Onderwerp: diamio 720

Graag had ik enige ervaringen gehoord van mensen welk al met een 720 gevaren hebben of nog in hun bezit hebben.
Voor mij is het een compleet onbekend terrein ivm. deze boot.

Wij hebben 6 jaar met een Daimio gevaren op de Friese meren en Zeeuwse stomen. Leuke, fijne, ruime en stabiele zeilboot. Redelijk goede zeileigenschappen maar beperkte trimmogelijkheden (in ieder geval op mijn oude boot).
Strijkbare mast van fabriek af.

Wat zou je nog meer willen weten.

Heb ook een gehad met jong doorgelat zeil en jonge fok, in onze beleving prima zeiler. Ook de stabiliteit liet niets te wensen over, anders was mijn vrouw allang van boord gestapt. Er zijn forummers die het hier absoluut niet mee eens zijn, maar ieder z'n ervaring toch!.

Wij varen nu 2 seizoenen op een Daimio 720, volgens mij de vorige boot van Burnit77 en hij bevalt ons prima. Vind de Daimio wat "zenuwachtiger" dan onze vorige boot, dat was een v.d. Stadt Primaat (bulbkiel), 20 jaar geleden. Veel vergelijkingsmateriaal heb ik dus niet, in de tussentijd alleen gezeild op valkjes en 16m2.
Pluspunten van de Daimio: oerdegelijk gebouwd, ruim voor een boot van 7 meter, zeer complete uitrusting voor een boot van minstens 30 jaar oud, vrij snelle zeiler.
Minpunten van de Daimio: er had een zwaardere kiel onder gemogen, hoef je minder snel te reven want vanaf windkracht 4-5 ligt de boot toch snel "plat". Weinig tot geen gangboord.

Al met al hoop ik nog jaren en jaren met deze boot te varen, de week-enden die wij nu al zijn weggeweest met de boot zijn onbetaalbaar, zeilen vinden mijn echtgenoot en ik te gek, we zeilen er toch regelmatig "modernere" boten uit (heb je toch in je, effe kijken of ik sneller kan), maar ook 's avonds voor anker, genieten van de natuur, drankje en hapje erbij, overnachten, de geur van vers gezette koffie, 's morgens in de nevel, maken onze Daimio al onbetaalbaar.

Ik heb 3 jaar met een Damio op de Grevelingen gevaren. Ik vond hem te veel snel op zijn kant gaan. Tevens liep deze snel uit zijn roer als het wat harder ging waaien. Meer een boot om met lekker weer er op uit te gaan. Dit was geen boot die bij mij paste.

Ik heb 3 jaar met een Damio op de Grevelingen gevaren. Mijn vriendin vond hem te veel snel op zijn kant gaan. Tevens liep deze snel uit zijn roer als het wat harder ging waaien. Dat vond ik echt een probleem.

Op tijd reven helpt echt bij een Daimio 7,20. Maar dat geldt voor iedere boot die uit z'n roer loopt.

tuurlijk,maar ik heb het over uitschieters. Tijdens het zeilen staan de zeilen goed,niet overpowered, en dan komt er even wat meer wind het je hebt je helmstok al bijna in je oksels. sux.

Wij hebben afgelopen seizoen voor het eerst gevaren met een Daimio.
Prima bootje, die wellicht wat snel op één oor gaat liggen.
Voor mij geen probleem, maar mijn vriendin is er niet zo blij mee.

De laatste keer dat ik gevaren heb, dit was solo…… Had ik bij 4bft met 1 rif in het grootzeil en een halve genua, nog steeds meer dan 40º helling.
Daarnaast moest ik enorm veel kracht zetten om de boot op koers te houden.
Echt comfortabel was dat dus niet. Overigens voor mij zeker voor herhaling vatbaar. Hi Mijn vriendin was erg blij dat zij er niet bij was.

In de praktijk (dus met vrouw en kind) gaat bij ons met 10 á 11 knopen wind het eerste rif in het grootzeil en om roerdruk te verminderen wordt de Genua wat ingerold.

Toch vinden wij het een fijne ruime stabiele boot. Je kunt rustig met z’n tweeën aan één kant gaan staan zonder dat je er af rolt. En overnachten met z’n drieën is ook geen enkel probleem.. met 4 waarschijnlijk ook niet.. haha

Het enige waar wij nog wel mee zitten is het achteruit varen. Wij kunnen in de huidige situatie de BBM niet draaien. We krijgen de boot met geen mogelijkheid achteruit over SB.. Dus dat gaan we nog veranderen.

