Onderwerp: hechting epoxy over putcorrosie saildrive?

Gegroet,

Zoals wellicht al bekend is de saildrive van mijn bootje bijna opgegeten door corrosie. Een tweedehands is lastig te vinden en een nieuwe kost 1000 euro.

Na veel googlen en informeren denk ik de volgende optie toe te kunnen passen:
- schoonmaken met hogedrukspuit
- boenen met harde (kunststof) borstel
- boenen met 20% oxaalzuur om het grootste gedeelte van de oxidelaag te verwijderen
- grondig spoelen met demiwater
- nat schuren met epoxy om de oxidelaag te verwijderen en het alu af te sluiten (nadeel: zo kom ik niet bij de diepste putten)
- ZF-primer aanbrengen x2
- saildrive glad afwerken met epoxyplamuur
- wapening met glas en epoxy
- toplaag, ook 2K epoxyspul dat over ZF-primer hoort (ik weet even niet meer hoe hij heet)
- evt AF aanbrengen (kopervrij)

Naast of mijn werkwijze ueberhaupt geschikt lijkt heb ik de volgende vragen:

Is de epoxy voldoende verdere corrosie van de saildrive tegen te gaan? Als het alu eronder verder kan corroderen, dan gaat het allicht blaren vormen en tegen het epoxy/laminaatje duwen (met als risico dat de saildrive daar al zo dun was dat het gemakkelijker door het alu duwt dan door het laminaat).

Hoe los ik dat op op de naden? De schroefas moet ergens uitkomen en de anode moet ook op het blote aluminium. Komt het water daar niet tussen?

Ben ik op de goede weg?

Edit: ik was nog vergeten toe te voegen: het hoeft niet voor de eeuwigheid te houden. Een jaartje of drie max, dan hebben we vast meer geld voor vervanging.

De oplapmethode (zonder glas en epoxie) is goed genoeg voor kleine putjes tot 1 a 1.5 mm diep.

Maar hiermee heeft u het probleem nog niet opgelost. Die putcorosie is niet zomaar ontstaan!

Graag en foto van de putjes en de anode en wat meer informatie hoe het is onstaan.

Als de putcorosie alleeen dit jaar is ontstaan dan moet u het zoeken in alles wat het laatste jaar is ingebouwt/verandert.

Is het al jaren een beetje dan moet u het zoeken in de anode's

Mvg Kleinbootje

Vergeet lekstromen via een walannsluiting niet.Bij dit soort putcorrosie denk ik eerser aan zwerfstromen als aan anodeproblemen , vooral als het erg snel is gegaan. Vooral als je naast een stalen damwand of een stalen schip ligt is dat nog al eens de oorzaak.
Dus:
Sinds enige tijd permanente landstroom?
Aarding aangebracht bijv. ter preventie van blikseminslag?
Ander ligplaats/buurboot?
En dan nog eentje :
Ben je soms andere (koperhoudende) antifouling gaan gebruiken?
Ad

Bij ons op de haven heeft iemand ook last van put corrosie, hij zelf noemde het kanaal corrosie, ik ken die term niet op zijn saildrive.
Deze corrosie is een galvanische corrosie, je zag bij een buur schip aluminium op de schroef zitten.

De meting toegepast die beschreven staan in deze link:
amsterdamsbotencomite.nl/tec_corrosie.htm

nu hangt hij een stripje aluminum overboord om aan de juiste waarde te komen om het schip (lees bij hem saildrive en schroef) te beschermen van galvanische corrosie.
Zelf heb ik al eens verhalen gelezen, dat een acculader in combinatie met de - op de motor al voor galvanische corrosie kan zorgen, ook dit kan je natuurlijk meten.

Het lijkt me raadzaam om de oorzaak van de putcorrosie te vinden, als je een andere saildrive monteert begint het proces weer van voor af aan en kan je spoedig weer een saildrive monteren.

Ik had de achtergrond natuurlijk even moeten vermelden.

