Onderwerp: Noord West Passage 2015

Dank je!

We liggen nu even kort in Maniitsoq, even verse boodschapen doen, de mail ophalen, water tanken etc. Vanavond varen we weer verder naar het noorden, zo'n 20 mijl hiervandaan is nog een mooi anker plaatsje. Vrijdag en zaterdag zien er uit als mooie zeildagen, dus dan hoop ik een flink stuk voortgang naar het noorden te maken.
Vandaag heel wat walvissen gezien. Een paar was zelfs zo dichtbij dat de spray van de blow op dek belande!

Dat zal dan wel gestonken hebben

Wordt het toch nog druk onderweg:
www.zie.nl/video/eiazh8tfkcho

Stinken doet dat inderdaad ja
Timo, dat filmpje kan ik hier helaas niet bekijken.

We hebben net een paar enerverende dagen gehad. Gistermiddag waren we opzoek naar een ankerplekje, en er was eigenlijk maar 1 geschikte plek onderweg, en die baai bleek nog veer de helft bevroren te zijn. Na wat op het ijs gespeeld te hebben (halve meter dik) zijn we toch maar omgekeerd en hebben we toch nog en richteltje gevonden in de luwte die net breed genoeg was om ons anker vast te kunnen houden.





Vanochtend zouden we een mooi windje 4 vanuit het zuiden hebben, waarmee we dus lekker zouden kunnen opschieten naar het noorden. Normaal heersen hier namelijk noordelijke winden langs de kust. Maar de weergoden beslisten anders dan de meteorologen, en de wind was geen lekker 4 uit het zuiden, maar werd een dikke 8 met flinke uitschieters. Zodanig dat we letterlijk onze ankerplek uitgeblazen werden om 3 uur in de ochtend. Het leverde dan wel weer spectaculaire vergezichten op zo vroeg in de morgen. Omdat we hier nu net ten noorden van de pool cirkel zitten, hebben we 24 uur per dag zonlicht.

Wat belachelijk VET! Ooit ga ik mee:)

Bant schreef : haha, my thoughts exactly

Vanavond zijn we in Aasiaat aangekomen. We hebben een paar prachtige dagen door het scheren gebied net ten zuiden van Aasiaat gehad. 150 mijl puur natuur met slechts 4 dorpjes onderweg waar alles bij elkaar opgeteld misschien 1000 mensen wonen. De ijsbergen zijn dit jaar nog weer mooier dan vorig jaar, dat belooft wat voor de toekomst









Erg mooi weer ook, maar helaas toch wel weer erg weinig wind. Daar is deze regio echter bekend om. windkracht 4 word door de visserlui van de Disko Baai aangeduid als 'storm' en er zijn maar weinigen die dan nog uitvaren.

Hoi Erik,

Wat een foto's prachtig. Hier op de Azoren net zo weinig wind. Maar die ijsbergen missen toch wel.
Wel walvissen en dolfjnen.

Veel succes,

Erik

Inderdaad prachtige foto's. Geniet maar van dit natuurlijke visuele geweld. Erg mooi.

Hij is weer mooi, vooral zo doorgaan

Wat een prachtige fotos weer!

Inmiddels zijn we weer een dorpje verder opgeschoven. We liggen nu in Ilulissat en hebben het hier prachtig naar onze zin. Het is zelfs 17 graden hier en zonnig zonder wind.
Weer prachtige foto's kunnen maken.
Helaas houd dit in dat we veel moeten motoren, maar de vergezichten zijn prachtig. De opstappers vinden het allemaal erg overweldigend en zeker mooier en indrukwekkender dan dat ze ooit verwacht hadden. Er zijn maar weinig woorden die de schoonheid van de Disko Bocht kunnen beschrijven.

De boot houd zich verder prima dus eigenlijk zijn er weinig bijzonderheden te vermelden.
De boot die in de tweede foto met ons opvaart is een Koopmans 49 van Amerikaanse eigenaren. We zijn erg goede vrienden geworden over de afgelopen paar jaar, en zij zullen ook de Noord West Passage gaan proberen door te komen deze zomer.

Wouw

Ja dat is ook het eerste wat bij mij opkomt! Wat een schitterende foto's!

Errug moooooi!

Heb eindelijk weer een haven - Lundenborg- met goede wifi, dus even alles "bijgelezen".
Voor jouw foto's, Erik, is er maar een woord.
Prachtig!

