Geen groot, maar een klein verhaal..
Ja, nu hebben we dan die toch boot waarmee we ook de gewenste langere tripjes kunnen doen, en dan ontbreekt het ons de komende weekenden aan tijd...
Komende zondag een verjaardag, volgende week vrijdag (en misschien) zaterdag ben ik naar een beurs, half september begint mijn zoon weer met de tafeltenniscompetitie, en de tuin en het huis vergen ook nog de nodige tijd. Lastig dus. Maar het weerbericht voor komende vrijdag en zaterdag is gewoon heel goed. Er is weliswaar vrij weinig wind (3 bft) uit een vrij ongunstige richting (NW ruimend naar Z) voorspeld, maar we zouden gek zijn als we er geen gebruik van zouden maken. En wat betreft die ongunstige windrichting: als je op de Randmeren, die in een mooie bocht lopen, een tochtje wilt maken is de wind eigenlijk altijd wel ergens ongunstig. Niks van aantrekken dus!
We rijden met een auto vol inventaris, kleren, eten en drinken richting Aquacentrum Bremerbergsehoek. Vanaf de A50 gaan we net als anders via Epe, 't Harde en Elburg naar Aquacentrum Bremerbergsehoek. Bij Elburg moeten we even bij de brug wachten ("hé, die vervelende bootjesgasten ook.."), maar het vanwege Lowlands verwachte oponthoud blijft gelukkig uit en tegen 15.30 uur rijden we onder de slagboom door.
Snel de spullen in de kuip gooien en opruimen. Terwijl ik de boot inricht en vaarklaar maak haalt mijn zoon wat te eten. Als ik bijna klaar ben komt hij al met de patatjes en frikandellen aangehold. Op ons gemakje eten we wat, nemen er een groot glas fris bij en nemen op ons gemak nog even de planning door.
Ons plan is om vanavond naar de jachthaven bij Roggebotsluis te varen, en morgenochtend vroeg richting Ketelmeer en IJsselmeer te gaan, en diezelfde dag nog terug naar de Bremerbergsehoek. Afhankelijk van de voortgang en wind(richting) kijken we bij de Ketelbrug even wat we doen, we moeten vanwege nóg een verjaardag 's avonds ook weer thuis zijn. We gaan dus een stukje het IJsselmeer op en draaien weer om, of we gaan naar Trintelhaven en weer terug, of richting Urk en dan (vanwege de zuidelijke wind) met een slag richting Trintel weer terug. Mijn zoon heeft sinds het overvaren vorig jaar (IJmeer, windkracht 5, lagerwal) niet zo'n heel fijn gevoel aan het varen op het Markermeer/IJsselmeer overgehouden, en ik heb goede hoop dat hij er na dit tochtje een stuk meer vertrouwen in heeft.
Enfin, om 17.00 uur gaat de pruttel aan, en nog geen 5 minuten later zeilen we richting Elburg. In het begin staat er een lekker windje, welke helaas door de bomen onze zeilen amper bereikt. Na een half uurtje hangen de zeilen er wel errug slap bij en besluiten we om dan maar op de pruttel over te gaan. Nu komt de brug van Elburg wel rap in beeld. Na een minuut of 10 wachten mogen we erdoor en komen we op het Drontermeer.
Het is een mooie zomeravond, en we genieten er allebei intens van. Ik heb dit stuk in meer dan 30 jaar niet meer gevaren, en verbaas me over de mooie stukjes natuur die je in zo'n kunstmatig aangelegd meer evengoed aantreft. Vroeger was het in mijn beleving een beetje kale boel. Ook zie ik dat er langs de dijk van Flevoland een paar mooie haventjes zijn aangelegd, al zullen die met onze diepgang (1,66 m) wel niet bereikbaar zijn.
Mijn zoon, die zich aan het roer van onze vorige (veel onrustiger/wiebeligere) boot nooit echt op zijn op zijn gemak voelde, staat nu lekker relaxed aan het roer. Het soms bijna rimpelloze water geeft ons de indruk dat we dit stukje natuur in hoge mate verstoren. Omdat het overal barst van de watervogels proberen we die met wat subtiele uitwijkmanoeuvres zoveel mogelijk de ruimte geven. Maar een enkele zwaan twijfelt of ie nou naar links of naar rechts moet vluchten en moet daardoor noodgedwongen weer reclame voor die koninklijke luchtvaartmaatschappij maken. Het blijft een indrukwekkend gezicht, zo'n grote vogel die met veel gespetter langzaam opstijgt.
