Onderwerp: je mooiste aanmeer of sluis moment

Zolang je nog actief en goed van lijf en leden bent gaat het vaak prima, dat aanleggen. Maar vaak hoor je toch oudere medegenieters dat ze zonder deze "hulp" de watersport vaarwel gezegd zouden hebben. En dan spreek je over mensen met jarenlange ervaring die echt wel kunnen varen, maar niet zo rap ter been zijn met van de boot af springen om vast te leggen.
Dan juich ik het gebruik van die zijstuwertjes gewoon toe.
Het is anders wanneer men in rechte vaart de kopschroef gebruikt inplaats van het roer om de boot op koers te houden.

Al weer een jaar of 8 geleden...

Wij liggen, buiten het seizoen, met een boot of vier in de Grevelingensluis te wachten om naar binnen te schutten. Er komt in de verte nog een bootje aan gestierd die mee wil. Mijn geliefde kijkt vanuit de kajuitingang naar achteren en zie haar verschrikt kijken: het bootje kwam met, ik schat, een knoopje of 6 de sluis in gestuift. Recht op ons af! Daarvoor ontweek hij de andere schepen die er al lagen om vervolgens met de voorstag de brug te raken en daardoor met de boeg een meter of twee omhoog te komen en de spiegel bijna onderwater verdween. En de motor met hoog toeren in z'n werk doorstomen. Er was duidelijk paniek aan boord. "Motor uit!" Riep ik.

Eindelijk een relatieve rust in de sluis, ondanks huilende kinderen en z'n vrouw die ook op uitbarsten stond.

Nadat hij een lijn naar ons heeft gegooid en zijn boot, ik dacht een Victoire 933, bij ons langszij te hebben genomen, hun verhaal aangehoord. Wat bleek: de boot luisterde niet meer naar de bediening. Hij bleef in z'n vooruit draaien, ondanks achteruitslaan. Doordat ie niet achteruit wilde gaf hij nog meer gas met als gevolg dat de boot nog sneller ging varen...

We hebben ze langszij genomen en zo naar de haven van Bruinisse gesleept. Nadat iedereen weer een beetje was bijgekomen, op ons gemak gekeken wat er loos was. De morse kabel van de keerkoppeling was geknapt terwijl die in z'n vooruit stond... Schade: geknakte mast, geknapte voorstag en kapotte rolfok. En het zelfbeeld van de schipper.

Maar het had veel erger kunnen aflopen...

Shit happends ! maar altijd op een ongewenst moment.

Proost schreef : Een speciale vorm van tunnelvisie...
Het blijkt overigens nog niet zo eenvoudig om je schip zonder gebruik van het roer te manoeuvreren: twee jaar geleden gezien hoe een schipper in de Lemster Sluis meer dan 10 minuten nodig had om z'n grote motorjacht met overdadig gebruik van kopschroef en gashendel in de buurt van de sluiswand te krijgen. Gelukkig was hij die schutting de enige in de sluis, want daar lig je niet graag naast.

Het liefst schrijf ik over mijn eigen blundertjes in sluizen en bij het aanmeren. Over mijn pirouette in de Roompotsluis of hoe ik bij vol gas in Hellevoetsluis op de kademuur knalde omdat ik bij mijn dwarsgeplaatste gashandel vooruit en achteruit verwisselde.

Maar dan toch maar over iemand anders, ter lering en vermaak van de vaarscholen:

Het werkt natuurlijk perfect: bij het aanleggen eerst achtertrosje uitbrengen. Als je dan vooruit gas geeft dan draait de kop naar de wal, als je achteruit slaat dan wordt het achtertrosje een achterspring en draait de kop van de wal af. Maar alle schippers kennen ook de uitspraak: "als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat"

De praktijk: Krammersluizen, 2009, westelijke voorhaven jachtensluis met een straffe 5 bft uit het noorden. Omdat bijna geen enkel jacht genoeg motorvermogen heeft om vanaf de stuurboordsteiger op bovenstaande manier de kop tegen de wind in wel weg te laten draaien, liggen aan die stuurboordsteiger vooral motorjachten met veelal een krachtige boegschroef. Nagenoeg alle zeiljachtjes kiezen de bakboordsteiger (hoge wal). Daar ligt iedereen drie dik op de volgende schutting te wachten.