Hij heeft tien jaar in zoet water gelegen naast woonboten. De (zink)anode was gans op en daarna is de corrosie op de saildrive begonnen. De bronzen schroef hielp natuurlijk ook niet mee. Inmiddels heb ik een nieuwe anode aangebracht en ligt de boot ergens in een achterafsloot met weinig zwerfstroom in de buurt, maar wel een stalen damwand.

De boot heeft geen walstroom, wel drie accu's die tien jaar aangesloten hebben gezeten, maar daar was nog best wat restspanning in te vinden.

Ik ga er vanuit dat de oorzaak van de corrosie te zoeken moet zijn in de omgeving en het feit dat de anode op was. Ik neem dus aan dat hij niet verder gaat corroderen zolang er een anode op zit.

Kom ik terug bij de originele vraag: wat te denken van de voorgenomen epoxy-methode om hem op te knappen? En kan de corrosie onder de laag epoxy doorgaan?

Beste Rinus

U kunt nu nog wel meten als de anode 'werkt'. Zie ook de link hier boven. Ook wil wel eens een verkeerde aangesloten instalatie (RADIO) corosie geven. En van welk materiaal is het schip gemaakt?

Om terug te komen op mijn vraag hoe diep zijn de putjes? (foto)

Zo te lezen is u boot alweer in het water. U kunt dus allen meten als u in het veilige zone zit m.b.t. bescherming.

Mvg Kleinbootje

Hier ook wat over schilderen van de saildrive.
www.zeilersforum.nl/index.php/...en?limit=25&start=50

Sprokkie schreef :
Net als bij andere vormen van corrosie kan ook galvanische corrosie alleen optreden wanneer er én een verbinding via het water ( is er altijd) én een verbinding van in dit geval de beide schepen is.
is die laatste er niet , dan is zoiets gewoon onmogelijk. Er moet om een metaal te laten oplossen nl. een stroompje (electronen) aan worden toegevoerd en dat moet ergens gecompenseerd worden. In dit geval bestaat er vrijwel zeker een (aarde)verbinding tussen beide schepen , mogelijk via de walstroomaansluiting.De electronen lopen dan via het opgeloste aluminium en het water naar het andere schip en van daar via de aardleiding weer terug naar het probleemschip.
Dit is trouwens geen galvanische corrosie maar electrolitische corrosie die ook i.h.a. veel sneller gaat.

Daartegen helpt alleen een galvanische scheiding in de aardaansluiting óf gewoon het losgooien daarvan ( maar eigenlijk mag dat van CE niet!).
Of natuurlijk je boot niet permanent aan de landstroom hangen.

Er staan veel meer beschrijvingen in internet over dit probleem maar dit is een redelijk complete: users.telenet.be/jurgensweb/zwerfstromen_anodes.pdf

Ad

sorry dat ik het galvanische corrosie noemde.
gelukkig weet jij hoe het wel heet en heb je ook een betere beschrijving hier over.
zo wordt het forum steeds beter.

Ik heb de diepte niet gemeten. Hij lijkt met de huidige olie niet te lekken, want ik rook geen staartstukolie toen-ie eruit was. Dat kwam heel even voorbij toen ik de anode losschroefde.

Hij zat vol pokken toen we hem eruit haalden. Onder de verf waren diverse witte bulten (zeepachtig spul) te vinden, waarvan ik denk te weten dat het aluminiumoxide was.

Dat is er allemaal afgegaan. Onderstaande situatie bleef over.

We hebben er tien uur mee gevaren, waarvan af en toe op full speed. Schakelen ging prima.

De boot is een vinylester glas/aramide Fox22. Plastic. Saildrive zit aan een Bukh DV10 LSME.




Hm, de rest van de foto's wil nog niet zo goed, die komen zo nog.

