Onderwerp: Anode weer kwijt!

mijn beste,

na een boot te hebben aangeschaft in Barcelona heeft de werf een antifouling aangebracht en tevens de anode vernieuwd.
Het betreft de anode aangebracht op de max prop deze was verbonden met
3x een 2cm imbusbout M4 rvs.
Eenmaal aangekomen op Ibiza 1 maand later zag ik bij het inspecteren dat de anode eraf was en er hing no 1 bout los.
Na in de winkel een vervanger te hebben gevonden heb ik er die er op gedraait (rotklus onderwater maarja) na 2 dagen varen was deze er weer vanaf. Nu zie ik wel dat alle bouten zijn afgebroken.
Verder op de schroefas zit nog een anode die zit wel goed vast met een m8 bout.

Vraag1 hoe lang kan de schroef zonder anode? ( ik moet eerst een haven vinden met een kraan)
vraag2 moeten die bouten met kit worden ingedraait?

Graag advies
Roy

Bij dat soort verbindingen moet je gewoon altijd een borgmiddel zoals loctite gebruiken (Maar ja , dat gaat niet onder water). En ook een veerring achter de bouten zetten. Of een rvs draadje door een gat in alle boutkoppen halen.
Of , en hoe risicovol het is om een tijdje zonder anode te varen hangt af van de materialen die er in de maxprop worden gebruikt. Als dat bijv alleen rvs of brons is zijn er weinig problemen te te verwachten. Maar vooral als er ook aluminium aan zit moet je oppassen.
Ad

Volgens de galvanische reeks is een anode op de schroefas voldoende. Als de as niet beschermd zou zijn gaat deze nog voor de koperen of bronzen schroef. Zoek maar eens op galvanische reeks. Het lijkt me niet logisch dat er juist vanwege die galvanische reeks alu gebruikt wordt. Dat zal een schroevenfabrikant toch ook weten.

aluminium.matter.org.uk/conten...80&pageid=2144416694

Proost schreef :
Nou ja , er zijn ook zat aluminium schroeven die op rvs schroefassen of rvs assen van saildrives worden gebruikt.
Maar het lijkt binderdaad niet logisch dat je aluminium en brons of rvs in één schroef gebruikt.
Alhoewel ik me nergens over verbaas in deze materie.
Zo snap ik bijvoorbeeld nog steeds niet dat er op de Volvo Penta bronzen klapschroeven van die halve maan vormige zink of magnesium anodes moeten zitten. ( zie je trouwens dacht ik alleen bij VP.).
Ik heb ze daar eens per Email een vraag over gesteld maar nooit antwoord gekregen.
Ad

Mijn ervaring met maxprop en galvanische aantasting zijn slecht tot matig met een zink anode. (zout water) Nu heb ik een alu anode op de schroefas zitten. Dit gaat goed. Anode gaat natuurlijk wel hard... Er bestaan boutjes met borgmiddel er al op, zodat je ze onder water kunt toepassen. Dit zijn boutjes met blauw spul er op.

Blauw spul zit ook in flesjes van Locktite 243. Werkt niet los als je dit gebruikt.

De O.P. spreekt van afgebroken boutjes, niet van los getilde boutjes?

"Nu zie ik wel dat alle bouten zijn afgebroken."

Locktite of borgmiddel helpt niet tegen afbreken.

Helaas verteld de O.P. niet welk materiaal zijn romp is?
Ik heb op de stalen romp gewoon RVS bouten gelast, anode erop en RVS moer met RVS tandring vast. Blijft jaren zitten.
Op de schroefas RVS boutjes gebruikt met zelfborgende moeren, idem dito.

Verschillende wegen naar Rome!. In eerste instantie werd gesproken van een losse bout na inspectie. Vandaar de Locktite optie!

Allereerst mijn excuses ik lag 2 dagen in een baai met geen bereik.
Bedankt aan allemaal voor de snelle reacties!

Ik ga een tweede anode op de as plaatsen dat kan ik nog wel onderwater
doen. Als over 2 maanden de boot er toch uitgaat voor een antifouling laag
pas ik de bouten aan met een gaatje en loctite dat zou hoop ik voldoende moeten zijn.

Bedankt!
Roy

Nog even over de Tetamanu het is een kevlar/polyester romp, met een bronzen Helice Max Prop schroef.
De eerste keer dat ik inspectie deed in Ibiza hing er nog 1 bout half
in de schroefkop. Toen heb ik in de volgende haven een nieuwe anode en bouten gehaald en die er onderwater opgezet maar misschien te hard aangedraait het zijn ook in mijn ogen boutjes van lik me....
(m4) De afgebroken bouten zitten er nu nog in dus ik zal die moeten uitboren en daarna m6 tappen.

groeten
Roy

dit probleem herken ik. Mijn anodes waren na 1 jaar compleet versleten. De oorzaak lag in de legering en het vaargebied. Nu ik bij de aanschaf daar op let, is het probleem verholpen. Met het plaatsen van meer anodes op de schroefas moet je oppassen. De lagers krijgen dan meer te verduren.
Groetjes, Toine.