Apetrots op zijn pas behaalde nieuwe CWO diploma vaart de charterschipper zijn boot de voorhaven in, haalt het gas er af en vaart op de resterende snelheid naar de steiger aan de hoge wal. Daar staat op ieder schip twee man klaar om bijna gelijktijdig voortros en achtertros aan te nemen. Maar, de schipper heeft geleerd om eerst de achtertros uit te brengen en dan de door de schroef in vooruit te zetten, de kop naar de steiger te laten draaien. Hij verbiedt dan ook zijn vrouw op het voordek om de tros aan te geven. Zelf draait hij geroutineerd de bocht zodat hij de kont van het jacht op 20 cm van de afgemeerde jachtjes krijgt en hij geeft de achtertros aan. Voordat hij weer bij zijn stuurwiel en gashandel is, is de kop verwaaid en ligt het jachtje dwars op de steiger. Hij vraagt los te gooien en draait een rondje om de manoeuvre te herhalen. Op dezelfde manier en met het zelfde resultaat. De behulpzamen smeken de vrouw op het voordek om de tros te geven of desnoods te werpen maar de schipper verbiedt het wederom. Zo heeft hij het niet geleerd. Wederom ligt het jacht dwars op de steiger en de afgemeerde jachten. De schipper zet opnieuw zijn motor in vooruit om de kop bij te laten draaien zoals hij geleerd heeft. De drie jachten die afgemeerd liggen worden langzaam breder dan dat de jachtarchitect ooit bedoeld heeft en bij het buitenste jacht wordt de klamp bijna uit het dek getrokken op het moment dat de schipper denkt met meer gas geven de situatie te kunnen redden. Wanhopig gooit de schipper van het buitenste jacht de achtertros los waardoor het charterjacht met redelijke snelheid naar de stuurboord steiger vaart. Net op tijd slaat hij vol achteruit. Bij de derde poging wordt de schipper in niet mis te verstane bewoordingen te kennen gegeven dat hij gewoon met redelijke snelheid langszij moet varen en nagenoeg gelijktijdig zijn voor en achtertros moet afgeven. Eigenwijs is ook wijs want onweer is ook weer dus probeert onze schipper voor de derde keer aan te leggen zoals hij het geleerd heeft. Aan het buitenste jacht weigert men nu echter om zijn tros aan te pakken. Dus vierkeer is scheepsrecht, de aanwijzingen van de andere watersporters worden opgevolgd en binnen enkele seconden ligt het jachtje veilig aan de buitenzijde.

En ze leefden nog lang en gelukkig.

Ik ben me toch een partijtje blij dat ik dit topic na het hemelvaartweekend lees!!
Hier dit weekend de eerste 3 sluizen van m'n leven gepakt (6 als je de terugweg mee telt)...
Was stik zenuwachtig om bovenstaande reacties, maar heb deze ervaringen niet meegemaakt! Alleen maar rust in de sluis en super vriendelijke en behulpzame mede zeilers! ( en de sluiswachters waren ook erg vriendelijk)!

Maar zo te lezen moet ik me niet te comfortabel gaan voelen, want een ongelukje is zo gemaakt in de sluis....

Ja ik ook.....

Afgelopen weekend voor het eerst zelf door de sluis.
(Naviduct bij Enkhuizen heen en terug)

Nou...
Mijn duifje wilde persé op de middenbolder aanleggen.
Tja...lig je toch wat dwarser dan gewenst.

Op de terugweg ging het ook lekker......
Ik parkeerde'm naast een grote platbodem en mijn duifje
belegt als eerst de voorlandvast. Tja....al vrij snel kon ik de romp van
de platbodem aantikken....ik : "Morgen"....stoer geef ik een duwtje en mijn
achterschip zwengt terug naar de stuurboordwal.

Ach...alle begin is moeilijk.......enne....we zijn dr wel zonder schade en al
te veel schaamrood door heen gekomen.

Vinni

Ameesing schreef :
Ach, alle verhalen die je hier leest zijn van jaren terug. Oftewel, zo vaak komt trammelant in de sluis niet voor. Je hebt nu al zes keer gesluisd, dan heb je het moeilijkste gehad hoor, nl. kalm blijven bij drukte Doe dat nog 6 keer en het wordt al aardig routine. Het voordeel van zo'n druk Hemelvaart weekendje is dat je het lekker snel leert. Als je met 50 boten tegelijk kan schutten is met 5 een makkie.