Dat is voor mij heel duidelijk geen geval van galvanische maar van electrolyiische corrosie o.i.d.
Er is nl. zoveel aluminium weg dat hiervoor niet een maar meerdere anodes zouden moeten zijn verdwenen. Want pas als de anode weg is kan het minder edelere aluminium zich gaan opofferen door galvanische corrosie door bijv. de bronzen schroef.
Het geheel verdwijnen van de anode wijst trouwens eveneens in de richting van electrolytische corrosie door zwerfstromen(Hoe lang zat die er eigenlijk op??).
Ik zou dus het verhaaltje waar ik naar gelinkt heb maar eens goed doorlezen.
Als ik die saildrive trouwens zo zie zou ik er niet mneer mee durven varen, ook niet na caten met bijv. epoxy. Alleen bekleden met enige dunne lagen glasweefsel ( keperweefsel gebruiken) zou hem eventueel kunnen redden . Ik vrees echter dat vervangen de enige reële optie is.
Ad

Zit op die Bukh ook niet een anode?. Moet ook vernieuwd worden op z'n tijd.

Anders dan in de zwaardere modellen zit in het blok zelf geen anode. Op het staartstuk wel, over de schroefas tussen schroefhuis en saildrive. Die was inmiddels (na tien jaar in het water) wel op.

Wat denk jij Ad? Gaat die corrosie onder de eventuele wapening (2K verfsysteem á zes lagen en keperweefsel) door?

Edit: andere twee foto's aangekomen.

Aangezien het uiteraard onmogelijk is dat je ook de binnenzijde van de saildrive beschermt met een coating zal er altijd ergens een kontakt tussen het buitenwater en het aluminium blijven bestaan. Tensotte loopt ook je koelwater door de saildrive heen. Dat zou je eventueel wel kunnen afstoppen en een andere koelwatertoevoer ergens in het vlak maken .
Maar heelaas , ook dan gaat het niet want ook bij de schroefverbindingen is kontaktmet buitenwater . Bovendien hoort de anode komtakt met de saildrive te maken en daarom mag er op het kontaktvl;ak geen coating zitten ( staat tenminste zo in het Volvo penta saildrive boek).

Eigenlijk is het allemaal vrij simpel.
Je moet gewoon zorgen dat er geen enkele verbinding is van de walstroomaarde met de massa ( = accu min) van het schip.
dan kan het probleem wat jij hebt gewoon niet ontstaan .
Als je dat realiseert door een galvanische scheiding of een scheidingstrafo voldoe je ook nog eens aan alle regels.
Het alleen liggen naast een stalen damwand (die met de aarde van de walstroom is verbonden) of naast een stalen schip kan dit niet veroorzaken.

Misschien wel aardig om eens na te denken waarom dit soort zeer ernstige corrosieproblemen bij saildrives steeds vaker voor komen terwijl je er vroeger ( 70er 80 er 90er jaren , zolang bestaan er al aluminium saildrives) nooit wat over hoorde.
Mijn eigen idee daarover is dat we dat aan de CE normen te danken hebben die sinds 1998 voorschrijven dat de aarde van de walstroom met de massa van de boot verbonden wordten alle metalen van een polyester boot ook nog eens met elkaar.
Waarom dat ook op een polyester schip moet is mij trouwens nog altijd een raadsel.

Nogmaals, lees dat verhaaltje van die corrosieexpert maar eens goed door.
Ad

Ps.
Hoe zou het komen dat ik bij de twee ( ruim 30 jaar oude) boten die ik nu met sailkdrive heb gehad nooit iets van corrosie heb gevonden . En niet alleen ik maar ook de andere leden van de 500 leden tellende Engelse leisure Club waarvan ca. 1/3 een boot heeft met saildricve er nog nooit van gehoord hebben??
Kortom,
Al zou die CE regel morgen ook voor bestaande boten plicht worden , dan zou ik onder geen beding de zaak aanpassen.

Euh verzekering bellen?

Niet oplappen en nieuw plaatsen als het mijn schip was geweest.

De kosten die u nu maakt om het tijdelijk te repareren kunt u beter inversteren in een nieuw staartstuk.

Iemand hier expert?


Mvg Kleinbootje

Dank voor de uitgebreide antwoorden.

