Onderwerp: Schade tijdens Atlantische oversteek

Allereerst wil ik even opmerken dat het op de oceaan ongelooflijk vochtig is. Gevolg is dat elektronische apparatuur die niet voor dit klimaat gemaakt is simpelweg kapot gaat:

Bij mij waren dat m’n E-reader en een 220v-omvormer ( niet ter plekke te herstellen ).

Daarnaast bleek de het schermpje van dieptemeter problemen met het vocht te hebben, zodat dit scherm onleesbaar werd ( door de verlichting van het scherm op de hoogste stand te zetten kon ik dat probleem enigszins oplossen ).

De nieuwe ( dat is gereviseerde ) waterpomp van de motor bouwde geen druk op. De noodreparatie bestond uit het omgedraaid en zonder pakking monteren van het deksel.

De afstelling van de windvaaninrichting gaf in eerste instantie problemen, wat een krom verbindingsasje opleverde. Rechtgebogen en aan de kant door een metaalbewerker opnieuw laten maken. De stuurlijnen ( 4mm) heb ik 3 maal vervangen, omdat de poelies niet perfect uitgelijnd waren ( nog steeds niet ).

Tijdens een zware storm had ik een grote lekkage die zich uitte in de toiletruimte. Het bleek dat in de achterste bakskist water via de motor- uitlaatslang naar binnen kwam. Een niet goed vastgezette en gevulde 20ltr. Jerrycan stond tegen die slang aan te beuken, waardoor de slang gescheurd is en zeewater vrolijk m’n boot binnen stroomde. Op zich was dit snel provisorisch te repareren met een stuk Duck tape. Maar voordat ik het gevonden had!

De stuurautomaat Simrad TP22 stopte er al snel mee en kon ik niet direct repareren. Ligt inmiddels voor reparatie bij de dealer. Die automaat heb ik eigenlijk niet erg gemist.

De navigatieverlichting heb ik vorig jaar vervangen door led verlichting. Toch had ik nu al kortsluiting in het heklicht. Eigen schuld, want ik had de draaddoorvoer even dicht moeten kitten. Dat zit standaard wel met een rubbertje in de doorvoer, maar dat is onvoldoende. In rustig weer was dit wel een leuk klusje om op te lossen.

De navigatieverlichting aan stuurboord is doorgebrand. Dat huis kun je niet open maken om het lampje te verwisselen. Maar gelukkig had ik een setje noodverlichting bij me.

De voorstag is gebroken. Gelukkig heb ik een 2e voorstag, zodat de mast netjes rechtop gehouden werd.
Maar dit wens ik niemand toe. Hoe die heeft kunnen breken blijft een beetje twijfelachtig. Want de voorstag is vorig jaar vernieuwd. Wel had ik het idee dat de voorstag niet strak genoeg stond, zodat er denk ik frictie heeft op kunnen treden. Ook de lagers van het rolmechanisme hebben hierdoor schade opgelopen, evenals de rvs steunplaat op het voordek die ingescheurd is.
Vervelend genoeg had in de klap de spinnakerval zich klemgezet tussen genuaval en gebroken voorstag. En die val had ik eigenlijk wel nodig om een ander zeil te kunnen hijsen. Mijn poging om even in de mast te klimmen en die spival te bevrijden heb ik na 2 meter klimmen gestaakt. Op een wiebelende boot lukte het me niet, terwijl ik in de haven toch redelijk gemakkelijk omhoog klim met een harnasje aan. Dit had ik van te voren moeten oefenen om erachter te komen dat ik klimsteunen op de mast had moeten zetten. Uiteindelijk heb ik de lijn van de ophouder gebruikt om een kleine fok te hijsen aan de babystag ( 3e voortstag).


De schroef is los van de as gedraaid, doordat de borgring gebroken ( natuurlijk geen nieuwe bij me ) is. Voor mij is het inmiddels duidelijk dat ik ga leren duiken en er een volgende keer een duiksetje mee gaat op reis. Tegen de stroming in met gereedschap onder een boot werken is bijna ondoenlijk zonder duikfles. Voordat je aan je karwei begint moet je jezelf eerst vastzetten, want anders drijf je zo onder de boot vandaan door de stroming, en tegen de tijd dat je een steeksleutel op de as hebt staan is je adem op, zodat je weer naar boven moet. En dat ritueel blijft zich zo’n 30 keer herhalen voordat het klusje geklaard is. Met een 2e grotere moer heb ik tijdelijk de schroef verder op de as geklemd.

Mijn compas gaf al eerder het probleem dat de wijzerplaat soms schuin in de houder bleef staan, en dus niet meer recht kwam. Uiteindelijk heb ik dit compas op Lanzarote vernieuwd.

