Onderwerp: Griekenland 2015

Griekenland. Het rommelt er al een tijdje, maar vlak na het boeken van onze vlucht en charter breekt de crisis echt uit. Er gaan steeds meer geruchten dat het land uit de Eurozone zou moeten treden, heel erg naar allemaal natuurlijk, edoch graag na onze vakantie En geloof het of niet, in de week voor ons vertrek wordt bekend dat er een grote deadline ligt op 11 mei, de dag nadat wij weer teruggekeerd zullen zijn. Desalniettemin nemen we toch wat extra cash mee, je weet immers maar nooit.

Drie jaar is het alweer geleden dat we de typisch Griekse geuren opsnoven (en dan bedoel ik niet de nefos, de beruchte smogwolk van Athene), we willen graag als gezin nog een keer lekker gezamenlijk weg en wonderlijk genoeg is de keus met grote meerderheid gevallen op een nieuwe zeilvakantie. Welnu, ik kan daar geen greintje bezwaar tegen in brengen en doe dat dus ook niet. Er wordt een boot gecharterd (een Jeanneau 34.3 want we willen een hut extra omdat het zo lekker luxe is), vervoer geregeld via een goedkopevliegticketssite en vervolgens mogen we bijna een half jaar wachten tot het zover is. Op de Dag van de Arbeid begint onze reis. Athene is slechts een paar uur vliegen van Brussel, dat betekent dat je niet meteen gaar van het reizen aan je vakantie begint. Het blijkt wel zaak om direct na de landing de Hollandse truien, jassen en dikke spijkerbroeken om te wisselen voor wat luchtiger kledij en een zware zonnebril. Oeh, wat vervelend nou!


Bus X96 brengt ons in een uurtje naar de haven, prima tijd om de kennis van het Griekse alfabet weer op te rakelen aan de hand van straatnamen en bushaltebordjes; we moeten immers niet te vroeg of laat uitstappen. Het is veel te warm om lang met een berg bagage te gaan sjouwen! De jachthaven Alimos in Kalamaki komt eigenlijk weer heel vertrouwd over, ik herinner me de weg precies en onze boot blijkt zo gevonden. De verhuurder wijst ons echter naar een andere boot: "we hebben jullie gratis geüpgrade naar een groter model, een Jeanneau 36i." Mja, dat is ons vorige keer ook overkomen, blijkbaar is het standaard. Leuk is het wel. De boot is afgeragd maar redelijk OK, de zeilen zijn gloednieuw (we zijn de eerste huurders dit seizoen), helaas weer een rolgrootzeil, maar ach. We komen niet in Griekenland om een stukje Performance Sailing te gaan doen, toch? Het zal een uitdaging worden om binnen de gestelde beperkingen toch zo goed mogelijk te varen, een handschoen die ik al eerder opgepakt heb met onze eigen boot.

Zo snel als mogelijk verlaten we de drukke en best wel vieze haven. Er blijkt een beetje wind te staan waar we ons reisdoel voor de eerste dag op aanpassen: we varen ZW richting Sounion. Langzaam trekt de opmerkelijk langgerekte stad Athene aan ons voorbij.



Sounion ligt op de uiterste zuidwestpunt van het Attische schiereiland. Er is geen haven, wel een baai waar we voor anker gaan vlak voor de deur van een hotel. De bijboot is nodig om aan land te kunnen gaan; bovenop de grote rotspunt staat een tempel van Poseidon uit ongeveer 490 voor het begin van onze jaartelling. Ouwe stenen, we zullen ze nog vaker bezoeken want ergens zijn ze toch wel erg indrukwekkend. Je vraagt je toch af hoe die mensen vroeger al die zware keien daar boven hebben gekregen en ook nog eens verwerkt hebben tot fraaie zuilen die er na 2500 jaar nog steeds netjes bij staan.

Yassas

mooi verhaal ik ben er ook al weer helemaal klaar voor (nog 10 nachtjes slapen)

groeten
Frank

Ik hou dit verhaal mooi voor mezelf anders willen onze kinderen ook weer
Brengt je wel weer in de stemming.

