Roomboot vakantie 2011
Eindelijk het eerste jaar met de boot op vakantie.
De vorige boot was te "klein" en de hang naar Frankrijk te groot.
Nu was de boot groot genoeg maar het weer te slecht en de hang bleek nog redelijk aanwezig.
Net als bij boten kopen was ook hier een compromis vlot gemaakt.
Eerst twee weken naar Frankrijk en dan met de boot op pad.
Eerst twee weken zeilen met onze Topper op lac Serre Poncon. Twee keer roer uit de beugel en huppakee plat lig je. Daarna bij windje 5 brak het roer finaal af en wees de mast naar de onmetelijke diepte van 100 meter +.
Gered door een mede zeiler met het zwaard onder de arm als roer terug gesleept. De volgende dag een nieuw roer in elkaar geknutseld diepte 3/4 van de oorspronkelijke maat. Resultaat Harder varen maar iets loefgieriger.
Na twee weken werd de reis naar Nederland aangevangen. na 45 minuten steeg de temperaratuur van de motor. Nu heb ik in deze auto zo'n 350.000 km gereden en in zijn even broer inmiddels 150.000 km en een ding moet je ze nageven de temperatuur meter staat "altijd" in het midden. Dus toen hij begon te stijgen hebben we de auto direct aan de kant gezet. Motorkap open en een fontijn bestaande uit water en koelvloeistof spoot uit de overstort van de vuldop. Het inmiddels stoom geworden water liet zich heerlijk opnemen in de lucht om weer mee te doen in de waterkringloop. Het koelvloeistof deel viel troosteloos, als een blauwe drek, terug op de motor waar het eerder zo vurig ontsnapte. De ANWB maar gebeld. Wachttijd 2,5 uur. Dan maar zelf knutselen. Na enig speur werk bleek een driewegklep niet te functioneren. De snelste oplossing was de koeling draaien over de Cabine. Resultaat 40 tot 45 graden in de auto en de ramen open. Opmerkingen "dat ze toch zo graag naar de warmte wilden" werden niet meer gewaardeerd. Volledig gaar kwamen we na 1200 Kilometer thuis aan. Maar we waren er en nu kon de Roomboot ingepakt worden.
Het weer was er in Nederland inmiddels niet veel beter op geworden dus het tweede Compromis kwam tot bloei. Eerst een week werken en dan een week weg.
En toen...............
toen......
Begon de zon te schijnen!
Zaterdag middag 13 Augustus arriveerde de gehele familie in Woudsend. De auto kuchte van de ballast. We waren kennelijk vergeten dat we de boot drie weken geleden ook al hadden vol geladen. Maar alles kreeg een plekje. De eerste nacht de lattenbodem in de haven getest.
Zondag ochtend:
Eerst naar Workum en dan door naar Makkum waar Tonsurton op ons wachtte.
In Makkum had Tonsurton Hilko voor ons een mooi plekje geregeld:
Even door naar het strand:
Het zwembad voor ons alleen:
De volgende dag zou het gebeuren de windverwachting was 15-20 knopen west. Lekker douchen in de overheerlijke en meer dan schone douches in Makkum. Kaartje erin en wachten tot je net niet door het putje spoelt.. mmmmm
Oke nu weer stoere zeemanspraat. Op naar de sluis bij Kornwerd.
We konden met de eerste schutting mee ware het niet dat een of andere, nog niet onthaaste, trimaran bestuurder het nodig vond als een speer de sluis in te spuiten. In zijn kielzog volgde een 40 voetertje welke door de sluismeester netjes werd aangesproken dat dat niet ging passen. De schipper had echter in zijn ogen een beter mathematisch oog dan de sluismeester en gaf zijn onderwaterzeil een extra klapje. Resultaat dwars in de sluis maar de sluismeester koos eieren voor zijn geld en gooide de deuren dicht. mooi voor ons neusje. Ons paste dit wel lagen mooi vooraan bij de volgende schutting.
Ook al lig je overigens vooraan. Er is altijd wel iemand die je links of recht inhaalt...