Tja, echter was de eerste sluis volkerak en waren wij de enige in heel de sluis whahaha

Daarna wel behoorlijk vol in de kleinere krammer en Grevelingensluis was ook goed gevuld... Al heb ik de zondag met 6 dik niet meegemaakt terug, wij zijn lekker maandag pas vertrokken

toen ik voor een zeilschool werkte, moesten de Valken regelmatig door de sluis tussen het Gooimeer en de Almeerse polder. Afhankelijk van waar we de boten nodig waren. Die sluis heeft een verval van ruim 5 meter, en een brug die ongeveer de helft van de sluis bedekt.

Meestal vaar je met zijn 2en zo´n 7 valken tegelijk door de sluis. Als ik haast had, deed ik in de sluis al de masten van de voorste boten omhoog, die niet onder de brug lagen. Net na de sluis zijn de boxen van de boten, en de boten over de boxen verdelen gaat een stuk makkelijker als de masten staan.

Een stagiair CIOS watersport, die ik op een mooie zomerdag meevoer, zag dit, en volgde netjes mijn voorbeeld. Zonder dat ik het door had, stonden de masten van de achterste twee boten snel en netje omhoog. Ik was net uitgekletst met de sluismeester, toen ik me omdraaide, en de masten in snel tempo richting de onderkant van de brug zag gaan!

Het water gaat heel snel in die sluis, en het dichtzetten van de schuif duurt een volle minuut. Zelden heb ik zo snel twee masten gestreken, het windvaantje van de 2e mast was de enige schade, die raakte net de brug..

Mooiste momentje, hmm.
In de haven van Zierikzee, alles lag drie dik, wij als tweede schip. Binnenste schip wilde weg, ik heb mezelf met een scheepje langszij naar buiten gewerkt , heel rustig met klapjes voor- en achteruit zonder al teveel gedraai aan het roer en op de zelfde manier weer naar binnen. Achter ons lag een motorboot waarvan de schipper als kapitein op de zeesleepvaart zat, hij zei; “dat ging mooi schipper, jij kan goed met je schip overweg” kijk, dat vond ik fijn!

en de mijne:
Van buiten naar binnen in de sluis ijmuiden. Rustig weer en een stuk of drie bootjes . Ik vaar solo de sluis in als eerste. rustig varen, stil bij een bolder . Met een klein rustig stapje lijntje om een bolder gelegd.
klaar.

Komt er achter mij aan de andere wal een bavaria van een voet of 35, met 2 kinderen op het voordek , en vrouw achter, allemaal met lijnen. Man staat achter het roer, kan volledig niet varen, zodat ze voor geen lijn konden beleggen, en moedervrouw achter kon er al helemaal niet bij.Hele actie volledig mislukt. Kinderen werden zo uitgescholden dat ze beide binnen 20 seconden overstuur huilend naar binnen vluchtten.


We hadden nog even oogcontact... Maar man,man,man wat kan je er naast zitten met de manoeuvre en dan ook nog de schuld geven aan de bemanning.

Huurboot met duitsers in de PM sluis in Lemmer: Die duitsers lagen al een tijdje dwars in de sluis en probeerden een lijn om een bolder te gooien om kontact met de wal te krijgen. dat lukte niet echt.

Na een keer of zes ging de sluiswachter meetellen over de speakers! sieben , acht, neun, zehn...

roozeboos schreef :
Ik volg het RACI model. Ja de bemanning is Responsible maar ik ben Accountable en madame wordt nooit Consulted, alleen Informed (beroepsdeformatie sorry)

Die man zal niet de oeuvre prijs krijgen.

