Onderwerp: Een nieuw type watermakers

Hoewel het artikel al van medio afgelopen jaar stamt, kwam ik het nu pas tegen. Het is uiteraard nog geen product wat je kan kopen, maar in potentie kan de huidige generatie dure en complexe watermakers in de toekomst geheel vervangen worden door kleine, simpele en goedkope watermakers die gebaseerd zijn op een geheel ander principe. Het is ook erg energiezuinig, de onderzoekers claimen een energieverbruik van 25 mWh/liter bij een voedingsspanning van slechts 3 Volt, wat voeding door bijvoorbeeld een zonnepaneel goed mogelijk maakt. Daarnaast zijn er geen dure membramen meer nodig en bestaat de installatie uit relatief goedkope materialen. Ik ben benieuwd wanneer deze technologie zijn entrée maakt in de watersportwereld.

www.kijkmagazine.nl/nieuws/nie...-zeewater-drinkbaar/

mooi uitgevonden, lijkt me wel wat een kraan met ingebouwde filter, direct op je buitenwater. Kunnen we de watertank vullen met iets anders.

ik had dit ook al gehoord van onze eco goeoe hier op tenerife. is voor mij 5 minuten rijden en ze experimenteren zich de rambam zolang er nog wat geld uit brussel komt

het is wel 3 volt, maar voor een klein beetje flow is er wel een hoeveelheid amps nodig, hij vergeleek het met electro galfano. ook laag voltage hoog amperage.

Voor het hier beschreven proces is voor zover ik het kan beoordelen geen grote stroomsterkte nodig, het is slechts gebaseerd op potentiaalverschil. Uiteraard heb je wel een pompje nodig en die vraag ook wat stroom. Maar het is geen ontledingsproces waar jij wellcht op doelt.

Edit: om met dit proces (theoretisch) 1 liter drinkwater te maken in 1 uur tijd is slechts 0,025/3 = 8 mA nodig (exclusief de pomp e.d.)

Gezien het feit dat ze spreken over meerder achter elkaar zetten moet ik aannemen dat het maar ten dele ontzout.

Toch een spannende techniek!

Kan de watertank voor smokkelwaar in worden gezet. Frankrijk gangers weten het al langer. Wijn drinkt toch het lekkerst weg uit een tankje.

Lijkt wel heel erg veel op simpele electrolyse.
Alleen , als de negatieve ionen ( dat zijn dus de Chloride ionen) neutraal worden gemaakt ontstaat Chloor en ik vraag me wel af waar dat dan blijft?
Bovendien zal ook het Natrium moeten worden verwijderd. Dat kan eigenlijk alleen door een reactie met water waarbij , net als bij electrolyse, Natronloog en waterstof ontstaat.
En waar dat dan blijft zie ik ook zo gauw niet.
Volgens de beschrijving in de link naar dat Duitse instituut ( www.readcube.com/articles/10.1...02577?r3_referer=wol ), waar het trouwens inderdaad "gewoon"electrolyse blijkt te zijn, zou de Natronloog waterstof en Chloor via een apart kanaaltje worden afgevoerd.
Alleen krijg je dan een afvalstroom vamn enerzijds brandbaar en explosief waterstofgas en anderzijds bleekloog wat ontstaat uit Chloor en natronloog.
Kennelijk functioneerd het ook alleen no op zeer kleien schaal.
Ik kan me voorlopig niet voorstellen dat dat ooit op jachten zal kunnen worden toegepast.
Maar ja , wie weet?
Overigens heb je er best veel stroom voor nodig hoor. Nee , niet voor zo'n klein proefapparaat maar wel om één liter schoon water te maken.

Ik ga het nog maar eens op mijn gemak bestuderen.
Ad

ps: Ik zie net dat je n.b. voor dat artikel n.b. moet betalen, ook voor alleen compleet online lezen!
Dan begin ik er niet aan.Ik zal eens kijken of het ergens anders te vinden is.

volgens de jongens hier wordt het niet achter elkaar gezet maar naast elkaar, een bundel "rietjes" zeg maar. ad vertaalt het dus ook zo als ze het hier uitlegden.

het ging ook met een kwinkslag zo van : sietse dit is wat voor jou op dat bootje. wel genoeg diesel meenemen voor de motor.

boarderbas schreef :
Geeft niet, las ooit ergens eens dat je water kan drinken welke voor tot 1/3 deel uit zoutwater bestaat. (heb je meer drinkwater in noodsituaties)

nardus schreef : ja je kunt alles drinken
maar dat geld ook voor verdunt zoutzuur.
maar of het verstandig is
Voorlopig nog erg experimenteel. op de (lange termijn ) wie weet?