Vlak voor de sluis ons 'hoefijzer', hij hing niet geborgd achterop, verloren. net aangetikt door de kademuur wipte hij met een klein boogje zo uit zijn vertrouwde beugel. plons... Daar dreef hij zijn vrijheid tegemoed. Bij deze wensen we hem alsnog een goede nieuwe baas.
Op naar TEXEL!!
Goed om je heen kijken en hou de boeien goed in de gaten!
Al vlot besloten dat het leuk is zo'n geul maar met onze ondiepe kiel en de wind pal west 4-5 Bft kun je ,zoals velen doen je groot zeil strak trekken en in de geul blijven met de motor aan, of de geul veelvuldig verlaten. Dit laatste hebben we gedaan. De diepte meter goed in de gaten houden en lange rakken maken. Heerlijk!!
"Heeeee papa Dikke Bertha gaat ervandoor!!"
In de verte dreef onze zilvergrijze balstootwil 45 cm..
Hup overstag !! We doen een DBOB manoeuvre !! (DikkeBertha Over Boord manoeuvre)
Na drie keer overstag met de buik plat in het gangboord, aan de lage kant)hadden we de drenkeling binnen gehaald.
Het drukt je toch weer even op de feiten: Wat nu als een van de kinderen over boord was gevallen. Oke dan had je de zeilen gestreken. Maar met windje 4-5 Bft. Stroom tegen wind heb je leuke golfjes. Niks schokkend als je vaart maar om iemand netjes uit het water te halen....
We racen verder:
De Roomboot in Box D39 te Texel. Heerlijk met de kuip in de zon. Wijntje erbij en krabbetjes vangen op loop en zicht afstand.
Krabbetjes vangen:
Direct maar op verkenning daarvoor hebben we dat stuk plastic de hele tijd meegesleept.
Kijk Marvin hier kunnen ze Dirk best repareren:
Even bij de 'ingang' kijken:
Na lekker te hebben rondgelopen terug naar ons roombijbootje. Waarom hangt dat ding zo aan zijn lijntjes... Wie heeft de stop uit de haven getrokken. Die verrekte maan ook... En waarom komt die charter steeds dichter bij de kade. Hij snapt toch wel dat een Fender niet standaard is uitgerust met een buitenboordmotor. Snel springt Guido in de scheef handende boot. Gooit de lijnen los als een volleerd matroos. Vlug de rest van de familie erin en op de vlucht voor de grote boten.
Net op tijd. Zie achtergrond.
Vervolgens hoor je natuurlijk over het strand te lopen en moet je naar de zeehondjes gaan kijken. Tijdens de fietstocht naar de zeehonden hadden we de wind vol op de kop tot we aan kwamen bij dat kunstmatig in stand gehouden Ecomare. Die zeehonden zijn eerder een plaag dan dat ze met uitsterven bedreigt worden. Maar het zijn zulke lieve zachte beestjes dat we voor negen van deze zwemmen vethoopjes een paar zwembaden in stand moeten houden. Voor de kinderen natuurlijk wel leuk
Strand:
Contact met thuisfront en met ZF.
En toen was daar plots Jeroen. Op een van onze bijboottochtjes kwamen we hem in de havenkom tegen. Heerlijke minimeet gehad.
En na een diashow van alle opknapwerkzaamheden aan de Toxiq en een heerlijke rum-cola aan boord van de Toxiq namen we om 24:00 afscheid.
De volgende dag afscheid genomen:
Waar is Jeroen??
Ahaaa
En aan alle goede dingen komt een eind. Op zaterdag de 20e om 8:45 gooien we los.
Terug met ons nieuwe hoefijzer:
Op het IJsselmeer nog even het opblaasbootje getest.
Op de terug weg langs de Kuilart. Ik zei: "Als er plek is gaan we aanleggen". Vol in de overtuiging dat het daar dubbeldik zou liggen naderden we het speelparadijsje. "Ik zie een gaatje!!" Riep Guido. Ik had hem al een paar minuten geleden gezien maar hield wijselijk mijn mond. Ik zag me al achter het ankertje liggen met een wijntje in mijn hand. Maar goed beloofd is beloofd. Dus bakboord uit en inparkeren maar.
De volgende dag op naar Woudsend.
Bootje poetsen en op naar huis.
Een ervaring en een paar prachtige herinneringen rijker.
De bemanning van de Roomboot.