Zou je nu de babystag losgooien buigt de mast de verkeerde kant op, wat dan door de wind in het grootzeil nog eens versterkt zal worden, geen wenselijke situatie!

Wat wel zou kunnen is wat lijntjes spannen van want naar want om de babystag heen, dat maakt het tussen babystag en want waaien van de genua een stuk onwaarschijnlijker. Spinnakeren wordt dan alleen weer lastiger, maar dat doe je solo toch niet zo snel. Alternatieve oplossing is om gewoon geen krappe kruisrakken met veel overstags te varen met de genua 1 op. Met goed stuur- en trimwerk kan je de genua 2 en fok helemaal vanuit de kuip handelen, terwijl je voor de genua 1 toch altijd naar voren zal moeten om te broeken, babystag of niet.

beewee schreef :
Als je hem ook door de leuvers haalt, welke dikte lijn gebruik je dan?

Baak schreef :
2 1/2 of 3mm is sterk zat! Er staat vrij weinig kracht op.

Als je bereid bent om met een lijntje tussen je leuvers te zeilen door een blokje over dek naar de kuip. Waarom maak je dat niet van dun elastiek? Komt dat ding vanzelf naar beneden, je hebt voldoende lengte om spanning op te bouwen.

Gr Michel

beewee schreef : Ik voer 'm helemaal niet door de leuvers. Het lijntje zit gewoon aan m'n valsluiting vast; val er aan = retrieverlijn er aan. Voordeel is dat je bij het aanslaan niet moeilijk hoeft te doen om de leuvers niet alleen om de voorstag te krijgen, maar ook om het retrieverlijntje. Vooral bij een zeilwissel onderweg is dat een voordeel.

Nadeel is dat het lijntje de neiging kan hebben om uit te waaien, maar dat los ik op door na het hijsen het lijntje licht op spanning te zetten.

Ik haal het lijntje gewoon 2 a 3 keer tussen voorstag en voorlijk door, verder net zo als Hen3. Gewoon een rood 4 mm neopreen lijntje van 4 mm van de Action, a € 1,99/ 20m.

Beauty schreef :
Nooit geprobeerd, maar heb er ook weinig fidusie in dat dat goed gaat werken eerlijk gezegd. Om het goed naar beneden te krijgen, en te houden bij wat meer wind, moet er best wat kracht op staan, die je gezien de lengte volgens mij onvoldoende er in kunt krijgen over de hele lengte (bovenste stukje wel ivm de spanningsombouw) (en dan vooral ook: blijvend (icm zon, zoutwater etc.)).
Maar wellicht dat iemand er anders over denkt en het wil proberen: meten is weten! (of in dit geval: uitproberen en je weet het), wie weet werkt dit concept ook.

Ik vind de oplossing met elastiek de moeite van het proberen waard. Ik ga er eens over nadenken hoe ik het probleem van onvoldoende spanning zou kunnen oplossen.

Ik daarnaast ook zitten denken over de retrieverline, wellicht hoef ik niet eens een extra lijn aan te leggen maar kan ik gewoon met een lijntje de spinakerval verlengen en die langs een barberhauler (heb er nog 1 of 2 liggen geloof ik) die ik bij de halshoek bevestig. Dan verder zoals jullie beschreven.

Dan loopt de spinnakerval tijdens het zeilen toch langs je voorstag? Lijkt me niet ideaal?

Voorlangs.. dat zou geen probleem hoeven zij toch?

Is 't niet, tot ie zich in zo'n mooie snelslagleuver werkt...

En ja, dat gebeurt zo af en toe!

M.. dat geld hoe dan ook voor welke retrieverline dan ook.. En niet perse voor de spinakerval.

Ik zie nog het meeste in de elastiek-optie. Niet zoveel lijnen, makkelijk wegneembaar.. Nu nog dat spannings issue.

Nee want de spival moet omhoog en een gewone retrieverline zit aan de tophoek / bovenste leuver gebonden en hoeft dus alleen naar beneden... Maar bedenk me nu dat de spival als de genua omhoog is gewoon beneden is bij deze aanpak. Dan zou je dus nog altijd gewoon kunnen strijken, zij het met wat moeite, er zit dan immers geen sluiting / knoop ergens boven die als blokkade fungeert.