Deel 2
Zaterdag 14 maart vertrek uit La Coruna. (log 828)
We hadden gehoopt op een windje met een “Zuid” erin, maar helaas bleef de wind in de “Noord” zitten. Net als eerdere dagen, zagen we weer grote groepen Grienden (een grote dolfijnachtige) rond onze boot spelen. Soms bleven ze wel een halfuur bij ons en met hun “speelse “ capriolen was het voor ons altijd weer een bijzondere belevenis. Ook zagen we 2 walvisachtigen, helaas wat te ver en te kort om ze te fotograferen.
De hele reis hadden we wat al wat problemen met de generator gehad en ondanks het vernieuwen van het brandstoffilter viel de generator met enige regelmaat uit. Maar na enkele startpogingen deed hij het altijd weer even, net genoeg om de elektrische kookplaat van energie te voorzien.
Met een matige wind voeren wij over de Golf van Biskaje . Eigenlijk de hele reis tot nu toe waren wind en stroming ons niet altijd gunstig gezind, vooral in de relatief ondiepere stukken (<200 m) waren de golven vaak flink. De zware boot had met de zeegang weinig moeite en we konden een gemiddelde snelheid van ca 6 kn handhaven.
Gedurende deze oversteek viel af en toe de radar en GPS heel even uit. Weer een reden om een onderzoek te starten naar mogelijke oorzaken. Maar bij veel “af en toe “storingen is een goede diagnose lastig. Tuurlijk heb ik alle connecties gecontroleerd en ook instellingen, maar daar lag het niet aan.
Ons reisplan was om ineen keer door te varen van La Coruna naar Guernsey en een haperende plotter stelde mij niet echt gerust. Gelukkig had ik nog een LapTop met WinGps en een aparte gps-muis mee. Het was een beetje improviseren, maar wel te doen ondanks het feit dat dit een standalone systeem was. Zeker toen er op de plotter helemaal geen GPS-fix meer was.
Een beetje gehandicapt voeren we op maandag 16 maart om 12.00 uur de haven van St Peters Port binnen en konden weer even op adem komen.
Naast dat er weer getankt moest worden, waren we erg benieuwd naar de recente Grib-files. Ook was er gelegenheid om kleine reparaties cq verbeteringen te doen. Zo moest er bij het grootzeil wat gerepareerd worden en hadden we wat lichte olielekkage van de hydraulische kiel. Dit laatste werd ook een zorgenpunt, aangezien we steeds meer in ondiepere havens kwamen. Onderzoek naar de oorzaak en mogelijke oplossingen leverden weinig op. De lekkage zat in de hefcilinder wat niet zo eenvoudig te repareren is. Een oplossing was dan ook om regelmatig het reservoir met olie bij te vullen en even niet stil te staan bij het feit dat de olie langzaam in zee verdween. Steeds vaker begon ik te denken dat er een 5e man aan boord was die Murphy heette.
Guernsey is een leuk eiland om te bezoeken, zeker als het nog geen hoogseizoen is. Er was dan ook voldoende plek in de haven en er is een grote watersportzaak aanwezig.
Via bemiddeling door deze zaak kwamen we in contact met iemand die ons zeil kon repareren. Een lokale naaister (Katie) kwam het zeil aan het einde van de dag ophalen, en heeft het diezelfde avond nog gerepareerd. De volgende ochtend bracht zij het zeil weer bij ons aan boord. Geweldige service en voordelig.
Tussen alle klussen door was er gelukkig ook gelegenheid om de plaatselijke horeca te bezoeken. We vielen met de neus in de boter, want het was St Patricks Day dus veel muziek en gerstenat. Dat laatste ging er gemakkelijk in na de tot zover geheel bewust alcoholvrije tocht.
De volgende dag zijn we met opkomend water weer vertrokken met als doel IJmuiden.
Woensdag 13 maart
Vertrek uit Guernsey naar IJmuiden. (log 1325)
Het water stijgt snel in de haven van Guernsey. Door het eerder genoemde kielprobleem kon ik niet precies de diepgang van de boot bepalen, maar ik wist dat die niet geheel opgetrokken was.
Toen er 2 meter water over de drempel van de haven stond dacht ik, “nou dit moet wel lukken”.
Toch raakten we heel licht de rand bij het naar buiten varen. Oeps dat ging maar net goed. We weten in ieder geval dat we nu 2 m diep steken.
Dit laatste stuk van de reis voer Murphy weer mee helaas.
Voor wat het weer betreft, was de wind nog steeds NE en krachtig, iets wat we niet verwacht hadden.
De wind nam snel toe en was tussen de 23 en 35 kn zeker stevig te noemen. Zeker toen stroming en wind elkaar gingen tegenwerken werd de zee aardig “Bumpy”.
Na enkele uren nam de wind iets af naar een goede 6 Bft, maar wederom problemen met de plotter.
Het verschijnsel was, geen FIX, geen AIS beeld en geen radar. Dit is iets waar ik me echt zorgen over ging maken. Met het vooruitzicht van het Kanaal waar we ‘s nachts doorheen moesten.
Ook de generator speelde ons parten, door het herhaaldelijk uitvallen en opnieuw starten was er water op de cilinders komen te staan, waardoor er geen beweging meer in te krijgen was. Oeps wat doe je dan? Op zee sleutelen in een sterk bewegend schip??? Nou dat zag ik ff niet zitten.
In plaats van door te varen richting IJmuiden zijn we naar Boulogne Sur Mer uitgeweken om aan de generatormotor te sleutelen. Het was al avond en donker toen we op 19 maart de haven van Boulogne binnen liepen. Het zeilseizoen was ook hier nog niet begonnen en de meeste steigers waren nog weg. Zoekend in het donker naar een plekje vonden we een piep klein steigertje om aan te leggen. Diezelfde nacht heb ik de generatormotor bevrijd van het slokje zeewater door de gloeibougies te verwijderen en de motor droog te blazen. Tevens heb ik de olie ververst uit voorzorg.
Toen deze klus geklaard was, heb ik me op het plotter verhaal gestort. Alle kabels en verbindingen nagelopen, niks bijzonders gevonden. Toen de plotter gereset ook niet het gewenste resultaat. Wat na een poosje wel gebeurde, was dat hij een Fix, maar geen AIS en geen Radar beeld had. Ik snapte er niks van.
Opviel dat als ik de AIS-transponder uitschakelde ik ook de GPS positie op de plotter verloor. Blijkbaar nam de plotter het ingebouwde GPS signaal van de AIS-transponder over. De eigen GPS antenne leek te zijn overleden.
Ondanks dat probleem zijn we de volgende ochtend vroeg weggevaren navigerend op de laptop.
(log 1560 )
De stuurautomaat konden we nu wel gebruiken ondanks de storing. Het werd later op de dag spannend toen er weer dikke mist opzette en we geen radar en AIS hadden. Het zicht op dat moment was ca 1 Nm.
In de late avond trok de mist weg en werd het helder, een hele opluchting. De verdere tocht richting IJmuiden ging erg vlot en het leek dat Murphy van boord was. Wel bleef het hard waaien, maar niks om je zorgen over te maken, de boot kan windkracht 7 makkelijk aan . Toen we de stroom in een dubbel tij mee kregen, liepen we met een snelheid van ca 11 knp over de grond richting het noorden.
