Onderwerp: Eerste oversteek naar UK op eigen kiel

Het idee
In 2011 las ik in de Zeilen over de Small Ships Race en mijn interesse was gewekt. Ik heb de site in de gaten gehouden en hierover gepost op het forum. De datum kwam voor mij echter niet gunstig uit, zodat we niet mee konden varen. De drang om de oversteek te maken werd echter wel groter. Mijn zwager en broer hadden ook interesse, dus werd en snel een datum geprikt. De week van 18 juni moest het gaan gebeuren...

De voorbereiding
Koop een boot, werk je dood... Gezien alle projecten en vragen is dit bij de meeste van ons bekend. Ieder jaar probeer ik de boot weer een beetje te verbeteren. Met de overtocht in het vooruitzicht wilde ik de boot wel echt goed hebben. Daarom een lijst gemaakt met klussen die perse moesten gebeuren:

• Alle dekbeslag en zeerailing opnieuw vastzetten met butyltape
• Elektriciteit volledig vernieuwen
• Ramen opnieuw monteren in nieuwe raamrubbers
• Bakskisten scharnierend maken (lagen gewoon los) en vergrendeling aanbrengen
• Gever dieptemeter monteren (ligt al vanaf 2004 thuis )

en nog tientallen andere klussen.
Van het najaar ben ik druk bezig geweest met het schrijven van mijn scriptie, dus vanaf februari begonnen met het klussen aan de boot. Iedere zaterdag en mogelijke avond bezig geweest. De boot schoot steeds verder op, maar de 19 juni (datum van vertrek) kwam steeds dichterbij.
Naast het klussen moesten ook nog een aantal dingen worden aangeschaft, waarbij de kaarten het meest kostbaar waren. Gelukkig kon ik van Il Cigno (Timo) de Imray kaarten van de Noordzee en Engelse kust lenen, waarvoor nogmaals hartelijk dank! Deze bij Timo opgehaald en gezellig gepraat.
Uiteindelijk zaterdagochtend 16 juni de kussens naar de boot gebracht en het grootzeil aangeslagen.
Zaterdagmiddag naar mijn zwager gegaan om de reis voor te bereiden. Heel de week de weersverwachting al in de gaten gehouden, maar die was prima. Windkracht 2 tot 4 en richting ook acceptabel. Eerst de laatste verwachting bekeken. Starten met ZW 2-3, toenemend naar 3-4. Later op de dag via N draaiend naar NO, in de nacht afnemend tot 2 bft om vervolgens 's ochtends weer toe te nemen tot een 3tje. Opzich dus niet verkeerd.

In het zonnetje de kaarten erbij gepakt en de route uitgezet.

Mogelijke opties waren Lowestoft en Harwich. Aangezien er op de terugweg ZW wind werd voorspeld besloten om naar Lowestoft gegaan.
Eerst op de kaart heel de route uitgezet en per waypoint de afstand en koers bekeken. Vervolgens de route in Opencpn en Navionics op de telefoon gezet. Koers en afstand kwamen prima overeen. Afstand is een kleine 100 mijl, dus afhankelijk van de snelheid zal dat tussen de 20 en 30 uur kosten. Tijdens het maken van de lijst met benodigdheden (wat heb je een hoop rotzooi nodig voor die paar dagen) bedacht ik mij opeens dat mijn ene accu van 45 ampère mogelijk aan de kleine kant zou zijn. Een snelle berekening leert dat mijn 3-kleur zo'n 2 ampère trekt, dus na een nacht van 8 uur is er 15 ampère gebruikt. Dan blijft er in het meest gunstige geval nog zo'n 6 ampère over voor de marifoon, log/dieptemeter, het laden van telefoon, laptop en dergelijke. Dus toch nog maar een tweede accu geregeld.

Maandagmiddag de boot alvast vanuit Middelharnis naar de buitenhaven van Stellendam gevargen. Met een goede windkracht 4 uit het westen nog een mooi stukje kruisen. 's Avonds kwamen mijn zwager en broertje en hebben we al het eten en de overige spullen vast aan boord gebracht. Daarna nog even gedronken en snel naar bed.

