Onderwerp: Vast op onze tweede vaartocht…

Hmmm, hoe ga ik dit uitleggen ?

Afgelopen weekend was de overdracht van onze nieuwe boot. Het weekend zelf verliep al heel anders dan we gedacht/gehoopt hadden. Helaas waren nog niet alle puntjes uit het keuringsrapport klaar en moesten wij voor wal blijven liggen .

Pas op maandagmiddag, na een kort bezoekje aan Yagra (Hellevoetsluis) konden we heel even het grootzeil heisen en terugvaren naar Stellendam. Niet te lang, want het was al laat op de dag. Niet echt het gevoel gehad dat we gezeild hebben . Maar vanmorgen zagen we onze kans schoon, want dat de weersverwachtingen waren goed: "We gaan zeilen" .

Rond 13:30 waren we in Marina Stellendam. Na het inladen van onze spullen, zijn we direct de haven uitgevaren en zochten we een neuring-ton op om lekker op het water te lunchen (tussen DG7 en DG9). Gesterkt door een broodje zijn we in alle rust onze boot gaan "verkennen". Verkennen als in: wat is waar voor; welke lijn doet wat. Vooral mijn ega "vaart" daar wel bij.

Na wat "droogzwemmen" besloten we het grootzeil te hijsen (rifje erin). Zo gezegd zo gedaan. Eefke aan het roer; ik maak de tros los en ruim de ankerbal op. Maar omdat de rolfokinstallatie niet goed opgerold bleek, moest ik terug naar voren, om de boel handmatig "uitrollen". Eerst de fokkeschoten los, daarna de rolfok (met nog opgerolde fok) terugrollen, waarbij Eefke assisteerde door aan de reeflijn te trekken. Wat een samenwerking…

Yep…, totdat plotsklaps de boot een doffe bonk maakte en overduidelijk vastliep. Door de consternatie van de rolfok, letten we even niet op onze koers en waren we lagerwal geraakt (Oostenwind en aan de kant van en richting Middelharnis). Oeps, wat nu…?

Onervaren als we nog zijn op onze nieuwe boot moesten we, in onze gedachten, alle zeilen bijzetten. Eerst de grootschoot los, zodat de druk uit het zeil is en het schip niet nóg vaster komt te zitten (in gedachte zag ik mij al overboord springen om de boel los te duwen). Omdat we een kiel hebben, eerst maar de motor gestart en geprobeerd achteruit te varen. Maar de boot gaf geen krimp. Wat nu?

Ach, natuurlijk de zeilen! Snel de fok opgerold (werkte goed=goede test) en het grootzeil laten zakken. Ja, makkelijk bedacht, maar de giek hangt ver over het water… Toch maar doen, want we hebben geen keus. Met hang en vliegwerk (toch even de grootschoot aantrekken) krijgen we het zeil goed naar beneden en komt er wat "rust in de tent".

Eefke liep naar beneden: we zullen hulp moeten gaan vragen (o, wat voelt dat fout op je eerste tocht ). Ondertussen probeer nogmaals op de motor los te komen. Omdat de wind uit het oosten kwam (rond 13 knopen) golfde het water flink. Het was mijn hoop dat dát ons zou helpen. Op het moment dat Eefke naar boven kwam, schoot de boot los. Yes! Achteruit het Haringvliet op.

Door de stress laat ik de motor veel te hard lopen en slaat het roer mij bijna uit handen. De boot maakt een scherpe bocht en ik knijp 'm als een ouwe dief… als dat maar goed gaat . Direct de vaart uit de boot gehaald en met de kop in de wind gaan liggen. Opgelucht kijken we elkaar aan. Pffff, wat een stress…

Enkele ogenblikken later staat het grootzeil strak, de fok wordt uitgerold en met een 6/7 knopen varen we de richting van Hellevoetsluis. Sjonge, een "beetje dom" om zó vast te lopen, maar wat blij dat we het toch verder konden. Eindelijk, eindelijk genieten van de boot.

Thuis gekomen, nog even de kaart bekeken. Inderdaad, tussen DG7 en DG9 loopt de 2mtr.-lijn in een ruime bocht uit. Die plek zullen we niet snel meer vergeten…

Blijft een belevenis: je nieuwe boot verkennen!

