Als beginnend zelfstandig zeiler wil ik toch enige ervaringen met jullie delen. Al is het alleen maar om een glimlach naar voren te brengen over de beginnersfouten, stommiteiten of juist herkenning toen iedereen beginner was.
Even mijn voorgeschiedenis.
Enige jaren meegezeild op een platbodem als bemanningslid. Vorig jaar eigen bootje gekocht. Dat jaar niet noemenswaardig gezeild. Van het voorjaar bootje weer te water, mast geplaatst en voor zover ik bekeek vastgezet met de verstaging.
Ik wilde toch echt leren zeilen met mijn bootje dus bedankt voor de platbodemrace en opgegeven voor de scherpe jachten competitie van de WSV.
Niet om voor de prijzen te gaan maar allereerst om zeilen te leren. En bijkomende, voor mij belangrijke faktor was dat mijn kinderen ook mee wilden om zeilen te leren.
Met name mijn jongste dochter (19) wil straks vast bemanningslid bij mij worden.
Wat is er mooier dan zeilen met je eigen kinderen?
Even mijn bootje: Jaguar 22 met een genua, kleine fok en een stormfok aan boord.
Wedstrijd 1
6 juli ging ik dan solo de wedstrijd in. Ik weet niet meer wat voor wind het was, volgens mij een zwakke NW.
Bijna eenzaam op het water. Door hoge handicap heel vroeg starten. Een schip startte nog eerder. Mogelijk kon ik van hem afkijken.
Langzaam dreef ik op de juiste starttijd over de startlijn, op weg naar de eerste wedstrijdboei die ik aan BB voorbij moet laten gaan.
Waar is de wind nu? De zeilen hangen slap. Mijn voorganger had wel wind. Hoe kan dat?
Ff draaien en roer volledig om. Pffff het valt niet mee. Nu lig ik helemaal stil.
Inmiddels dik kwartier verder en de een na de ander komt mij voorbijzeilen. Ik lag hoog aan de dijk en ook degene die het laatste startte kwam mij voorbij.
En kapitein Lou lag stil en dreef, langzaam in de richting van de dijk.
De basaltblokken van de Flevodijk kwamen steeds dichterbij.
Ze bekijken het maar......motor omlaag, starten... Hij doet het niet.
Shit wat nu. Blijven trekken. Dat wordt straks het water in om de boot van de keien weg te duwen.
Gelukkig de ogen nog open... de het klemmetje van de noodstop was eruit. Ertussen gewurmd en starten, weg van de basaltblokken. Terug in de vaargeul bleek ook opeens wind te zijn en uiteindelijk weer zeilend verder naar die wedstrijdboei.
Ik zat gewoon op de plek waar weinig wind was. Andere zijde van de vaargeul zat meer wind. Nu ging het lekker voor mij. De eerste boei werd genomen en de volgende waarna een zuidelijke koers werd gevolgd. Maar, inmiddels was het bijna 21.00 uur. Einde wedstrijd. Ik hoefde niet na te denken over mijn positie. Waar de andere al met hun tweede ronde bezig waren was ik net aan de eerste begonnen.
Terug naar de haven, opruimen, en toen naar de kantine. Met name kennismaking en alvast wat tips gekregen, hoewel niemand mij heeft zien zeilen.
Volgende week beter.
