Onderwerp: Albert verhalen.

Albert 45 schreef :
Je onderschat ons (net 60 geworden)

Berghout-2 schreef :
Je miste de smily, waarschijnijk?

Fietsen is gevaarlijk.

Fietsen tussen het hedendaags verkeer, zeker in de stad, is bloedlink.
Dan heb ik het niet alleen over automobilisten die geen voorrang verlenen, gas bij geven, rücksichtsloos dwars door rood rijden en jou - terwijl je je beide remmen zo hard aanknijpt dat je zowat over je eigen stuur heen duikelt - een hartkwaal bezorgen waar de cardioloog een tropische vakantie aan overhoudt.
Ik heb het ook niet specifiek over brom-idioten met hun al dan niet opgevoerde rijwiel met hulpmotor, die hun bromcertificaat, gezien hun gedrag, hoogst waarschijnlijk gratis bij een Six pack Cola/Heineken hebben gekregen.
Ik heb het evenmin over E-bikers - die je geluidloos achterop komen zetten en er en passant voor zorgen dat de cardioloog ook zijn secretaresse kan meenemen.
Nee, ik heb het over het grootste gevaar van al; Scootmobiel malloten met Max Verstappen neigingen.
Dat soort scheurt overal tussendoor, kent God noch gebod, heeft schijt aan de medemens en kent meer vloeken en scheldwoorden dan de papagaai van Kapitein Roodbaard.
Tot in de supermarkt aan toe, wordt je door dat tuig getiranniseerd en naar het leven gestaan.
Je mag al blij zijn wanneer je er met wat blauwe plekken en schaafwonden aan je enkels vanaf komt.
Wanneer je op het doorgaande fietspad rijdt en er opeens zo’n geval - dat met een druk op de knop van 0 naar 30 accelereert - vanaf het voetgangers gebied voor je neus duikt en roept :’Héé, kijkuit,’ krijg je toch een bak vuil over je heen gestort, niet te kort!

Gister ook weer.
Marjanne en ik zijn op weg om te gaan winkelen in het stadje en worden net voor het voetgangersgebied bijna van de sokken gereden door een vrouwelijke Niki Lauda van middelbare leeftijd op een knalrood vierwielig scootmobiel.
Ik rem net op tijd opzij en roep : ‘Hee racekameel, kijk een beetje uit je doppen!’
Zij stopt en roept: ‘Hóé noem je mij!’
‘Racekameel!’
‘De volgende keer rij ik je meteen omver!’
‘Pas maar op, ik bijt!’

Wanneer we door het winkelcentrum wandelen vraagt Marjanne: ’Hoe kwam je op dat “racekameel”?’
‘Logisch toch? Ze keek niet uit ging veel te hard en had twee flinke bulten.’
Marjanne lacht: ‘Toch moet je oppassen met wat je zegt voor het zelfde geld rijdt ze je echt omver.’
‘Dat zal wel loslopen, maar laten we voor de zekerheid toch maar even langs de fietsenwinkel lopen voor een fietshelm. Niet dat ik echt geloof dat de “twee bulter” wraak zal nemen maar ik word er niet jonger op en hoewel arm en beenbreuken wel weer kunnen genezen, ben ik er niet van overtuigt dat, mocht ik een smakker maken, ik een schedelbreuk overleef zonder kwijlend in een rolstoel te belanden.’







Albert.

Hmmm, zie het probleem al. Voortaan een more inpressive outfit op de fiets.
Alvast een ideetje

Je bevind je in goed gezelschap!

Héérlijk!

Tja, ik rijd tegenwoordig een EV VW e-UP! en wordt nu al uitgemaakt voor 'sluipmoordenaar'... Dan is 'racekameel' toch vriendelijker en m.i. geen aanleiding tot represailles behalve dan bij de 'kortlontige' medemens. Fietshelm versus kort lontje. We moeten even afwachten wat het resultaat van die wedstrijd zal worden...
Toch weer een leuke vertelling, nooit stoppen met vertellen Albert!
Groeten, Peper.

Op deze houtgravure in het museum van Tromsø toont je verre voorvader al de overtuiging van het nut van het dragen van een helm. En hij had niet eens een fiets.

Weer 'n mooi verhaal.
Voortaan maar fietsen met de wrijfhouten buitenboord

Weer een prachtig verhaal Albert. Dank je. Vroeg mij al af hoe het met je gaat, aangezien ik al een tijdje geen bericht meer zag.