Voor de Daimio eigenaren: Er is een Daimio Hyves door mij in het leven geroepen. Wellicht leuk om je daar ook aan te melden.

Grt,

Dion

willby schrijft:
Maar Willy,
Heb je nog helemaal niet met de boot gevaren dan?
Wat zijn je eigen ervaringen met deze boot.

Grt,

Dion

Deejee schreef:"Minpunten van de Daimio: er had een zwaardere kiel onder gemogen, hoef je minder snel te reven want vanaf windkracht 4-5 ligt de boot toch snel "plat". Weinig tot geen gangboord."

De kiel onder een daimio heeft een gewicht van ik meen 635 kg op een totaal van 1600 kg. Daarmee is de boot volgens de werf onkenterbaar en goedgekeurd tot 100 km uit de kust. Weliswaar naar de normen van de zeventiger jaren maar toch niet slecht. Doortrekken tot het gangboord in het water zit is geen enkel probleem.

Het lood hangt dan gewoon te hoog. Ik kan me herinneren dat we bij de veermansplaat vastliepen. Ik sprong naast de boot om deze weer naar wat dieper water te duwen. Ik verbaasde me hoe ondiep het daar was,of eigenlijk hoe ondiep de boot stak.

nardus schrijft:
De boot steekt maar 110cm diep. Meet dat bij jezelf maar eens na. Bij mij net iets boven mijn heupen. Nee, dat is niet diep.

Naar mijn idee gaat de Daimio ook vrij snel liggen. Ik heb natuurlijk alleen mijn vorige bootje maar als reverentie, die had daar niet zo heel snel last van.

Overigens wil de diepgang, dus de lengte van het zwaard niet altijd wat zeggen over het wel of niet snel op één oor gaan liggen. Nog meer gewicht had wellicht wat kunnen schelen.

Vroegtijdig een rif zetten.
Ons bootje is ook gek op zijn oren
Toen we hem net hadden wilden we altijd proberen om zo lang mogelijk met vol tuig door te varen.
Nu zetten we optijd een rif of twee en komen we niet verder dan 30 a 35 graden en gaan we ook nog eens harder

Maar Willy,
Heb je nog helemaal niet met de boot gevaren dan?
Wat zijn je eigen ervaringen met deze boot.

Grt,

Dion[/quote]

Inderdaad,al wel met gevaren maar niet onder zeil.
Voor mij zal het een compleet nieuwe ervaring worden, doch zeilen had ik vroeger al geleerd maar dat was met een open houten valk wat heel plezierig zeilen was.

willby schrijft:
Prima, ik was even benieuwd.
Heb je de boot recent aangeschaft? Gefeliciteerd dan met je aankoop.

Ik zie dat veel mensen zeggen dat de Daimio snel op één oor of snel op zijn kant gaat liggen.

Ik schrik hiervan en denk dan dat hij is omgeslagen, maar dit wordt vast niet bedoeld.

Wat bedoelen jullie met op één oor liggen?

Hij zal idd niet omslaan (al weet ik niet zeker of hij ook echt onkenterbaar is, vast wel). De stabiliteit van een zeilboot, en de helling die hij hij krijgt tijdens het zeilen, is uiteraard van veel factoren afhankelijk. Bij de Daimio schijnt het zo te zijn dat hij inderdaad al vrij snel de stap van horizontaal naar 'schuin' maakt. De één deert dat niets, de ander vindt dat vervelend, dat is echt heel persoonlijk. Ik kan me voorstellen dat het vervelend kan zijn als je een dreumes aan boord hebt die net een beetje kan lopen, die is al blij als hij/zij op een vlakke vloer al gewoon kan staan. Maar goed, een jaar later is de dreumes weer een stuk groter en speelt dat minder een rol, tenzij je er meer in gedachten hebt .
Op het moment dat een zeilboot schuin ligt is er balans tussen de druk van de wind en de oprichtende kracht van de boot. Bij de Daimio schijnt het zo te zijn dat de schuin liggende boot niet meteen bij ieder extra zuchtje wind nóg verder op één oor gaat hangen (al zal dat met meer winddruk in de zeilen uiteindelijk wel gebeuren, natuurlijk).