Dat met die walstroom zit goed. Ik heb geen walstroominstallatie. De min van de accu's zit echter wel gewoon aan de motor.

De koelwaterinlaat zit al op het vlak en gaat niet door de saildrive.

De kosten voor het tijdelijk repareren liggen rond de 150 á 200 euro aan materiaal (ik ben zelf gratis als ik het zelf doe). Een nieuwe saildrive kost exclusief verzendkosten al 1100 euro, dus voorlopig kan ik dan wel even toe.

En de locale Bukh dealer heeft die niet nog wat op zoder liggen?

Ik schat de kans klein omdat Bukh moeilijk kapot te krijgen is dus er zijn weinig onderdelen in omloop.

Dat er stroom naar je motor gaat klopt(tenzij je hem met de hand start en verder geen verbruikers aan boord hebt). Maar tussen de motor en de saildrive zit een isolatie plaat als ik men niet vergis. Dus de saildrive is 'gescheiden'van de motor.

Heeft u ook afgelopen keer dat de boot uit het water is geweest de olie uit de saildrive vervangen?
Zo ja hoe zag dit er uit?

Hier nog een linkje voor de motor waar we het over hebben en het onderhoud wat ze nodig hebben volgens Bukh

clouds.nl/Downloads/bukhdl/DL-bukh10-20.pdf
op pagina 12 staat een tekening van de saildrive


Mvg Kleinbootje

De olie is nog niet vervangen, maar die zag er bruingrijs troebel uit. Da's an sich niet goed, maar hij is nog nooit vervangen. Na de eerste 20 uur zou hij vervangen moeten worden, dus dat is nu (de motor is bijna niet gebruikt).

Goeie tip verder. Ik zal eens bellen met de Bukh-dealer.

Even resultaat melden:
- geen saildrive gevonden
- saildrive grondig geschuurd en flink ontvet
- onverdikte epoxy toegepast
- epoxyplamuur gesmeerd
- glasweefsel gewikkeld
- glastape dakpansgewijs gewikkeld
- medium-strak afgeplamuurd
- transparante AF gespoten om het systeem inzichtelijk te houden bij takelen
- anode en schroef teruggezet (laatste licht ingevet)
- boot weer in 't water gelegd

Ik zou hem met een staalborstelmachine helemaal opruwen zwaar.Dan zou ik gp tweecomponent nemen,flink verdunnen dat het elk gaatje,kiertje vult,3 uurtjes wachten, dan onverdund flinke laag doen,dagje wachten (afhankelijk van tempratuur) Dan zou ik hem afplamuren met international 83o filler, zodat ie weer.superstrak is.830 verandert net niet in staal zo sterk.ik heb nog wat in de aanbieding,kun je hele onder kant en bovenkant weer als nieuw maken

Dan heb je ook geen glasweefsel nodig.alleen primer en epo
xy plamuur.Superstrak..

hr. jachtschilder is wel erg hard leers. alle oude , al lang opgeloste topics oprakelen om van zijn oude meuk af te komen.

Ik zie niet in hoe een epoxy filler als International 830 sterker zou zijn dan ingedikte epoxy met glasweefsel.

Maar anyway... Zoals aangegeven is de klus alweer een half jaar geleden gefixt, dus wat mij betreft mag hier een slotje op.

jachtschilder schreef :
Beter niet opruwen met een staalborstel, dan wordt het aluminium te glad en hecht elke verf slecht.
Beter is een lamellenschijf voor een haakse slijper of een afbraamschijf als er veel weg moet.( voorzichtig!)
En de eerste laag direct aanbrengen. Beste is nog om een stukje te schuren en dan binnen 15 minuten de epoxy erop.
Anders ontstaat er weer een oxidehuid waarop de verf slechter hecht.
Ad

Ik heb er niet veel verstand van,maar na een stukje kaal aluminium kaalgehaald te hebben ben ik begonnen met een laag WASHPRIMER. Daarna verder gegaan met de normale verfjes zijnde normale primer en daarna lak!Alles zit na jaren nog mooi op z,n plaats!