Onderwerp: Zeker een pittig weekend…

Zaterdagochtend 2 november om 8 uur reden we Willemstad binnen op zoek naar de pionier 930 die juist door mijn collega Jeroen gekocht was. Na wat telefonisch contact en wat gewuif werd duidelijk waar het scheepje lag. Handen werden geschud en rap werd de boot even van de gemeente haven naar de oude kade gevaren zodat proviand en weekendtassen wat makkelijker aan boord gehesen konden worden. Er was weinig tijd te verliezen, het weerbericht loog er niet om. Zaterdagavond beloofde iGrib veel wind, heel veel wind zelfs. Iedere minuut treuzelen betekende een minuut langer heel veel wind…



Iets voor tienen was alles gecheckt en konden we vanuit Willemstad op weg naar de nieuwe thuishaven Hoorn. Niet via de Staande Mast Route maar buitenom. De windrichting was met Zuidwest ideaal, de kracht was gedurende de dag een goede 5, begin van de avond zou deze echter flink gaan toenemen. Bij vertrek was het nog niet veel en was het motoren geblazen.



Eerste hindernis was de Haringvlietbrug. Klopte de opgegeven doorvaarhoogte van 12,50 meter door de vorige eigenaar? Met de peilschaal op 13 meter had Jeroen er alle vertrouwen in. Tot vijf meter voor de daadwerkelijke onderdoorvaart… Motor in de achteruit en een angstige blik omhoog. De boot denderde natuurlijk nog lekker door en het angstige moment bleek ongegrond. Zelfs de marifoonantenne bleef vrij van het brugdek. Dat geeft de burger weer moed. Vanaf de brug de genua er bij en op naar Stellendam om daar via de Goereese Sluis het zout op te gaan.



Direct buiten de sluis kregen we naast het zout ook de eerste regenbui voor de kiezen. Het was even na 1 uur. Richting het noorden zag alles er lieflijk uit, maar wat er in het zuiden aan lucht aankwam zag er dreigend, maar machtig mooi uit. Na het Slijkgat gaat het grootzeil omhoog met alvast een eerste rif er in, de genua wordt tot 60% uitgerold. De vaart zat er met 7 knopen goed in, het plan om de Maasmond nog met daglicht te passeren ging lukken.



Zonder uitwijkmanouvres gaat het gestaag richting het noorden. Bij het passeren van de Indusbank tekende met al z’n lichten de Maasvlakte mooi af tegen de invallende duisternis. Voor ons een donker gat met de vuurtoren van Scheveningen rechts en een paar voor anker liggende zeeschepen links. Daar tussen de NAM 22 boei als punt om op te richten. Scheveningen ligt precies halverwege het traject Stellendam – IJmuiden en is de laatste uitwijk optie. Gaan we door of lopen we Scheveningen aan.



De wind neemt toe en de bovenste twee zeillatten houden het zeil niet meer in de juiste bolling. Tijd om het grootzeil te laten zakken. Tijdens een kleine worsteling met het doek op het hevig slingerende schip is de wind toe blijven nemen. Ook de genua moet tot formaat zakdoek ingerold worden. De snelheid blijft door de gang van de golven ongewijzigd 7. Het is fantastisch zeilen zo in het donker van de avond. De boot houdt zich prima en reageert ten alle tijden goed op het roer. IJmuiden here we come.

Ter hoogte van Noordwijk waagt Jeroen zich aan het zetten van een kop koffie. Aan dek gekomen zegt hij niet veel. Na een korte sip aan de hete mok kiepert hij de inhoud overboord, een fractie van een seconde later volgt ook de inhoud van zijn maag. Ik kijk naar achter en zie dat de golven nu toch echt serieuze vormen beginnen aan te nemen. De Pionier lijkt zich er weinig van aan te trekken.



Voorbij Noordwijk beginnen de golven zo af en toe te breken. Voorzichtig probeert er soms eens eentje de kuip in te rollen. Echter, na negenen worden ze wel steeds brutaler. Ter hoogte van Zandvoort is de zee een kolkende massa geworden. De tegenlopende stroom maakt dat de golven goed steil zijn. De hoogte is lastig in te schatten, visserslatijn ligt in deze altijd op de loer. Maar feit is dat de kustlijn seconden verdwijnt ook al sta ik rechtop in de kuip. Ik ben 1,90 meter lang.