@pantaleimon: eucharisto!
@groom: helaas, er komt nog meer.. benieuwd hoe lang je dit topic verborgen kan houden voor het thuisfront

In de nacht gaat de wind ineens wel waaien, en goed ook. Handdoeken en badkleding wapperen vervaarlijk aan de reling en moeten uit voorzorg binnengehaald. De boot draait netjes mee, het anker zit stevig in de grond. Maar helaas, de volgende ochtend is de wind weer weg... jammer want we hadden een trip van ruim 30 mijl in gedachten naar Kythnos. We starten met een knoopje of 5 uit het ZO, dus recht tegenwind. Soms lopen we 3 knopen, soms ook niet, maar het is niet erg. Het uitzicht is prachtig! Poseidons tempel zien we nog lang achter ons, maar als we ter hoogte van Macronisos komen wordt het toch tijd om de brommer weer te starten.




Ik verwacht dat we weer wat wind gaan krijgen als we eenmaal voorbij Kea zijn. Na de middag steekt de wind meestal weer op, maar tot die tijd kunnen we ons vermaken met semi-waterskiën en wat dolfijnen die rond de boot komen spelen.




Inderdaad komt er wat meer wind na Kea, de zeilen gaan weer uit en zo naderen we dan toch Mericha, een klein plaatsje aan de westkant van het eiland. Het blijkt er eigenlijk vrij druk te zijn, maar we persen ons in het laatste gaatje aan de kade. Net op tijd, achter ons komt een ware armada aan zeilschepen binnen en die mogen allemaal op de tweede rang gaan liggen Bovendien hebben we de laatste stroompaal in gebruik genomen. Voor ons prima, er zijn wat accu's die bijgeladen moeten worden.





Het barst van de taverna's op de wal, en elke eigenaar doet zijn best om ons binnen te praten. Nu kan ik daar altijd hartelijk om lachen, maar er is er eentje die wel serieuze belangstelling heeft en die ook nog behulpzaam is, dus bij hem doen we onze havenhap.
De volgende dag gaan we met een gehuurde auto over het eiland eerst naar de heetwaterbron van Loutra. Het badhuis blijkt gesloten (crisis?) maar de bron mondt uit in de zee en is daar nog zo heet dat je er een prima slow cooking restaurant in zou kunnen beginnen: vlees garen in 52 graden gaat niet snel, maar na een aantal uren valt het wel van je botten. Niet in slaap vallen dus!





De volgende stop is de Chora: dat zijn de min of meer verstopte dorpjes hoog in de bergen van de eilanden, waar de bewoners zich veilig waanden tegen piraten en barbaren. Vanaf zee is het dorp niet te zien, ook met de auto duurt het even voor we er zicht op krijgen. Dwalend door de kronkelige steegjes komen we een fraaie kerk tegen, maar ook een amfitheatertje met wat bomen die broodnodige schaduw brengen. Het is heet; bewolking ontbreekt totaal, wind is er nauwelijks en het is volkomen duidelijk waarom de mensen hier een siesta houden.





Eind van de middag willen we nog even naar Kolona, alwaar een mooi zandstrand zou zijn. Drie kilometer voor de bestemming houdt het asfalt op en worden we geconfronteerd met zand, stenen, kuilen en hobbels. Vraag 1: kan ik dit aan? Vraag 2: kan onze huur-Fiat-Panda dit wel aan? We besluiten de gok te wagen, ik heb wel vaker off road gereden. Alleen niet met een helling van 25 graden in een voorwielaangedreven veel te licht voertuig Omhoog trekt ie het nog wel, maar de terugweg is toch wel even oppassen. De remmen, koppeling, schokbrekers en vering worden zwaar op de proef gesteld maar alles blijft heel. Niet doorvertellen aan de verhuurder wat zijn autootje heeft meegemaakt hoor!

Mooi verhaal!

"we hebben jullie gratis geüpgrade naar een groter model, een Jeanneau 36i."
Hoe beviel dit schip, afgezien van het rolgrootzeil?

Lekker! Ik kijk uit naar de rest!

Het is al jaren geleden dat wij met onze boot in Griekenland waren. Op een bloedhete dag was de bestemming Athene, maar al van verre zagen wij daar een vieze bruine laag over heel de stad hangen. We hebben toen Athene maar overgeslagen en zijn maar rechtstreeks naar het Kanaal van Korinthe gevaren. Ook een belevenis. Ik vond de Egeische zee het fijnste zeilgebied van de MED. Ben benieuwd naar het vervolg van je verhaal.