Calpurnius schreef :
Heeft wel even niks met het onderwerp te maken maar Kevlar(aramide) met polyester zal het weerschijnlijk niet zijn want dat gaat niet samen en kan leiden tot delaminatie.Polyester hecht nl. slecht aan aramide.
Kevlar epoxy of eventueel Kevlar vinylester gaat wel.
Als het wel kevlar polyester is geef ik weinig voor de kwaliteityen van de werf die hem gebouwd heeft!
Ad

Terugkomend op mijn vraag: Waarom anode weer kwijt", heb ik de volgende vermoeden. Volgens mij moet ik het antwoord zoeken in het soort legering van de anode. Met name waar de boutjes aangrijpen zit er minder materiaal en kan daar corrosie eerder optreden. Deze gedachte is een mogelijkheid, aangezien ik heb ook goede ervaringen met anodes, dat ze blijven zitten en het gewoon een paar jaar uithouden. Maar het kan natuurlijk ook liggen aan het schip van je buren of passanten. Het ene schip heeft zijn elektronica beter op orde dan het andere. Mijn vaargedrag niet veel anders is, over de jaren genomen, daar kan het niet aan liggen. Ik heb een vaste ligplaats op zoet water en de zomervakantie op zout. Op dit vaargedrag is ook de aankoop gebaseerd.

Heb eens gehad dat de anode weggevreten was achter de kop van de bout. Gevolg een loszittende anode. Kan me voorstellen als dat ver genoeg is weggevreten dat die anode een rustplek elders gevonden heeft.

Tja , dat omt vaker voor heelaas.
Ik heb dat zelfs een keer gehad bij mijn saildrive hoewel daar eigenlijk de anode helemaal niet weg zou moeten kunnen.
Warschijnlijk was hij op een gegeven moment doorgesleten of gebroken.
Daarom moet je de boutjes ook met locktite borgen.Borgveerringetjes helpen uiteraard niet in dit geval.
De boutjes zullen niet opgevreten worden. De anode soms .
Je kunt ook een constructie evrzinnen waarbij je de boutjes met nylon ringetjes isoleert van de anode. Als er geen electrisch geleidend contact is zullen de boutjes de anode in ieder geval niet aantasten.
Wel ervoor zorgen dat de anode electrisch geleidend contact blijft maken met het te beschermen materiaal , bijv. de schroef of de saildrive.

Of had je een magnesium anode gebruikt op zout water?
Dan is hij soms ook na een paar weken opgelost.
Of , veel erger, je hebt een (aard)lekstroom.
Ad

Yellow Boat schreef :
De constructie met het isoleren van de RVS boutjes van de anode gaat niet werken. RVS boutjes maken immers contact met de schroef, en die maakt weer contact met de anode... Tenzij je het uiteraard voor elkaar kunt krijgen om het RVS boutje via de schroefverbinding geen contact te laten maken met de schroef, maar dat is vrijwel ondoenlijk.

Kunsstof boutjes???

Als je de bekende isolatiepasta gebruikt is er niets aan de hand. Trouwens na het insmeren van de schroefdraad en achterkant van het boutje met locktite is er ook al een vorm van isolatie. Nog mooier is het als je ook nog de bout even met plastic spray inspuit en laat drogen voor montage.

Maxprop levert een anode en RVS A4 (316) inbusschroeven ervoor.
De bevestigingsgaten voor de anode zitten dicht bij de rand, en de rvs schroeven vreten in hoog tempo de gaatjes weg zodat de anode eraf valt voor hij serieus heeft kunnen werken.
Een kennis had ditzelfde probleem: vervolgens anode gemonteerd met zwarte stalen (dus niet RVS) boutjes (M4 x 20), en de anode is keurig blijven zitten in een jaar op zout water. (gegalvaniseerde boutjes kan ook).
Voor anodes NOOIT rvs bouten of moeren gebruiken.

Aad

Nou ja , de anodes op saildrives en op klapschroeven zitten ook altijd met rvs boutjes vast en eigenlijk geeft dat nooit veel problemen.
Op die ene keer na ook niet bij mijn saildrive.
Misschien een ingebouwde levensduurbeperking?
Maar op zich heb je wel een punt te pakken.
Het galvanisch potentiaal van ijzer t.o.v. zink is ruim twee keer zo hoog dan dat van rvs dus met stalen bouten zal het minder snel misgaan.
Het is wel zo dat de snelheid van oplossen ook afhangt van het blootgestelde oppervlak van het boutje en dat is t.o.v. dat wat de anode moet beschermen maar klein.
Misschien zijn gegalvaniseerde bouten nog beter .
Ad

In het begin verloor ik ze ook steeds. (Schroefasanodes, twee van die helften tegen elkaar, gaat dus niet op voor de schroef zelf)

Na bevestiging op de schroefas sla ik nu steeds met een oude schroevendraaier een braam in de schroefdraad vlak bij de moer, werkt prima.

Van een oude rot heb ik geleerd om na de eerste keer aandraaien met een houten klos en een hamer de beide helften enkele keren een korte tik te geven. Ik laat dan iemand aan de andere zijde tegendruk geven. De helften komen daardoor nog strakker tegen de as aan. Het werkt echt, Na de actie kan je de moer nog weer een stukje aandraaien. Sindsdoen ben ik hem nooit meer verloren.

Bij de bout daar is de anode het dunste. Ik moet hem dan vervangen terwijl het dikke deel nog flink veel massa heeft. De laatste keer, afgelopen september, hebben we geexperimenteerd met het schilderen van de dunne delen en bouten, rondom mei weet ik het.