Het groene licht van het havenhoofd van IJmuiden laat zich zien. In de verte zien we een schip ook de haven aanlopen. De hoek verandert weinig. Dat is nou net wat we niet willen hebben met deze golven. Op het laatst moeten uitwijken is geen optie. Ik neem het zekere voor het onzekere en kies bijtijds een koers ruim links van het groene licht. Het is 10 uur geweest en de beloofde windkracht 8 hebben we gekregen. Het schip blijkt de Lewek Centurion te zijn, een grote pijplegger. Niet bepaald het soort schip waar je met deze wind vlak voor of naast het havenhoofd mee binnen glipt.

Zodra het schip duidelijk voor langs gaat is het aansturen op het midden van de twee pieren. De golven nemen door het effect van de golfbreker onrustbarende vormen aan. Geen plek om te lanterfanten. We surfen op een mooie golf de buitenhaven binnen. Maar zelfs binnen de havenhoofden lopen de golven gewoon door. We motoren hevig slingerend op de Marina aan. Het is nog flink werken om de boot daar binnen te krijgen. We kruipen links tegen een stijger aan in de luwte van een sleepboot. Nog voor middernacht is alles klaar voor de nacht. Maar niet voordat we geproost hebben op een geweldig avontuur waar het venijn weer eens in het staartje zat.



De zondag beloofde de hele dag een hoop wind zodat we ons wat uitslapen hebben gepermitteerd. Na de koffie door de sluis en met een lekker zonnetje richting Amsterdam. Eenmaal voorbij de Schellingwouderbrug eindelijk de motor uit en de genua een goed deel worden uitgerold. Zeker niet volledig, want wind stond er bij vlagen veel. Na het Paard van Marken moest ze zelfs iets worden ingedraaid.



De luchten waren prachtig en leken om het kwartier compleet te veranderen. Bij het vallen van de avond varen we dan toch echt Hoorn binnen: Missie geslaagd!

In de trein horen we mensen praten over windhozen en rondvliegende dakpannen. We grijnzen, dit avontuur neemt niemand ons meer af.

Prachtig verhaal, ik heb genoten! Veel plezier met de nieuwe aanwinst (maar eigenlijk hebben jullie nu al winst gemaakt).


Onno

Oh - en mooie foto's!

mooie foto van t paard!

Wat een verhaal. Het moeten indrukwekkende momenten geweest zijn met die oplopende golven!

Mooie tocht. Moet indrukwekkend geweest zijn aan het eind!

Petje af voor de luchtige toon.

Stoer hoor, niet iedereen durft aan om met een nieuwe boot meteen windkrcht 8 te trotseren!

Veel plezier met je nieuwe boot.

Petje af, lui. Bedankt voor het delen van je verhaal.
Indrukwekkende foto's!

Die laatste foto, schitterend!

Mooi!

Mooi verhaal!

Indrukwekkend!

Mooi werk! Zo'n Pionier is natuurlijk bewezen zeewaardig, maar ik neem aan dat jullie de belangrijkste dingetjes we even heel goed gecheckt hebben vantevoren? Zoals de verstaging? Het strand is geen fijne plek in dit weertype...

Idd:

www.telegraaf.nl/vaarkrant/220...ukt_bij_Texel__.html

Koezt schreef :
Het onverlichtte Molengat lijkt me in het donker soweizo geen aanrader, maar daar gaat dit topic niet over

Prachtig verhaal en foto's

Nachtvlinder schreef :
Ging me meer om de opmerking dat het strand met dat weer geen fijne plek is. Dat heeft niets met het Molengat of de verlichting er van te maken. Als je met dat weer op het strand komt is het einde bootje.

Koezt schreef :
Treurig aanzicht die resten op het strand. Wij voeren voordewind parallel aan de kust. Kans op een dergelijke stranding was er niet direct. Bij iedere andere windrichting hadden we of de Maasmond binnen gevaren of Scheveningen aangedaan.

Top verhaal van een toptocht! Goed zeemanschap vereist.
Bedankt voor je posting.

Het is me wel wat, in deze tijd van het jaar.
Petje af jongens.

Haai,
prachtig verhaal, mooi verteld en vooral goed gezeild.
Proficiat!
Het doet me plezier dat ook de boot het goed gedaan heeft.
Nog veel zeilgenot.


Jan,
de vorige eigenaar van de boot

Afgelopen winter lag het schip in de Grashaven, maar ik zie d'r nu niet meer. Als collega Pionier-zeiler ben ik nieuwsgierig waar ze gebleven is ....

Nu nog in de Grashaven op de wal, maar begin volgende maand gaat ze verhuizen

Respect!