Roggebotsluis
Rond 19.00 uur komt de Roggebotsluis in zicht. Ondanks het feit dat we de boot nog amper kennen leggen we de boot in één vloeiende manoeuvre netjes aan tegen de meldsteiger. De uiterst vriendelijke havenmeesteres kan helaas niet voorkomen dat we het gevoel krijgen dat watersporters ook hier aardig worden "uitgemolken": je moet hier zelfs betalen om je vuilniszak weg te mogen gooien, en ook drinkwater is op de bon. Nu hebben we alleen maar een box nodig dus het blijft voor ons bij de € 1,10/m liggeld. We krijgen een box met vingersteiger toegewezen, en al gauw kan de pruttel definitief uit. Als we de boel aan kant hebben maken we een wandelingetje over de bij de jachthaven gelegen camping. De vingersteiger is niet echt stabiel en komt onder mijn 95 kilo in een soort van cadans zodat ik bijna zwemles krijg. Het liep goed af, al zijn de bijdehandte opmerkingen van mijn puberende zoon zoals altijd weer vlijmscherp
. Maar tien minuten later zitten we allebei te genieten van onze Cornetto.
We sluiten de avond af met wat spelletjes, en liggen om 23.00 uur in de slaapzak. De wekker staat op 06.00 uur, we willen met de eerste sluislading door de Roggebotsluis. De volgende ochtend gaat de wekker, die ik met mijn slaperige kop in de voetenruimte onder de navigatietafel laat vallen. Het zachte gepiep wordt met de minuut harder en is aangezweld tot een "teringherrie" als ik de wekker eindelijk uit kan zetten. Zucht..
We hebben allebei onrustig geslapen en zijn allesbehalve fris. Opschieten doen we dus niet echt. Maar de wonderschone ochtend maakt ons evengoed vrolijk en met enige vertraging liggen we om half acht in de Roggebotsluis. Daar zijn we zo weer door, en vanwege het uitblijven van de wind gaan we op de pruttel richting Ketelmeer. Ondertussen zet ik nog maar een extra bakkie om wakker te worden.
Ketelmeer
Even voor het Ketelmeer gaat 't wat meer waaien en gaan de zeilen omhoog. Goh, wat loopt die boot lekker zeg! Er staat misschien net 3 bft, maar met grootzeil en genua staat er wel bijna 6 knopen op het log
. De boot maakt ook niet te gek veel helling, maar Het duurt dan ook niet lang of we zijn op het Ketelmeer.
We hadden enige twijfels of we de vaargeul bij de overgang Vossemeer/Ketelmeer wel goed volgden want de bebakening ligt daar niet allemaal even logisch, maar alles ging goed. Om half negen zeilen we langs de Stichtingshaven, waar de eerste jachten de haven uitvaren. Kennelijk was er in Kampen ook iets te doen, want er komt vanaf de IJssel een driemaster, en in de verte zien we dat er nog veel meer van dat grote spul aan komt.
IJsselmeer
We gaan met een knik in de schoot met ongeveer 6 knopen richting de Ketelbrug. Ik had van te voren uitgerekend en uitgemeten dat we daar ruimschoots onder door konden, maar het blijft evengoed spannend. De wind blijkt westelijker te zijn dan voorspeld, en ik zie op de kaart dat we naar Urk en terug zonder te hoeven kruisen. Het gemak dient de mens, nietwaar. Ondertussen is mijn zoon er wel achter dat zeilen op het IJsselmeer heus niet altijd zo spannend hoeft te zijn en hij zit prinsheerlijk aan het roer. "Oh, pa, als ik dat had geweten, nu wil ik wel vaker naar het IJsselmeer, en misschien kunnen we later wel eens naar Zeeland, en op zee". Ja, dat hoor ik natuurlijk graag..
.
Ondertussen schieten we lekker op, en heb ik de zeiltrim hier en daar veranderd, en gaat het log in de vlagen regelmatig richting de 7 knopen. Onder de 6 knopen gaat 't al helemaal niet meer. Ik maak meteen even van de gelegenheid gebruik om het log te controleren met de GPS uit de auto: Die geeft 12 km/uur aan als het log op 6,7 knopen staat. OK, het log is ietsje optimistisch, maar het is zeker geen jokkebrok.