Ik denk ook dat het verhaal wat minder zonnig is dan het er op het eerste gezicht uitziet. Om te beginnen moet een veelvoud van het geproduceerde zoetwater aan zeewater door het systeem gepompt worden: de ene tak geeft zoet water en de andere water met verhoogd zoutgehalte (brijn), de verhouding hiertussen wordt niet genoemd, maar de totale hoeveelheid voedingwater moet wel door pijpjes van 22 micron, dat gaat niet zomaar en vraagt aardig wat druk. Het ziet er dus naar uit dat het pompvermogen het "afscheidingsvermogen" met een factor X zal overtreffen.

In de zeevaart worden Chloropac installaties gebruikt, daar wordt een geringe hoeveelheid zeewater door een titanium buisje gepompt, waar een gelijkspanning op staat. Doel is het genereren van vrij chloor, dit wordt in het koelsysteem geinjecteerd en zorgt ervoor dat in tropisch water het zeewaterkoelsysteem niet in een mossel- en oesterculture verandert. Het werkt voortreffelijk overigens, ik heb "voor" en "na" meegemaakt, het verschil was dramatisch.
Het principe lijkt dus op het voorgaande, dmv een potentiaal verschil wordt chloor en natrium uitgesplitst, alleen bij het "watermaakprincipe" wordt ook de richting van de splitsingsproducten beinvloed, daar zal het 22mu kanaaltje wel voor nodig zijn.
Van de Chloropac verbinden overigens de natrium en chloor zich na verloop van tijd weer, zodat er geen blijvend milieueffect is.

Wanneer zout in water oplost komt er warmte vrij, en deze energie is het (theoretisch) minimum wat erin moet om het water weer zoet te maken, eea volgens de vervelende natuurwet "je krijgt niets voor niets".
Ik zou me nog maar niet te snel rijk rekenen dus.

Aad

Poohboot schreef :
Zoutzuur is het grootste bestanddeel van je maagzuur. Cola is in principe een verdunde zuur.. en is prima te drinken !

Zoek maar eens op in je survivalboeken, zoetwater aanlengen met zoutwater..

Het proces lijkt vrij veel op electroforese.
Ook daarbij worden ionen m.b.v. een spanningsveld in een bepaalde richting "geduwd".Die etchniek wordt al vrij lang in de chemische analyse gebruikt.
Google er maar eens op.
Wat ik al wel gevonden heb is dat dit proces net als electrolyse beduidend meer energie schijnt te kosten dan de bekende omgekeerde osmose waarbij je ook nog eens geen gevaarlijk afval maakt.
Wat dat betreft is omgekeerde osmose energetisch het gunstigste. Alleen meertraps destillatie komt aardig in de buurt maar dat is uiteraard niet echt geschikt voor kleine apparaten.
Ad
ps. Hier laat ik het maar bij anders krijg ik weer op mijn kop van de mods....

het lijkt me grootschalige onzin, deze methode.
als het werkt dan was het al heel lang geleden bedacht en operationeel gemaakt, want het ziet er niet uit als rocket surgery.

het vrijkomen van Cl2 en Na (wel eens Na in water gezien???) wordt ook een feest! Met Oudjaar zal het wel verboden worden!

Na kan niet puur bestaan in een oplossing, zal altijd een verbinding zijn.

De tegenwoordige tijd van waterontziltingstechnoloog is waterontziltingstechnoliegt hé...


Flauw grapje. Ik kan me er wel wat bij voorstellen en hoop er meer van te zien in de toekomst..

nardus schreef :
Na (solid) in een bak water vliegt direct in brand, met veel vuur en spetters. Waren leuke scheikundelessen, vroeger....