@Tilia: kom ik op terug, even mijn verhaal afmaken...
@rest: dank, ik hoop dat de rest ook bevalt (nog 2 delen)

Kythnos heeft de naam voornamelijk een stel kale bergtoppen te zijn, wij hebben gezien dat het er best begroeid is. Er moet ook landbouw mogelijk zijn, want anders wordt het lastig wonen boven in de bergen. Vandaag gaan we naar Hydra, een eiland dat zo mogelijk nog kaler is en waar daadwerkelijk alleen aan de kust gewoond wordt. Dat had een reden, maar daarover later; eerst maar eens een slordige 45 mijl zeilen.

De dag begint als de vorige: 5 knopen wind uit zuidelijke richtingen, uitstervend rond het middaguur. Een bulk carrier kruist ons pad; de stuurman weet klaarbijkelijk het verschil niet tussen het stuurwiel en de scheepshoorn, of hij kon het verschil tussen een zeilboot en een motorschip niet meer terugvinden in het boekje. Ik had hem natuurlijk al lang in de peiling en gezien dat we achter hem langs gingen.



Voor de steenklomp van Sint Sjors valt de wind uit. We zijn aardig opgeschoten, ondanks de kalme wind, dus we permitteren ons een zwempartijtje op open zee. Het blijft raar om dan niet te ankeren maar gewoon te dobberen; de diepte is hier ongeveer 800 meter.



Tussen Hydra en het Peloponnesich schiereiland steekt de wind weer op, dus de zeilen worden acuut uitgerold en de pruttel mag zwijgen. Een catamaran doet dat ook, maar die halen we rap in want hij loopt lang zo hoog niet als wij. Bij het invaren van de haven komen we voor een verrassing te staan: het is er nogal druk en voor het eerst mogen we een poging doen om op de derde rij vanaf de wal te gaan liggen. Dat lukt wonderwel gemakkelijker dan gedacht, alleen het klauteren naar de kade is nog een hele toer.



Rondom het haventje bestaat het leven uit afwisselend taverna's, café's, juwelenwinkels, souvenirshops en banken; het is allemaal schreeuwend duur en dat heeft alles met het tourisme te maken. Ga een straatje in weg van de haven, en de prijzen dalen meteen naar acceptabeler niveaus. Dochterlief is helemaal weg van de ezeltjes die hier in een soort van taxi-line-up opgesteld staan: als de voorste ezel geboekt wordt, schuift het hele setje een plek op.



De volgende ochtend worden we ruw gewekt door het carillon: dat het de hele en halve uren slaat, is nog overkomelijk maar de beiaard viert om zes, zeven en acht uur zijn frustratie bot over het feit dat hij zo vroeg moet klingelen terwijl de rest van het publiek nog in diepe rust verkeert. Ik ben eigenlijk wel blij met deze wekker want liggen op de derde rij is bijzonder oncomfortabel door het constante verkeer in de haven. We gaan ankerop en koersen naar Mandraki, een kleine baai net om de hoek.



Hier kan gezwommen en gespeeld worden met water tot net voorbij het heetst van de dag. Dan keren we terug naar het inmiddels leeggestroomde haventje en vinden een vrije plek aan het begin van de rij levende transportmiddelen. Dit heeft tot gevolg dat de ezeldrijvers letterlijk elke keer als we van boord stappen weer beginnen met 'psst! Hey, my friend, do you want to hire a mule?'. Ik lach ze vriendelijk uit.
De taverna's hebben grote TV-schermen hangen want er komt een voetbalwedstrijd (Bayern München - FC Barcelona). De Grieken blijken massaal fan van Barça, of zijn ze eigenlijk alleen maar tegen alles wat Duits is?

Tip: als je hier wilt eten, ga even naar Lulu (tweede straat rechts van de bank, dan 100 meter lopen). Vriendelijke mensen, goed eten, mooie prijzen. Een in deeg gefrituurde Red Snapper krijg ik op mijn bord, schijnt heel bijzonder te zijn hier. Rod Heikell had gelijk, dit is een prima plekje!

Waar hij m.i. minder gelijk in heeft is dat er hier een soort 19e-eeuws sfeertje zou hangen. Ik merk daar weinig van, ik zie voornamelijk terrassen met schermen, veel Wifi en een stuk of wat pinautomaten op de kade. Het is duidelijk dat het 'beroven' van touristen een winstgevender business is vandaag de dag, dan de piraterij waarmee de Hydrioten zich 100 jaar geleden mee in leven hielden.