De mast – giekverbinding ( een soort rubber bal ) was gewoon te ver gesleten, en toen ik de giek op een windstille dag lekker hoog zette om mijn hoofd niet te stoten floepte die uit z’n houder. Met een stuk touw kon ik een tijdelijke verbinding maken ( zag er best goed uit trouwens ).

Onderhoud van winches heb ik de afgelopen jaren een beetje verwaarloosd, en daar betaalde ik nu de prijs voor, want bij één genua-winch werkte de blokkering niet meer. Moet ik nog schoonmaken ( en misschien een veertje vervangen ) en ik denk dat die het daarna wel weer doet .

Ofschoon er alles bij elkaar toch wel wat kapot gegaan is , zijn het naar mijn mening allemaal geen schokkende dingen. In ieder geval kon ik de heenreis gewoon afmaken. Met een koffer vol onderdelen ga ik eind februari terug en hoop de boot dan in een paar dagen weer vaarklaar te maken.

Frank.

Maar verder ging het goed?

roozeboos schreef :
Frank is iig aangekomen

Frank, bedankt voor je verhaal.
Dit bevestig weer eens dat voor je de reis begint, zorg voor een deskundig iemand die de techniek inspecteert.
Je kan niet alles voor komen.
Maar wel veel.

'Dit bevestig weer eens dat voor je de reis begint, zorg voor een deskundig iemand die de techniek inspecteert.'

Even voor de duidelijkheid, Dehler:

In totaal heb ik 4800 mijl gevaren. Dat staat gelijk aan ca. 5 jaar intensief gebruik van de boot ( een enthousiaste zeiler vaart ca. 1000 mijl per jaar ). Ga voor jezelf maar eens na wat er in 5 jaar kapot gaat.
Er zijn genoeg zeilers die blijven voorbereiden maar nooit de oversteek maken. zelf stel ik me op het standpunt dat je bij probleempjes met een beetje gezond verstand, gereedschap en wat reservespullen, altijd wel weer een oplossing vindt. Is dat ook niet een van de charmes van het reizen?

frank

dehler en frank, ik heb nagenoeg nieuwe en heel jonge schepen overgevaren, ze stonken nog naar de fabriek bwv. ik ga hier geen was lijst opschrijven wat er allemaal onderweg gerepareerd moest worden, ja frank het is een gedeelte van het avontuur en dehler als je voor safe wilt gaan moet je inde haven blijven.

Beste Frank, dank dat je dit met ons wil delen. Iedereen weet dat dit soort dingen kunnen gebeuren, maar het blijft leerzaam om te lezen wat en waarom er dingen stuk gaan. Dat kan een ander weer helpen bij zijn of haar voorbereidingen. Die bestaan niet alleen uit het voorkomen van ellende, maar ook uit een gevulde gereedschapskist en ductape. En misschien meer nog, je er geestelijk op instellen dat er onverwacht dingen stuk kunnen gaan en je daar zelf een oplossing voor moet zien te vinden. Jij hebt in ieder geval laten zien dat je daar uitstekend toe in staat bent.

Inderdaad is iedere "defectmelding" voor iedereen leerzaam. Het gaat immers bijna altijd om zaken die je niet vooraf kunt inschatten. Hoe meer je weet van anderen, hoe meer je al in kunt schatten en ondervangen, en des te minder zou er vervolgens kapot gaan. Helaas gaat die vlag niet voor de volle 100% op..

En hoeveel mensen denken nu niet: Oja, ik moet het heklichtje ook nog afkitten, en oja, de lieren moeten ook nog even uit elkaar.

Een kennis van mij is naar Spitsbergen gezeild deze zomer, een tocht van in totaal 3 maanden. Hij had alles zeer grondig voorbereid, ook de techniek. Het was hem tegengevallen wat er allemaal kapot was gegaan. Hij had wel heel veel reserve onderdelen bij zich, maar zou een volgende keer nog meer meenemen.

groet,
Maarten

Als je de oude reisverhalen van Dick Koopmans leest in de waterkampioen, over de reizen met de diverse, toen vrijwel nieuwe Jantine's, dan zie je ook dat er regelmatig iets de geest geeft.
Deze reeks mankementen klinkt dan ook helemaal niet vreemd, al is het gebroken voorstag natuurlijk wel echt vervelend.

Wat het idee van duikles betreft: vorige maand stond in de PBO een tip om met scubagear zelf kleine klussen onderwater te kunnen doen. In de ingezonden stukken deze maand vervolgens een waarschuwing van een professioneel duikleraar, dat werken in "semi-overhead environments" beslist geen deel uitmaakt van normale sportduiker-cursussen, en er allerlei risico's zijn die je alleen door ervaring leert onderkennen.
Geen slecht plan natuurlijk, maar wees voorzichtig met wat je wel en niet kunt doen op die manier!