De oversteek (eindelijk)
Om 5 uur gaat de wekker, toch wel erg vroeg. Plan is om 6 uur weg te varen, om zo het hele slijkgat stroming mee te hebben. Uiteindelijk om 6.20 weggevaren. Het is super lekker weer, de zon schijnt al goed. De wind is ZZW, helaas maar 2 bft. De zeilen worden snel gehesen en de spinaker kan er gelijk op. Ik ruim vervolgens nog de laatste spullen op. Verderop in het slijkgat moeten we steeds lager gaan varen en dat lukt niet onder spi, dus wisselen voor de genua.


Vervolgens ga ik het net langs de zeereling knopen, zodat de genua niet in het water kan waaien als die gestreken is. Helaas voel ik al snel zeeziekte op komen. Ik baal, want daar heb ik nooit last van. Snel een pilletje genomen en een uur later gaat het weer een stuk beter.
De wind is ondertussen een beetje toegenomen en met zo'n 4,5 knoop varen we richting lichtboei Goereee.


We melden ons netjes bij Maas Approach, het is echter rustig met de beroepsvaart dus uitwijken hoeven we net. Wel schuiven er soms gigantische schepen langs.


Rond half 2 zijn we in de buurt van Europlatform en valt de wind volledig weg, dus motor aan. Dat was niet de voorspelling!

We motoren tot net voorbij Europlatform en daarna trekt de wind weer een beetje aan. Snel gaan de zeilen omhoog en kan die lawaaischopper weer uit!

Om 18 uur wil de wind wederom laten zien dat voorspellingen niet altijd uitkomen en valt de wind volledig weg. Snap jij nog waarom mensen zo moeilijk doen over een oversteek?


Tijdens de pinkstertrip las ik over verse markreel, overheerlijke biefstuk en andere lekkernijen. Wij beschikken echter over een niet cardanisch 2 pits spiritusstel en doen het onderweg dus met noodles. Lekker warm en pittig, daar knap je van op!

De wind komt 's avonds helaas niet meer terug, de zee wordt zo glad als een spiegel. Als troost worden we getrakteerd op een hele mooie zonsondergang.



Voor de zonsondergang hebben zowel Roland als Alexander al 2 uur geslapen, nu is het mijn beurt. Heerlijk wordt ik in slaap gewiegd. Als ik wakker wordt blijkt dat de accu bijna leeg is dus wisselen we om naar de volle. De zon komt al bijna op en met de zon komt er ook weer een mager windje. Rond 4.00 uur lijkt de wind sterk genoeg en hijsen we grootzeil en spinaker. Met een magere 3 knopen kunnen we weer zeilen!


De wind neemt langzaam toe en de snelheid loopt op tot bijna 5 knopen.


Het laatste stuk moet de spi naar beneden en varen we met de genua verder. We kijken nog een keer op de kaart en dan is het zover. We zien de kust en het is Lowestoft!



Om 11.45 lopen we de haven van Lowestoft binnen, de missie is voltooid.

Aan de passantenstijger ligt een Victoire 34 met een bekende naam. Ik tik Roland aan en zeg dat het zijn collega is die met de Victoire 34 de wereld rond vaart. Dat klopt echter niet, want die boot heet Blue Dolphin en deze de Dutch Rose. Dan schiet het mij te binnen, Erik van Zeilersforum!


Nu eerst lekker douchen, daar zijn we wel aan toe na deze zonnige en windstille overtocht!

Leuk verhaal en hele mooie foto's! Ben benieuwd naar de terugtocht.

Gr. Ruben

Stockpaert schreef : Eigenlijk ben ik benieuwder of de heren aan de Engelse oostkust ook nog gaan (of zijn gaan) toeren.
Ik heb er alle begrip voor dat het heen-en-weer rossen tussen IJmuiden en Lowestoft voor velen onder ons het ultieme zeilen is, maar juist met een Sturgeon 22 kan er in de East Coast Rivers heel leuk aan 'gunkholing' worden gedaan en ik zou het doodzonde vinden als men van die gelegenheid geen gebruik zou maken.

--
stegman

Ach, even heen en weer is je grenzen verleggen zonder dat het je al te veel verlofdagen kost Je moet tenslotte ergens beginnen, als je meer lange afstanden wil zeilen.