Bedankt voor de duidelijke uitleg

Heb zelf een Daimio gehad. Is onkenterbaar zoals ik al eerder schreef in dit T. Goede zeilen zijn heel belangrijk. Een zeil met teveel bolling geeft gauw helling. Met een doorgelat zeil was het heerlijk varen.

Proost schrijft:
Zekerheidshalve;

doorgelat, betekend toch de latten die horizontaal in het zeil zitten?

Sorry, maar alle termen zijn me al jaren teveel

Van het achterlijk doorlopend tot aan het voorlijk.

Ik kan het beamen, met een doorgelat grootzeil doet mijn Super Daimio het prima !

Afgelopen weken aan het klussen en veranderen geweest, oa. verwarming geplaatst, begonnen met de electriciteit te fatsoeneren(wat een zootje was) extra batterij bijgezet, bilge pompje geplaatst(hoef ik niet meer in dat smal gat te gaan) en voor de rest genoten van de rust en stilte in de haven. Nog voor de eerste sneeuw gevallen was had ik ook nog een zeil over de kuip gespannen zodat het praktisch volledig droog bleef.
Nu nog mijn bb. motor thuis verder afwerken en testen en dan kan die er ook terug op. Nu heb ik nog een goede 5 weken om ook eens voor de eerste keer mee te gaan zeilen(kwestie van haar te leren kennen)en dan de tocht aanvangen naar mijn nieuwe ligplaats in Tholen.
Denk er toch een klein verlofje van te maken want zo van Loosdrecht naar Tholen is toch al direct een aantal km op de motor. Voor alle zekerheid heb ik ook een 5pk reserve motor gekocht in geval dat...jawel.Het enige wat ik zeker de eerste maal nog moet doen is de mast strijken en terug rechtzetten want heb geen flauw idee hoe makkelijk of moeilijk dat gaat. Zeker omdat ik dat ding alleen vaar naar beneden toe. Zodus als er iemand raad of ervaring heeft met het strijken van de mast op een diamio mag je dat hier altijd posten wat in dank zal aanvaard worden door mij. Het voordeel (vind ik toch) is dat alle zeilen vanuit de kuip kunnen bedient worden, en dat in combine met de stuurautomaat wordt het best lekker varen. Nu nog een paar recente kaarten kopen en dan zijn we weer even gerust als ik de oosterschelde op ga, als het niet om te zeilen is dan toch proberen een lekker visje te strikken.

Het is dan toch gelukt.
Donderdag heeft een vriend me dan weggebracht naar loosdrecht, daar dan de boot klaar gemaakt en alles ingeladen. Vrijdag ochtend het 8 pk'tje in gang getrokken en we waren ermee weg. Ikke de domme ging na het kanaaltje van de jachtwerf natuurlijk de verkeerde richting uit en zodoende heb ik nog even een rondje loosdrechtse plassen gemaakt alvorens naar het sluisje te varen. Daar had ik veel geluk omdat die normaal alleen maar op afroep werken. Gebeld naar de sluiswachter en die zei dat hij als een speer zou afkomen. Volgens mij was dat een speertje want ik heb toch nog een klein uurtje aan het wachten geweest alvorens ik erin kon.
Dan de vecht op, en daar ging het heel vlotjes, lekker rustig en geen enkele boot tegengekomen onderweg. Alle bruggen en sluizen waren voor mij alleen, waarvoor mijn dank aan de brug & sluiswachter welke op die vrijdag toch maar weinig om handen hebben.Bij het laatste bruggetje voor Utrecht kreeg ik van de brugwachter het bericht dat er door Utrecht geen doorgang mogelijk was en zodoende het ARK op moest.
Zodus met een bang hartje de doorgang doorgepuft en dan vol gas gegeven richting merwedekanaal.
Al bij al is dat reuze meegevallen en bleef mijn bootje goed doortuffen telkens een grotere jongen mij voorbijkwam en ik kan zeggen op een weekdag zijn er veeeeel die voorbijgaan hoor.Het moment dat we dan de sluis en de brug gepasseerd waren vond ik dan er genoeg gepuft was de eerste dag, mijn bootje tegen de kant geduwd net voor een restaurantje en kroeg. Na lekker te hebben gegeten dan maar naar de kroeg ernaast waar ik nog een interlandje aan het bijarten heb gedaan(trouwens 1-0 voor belgie)en daarna de kooi in voor een zalige nachtrust.