Perry

Die kamelen rijden hier ook rond. Hoop niet dat het een plaag wordt.

Leuk! En ik heb nu beeld bij je fiets voorzichtig...

Onze nieuw vliegend vuilnisvat.


Onze huisreiger, Frans, is al een paar maanden niet meer langs geweest.
Jaar in jaar uit was hij niet weg te branden en kwam meerdere keren per dag eten bietsen.
Hij verdedigde, heel fanatiek, het terras van zijn eethuisje tegen andere reigers die brutaal genoeg waren om mee aan te schuiven.
Maar helaas, we moeten aannemen dat hij op de - voor reigers - gezegende leeftijd van dik zevenentwintig jaar is overleden en nu staat te bietsen bij Petrus.
Dat reigers elkaar goed in het snotje houden bleek meteen.
Na twee Fransloze dagen, meldde zich een nieuwe kostganger die we, héél origineel, Francien hebben genoemd.
Of het werkelijk om een vrouwelijke uitvoering gaat weet ik niet want de sekse is zelfs voor reigers onderling niet makkelijk vast te stellen.

Francien verdedigt haar stekkie al net zo fanatiek als Frans deed en kijkt, terwijl ze met uitgerekte nek om de opbouw van de ark loopt, het eten van mijn bord.
Ja ze is helemaal ingeburgerd en schaft mee uit de pot, ofwel alle kliekjes die overblijven worden gulzig verorberd.
Daarnet bleek duidelijk dat ze van mediterrane afkomst is.
Marjanne komt thuis met een hele scharrelkip en draagt mij op om het hoen te kruiden en in de oven te verwerken tot een culinair hoogstandje.

Eerst maak ik een marinade aan met; een scheutje olijfolie, een flinke slok ketjap, wat citroensap, een grote dessertlepel sambal-badjak, wat gemalen koriander, wat tomatenketchup, wat gembernat, een halve eetlepel pindakaas en twee bollenknoflook.

Een van de bollen is een klein beetje zacht aan een kant, dus die gaat meteen naar de visjes.
Nog voor de bol het water raakt laat Francien zich van van het dak van de buur-ark vallen, scheert met twee vleugelslagen naar de knoflook, snaait zonder het water te raken de bol uit het water, landt op ons vlot, werkt de bol knoflook naar achter in haar snavel, slikt hem door en gaat zittenwachten op meer.
Als dat niet dat duidt op Spaanse, zo niet Italiaanse roots, dan weet ik het niet meer.

Albert

Francina dus

Albert,

Dit hoort waarschijnlijk bij de afschrikking van de andere reigers. Dezelfde -succesvolle- strategie heb ik heel vroeger ook wel eens bij Utrechtse studentes bespeurt.

Groet, Jurriën

Kun je ook eens een flinke boterham met veel sambal in het majem gooien, om eventuele Indische roots uit te sluiten?

Baasklusje schreef : Dat zegt niets. Wij hadden een grote blonde Fries aanboord die, wanneer hij zich "wat flauw" voelde, inderdaad een boterham met boter en dik sambal-oelek besmeerde en wegspoelde met bier.
En dat terwijl het enige Maleise woord dat hij kende "nasi goreng" was.

Mooi dat zich weer een gevleugelde vriend(in) heeft gemeld. Die Fries kon niet toevallig ook vliegen?

Albert 45 schreef :
Tja, zoals eerder al eens opgemerkt: vogels hebben in hun snavel geen vanilline receptoren en hebben dus geen last van 'heet' van sambal. Die stof heet Capsaicine, van capsicum. Of zij in hun cloaca die receptoren wel hebben is mij niet bekend. Mensen hebben die receptoren wel anaal en rectaal. Dus snel afvegen, anders vliegt het papier in de fik!

Bij de toko waar ik mijn sambal haal hadden ze T-shirts met: Ook leuk.
Groeten, Peper.

Peper schreef :
" twee keer genieten " heet dat.

Kijk maar uit met dat beest voeren, voor je het weet wil defensie hem/haar overnemen

Baasklusje schreef :
Nog nooit rode peper gesneden en daarna zonder de handen te wassen een plas gedaan?.
Drie keer "genieten" wordt het dan....

JeePee schreef :
Hoor net dat een Rus er drie besteld heeft, paste goed bij z’n oorlogsdolfijntjes….

Leuk!