Oostkust-huppen is al gauw een flinke vakantie, waar je maar net tijd voor moet kunnen maken.

Dus ik snap het allebei wel...

Mooi verslag en foto's Sturgeon22, een opmerking als "ik zou het doodzonde vinden" valt onder de categorie Jaloezie.

Elbert schreef : Laat ik vooral even duidelijk maken dat ik het een leuk verslag vind en dat ik Sturgeon 22 zijn oversteek van harte gun.
Maar als je er dan toch eenmaal bent, dan zou ik het wat verder uitbuiten. Speciaal omdat de boot betere mogelijkheden daarvoor biedt dan een kieljacht met 2.00 m diepgang.
Waarom zo'n aanmoediging om er meer van te maken onder "Jaloezie" (met een hoofdletter) valt, ontgaat mij ten ene male.

--
stegman

web schreef : Ik snap het ook wel. Die Noordzee, 24 uur doorzeilen etc.; het zijn allemaal barriëres. Die overwinnen geeft voldoening. Het zal ook wel aan mijn eigen voorkeur liggen. Ik wil vooral naar Engeland om Engeland en de typische Engelse vaarwaters te zien. Dat die oversteek daarvoor nodig is, is voor mij een logisch gevolg en een noodzaak om die vaarwaters te bereiken. Het is geen doel op zich.

Wat de benodigde tijd betreft: met een 22-voeter ben je altijd afhankelijk van een weather-window. Datzelfde geldt voor de terugreis. Het zou derhalve niet wijs zijn als je heen en -terugreis in drie dagen propt. De derde dag is net tever weg om zeker te weten dat de condities goed genoeg zijn. Ik zou met een kleine boot dus altijd tenminste een weekje reserveren voor een dergelijk reisje.

--
stegman

we zijn allemaal ergens begonnen, je eerste solo in een piraatje is in weze even spannend als je eerste oceaan oversteek.

maar dat geldt voor alles in het leven, eerste schooldag, eerste baan, eerste huwelijk enz.

sietse-ten schreef :
Leuk lijstje. Moest wel lachen om de vermelding van eerste huwelijk. Het tegenwoordig in mijn ogen te gewoon dat "een eerste huwelijk".

Ps. leuk verhaal. Ben benieuwd naar het verhaal vd terugweg.

lodewijk stegman schreef :
Of in ieder geval de mogelijkheid creëren om, als het nodig is, nog wat extra vrij te nemen, met de huidige techniek is het gemakkelijk communiceren met de werkgever. Overigens heb ik nergens gelezen dat TS een snel heen en weertje heeft gepland, hij had het over de week van 18 juni.
Ben het wel met je eens dat de Engelse kust de moeite waard is om wat langer te vertoeven, ik denk er sterk aan dat te gaan doen deze zomer met m'n beide zonen, die toen ik ze dat vertelde ineens wel weer eens met hun vader mee willen zeilen

@Sturgeon22: Mooi verslag. Ik ben dit jaar ook voor het eerst op eigen kiel naar Lowestoft gegaan, dus ik kan me je gevoel erbij goed indenken. Ga je de terugreis nog vertellen?

Grt, Michiel

Leuk verslag en netjes gedaan!
Vooral leuk dat je dat met zo'n klein mooi klassiekertje doet !!!
Ik ben fan van dit soort modellen en het bewijst maar weer dat een bolle 40 voeter echt niet nodig is voor serieus zeezeilen.

Bedankt voor alle leuke reacties! Gezien het beperkte aantal vrije dagen (moet ook nog op vakantie met de vrouw, zowel boot- als zonvakantie) hadden wij 'maar' een week. Wij wilden dus alleen heen en weer en hadden wel wat uitloop.

Ik moet het net mijn sturgeon 28 nog maar nadoen. Goed gedaan

Proficiat! Leuk verhalend geschreven. Succes met de overtocht!