Heb je een bouwhelm aan boord? Zowel voor klussen onder de boot als voor klussen op zee bovenin de mast zeer aan te raden!

'Heb je een bouwhelm aan boord?'

@FMJ: Dat is inderdaad een hele goeie! Nee, heb ik nog niet, maar zeker onder de boot is zo'n plastic helmpje op je hoofd geen overbodige luxe ( in de mast trouwens ook niet ). Als je maar even te vroeg naar boven wil stoot je lelijk je hoofd.

Dom genoeg ben ik ook nog in alleen m'n zwembroek onder de boot gegaan.
Maar het resultaat was dat ik onder de snijwondjes zat toen ik klaar was, doordat de romp vol zat met allerlei schelpachtige aangroeisels.
Door de stroming moet je je continue schrap zetten.
frank

Als je gaat duiken raad ik je sowieso aan om de zeilen even te strijken. Anker uitgooien liever niet, een drijfanker is wel OK. Dan gaat de boot, net als de duiker, gewoon even met de stroom mee, en is de kans dat de onverhoopt oververmoeide of gewonde duiker de boot aan de horizon ziet verdwijnen weer een stukje kleiner. En uiteraard vergeet je de zwemtrap niet (hoe heet die film over die zwempartij rond dat chique zeiljacht zonder zwemtrap op de oceaan ook alweer??).

Bijkomend nadeel: de boot zal wat meer schommelen. Zet ook je roer vast, voordat er onverhoopt vingers of lijnen klem komen.

Frank,

Die stroming begrijp ik niet helemaal: je ging toch midden op de oceaan onder water. Dan wordt je boot toch gewoon door de stroming meegenomen?

Groet Erik

beewee schreef :
Het binnenhalen van die 4500 meter lijn kost ook zoveel tijd

Ja, dat klopt. Een draadloos anker is daarvoor dé oplossing, dat weet je. Ik heb er nog eentje voor je liggen, voor een prikkie.

Het is gelukkig niet overal zo diep, en onderwaterklusjes heb je niet alleen midden op 't blauwe water, maar ook wel eens in de buurt van de kust of ondieper water.

FMJ schreef : Ik ben zelf van plan om naar helmen te gaan kijken die kayakers en bergklimmers gebruiken. Het is langgeleden dat ik een bouwhelm heb opgehad en misschien zijn er tegenwoordig betere helmen. Maar de helmen die ik op heb gehad gaven alleen een goede bescherming tegen dingen die uit de lucht komen vallen. En een bouwhelm onderwater lijkt me helemaal nix.

snelem schreef :
Kennelijk is de tegenwerkende kracht van een boot veel groter dan die van een mens ( of zoiets ). De eerste keer ben ik zonder touw om m'n middel het water in gegaan. Ben maar snel m'n zwemtrappetje weer opgeklommen om een touw om m'n middel te gaan doen. Echt, de stroming was dermate, dat het onmogelijk was om zonder jezelf helemaal vast te zetten onder de boot te werken.
frank

Ik zou een helm wel van voldoende gaten voorzien om te voorkomen dat ie een lekkere luchtbel vormt. Maar in plaats van een helm kun je natuurlijk ook gewoon een paar stoere mutsen opdoen, die heeft iedere zeiler aan boord.

frankrijk schreef :
Goh, goed om te weten. Hoop het natuurlijk niet nodig te hebben, maar toch

beewee schreef :

Adrift.

Een beetje een klucht toch wel.

Beste groeten

een lijn van stuurboord naar bakboord onder de boot door, ga je lekker vlug naar waar je moet zijn, ga nooit te bloot onder water als je moet werken aan je boot, als je geen wetsuit hebt, trek dan een spijkerbroek en t-shirt met lange mouwen aan. wel even een lijntje om de pijpen van de broek tegen lucht bellen. ik dook altijd met bril en snorkel, dan lig je al een beetje in de goede richting.

later in de caraib een duikset overgenomen, later aangevuld met een , hoe noem je dat een soort hesje met capuchon en ingebouwde bril. kon je de fles aan boord laten staan en had je alleen de slang met automaat bij je.

beewee schreef :
Fietshelmpje?

Fietshelmpjes zijn meestal van piepschuim, hebben dus veel drijfvermogen. Lijkt mij niet prettig als je je hoofd onder water wilt houden. Straks na de winter zijn de skihelmpjes vast weer een stuk goedkoper.....