Vier jaar geleden. Ongeveer deze tijd van het jaar. Op een mistige zaterdagochtend vertrekt ons gezin richting Alphen aan de Rijn, om het Avifauna te bezoeken. Leuk hoor al die vogels, maar wel een beetje tam (de vogels niet alleen, maar de hele attractie). We besluiten de dag completer te maken met een rondvaart over de Braasemerplas, tenminste ik denk dat het die plas was. In dichte mist varen we door de ringvaart, de oever is nog net te zien: wat sloepenbouwers en werven, een plukje huizen langs het water, en dan: zeilboten! Mijn hart springt op en ik neem zoveel mogelijk verschillende boten in me op. In de auto terug naar huis weet ik het zeker: ik wil weer gaan zeilen!
Een jaar later koop ik mijn Sneekermeer, zonder dat ik echt een idee heb van wat me te wachten staat. En nu, ik ga mijn derde jaar in als eigenaar van Noah voorheen Kim, het project nadert zijn einde. Elk voorjaar denk ik weer terug aan die ene dag, dat het zeilvirus me weer te pakken kreeg... het bleek een ongeneeslijke ziekte te zijn.