Bij het vertrek uit Hydra blijkt onze buurman zijn anker over het onze te hebben gelegd. Daar waren we op voorbereid, schijnt hier heel vaak voor te komen. Door de helderheid van het water en de bemanning op de boeg wordt vrij snel duidelijk wat er moet gebeuren: de buurboot moet even de ankerketting spannen en dan floept ons stuk staal er netjes onderuit.

Tilia schreef :
Even de context: ik heb zelf een Jeanneau S.O. 32.2 (SO322), die is kleiner en 10 jaar ouder dan de 36i. Drie jaar geleden hebben we ook in Griekenland gevaren, op een Beneteau Océanis 363 (B363) uit 2001. Mijn vergelijkingen gaan dus voornamelijk tussen mijn eigen boot, de vorige charterboot en de dit jaar gevaren 36i uit 2008.

Ik val meteen maar met de deur in huis: de Jeanneau S.O. 36i staat niet op mijn verlanglijstje.
1. motorgeluid is veel storender dan op mijn eigen schip (ouder maar kleinere motor) en dan op de B363 (zelfde motor)
2. interieur is onhandig afgewerkt met bv kastsluitingen die na 7 jaar charteren serieus onbetrouwbaar zijn geworden
3. schuifbare navigatietafel: waardeloos systeem, typische charterbootoplossing, werkt niet fijn
4. natte cel is fors kleiner dan die op de B363, minder praktisch ook. Welke mafkees monteert een mengkraan dusdanig ONDER een kast dat je er niet meer goed bij kan? En waarom kan die kast niet open zonder eerst de kraan/douchekop in de wastafel te leggen?
5. kitranden van 5 cm breed zijn geen uitzondering. Behalve dat ik dit nogal lelijk vind, betekent dit ook dat het interieur niet goed uitgelijnd is op de spanten. Zorgelijk.
6. Het dek van de 36i kraakt vervaarlijk als je erover loopt. Daar hadden de B363 en mijn eigen boot geen last van. Ik vrees dat er fors bespaard is op constructie.
7. Stuurwiel is denk ik hydraulisch, er is totaal geen roergevoel en dat stoort me.
8. De standaard zeilen zijn net zo waardeloos als de zeilen die origineel bij mijn boot geleverd werden. Moet ik wel bij zeggen dat de grootzeilroller wel goed werkte (lier op de mast, eindeloze lijn via het kajuitdak naar achter, geen wormwiel waar de reeflijn zich omheen moet wikkelen) maar het blijft een vervelend en ontrimbaar systeem.
9. Veel te kleine accu's op een ongunstige plek. Met een goed zonnepaneel in een zonrijke omgeving kom je daarmee weg, maar niet in ons klimaat.
10. Zwemplateau achterop is zo smal dat het bijna onbruikbaar is. Blijkbaar was binnenruimte belangrijker.
11. Welke nitwit tekent keukenkastjes met openslaande deuren direct boven het fornuis? Die deurtjes worden onbereikbaar/onbruikbaar vanaf het moment dat je het gas aansteekt om een potje te koken!

Zijn er ook goede punten bij deze boot?
1. Koelkast is heel erg goed ingericht en enorm groot!
2. Ruime tanks voor water en diesel (350 en 130 liter)
3. De kuip is prima, lekker ruim en goede zit. Stuurwiel is geen sta-in-de-weg, i.t.t. mijn eigen boot en de B363
4. De kuiptafel verdient ook een pluim: goede hoogte, goede breedte, echt bruikbaar dus. Alleen moeten je knieën even verhuizen als je uit/inklapt.

Je ziet dat ik voornamelijk de nadruk leg op de cruising-aspecten van de boot; logisch ook want het is een cruiser, geen racer. De zeileigenschappen stemmen, voor zover ik dat kon beoordelen, redelijk overeen met wat je van een cruiser mag verwachten: hij vaart niet heel hoog, verliest heel snel snelheid bij knijpen en is licht loefgierig als het wat meer gaat waaien. Er is niet heel veel wind nodig om de boot aan de gang te krijgen.

We zetten koers naar Aegina, onze laatste stop voor we terug moeten naar Athene. Het goede nieuws is dat er wind is, het minder goede nieuws is dat ie vooralsnog uit precies de verkeerde hoek komt. We hebben echter al vaker gezien dat de wind tussen de eilanden en gedurende de dag aardig kan variëren, dus we gaan er het beste van maken. Als we de rotspunt Skilla gepasserd zijn (8 knopen wind) moeten we kiezen: een slag over BB of over SB. Ik besluit SB uit te gaan in de hoop dat de wind met ons mee gaat draaien als we Aegina naderen. Boten vlak achter ons kiezen de BB-route die gemakkelijker navigeren is.

