Onderwerp: waterballast/theorie

Beste forum, ik krijg het begrip waterballast niet onder mijn pet. Zover als ik het begrijp komt de boot dieper in het water te liggen, maar omdat het water binnen het zelfde soortelijk gewicht heeft als buiten de boot snap ik niet dat het oprichtend moment nu veranderd. Ik denk dan aan een doorgesneden bal die wel of niet voor een deel met water gevuld is.....en die je doet schommelen. Misschien kan iemand het me uitleggen?

Het water wordt, als ik het goed heb, naar de loefzijde van de boot gepompt waardoor het daar voor extra gewicht zorgt en dus ook voor een extra oprichtend moment.

welke waterballast bedoel je? die in de macgregor of in racers?

bij de macgregor wordt het drijfvermogen vermindert, waardoor die dieper komt te liggen. het zeil moet meer moeite doen om de boot scheef te trekken.

bij racers komt het in een tank zo ver mogelijk boven de waterlijn aan de uiterste breedte van de boot, zo wordt net als met zeilen in een dinghey gewicht verplaatst. Iets zwaarder, maar dat heeft aan de wind ook voordelen...

Pak voor de gein eens een lege pet fles, plak daar aan de binnenkant een stukje hout tegenaan (zelfs lichter dan water). Leg de fles in een bak water en hij zal altijd zo draaien (oprichten) dat het houtje aan de onderkant komt te zitten.

Waterballast wordt niet enkel naar loef gepompt, op sommige boten zijn er ook ballasttanks vooraan en achteraan, vb om neus meer uit het water te krijgen om beter te planeren.

Aardige vergelijking, de petfles. Ik dacht aan een halve bal. Indien we nu op de petfles een stokje zetten met een dwarsstokje met een gewichtje,een paperclipje bijvoorbeeld, dan gaat het mastje scheefhangen. Gaat het minder scheef hangen als we water in de fles doen?

Er zijn inderdaad boten die hun ballastwater naar de loefzijde pompen, maar dat is niet wat ik bedoel.

Nee, dat gaat hij niet, het gaat erom dat het water houvast heeft aan de romp. Dus los water in de fles doet niks, een ballon met water die vastzit aan de wand zorgt wel voor oprichting. Je gewicht (wat het dan ook is) moet grip hebben op de romp en niet los mee kunnen bewegen.

ok, het water zit "vast", links en rechts op de bodem. dan heb ik toch een weegschaaleffect? gaat de een omhoog, gaat de ander omlaag, dat geeft toch geen weerstand, ofwel extra oprichting?

Ik snap je laatste vraag niet over weerstand. Het weegschaaleffect is toch al het zelfrichtend vermogen.

Het idee met waterballast is dat het in een waterballast tank zit!

Hierdoor kan het niet vrij door de petfles (of boot) bewegen, maar zit het op een vast punt. Dan krijg je dus wel degelijk een gewicht aan de 'zijkant' dat het zwaartepunt daarheen trekt.

Groeten,
Globe_Trotti

Je bent zelf ook een grote waterzak op 2 benen. Toch gaat de boot meer rechtop varen als jij aan 1 zijkant op het dek of in de kajuit gaat zitten - onder of boven de waterlijn. Je brengt gewicht waar eerst geen gewicht zat. Of onder de waterlijn: je haalt eenzijdig drijfvermogen weg waar dat eerst wel zat. Net hoe je het wil zien.

Zo werkt verpompbare waterballast ook.

ik snap het, heb een tekeningetje gemaakt die dat zou moeten aantonen, kan ik dat meesturen?
gr jo

waterballast:
- aan loef wel en aan lij niet: zelfde als bemanning aan loef.
- voor-achter: voor de langsscheepse trim (duikende VOR70....)
- in met midden: legt de hele boot dieper, waardoor de VORMstabiliteit toeneemt, omdat er een breder deel van de romp in het water gaat.

groet
t

aan beide zijden van de boot zit één waterballasttank en wel zo hoog en ver mogelijk naar buiten (direct onder het gangboord). Indien gewenst wordt één tank aan de hoge zijde volgepomt. In zwaar weer voor de wind kunnen beide tanks (gedeeltelijk) vol worden gepomt. Met weinig wind zijn de tanks leeg en is er geen gewichtsnadeel. Bij waterballast is het schip met een minder zware kiel toch nog even stabiel.

Bij de VO70 was een ballasttank voor langscheepse trim niet toegestaan. De truuk van ABN was om gewoon het hele achteronder vol met zeewater te laten lopen. Dit water werd vertraagd met zeilzakken. Door deze truuk konden ze veel langer dan de anderen vol zeil houden met veel bakstagwind.

Zomaar water los in de boot gaat niet, dit water gaat zelf ook slingeren en maakt hierdoor de bewegingen van de boot erger. Daarom zitten er in tanks vaak slingerschotten.

Volgens mij heeft trotti het bij het rechte eind. Waterballast is niets anders dan op een bepaalde plaats in het schip een gewicht aanbrengen. Je kunt ook een broodje lood nemen en dit op een bepaalde plek in je schip vastmaken met hetzelfde effect. Ballast heeft twee functies: 1 de trim van het schip beinvloeden (van loef naar lij of van voor naar achter) 2. de waterverplaatsing van het schip vergroten of verkleinen.

Door het met water te doen kun je het gewicht ook kwijt als je dat wilt om het later weer terug te krijgen. (met broodjes lood is dat wat lastig) verder kun je het makkelijk verpompen van de ene plek in hje schip naar de andere plek.

succes,

zeehond

Jij hebt mijn stem.

de mijne ook
groet
t

idd, er is vormstbiliteit en aanvangsstabiliteit......

De ene komt door de rompvorm (duh) en e andere door het gewicht en e locatie van het zwaartepunt tov het centre of bouyancy.

Ik kan er nog wel een heel verhaal over afsteken met allerlei natuurkundige wetten (Archimedes is de belangrijkste) maar ik denk dat je met wikipedia en google ook een eind komt!

Snap je het inmiddels een beetje?

Groeten,
Globe_Trotti

Bijna goed
Er is vormstabiliteit en gewichtsstabiliteit
En aanvangsstabiliteit en eindstabiliteit.

groet
t

en dat als scheepsbouwer..........

Groeten,
Globe_Trotti