Gregor

De terugreis ... of toch niet
Na het betalen van het liggeld kregen we een code voor de wifi en werd verteld dat de douche gratis was. Daar waren we wel aan toe! Terwijl ik mijn zwager en broertje hoog over de heerlijke warme douche sta ik onder een lauw pisstraaltje . Maar goed, ook daar wordt je schoon van. Na het douchen echt een voldaan gevoel. We zijn in Lowestoft!


Even gesproken met Erik over de overtocht, zeilersforum en andere zeilerspraat. Was erg gezellig. Erik blijkt solo naar Engeland gezeild te zijn, erg knap. De oplettende lezer heeft verder gezien dat de Dutch Rose blauw is.

Terwijl ze tijdens de overtocht vanuit Cornwall nog wit was (www.zeilersforum.nl/index.php/...ophalen-uit-cornwall). Ze blijkt afgelopen winter geschilderd. Ik heb er geen topic over gezien (kan er overheen gelezen hebben), maar het resultaat is in ieder geval erg strak.

Daarna gelijk de accu op de lader en even op de laptop gekeken.
De weersverwachting blijkt aangepast, waarbij voor vrijdag en zaterdag flinke wind wordt voorspeld (30+ knopen). Daarom besloten om vannacht weer te vertrekken. Nog even langs de supermarkt voor een paar inkopen en verder de boot weer klaargemaakt. Om 18.30 naar het clubgebouw van RNSYC om te eten. Vooraf een drankje genuttigd in de 'members club'.


Na het eten snel naar bed om nog een paar uurtjes slaap te kunnen pakken voor de oversteek. Om 23.30 trossen losgegooid. Volgens de voorspelling staat er een goede 4bft uit NO, dus besloten om in de havenkom maar een rifje te zetten. Op het moment dat de zeilen staan en we naar buiten willen varen lijkt het toplicht wel erg zwak. Hoe kan dat, accu was toch vol volgens de lader?! Zonder toplicht en marifoon is het niet verantwoord om te varen, dus we draaien om en meren weer af. Gelijk maar in bed gedoken om een lekkere nacht te maken.

De volgende morgen (donderdag) eerst de accu doorgemeten, met 12,0 volt duidelijk niet opgeladen dus kennelijk problemen met de acculader. Gelukkig heeft Erik een acculader die we kunnen lenen. Nogmaals hartelijk dank hiervoor! Vervolgens de weersverwachting nog maar eens bekeken. Voor vrijdag wordt nog steeds 30+ knopen voorspeld, voor zaterdag afnemend. We blijven dus nog maar even liggen.

Nu we toch in Lowestoft zijn gelijk maar even een rondje gelopen door het oude centrum. Het is een typisch Engelse plaats met veel oude, enigszins vervallen gebouwen. Toch is het wel leuk om even een rondje te lopen.


Natuurlijk hebben we even de vuurtoren bekijken. Eigenlijk is die helemaal niet zo groot.


's Avonds samen met Erik bij Bombey Spice een heerlijke curry gegeten. Het blijkt erg leuk om mensen van het forum eens in het echt te ontmoeten en het is een gezellige avond. Na het eten worden we uitgenodigd om nog een bak koffie of thee te komen drinken, dat slaan we niet af! Rond middernacht gaan we weer richting de Steur. In het donker oogt Lowestoft een stuk beter.


Vrijdag blijkt de voorspelling uit te komen. Veel wind en ook een beetje regen. We lopen even over de boulevard, waar men druk bezig is met de voorbereidingen van de air show die zaterdag gehouden zal worden. Daarna kijken we een dvdtje. Volgens de voorspellingen neemt de wind vrijdag in de loop van de dag af, dus willen we zaterdag om 1.00 uur vertrekken. We maken de boot weer klaar en doen de laatste boodschappen. Daarna snel eten bij de Mac en vroeg naar bed.