In juli 2013 waren we onderweg via het Noordzeekanaal naar zee. Tegen half zes 's middags komen we aan bij de sluizen van IJmuiden, we horen via de marifoon dat er in de sluis een zeilschip ligt dat z'n motor niet gestart krijgt. De sluiswachter meldt per marifoon dat hij de brug en de sluis weer sluit en dat een volgend zeilschip hem misschien eruit kan helpen. Als ik de sluiswachter per marifoon meldt dat wij graag geschut willen worden, blijkt hij ons bedoeld te hebben als sleepdienst. Mijn eerste vraag is hoe groot dat schip wel is, zijn antwoord is ontwijkend, dat moeten we zelf aan de hulpbehoevende vragen. Als de sluis opent, zien we een groot stalen schip liggen met een bordje 'te koop' erop. We leggen aan naast het slachtoffer, de schipper meldt dat de startmotor weigert. Hij heeft de marina gebeld, die ongeveer een kilometer verderop ligt, en die hebben de KNRM gewaarschuwd. Als de sluis nu aan de zeezijde opent, is de KNRM nog in geen velden of wegen te bekennen, wij fungeren als sleepboot langszij en zowaar komt de trein in beweging. Wij zien er geen brood in de hele reis naar de marina met deze ballast af te leggen, het risico dat de sleep met de sleper ervandoor gaat is veel te groot. We parkeren de sleep keurig af tegen het remmingswerk, wat al een klein wonder genoemd mag worden van klein duimpje met die reus naast zich. We gooien los en vervolgen onze reis naar de marina. Zeilers helpen zeilers, zullen we maar denken.

Laatst met een Victoire 933 in sluis Kornwerderzand. Voor mij een prachtige Koopmans. Links vooraan een driemaster met van die ra's (dwarsgieken). Sluisdeur open, sluiswachter zegt dat eerst de "jachtjes" eruit moeten. De Koopmans vaart weg en ik zie meteen de spiegel bijna tot het dek in het water verdwijnen. Wat was er gebeurd?
De beslist ervaren schipper keek naar voren en (uiteraard) niet omhoog. De top van zijn mast was vast komen te zitten in een ra van de driemaster, je kunt het vooraf niet verzinnen. Na tien minuten peuteren waren ze weer van elkaar los. En de sluiswachter ondertussen maar drammen...

Voorjaar 1998 leg ik in de Grevelingensluis aan vlak achter een Engels zeiljacht met mijn Etap 28. Achter mij komt een grote Dehler met Duitse vlag. Op het moment dat de schipper van de Dehler wil afremmen door hem in zijn achteruit te gooien, vergist hij zich van richting en ramt mij vol in de spiegel en duwt mij daarbij met volle kracht achterop het Engelse jacht. Gevolg: mijn voor en achterpreekstoel volledig kapot, schade bij de Engelsman voor mij ook aanzienlijk. De Engelsman nodigt ons beiden bij hem aan boord om de verzekeringspapieren in te vullen. Ik had de mijne zomaar voor het grijpen en zit dus samen met de Engelsman op zijn boot te wachten op de Duitser die de zijne eerst niet kon vinden. Toen ik tegen de Engelsman zei: "This is the third time they try to invade my country" antwoordde hij samenzweerderig: "Don't mention the war "

Ik lig met mijn eerste bootje te wachten voor de sluis van Stavoren. Net opgehaald, alles is nieuw. En nou te zeggen dat een Hurley 700 een lekkere manvouvreerder is... Maar dat wist ik toen allemaal nog niet.

Enfin We willen het Ijsselmeer op en er is een wachtrij geinstalleerd waar we in moeten.

Op het moment dat we moeten opschuiven krijg ik de motor met geen mogelijkheid aan de gang. Nu is een H700 wel smal dus de rest kan er makkelijk omheen. Tot er een ENORME Bavaria er niet voorbij kan.

Begint de "meneer" van dat schip mij werkelijk vreselijk uit te kafferen in het Duits met niet eens een poging tot Nederlands. Dat ik weg moet en het hele ding blokkeer, je snapt het wel.

Waarop ik meneer probeer uit te leggen dat ik motor problemen heb en die rustig ga oplossen. Nog veel meer gekaffer. Ik herinner het me niet eens meer. Waarop ik in keurig Duits (mijn eerdere Duitse vriendinnetje was wel lief) de meneer uitleg Das ich Motorprobleme hab, und er ein zu dickes Arsch. Und ich schlage vor dass ich meine Probleme lös, und er seine.

Ik weet niet of hij daarna een betere stemming had, maar ik had wel de rust om mijn koffiemolen weer aan de gang te krijgen.

En we waren nog niet eens de sluis in....