De wind trekt aan, ik zie 15 knopen op de teller en even later mogen we zelfs genieten van 20 knopen over dek (alle windsnelheden die ik noem zijn AWS want het log functioneert nog steeds niet). Hier wordt de zeiler blij van Dikke zon op je knar en dan in T-shirt met een stijve bries doorvaren zonder het koud te krijgen Mijn windvoorspelling blijkt te kloppen, we gaan met een fraai boogje dankzij de meedraaiende wind naar de oostpunt van het eiland. Nog even Nisos Modhi ronden, dan is het nog 5 mijl naar de haven. De andere boten liggen ver achter ons en we hebben een vroege vertrekker ingehaald... maar dan gaat de wind uit. Plots is er geen zuchtje meer te bekennen, het water wordt vlak, de ingehaalde rolt de zeilen weg en start de motor. Dat had ie beter niet kunnen doen, want net zo plotseling als de wind verdween, komt ie weer terug. Alleen nu niet uit NO, maar uit NW dus we moeten snel overstag. Het zorgt er wel voor dat we door kunnen zeilen tot aan de haveningang.

Aegina is heel eventjes de hoofdstad van Griekenland geweest na de Onafhankelijkheidsoorlog (1821-1832), maar daar is eigenlijk weinig van te merken. Geen grote regeringsgebouwen of belangrijke musea, maar een gewoon redelijk druk stadje net onder de rook van Athene. De kerk is nog het meest opvallende aan de kustlijn (de rode koepel is een mooi orientatiepunt).





We huren een stel scooters en bezoeken Perdika, het zuidelijke havenplaatsje dat er een stuk slaperiger uitziet dan waar we vandaan komen.





Met de auto gaan we de volgende dag naar de tempel van Aphaia die nog redelijk overeind staat, zij het met hulp van (oh ironie) Duitse archeologen. Als je een lijn trekt tussen het Parthenon, de tempel bij Sounion en deze, dan schijn je een vrijwel perfecte gelijkbenige driehoek te krijgen. Erich von Däniken zal er wel een bewijs in zien van buitenaards contact, mij lijkt het gewoon een toevallige samenloop van omstandigheden.





Over de terugreis naar Athene kan ik kort zijn: de 17 mijl worden half motorend afgelegd omdat de wind precies aflandig is en we eind van de middag echt in de haven horen te zijn. De Saronische Golf kan aardig hobbelen en in een van de klappen die we maken, besluit het log om weer te gaan werken. Twee mijl voor we weer in de haven zijn.

Kaartje van onze route:





Zo heel vroeg in het seizoen is het wel heerlijk varen, maar een week is toch erg kort. Daar moeten we wat aan gaan doen. Voor de rest hebben we een prachtweek gehad: mooi weer, goed gezelschap aan boord, schitterende omgeving en een zeilgebied waar we nog jaren in kunnen verdwalen. Dat gaan we vast nog doen!

Goedemorgen allemaal.(of beter...Kalimera)
Mag ik mij melden in dit topic?

Ik ben nieuw op dit forum.

Ik en mijn man zeilen al 15 jaar in Griekenland. Ook dit jaar gaan we weer. 4 weken op een Jeanneau Sun Odysssey 37.1. Een huurboot die we huren van een vriend aldaar. We gaan samen met onze kinderen van 7 en 10 (die beide dus al vanaf hun geboorte op de boot op vakantie gaan)

Wij gaan vertrekken vanaf Kalamaki.

We zijn nog aan het twijfelen of we net als vorig jaar naar de Cyclades gaan of dat we de Saronische golf/Oost Peloponesos gaan doen.

Leuk om hier allemaal foto's te zien van bekende plekjes. Leuk.
Heel veel zin om weer te gaan.

BTW routes die wij al gevaren hebben zijn van Corfu naar Lefkas, 2 x al om de Peloponnesos heen, de Dodecanesse, de Cyclades en uiteraard de Saronische Golf.

Welkom op dit forum Natasja!

Uiteraard hopen we nog meer te horen van jullie zeilervaringen. Je kunt je eventueel ook nog even introduceren in het Clubhuis. Fijne vakantie!

Dank je wel en ga ik doen.

Delphi32 schreef :
Dank voor de review!