Erik, als je nog in de lucht komt: wat is er met de stormfok gebeurd? Lijkt me dat je niet voor niets ineens een nieuwe in moest laten vliegen..

Even voor de medevolgers. De sateliet foto van (een gedeelte) de route. Moet nog een hoop ijs smelten. De deadline voor dit stuk licht rond 25 augustus. Heb een paar mogelijke routes ingetekend vanaf Lancaster Sound tot Cambridge Bay.

wat een geweldig topic is dit! zeer indrukwekkend...

In de nieuwste uitgave van de classiczeiler een mooi verhaal van Matt Rutherford die met zijn Vega rond de Amerikas is gegaan incl. NW doorvaart.

www.oldsaltwatersport.nl/images/13/536.pdf

Journey into the Arctic - Play an explorer on a mission to find the Northwest Passage - Video Game Schema
Journey Into the Arctic is an adventure in which you play an explorer on a mission to find the Northwest Passage.

To play the adventure from the start, go to: https://www.youtube.com/watch?v=MAB_cRMbxvI&feature=youtu.be
As we prepare to mark Canada's 150th anniversary, this year we celebrate the Arctic explorations that helped to define the Great Canadian North.

De Nederlanders doen het goed daar in het Noorden. De Necton van Aldert Hesseling heeft de passage er al voor een heel groot deel opzitten van West naar Oost en de Bagheera is goed op weg.

www.thenorthwestpassage.info/

Bericht van Erik de Jong:

Hallo allemaal,

Hier in het noorden gaat alles naar het zin, we genieten met volle teugen en we maken goede voortgang in de richting van Alaska.
mijn laatste update was vanuit Ilulissat, vanuit daar zijn we in dagtochten gedurende 2 weken doorgevaren naar Upernavik, feitelijk het meest noordelijke dorp waar zo ongeveer alles nog te krijgen is met uitzondering van bruikbaar internet
Het weer gedurende deze periode is subliem geweest, vele dagen konden gewoon in T-shirt aan dek doorgebracht worden, en ik heb op gegeven moment zelfs een keer een douche onder een hoge waterval kunnen nemen zo warm was het. Het mindere is dat we in drie weken geen windsnelheid van meer dan 4 knopen hebben kunnen meten...

Na Upernavik is het echte avontuur dan begonnen, net als vorig jaar ben ik vanuit deze plek verder naar het noorden gevaren en hebben we een bezoek aan Melville bay gebracht. vanuit daar verder naar het noorden via Booth Sund, Thule, Siorapaluk naar Etah wat ons noordelijkste punt voor deze zomer is geweest. Terwijl we in Etah lagen sloot een enorme ijsschots (enkele kilometers in doorsnee) de ingang van het fjord af, en hebben we een dag of 2 moeten wachten voordat we er weer uit konden. Via North Humberland Island, de Carey Islands, Ellesmere Island, Coburg Island, Philpot Island, Devon Island en Beechy Island zijn we dan vorige week in Resolute aangekomen waar we officeel ingeklaard zijn voor Canada.

We zijn een dagje in Resolute gebleven, voornamelijk omdat we 4 zeiljachten van diesel hebben voorzien met jerrycans. Hier hebben we ook wat boodschappen gedaan.
In Resolute hebben we voor het eerst serieus naar de ijskaartjes van de noord west passage gekeken, en dat zag er zeker niet slecht uit in vergelijking met de afgelopen 3 jaren als we kijken vanuit een passage oogpunt.
De eerste overtocht vanuit Resolute zijn we gelijk een nacht doorgegaan, recht naar het zuiden door de Peel sound. Behalve hier en daar een band met zeeijs hebben we geen hinder van ijs gehad Na een goede nachtrust in een baai met 3ijsberen op het strand voor vermaak zijn we weer verder gevaren. Tegen de tijd dat we ten hoogte van de Bellot strait aangekomen waren, kregenw e nieuwe informatie met betrekking tot het ijs ten zuiden van ons, en die ontwikkeling zag er niet goed uit. Een sterke NW-wind heeft veel nieuw ijs uit het noorden aangevoerd en drukt dat tegen de kust ten zuiden van ons aan. Het besluit valt dus om het anker aan de westelijke ingang van de Bellot Straat te laten vallen om te zien hoe die situatie zich ontwikkeld ove3r de komende periode. We blijven daar een dag liggen, en de nieuwe ijskaart die middag laat een enorme verandering zien zodat we besluiten om de volgende ochtend direct bij zonsopgang te vertrekken. Het begint hier al herfst te worden, en we hebben nu al twee tot twee en een half uur een periode die we 'donker' kunnen noemen, inclusief nachtvorst met een dun vliesje ijs op het water. We zijn dus heden morgen erg vroeg vertrokken en hebben inmiddels alweer zo'n 80 mijl voortgang naar het zuiden gemaakt. Het leek er eerst even op dat onze enige optie was om via Gjoa Haven te gaan, maar de ijskaart van vandaag laat zien dat de enorme verandering van gister ook de afgelopen 24 uur heeft doorgezet, en we kunnen nu ook door de Victoria straat. Ik heb net een uurtje terug dus een koers wijziging gemaakt en we gaan nu richting Victoria strait. Op onze weg zullen we een band van 4 en 5 tiende ijs bedekking vinden, maar daar achter is het allemaal open. Nog een mijl of 10 en dan weten we of we in staat zijn om door die band heen te komen.