Voor Urk keren we volgens afspraak om, het is dan pas half elf. We hebben bewust een planning gemaakt waar we ons goed aan kunnen houden, en dat doen we ook. Beter bijtijds omkeren en lekker relaxed terug varen, dan stressen om op tijd terug te zijn.
Op de heenweg was de wind vanaf de Ketelbrug tussen halve wind en ruime wind in, terug zeilen we dus met een knik in de schoot. Hoewel ik verwachtte dat het nu wat langzamer zou gaan, gaan we met enkele aanpassingen aan de zeiltrim nog steeds even hard. De boet is in de vlagen een tikkeltje loefgierig, maar valt met de vingertoppen te besturen. We gaan nu zelfs een aantal grotere boten inhalen. Nooit verkeerd natuurlijk
Voor we het door hebben zitten we weer op het Ketelmeer, waar ons vanuit Kampen en de Stichtingshaven een soort van Armada (van uitslapers) tegemoet komt, vergezeld van wat snelvarend volk dat van slalommen houdt en zeker geen vrienden maakt. Helaas hebben we geen bekende boot noch een forumvlaggetje kunnen spotten, wel de Brandaris, een mooie schoonheid uit een ver verleden.
En verder
Even nadat we van het Ketelmeer af zijn, zakt de wind vanwege de bomen bijna helemaal weg en gaat de pruttel maar weer aan. We gaan met een vaartje van "slechts" 5,5 knopen richting Roggebotsluis. Zeilen beviel een stuk beter. Bij de sluis moeten we weer even wachten voordat we door een charmante stewardess naar binnen worden geloodst en een "Varen doe je samen" tasje scoren. We zijn als eerste de sluis weer uit en tuffen door naar Elburg. Achter ons aan varen nog 2 zeilboten. Bij de Elburgerbrug wacht ons een beetje onaangename verrassing: beide andere zeilboten slaan af naar Elburg, en wij zijn dus de enige wqchtende zeilboot, en dat op een plek waar het allesbehalve lekker wachten is. We weten namelijk dat je als enige wachtende hier wel eens wat geduld moet hebben.
De wachtsteiger ligt aan bakboord, en is in gebruik genomen door een motorkruiser en wat klein grut, die daar dus niet horen. We blijven dus maar rondjes draaien, langs de binnenvaarschepen in de loswal, net naast het drukke vaarwater. Ongelooflijk hoeveel snelvarend volk er altijd uit Elburg komt, en de ene is nog stommer bezig dan de andere. Ik heb, omdat we geen marifoon hebben, geprobeerd de sluiswachter te bellen maar krijg een bandje over de winterbediening. Gelukkig komen er na nog een kwartier ook een drietal zeilboten van de andere kant, en gaan de slagbomen zowaar naar beneden. We gunnen de brugwachter ondertussen natuurlijk wel een ijskoude douche...
Als we eindelijk door de geopende brug varen, ligt er een klein motorbootje met ene paar vissers pal overdwars in de weg. "Jongens, gefeliciteerd met die zojuist gevangen snoek(baars), maar gaan jullie de volgende keer onder een ander brugdeel liggen? Bedankt!" Er komen zowaar spontane excuses, en ze gaan netjes opzij.
Zeekoe
We vervolgen onze weg richting onze haven, nog ongeveer een half uurtje. Het is flink druk op het water, en ik moet redelijk strak stuurboord houden zodat de speedbootmalloten ons in 3 rijen dik op kunnen lopen. Ik houd de stuurboordboeien op ongeveer 2 meter afstand. Ter hoogte van jachthaven de Klink blijkt die 2 meter een beetje te optimistisch: we lopen ìn de vaargeul aan de grond! Het ging zo snel dat de dieptemeter pas piepte toen we alweer los waren... Het ging ook heel soepel, zo te voelen alleen wat zachte slib, dus de kans op averij is te verwaarlozen. Mijn zoon, die op het voordek lag te zonnen, was in ieder geval weer klaarwakker, even daarvoor had hij ter hoogte van het naaktstrand namelijk ook al een "zeekoe van wel honderd jaar oud met enorme hang******" gezien...
.
Even later varen we rustig de haven in, en liggen we in de box. Als we een uur later in de auto zitten, maken we plannen voor een volgend tripje.