Om 0.30 gooien we de trossen los. Het waait nog steeds een goede 20 knopen, dus gekozen voor een dubbel gereefd grootzeil en de kleine fok. Dit blijkt een goede keuze en met zo'n 7 knopen vliegen we richting Nederland. Gelukkig hebben we de reis goed voorbereid en kunnen we alle tonnen prima vinden. De boot ligt verrassend stabiel en we wennen snel aan de grote golven. Het is alleen lastig dat je ze pas op het laatste moment ziet, aangezien het nieuwe maan is.
Als we zo'n 4 mijl uit de kust zijn zien we ineens een grote golf naast de boot, te laat om nog op te kunnen sturen. Met een grote klap slaat die om ons heen, iedereen gelijk nat. Gelukkig nauwelijks water binnen gekregen, maar wel besloten om terug te gaan. Nog 15 uur doorvaren terwijl je nat en koud bent is niet verstandig.
De terugweg is tegen de stroom in, dus duurt iets langer. Om 2.30 staan we weer aan de kant. We hangen snel alles te drogen om vervolgens te douchen en slapen. Morgen weer een dag.

Mooi verhaal tot zover, Christiaan. En ik vond het ook erg gezellig om met jullie rond te hangen. Zeker omdat we allen toch zeker twee dagen langer in Lowestoft lagen dan gepland. Wel grappig ook dat ik tot twee keer toe dacht dat jullie weg waren en dan waren jullie er weer! Maar dat is wat mij betreft goed zeemanschap, beter omdraaien dan tegen beter weten in doorgaan.

Ik wacht even de rest van je verhaal af, wil natuurlijk het gras net voor je voeten weg maaien!

Groet Erik

Kewl.....meer meer meer.

Omslaan, dat lijkt me niet leuk

Blijven we in afwachting van de echte terug reis. Goede keuzes gemaakt.

Hadden jullie geen zeilpakken aan bij het tweede vertrek? Dan blijf je droog! Als je bij iedere golf in de kuip weer terug moet, dan schiet het ook niet op...
Als je ook nog een handdoek in je nek doet loopt het ook niet naar binnen.

Toxiq schreef :
We sloegen gelukkig niet om. De boot werd wel een beetje dwars gegooid, maar de golf sloeg eigenlijk over de boot.
roozeboos schreef :
Natuurlijk hadden we allemaal een zeilpak aan, inclusief reddingsvest en laarzen (zie ook de laatste foto). Een handdoek in de nek zou echter wel hebben geholpen. Daarnaast kwam ik er toen dus achter dat mijn zeilbroek niet meer waterdicht is.

De terugreis hoop ik morgen te plaatsen.

hopelijk is Alexander op tijd terug voor de volgende zomersavond wedstrijd;)

Leuk om het te lezen! had al het 1 en ander gehoord maar de foto's doen het hem! is er ook nog gefilmd?

@jasper schreef :
Dat zal geen probleem zijn, hij is alweer een week aan het werk. Er is ook gefilmd, maar die moet ik nog krijgen. Mocht er een leuk filmpje van te maken zijn dan zal ik dat zeker nog toevoegen.

Drie keer is scheepsrecht
Na een heerlijke dag slapen nogmaals de windverwachting bekeken. Nog steeds wordt een goede 20 knopen wind voorspeld uit het ZW, afnemend in de loop van de dag. Rond een uurtje of 1 valt de wind volledig weg en zondagmiddag neemt de wind toe tot een goede 25 knopen. Om het eerste stuk stroming mee te hebben besloten om 12.00 uur te vertrekken.

We spreken nog een andere Nederlander en vertellen wat er vannacht is gebeurt. Zij geven aan dat op die plaats de diepte plotseling afneemt van 20 naar 10 meter, waardoor er extra steile golven en brekers ontstaan. Op de heenweg hebben wij hier niks van gezien, maar toen was het water glad als een spiegel .

Vannacht is nog een Beneteau Oceanis 361 binnengelopen met problemen aan de tuigage. De giek ligt in het gangboord, alle vallen zijn goed onder spanning vastgemaakt aan bakboord en er staat geen spanning meer op de bakboord verstaging. Gok dat ze de putting uit het dek hebben getrokken...

Om 12.15 de trossen weer losgegooid na toestemming te hebben gehad van de Lowestoft Harbour Control. Aangezien de zeilvoering vannacht goed was bevallen en de wind nog gelijk is hebben we wederom gekozen voor een dubbel gereefd grootzeil. Dit blijkt nog steeds een prima keuze. Aangezien het licht is kunnen we nu zien hoe groot de golven zijn, in het begin naar schatting 0,75m. De bootsnelheid is met 6 tot 7 knopen op de GPS helemaal goed, zo komen we er wel!