We zijn nu ongeveer 250 mijl van Cambridge Bay verwijderd, een nederzetting met 1200 inwoners waar ze volgens de kenners gratis wifi in de bibliotheek hebben, dus ik hoop vanaf daar wat foto's en wat meer verhalen te kunnen oploaden, al zijn de ervaringen met Arktische Wifi uit het verleden niet positief dus we zullen wel zien hoe het loopt.
Voor we in Cambridge Bay zijn hebben we nog aardig wat ijs om rekening mee te houden, maar eenmaal door de Victoria strait heen (140 mijl lang gemeten vanaf waar ik nu ben) is er volgens de berichten helemaal geen ijs meer op onze weg. We zijn echter nog lang niet in Alaska, en dingen veranderen enorm snel in het Arktische gebied, de afgelopen dagen in ons voordeel, maar dat kan ook anders lopen. De komende 3 dagen lijken nagenoeg windstil te worden, dus relatief weinig ijs verschuivingingen. We blijven genieten van ieder moment, wat een voorrecht om hier te mogen zijn!

Groetjes Erik
Vanaf 71 00N 97 13 W

Dank voor het doorposten, klinkt goed!

Bericht van Erik de Jongh:

Helaas heb ik geen internet kunnen bemachtigen in Cambridge Bay, dus geen foto's en geen update van mijn kant.

Na mijn laatste bericht waren de ijsomstandigheden zodanig dat we er voor gekozen hebben om door de Victoria Strait te gaan, ondanks dat daar nog een hoop ijs lag. Het heeft ons ruim 2 dagen en twee nachten gekost om er doorheen te komen, en we hebben veel ijs opzij moeten drukken om er langs te kunnen. Alles ging mooi, en we hadden het weer aan onze kant. Dat betekend geen wind, dus heel weinig beweging in het ijs. We hebben een aantal ijsberen dichtbij gehad die even een kijkje kwamen nemen bij wat voor gevaarte er nu weer langs kwam zetten, en of er wellicht iets eetbaars te vinden was. Het heeft wat mooie foto's opgeleverd, maar die komen wel als ik in Alaska aangekomen ben.

Zondag ochtend om 4 uur waren we in Cambridge Bay aangekomen na eerst een dagje op Jenny Lind Island hebben doorgebracht. In Cambridge Bay zijn we een paar dagen gebleven, hebben we wat diesel opgetopt, wat verse voorraden aangevuld, wat onderhoud en kleine reparaties aan de boot gedaan, en gisterochtend zijn we weer verder gevaren. We zijn nu bijna bij Bernard Harbour, een oude handelspost langs de Dolphin and Union Strait (68 27N en 114 38W). Daar zullen we waarschijnlijk een dagje blijven liggen omdat er windje 6 tot 8 voorspeld word uit het Noord Westen, precies waar we heen moeten. De afgelopen twee weken hebben we eigenlijk alleen maar oosten wind gehad, en na deze kleine depressie word de wind weer variabel en oost dus dan kunnen we weer verder richting het westen. We willen nog graag een stop maken op Banks Island waar 75% van allle muskus ossen van de wereld schijnen te wonen, en daarna nog een stop op Herschel Island, een historische plek waar voornamelijk walvisvaarders gebruik van hebben gemaakt. Na Herschel Island zullen we waarschijnlijk ruim 900 mijl non-stop doorvaren om in Nome aan te komen waar we de douane perikelen kunnen afhandelen, en waarvandaan twee opstappers weer terug naar huis willen vliegen. Doel is om daar 2e week van september te zijn.

Groetjes,
Erik