LOL, ja, een onverwachte ervaring (ach, zo spectaculair was het ook weer niet, maar zo'n eerste keer voelt wel zo).

Ach, vastlopen... wie het nog nooit gedaan heeft, die liegt of hij vaart nooit
Er zitten wat rottige ondieptes op het Haringvliet inderdaad. Je leert ze vanzelf kennen. Ik heb respect voor de manier waarop jullie je er zelf uit gered hebt!

Zelfs op de Oosterschelde merkte ik vandaag

Ik heb je gezien vanaf het strandje achter de marina.

Was in plaats van grootzeil laten zakken gijpen een optie geweest?
Met een gijp ga je meestal de weg terug waarlangs je gekomen bent en met je zeilen bij maak je meestal meer helling.

Biecht maar op Kees, dat lucht op

reuv schreef : Gijpen, als je vast ligt, niet echt aan gedacht? Daarvoor moet de boel toch eerst voor kunnen draaien? Ik denk niet dat dit een optie was, maar ik onthou 'm wel (niet dat ik dat ooit weer nodig ga hebben, maar toch… ). LOL

Aswin schreef :
Zeilend, hoop ik?

ilCigno schreef : we hadden vanmorgen vroeg de wekker gezet om om 07:15 nog uit het "slootje" van Stavenisse te komen. ( ging nog net) draaien oosterschelde op, shit wind pal tegen!. Dus de stuur Truus aangezet richting overkant. Ondertussen buurten en koffiezetten. En op een gegeven moment was ik de "tweede" rij rode tonnen aan het zoeken. Ik kwam er later achter dat die een stuk noordelijker begonnen . We lagen dus even goed vast met afgaand tij. Snel zeil gehesen en fok uitgerold en na minuut of 3 waren we weer los. (Wel inwendig, even flink gevloekt)

Seashore schreef : Als je net op zandgrond hobbelt kun je draaien als je niet te lang wacht. Maar toegegeven, dat soort acties heeft altijd iets wanhopigs. En we hadden toen een boot met vinkiel, met een bulb is dat misschien net anders.

De actie waarbij ik de gijp had gezien was natuurlijk op de Wadden halverwege het tij. "Voor de KNRM uitvaart liggen we hoog en droog". Gelukkig zijn we toen snel los gekomen

Ach, zo kwam ik erachter dat de pollendam toch breder is dan ik dacht. Ik wilde het met 2 klapjes doen in plaats van 3. Dat lukte maar wel met een tik tegen de dam aan tijdens het wenden. Goed opgelost zo, een ervaring rijker. Die hebben jullie vast binnen.

Gr Michel

Wanneer je niet vast hebt gezeten heb je niet gezeild.

Belangrijkste is dat je zelf geprobeerd hebt en daarmee jezelf ' gered' hebt.

Gisteren voer ik ook nog omhoog op het Gooimeer in het hoekje onder het eiland de Schelp. De dieptes staan er wat verwarrend aangegeven. Plan was om achter het eiland langs een lange slag te maken voor het opkruisen naar het oosten. Dacht dat kan wel zo aan de kaart te zien... nee dus. Paar keer een soort overstag laten draaien tot de kont weer lag richting waar ik vandaan kwam en het dus diep genoeg was. Vervolgens achteruit op de motor weer weggekomen.

Mooi verhaal !
En nuttige ervaring lijkt me.

Fijn hoor, zo'n biecht topic

Voel ik me wat beter over het feit dat ik op de laatste dag van m'n vakantie, ruim een week geleden aan de grond liep voor de deur van Muiderzand. Kon de vaargeulboeien zowat aanraken, maar erbuiten is toch echt erbuiten...

Vandaag informeerde schoonvader nog fijntjes "Geen zandbanken dit keer?" toen ik vertelde over een zeiltochtje afgelopen woensdag

M'n eerste keer écht vastliggen, maar een paar harde rukken van een behulpzame passant later konden we weer verder. Slepen op zich was niet voldoende...

De rest van het verhaal hoort eigenlijk in het blunder topic thuis...

laat maar komen, dan lees ik straks het blundertopic wel

Als ik voor iedere keer dat ik in de afgelopen halve eeuw aan de grond gelopen ben een tapje krijg aangeboden, moet je me morgen maar vertellen of ik een leuke avond gehad heb.