Als we weer ongeveer 4 mijl hebben gevaren zien we waar het gisteren fout gegaan is. De golven zijn hier een stuk steiler en we zien regelmatig brekers. Nu het licht is kunnen we ze echter prima opvangen.
De boot heeft er zin in, vaart stabiel en ligt prima op het roer. Zo nu en dan surfen we van een golf af, waarbij we max 10,4 knopen hebben gehaald!

Na een paar uur varen nemen wind en golfhoogte toe, dat was niet de voorspelling! De boot gedraagt zich nog steeds prima, maar actief sturen is soms wel vereist. Tijdens de heenreis hadden we genavigeerd met opencpn, Roland zijn telefoon en daarnaast de positie bijgehouden in de kaart. De lader van de laptop was echter kapot (goedkoop spul uit Taiwan) en trok vrij veel stroom, dus voor de terugreis besloten om alleen Roland zijn telefoon te gebruiken. Helaas kwam er een golfje over en die belandde in de zak van Roland die hij niet goed had dichtgedaan. De telefoon bleek geen goede zwemmer en zo zaten we zonder plotter. Aangezien we de plotter eigenlijk alleen maar gebruikte om even snel te zien of we nog de koers voeren zoals uitgestippeld was dit niet zo'n probleem. Na 13 uur varen kwam we precies bij Europlatform uit, dus navigatie was niet het probleem.

Door de toegenomen golfhoogte zagen we als we in het golfdal zaten alleen maar water om ons heen. We moesten als we op de golftop zaten steeds goed om ons heen kijken naar beroepsvaart. Het zicht was beduidend minder dan op de heenreis, maar we hebben een beperkt aantal boten gezien.

Na zo'n 8 uur varen was wel duidelijk dat deze oversteek een stuk zwaarder was dan de heenreis. Het sturen was actiever, het varen is vermoeiender vanwege de slingerbeweging van de boot, we moesten meer turen om de boten om ons heen de signaleren en daarnaast werden we regelmatig getrakteerd op een plens koud zout water in onze gezichten.

Ik heb altijd gezegd dat ik geen buiskap op de Sturgeon wil omdat ik het niet mooi vind, maar op zee had ik er graag een gehad! overigens ga ik deze niet kopen, blijf een ijdeltuit

Voordat we vertrokken hadden we een krat vol met eten en drinken klaargezet naast de ingang, waarbij de broodjes vooraf belegd zijn. Hiervan hebben we goed gebruik gemaakt. Maar waar we op de heenreis lekkere warme noodles konden eten, zag ik dat nu niet zitten. De boot was dusdanig in beweging dat het onmogelijk is om heet water in een soepkom te houden voordat je de inhoud kan opeten.

Op de deep water route kwam we zowaar een paar schepen tegen, waarbij de voor één schip iets moesten uitwijken. Rond 01.00 uur kwamen we bij Europlatform en heb ik mij gemeld bij Maas Approach. Daarnaast even gebeld naar het thuisfront om ze gerust te stellen. Kennelijk werkt Europlatform als zendmast voor het KPN netwerk, Vodafone werkt er niet.
In de nacht zien we net als op de heenreis dat het schuim van de golven licht geeft. Nu de golven veel groter zijn zien we ook veel meer licht. Het is prachtig, maar helaas niet te fotograferen.

Voorbij Europlatform is het duidelijk drukker met de beroepsvaart. We zien dat de accu bijna leeg is, dus wordt het tijd om de accu's te wisselen. Ik ga naar binnen en wissel de accu's. Op het moment dat ik de accupolen weer aansluit loopt er zout water uit mijn haar: KORTSLUITING. De accu gaat gelijk stinken, dus ik haar de polen meteen los. Als gevolg hiervan dus geen stroom en dus geen marifoon en verlichting! Gelukkig nog wel de radarreflectoren in de mast zitten. Ik probeer gelijk Maas Approach te bellen om hun op de hoogte te stellen, maar we zitten nu dusdanig ver van Europlatform af dat ik geen bereik meer heb. We letten nu nog meer op de beroepsvaart en zorgen dat we overal royaal omheen varen.
Als we bijna bij Lichtboei Goeree zijn hebben we weer ontvangst met de telefoon. We proberen op internet het telefoonnummer van Maas Approach te achterhalen, maar kunnen het zo snel niet vinden (Blackberry en internet gaan niet heel goed samen). Aangezien we de vaargeul al doorzijn laten we het maar zo.