[url=http://http://phys.org/news/2013-06-sea-electrochemically-seawater-desalination-microfluidic.html]Link naar engelse bericht[/url]

[url=http://http://www.utexas.edu/news/2013/06/27/chemists-work-to-desalt-the-ocean-for-drinking-water-one-nanoliter-at-a-time/]Link op site Uni[/url]

Kijk, de vertalers van KIJK zijn wat meer populair dan wetenschappelijk geweest.

-Het klopt dus dat het slechts gedeeltelijk ontzout (25%)
-Nee er worden geen chloride-electronen tot chloor gemaakt(neutraliseren zoals KIJK dat fout noemt). Er komt geen chloorgas vrij, chloor wordt voor een heel klein gedeelte geoxideert.
-Wat ik al vermoedde, is dat ze een klein electrisch geladen veldje maken. De microschaal zorgt voor een behoorlijk sterke gradiënt.

In jip- en janneketaal: Ze forceren één setje ionen een kanaal in. Dat zorgt er voor dat de tegengestelde ionen meegesleurt worden. Er is dus zouter water in één kanaal en minder zout water in het andere. Dat verschil kan behoorlijk subtiel zijn, op deze schaal kun je je gemakkelijk voorstellen dat er tientalle celletjes in serie staan.

Inderdaad.

Nu is dat voor de KIJK geen nieuw verschijnsel. Daar hadden ze 40 jaar geleden ook al last van. Daarom heeft mijn ouwe heer zijn abonnement toen al opgezegd.

Ging over een lieg artikel over de Variomatic van de DAF die hij zelf mee ontwikkeld had. En dus alles van wist. IK hoor t hem nog zeggen:"Als dit het niveau is, hoef ik die onzin niet meer in huis."

Baasklusje schreef :
Je hebt inderdaad gelijk hoor.
Alleen dat met de natrium zou niet echt een probleem hoor. Dat reageert inderdaad direct met water tot natronloog en waterstof en als dat langzaam gebeurt is er niks aan de hand. Maar uiteraard niet vergelijken met een stukje natrium in water gooien zoals chemieleraren dat wel eens deden (doen ze dat nog steeds??).
Maar dat gebeurt dus allemaal inderdaad niet.Kan alleen mijn postje niet meer aanpassen.
In feite heb ik dat al gecorrigeerd door te wijzen op de overeenkomst met electroforese want daar lijkt het inderdaad behoorlijk op. Dat bestaat alleen al veel langer en wordt o.a. bij de DNA analyse gebruikt..
Overigens zul je wel een heleboel van die modules nodig hebben gezien de afmeting van één enkele.
Hier ook een veel betere beschrijving met zelfs een videotje.
www.utexas.edu/news/2013/06/27...nanoliter-at-a-time/
Ad

Je moet natuurlijk wel even doorklikken en niet alleen het KIJK artikeltje lezen. Dan kan je ook lezen dat het hier niet om een kant-en-klare watermaker gaat, maar om een laboratoriumopstelling als proof-of-concept. En die is wel degelijk nieuw, althans voor deze toepassing. De onderzoekers geven duidelijk aan dat er nog een heel ontwikkeltraject te gaan is, maar dat ze ook veel ruimte zien voor prestatieverbeteringen (zowel in de mate van ontzilting als in debiet). Ik vind het een interessante ontwikkelling, waarvan we pas over jaren misschien iets gaan merken aan boord. Maar nu al op het forum

Ik heb nog diverse andere bronnen geraadpleegd hoor.
Wat ik alleen maar wil zeggen dat ik zeer grote twijfels heb of deze techniek "überhaupt" naar commerciele schaal is op te schalen.
Zal in ieder geval moeilijk worden want je blijft zitten met de zeer nauwe kanaaltjes die voor dit principe nu eenmaal eigenlijk onomkomelijk zijn .
Maar uiteraard weet ik ook niet welke slimme uitvindingen er in de toekomst nog komen.
Maar om dit in dit stadium een nieuwe watermaker" te noemen is wel heel erg optimistisch.
Er bestaan trouwens wel meer methoden om zewater te ontzouten op deze micro schaal die echter heelaas ook niet of onvoldoende opschaalbaar zijn.
Ik zie het meer als een van de vele laboratorium uitvindingen die er jaarlijks worden gedaan.
Daarvan bereiken heelaas maar zeer weinig een commercieel niveau , kan ik uit vele jaren chemische research ervaring zeggen.

Maar wie weet.....
Ad