Al die keren, op één na, kon ik er zelf weer afkomen maar laat ik nou net die éne keer, pakweg zo’n vijfentwintig jaar geleden, ook op het Muiderzand vastlopen.

We hebben met de Aldebaran op de eilandjes bij Muiderberg overnacht en willen de randmeren op want ons dochtertje en haar vriendinnetje willen naar het Dolfinarium in Harderwijk.
Met een lekker windje lopen we van het eilandje naar de vaargeul maar helaas let ik niet goed op en steek niet de geul in maar over .
Net buiten de boeien kom ik er achter dat boem ho is.
Hoewel ik probeer op te loeven om de neus richting geul te krijgen, denken wind en golven er anders over en drukken ons verder het keiharde zand op.
Ik gooi de zeilen neer en start de motor maar wat ik ook probeer , we komen niet los.
De boot steekt 1,25 m dus kan ik er naast staan maar ook met spierkracht krijg ik de neus niet vergenoeg rond.
Dan maar het anker uitlopen in het zand trappen en met de ankerlijn op het fokkenval proberen om de boot zover te krengen, dat hij zijlings naar de geul beweegt.
Ik krijg hem met veel moeite tot een graad of vijfendertig uit het lood en net als ik denk nog een klein stukje doordraaien, dan komt ie, is het enige dat loskomt mijn anker.

Uiteindelijk weet ik een grote speedboot te strikken om ons er af te trekken .
Dat lukt hem zonder al te veel moeite.
Wanneer ik hem hartelijk bedank, waarschuw ik hem, bij het wegvaren, voor mijn ankerlijn die nu slap in het water hangt.
Hij zwaait, geeft een flinke dot gas en draait prompt mijn ankerlijn in zijn schroef, dus kan ik weer te water om met een broodmes de lijn uit zijn schroef te snijden.
Ik hijs de zeilen, geef Marjanne het roer en ga naar binnen om me af te drogen.
Wanneer ik, rillend van de kou - het is pas Pasen - probeer om zonder om te vallen een been in mijn pendek te krijgen, kijkt Marjanne naar binnen, werpt een blik op mijn kou en krimpmetertje - dat winterse waarden aangeeft - en zegt: ‘Nog een klein stukje verder en we zitten met vier meiden aanboord.’

Delphi32 schreef :
Breek me de bek niet open niet zo heel vast, maar hobbelen deden we wel.

Eigenlijk ook wel weer een mooi verhaal bij je maidentrip toch? Zeker nu je goed bent weggekomen.

Mooi verhaal hoor! Wij zijn letterlijk ontelbare keren vastgelopen. Variërend van even de bodem kussen tot aan het harde grint van de monding van de Deben. Als je hier bent vastgelopen en uiteindelijk weer loskomt, dan kom je overal los

Gisteren voer ik onder helling mijn boot vast op de zandbodem vh Gooimeer. Leek zelfs wel of hij scheef bleef staan toen het boem was. Het ging heel raar: voer daar , dieptemeter gaf nog een meter of 2 aan, begon al te twijfelen... toch nog een slag gemaakt naar het zuiden voor wat meer hoogte, ineens zie ik wel heel veel waterplanten en ineens zie ik zandbodem opdoemen sh*!! Nog voor ik reageren kon was het ratsj schuif/boem langs de kiel en ho......stil.... (Oorspronkelijke plan was om achter de Schelp richting het oosten op te kruisen weer richting de geul.) Eerst eens gekeken of de wind 'm wat omblies. Beetje. Had het idee dat hij muurvast lag. Gek genoeg op de (relatief lichte bbm) motor trok ik 'm achteruit er weer uit.

Ben toen maar terug gegaan..

Heb ik nét het blundertopic verrijkt met een schrijfsel, waarbij ik me afvraag of ik nu nog met koko mee mag , moet Albert natuurlijk weer even laten zien wie hier de échte schrijver is

Prachtig, ik zie het zó voor me

Nuja, t/m die speedboot dan...

Dank voor alle reacties, goed voor onze relativering. Morgen richting de Haringvlietbrug, we kiezen dan wat ruimer water.

web schreef :
Tuurlijk........we zijn met zijn viertjes he. Dan zijn er altijd drie die de vierde kunnen behoeden