Dit weekend zou ik een RYA Start Yachting Practical doen, voor de deelnemers een eerste kennismaking met zeezeilen: lettterlijk en figuurlijk afgeblazen. Maar er lag wel een boot op me te wachten in Hellevoetsluis met 4 aspirant-instructeurs. Het was hun derde, afsluitende weekend, maar helaas: hun trainer lag met griep in bed. Naast schipperen, MOB en manoeuvreren wilden ze graag kennismaken met zeezeilen bij zwaar weer! De voorspellingen waren hiervoor prima. Zaterdag rond windkracht 6/7 en zondag 8 misschien wel 9, golven tot 3 meter langs de kust.
Bij aankomst in Hellevoetsluis lag iedereen al te slapen. De nacht ervoor hadden ze de boot zelf afgemeerd, maar wel op een verkeerd -veel te winderig- plekje, dus van slapen was er toen niet veel gekomen. Zaterdagmorgen was iedereen gelukkig weer ok, helaas was het gemeentelijk sanitair dat niet, al gesloten voor de winter, bah. Vanuit een winderig Hellevoetsluis vertrokken we richting Middelharnis, even de basisvaardigheden testen, maar ook om brood te halen en om te checken of het sanitair daar wel open was, dat dus niet... Het aanleggen daar ging niet helemaal goed, ondanks mijn waarschuwingen lagen we een halve meter uit de kant vast in de prut. Met beleid kwamen we wat later gelukkig makkelijk los en vertrokken we -met brood maar niet gedoucht- richting Stellendam en oefenden Man Over Boord en daarna met aanleggen in een box, dat ging gelukkig een stuk beter. En de wind? Meer dan 5 Bft werd het niet, dus dat viel mee ... of tegen?.
We vonden een prima beschut plekje in de Marina Stellendam en een heerlijke douche en maakten ons vervolgens druk over het zware weer van de volgende dag. Iedereen zat op zijn smartphone alle weerberichten te checken, de één werd er niet vrolijk van, de ander kon het niet erg genoeg zijn. Dus bereidden we 2 routes voor, eentje grotendeels binnen door, de andere volledig over zee. Een collega sms-te 'tot windkracht 12 op de Noordzee' en 'laat de boot daar maar liggen, als het te heftig wordt'. Nou ja zeg, niet dat dat m'n eer te na is, maar dat was me nog nooit overkomen. We vonden een stormfok, maar geen try-sail aan boord. Alle signalen stonden zo langzamerhand toch wel op rood, niet over zee dus. Rivierzeilen met een groot jacht werd voor alle deelnemers een nieuwe ervaring.
Zondags om 9.00 vertrokken we, windkracht 5 tot 6, en vlogen met weinig zeil toch met 8 knopen over het Haringvliet, op het Spui ging de genua volledig uit en zetten we het grootzeil af en toe strak in het midden om een klapgijp te vermijden. De wind zwakte af tot een 4/5 Bft. Met een knoopje stroom mee waren we al snel op de Oude Maas. Een mijltje voor de Spijkenisserbrug moest helaas de motor bij, je mag daar niet kruisen. Zeevaart kwam ons achterop, dus de brug draaide snel. Op de Nieuwe Waterweg stond de wind, inmiddels gedraaid naar WNW, fel tegen en werden de golven en wind allengs pittiger naarmate we dichterbij zee kwamen. Bij Maassluis even gecheckt of de vluchthaven bereikbaar was, dat was ie. Een korte, heftige bui met windhoos trok over ons heen, wow, 2x gedoucht. De verkeersbegeleiding waarschuwde ons voor windkracht 8, de wolken verdwenen, de zon en een prachtige blauwe lucht kwamen ervoor in de plaats. In de luwte van de 2e Maasvlakte klokten we windkracht 6 met uitschieters naar 7, de zee was betrekkelijk rustig, dus draaiden we toch maar richting Scheveningen en zetten de genua, zwaar gereefd bij, een stormfok heeft bij ruime wind weinig zin. Uit de luwte gekomen werd de zee steeds heftiger, maar de wind nam niet toe. Een enkele golf haalde de 3 meter en spoelde van bakboord over de boot, het sturen werd bij de aspirant-instructeurs allengs beter. In een record tempo overbrugden we de laatste mijlen, 8 tot 10 knopen door het water plus een knoopje stroom erbij, dan gaat het snel. Om 4 uur meldden we ons bij de Verkeerscentrale Scheveningen, 'behalve de harde wind geen bijzonderheden', en even later lagen we veilig afgemeerd op onze vaste ligplaats.
Conclusie: 2 prachtige zeildagen, maar de storm waren we 'helaas' misgelopen, volgende keer beter!?