Na een tijdje constateert Roland dat de Steur niet zo goed meer naar zijn roer luistert. Bij volledig sturen met de helmstok blijkt het roer nog maar een paar graden te bewegen: helmstok gebroken. Aangezien de wind nu langzaam is afgenomen en de golven ook kleiner worden kunnen we met tijdig reageren de golven nog goed opvangen. Wel leggen we de pikhaak klaar voor als we echt niet meer kunnen sturen. Een blik op de GPS leert dat de gemiddelde snelheid tot op heden 5,8 knopen is, de officiële rompsnelheid 5,7 knopen. We hebben dus een super snelle oversteek!

Als we op 1 mijl van de verkenningston van het Slijkgat zijn begint het zachtjes te regenen en de wind valt volledig weg. We besluiten de motor te starten en de zeilen te laten zakken. We zijn alle drie uitgeput van de tocht en hebben gezien de bewegingen van de boot niet kunnen slapen. De regen maakt alles net (en mij vooral, gezien mijn lekke zeilbroek). We worden allemaal koud en hebben het helemaal gehad! Was het Slijkgat op de heenweg een prachtig stukje water waar we heerlijk in het zonnetje konden spinakeren, nu is het een grauw gat waar we veel te lang over doen! Zondag om 07.30 leggen we aan in de buitenhaven van Stellendam. De brug boven de sluis blijkt kapot, dus het is druk met de boten. We leggen snel vast aan een tankboot en gaan snel naar huis. We willen allemaal maar 2 dingen: douchen en slapen!

Gelukkig is mijn huis maar 5 minuten rijden. Na een heerlijke douche zijn we snel in bed gaan liggen en hebben we heerlijk geslapen tot een uur of 4. Per saldo kijken we terug op een prachtige tocht, waarbij we gemiddeld genomen een prima wind hadden. Volgende keer mag de verdeling tussen de heenreis en de terugreis wel iets beter. Het doel is gehaald en we zijn een ervaring rijker. Ook hebben we weer een paar punten om de boot verder te verbeteren voor een volgende tocht (o.a. LED toplicht, opstelling voor 2 vaste accu's en zonnepaneel).

Een dag later eens op internet gezocht naar de gemeten windsnelheid en golfhoogte. We blijken uiteindelijk golven van 2,5 meter en tot 25 knopen wind gehad te hebben. De boot heeft (op de helmstok na) geen krimp gegeven, dus de omschrijving van de waterkampioen (zeezeiler in zakvestformaal) is geheel terecht.

Zoals jullie kunnen zien hebben we op de terugweg gezien het overkomende water nauwelijks foto's gemaakt. We hebben nog wel (beperkt) gefilmd met een waterdichte actiecamera. Als hier nog een leuk filmpje van te maken is dan zal ik deze nog toevoegen.

Mooie afsluiting en een stoer verhaal!

Toen ik zaterdagochtend wakker werd in Lowestoft waren jullie net vertrokken. Mijn volgende actie was op de Navtex en tot mijn schrik zag ik dat er (weer) kracht 8 voorspeld werd. Ik kon jullie niet meer waarschuwen en hoopte maar dat julie er op tijd vooruit zouden zeilen.
Zelf zat ik met een probleem want ik moest maandag weer aan het werk, maar in mijn eentje met windkracht 8 verwachting vertrekken leek me niet lekker. Omdat Lowestoft wifi heeft heb ik de Britse weerkaartjes even gedownload. Daaruit leek het dat de kracht 8 later zou komen en dat jullie en ik er wel voor uit zouden kunnen zeilen. Mijn overtocht was in ieder geval halve wind kracht 5, dus uitstekend, en jullie hebben ook zoiets gehad.

Groet Erik

Diep respect!

Groet,
Cees