Onderwerp: Wereldreis Frankrijk op de Liebelei

ik sluit me aan bij de rest, goed gedaan joh!

Waar rust en verstand je al niet toe instaat stelt. knap gedaan. veilig vervolg gewenst.

De nieuwsbrief van de records - Marina Ponta Delgada, Ponta Delgada, Portugal 28 mei 2019
==============================================================================



Yehhh, jippie, ik ben de wereld rond. Dat gebeurde net boven Kaapverdië en is record nummer 1.
Om van St. Helena op de Azoren te komen had ik 56 dagen nodig. Dat is record nummer 2, want niet eerder zat ik zolang op zee. Nooit eerder had ik zoveel dagen achtereen tegenwind achter elkaar, 25 dagen achtereen. Dat is record nummer 3. M'n gemiddelde voortgang deze reis lag op 60 NM per dag (in de goede richting dus). Dat is laagterecord nummer 4.

Ik stop met de records, het lijkt net of alles tegenzat deze reis, en toch is dat niet waar. Over het algemeen had ik heerlijk weer en het zeilen was gewoon leuk, vooral ook omdat ik deze reis heel veel met de spinnaker gespeeld heb. Dat is een enorme lap zeil van 76 m² (ter vergelijking: mijn grootzeil is 20 m²) en omdat ik nogal eens periodes met heel weinig wind had, hét middel om een beetje vooruit te komen.



Natuurlijk weet ik wel dat bijna twee maanden op zee extreem lang is en toch voelde dat niet zo. Het is het simpele feit dat ik buitengewoon gelukkig ben op zee waardoor de tijd amper meer bestaat. En zo kwam ik, begeleid door een groepje uitzonderlijk mooie dolfijnen, twee dagen geleden om 01h00 's nachts aan op Sao Miguel, Azoren, waar Linda me al vijf dagen op de kade stond op te wachten (Linda d'r record).



Die aankomst gaf nog wel wat problemen, want 8 NM voor de haven viel de wind volkomen weg en ik had te weinig diesel om al motorend de haven te bereiken. De ebstroom zette me met 0,5 knoop achteruit en als ik niet ingegrepen had dan zou ik nog twee dagen voor de kust in een windstilte liggen. Dat ingrijpen was door mijn kachelreservoir (de kachel gaat ook op diesel) er uit te slopen, en daar kon ik zowaar nog drie liter diesel uitpersen. Nét genoeg om bij wachtende Linda te komen, waarna de champagne open kon .

Maar de reis begon vanaf St. Helena, dat kleine eilandje in de zuidelijke Atlantische oceaan. Daar waren de verplichte toeristische attracties, de Jacobs Ladder, een enorme lange trap:



En natuurlijk een bezoekje aan het huis waar Napoleon gewoond heeft tijdens zijn ballingschap. Nou, hij zat er warmpjes bij.



Ik bleef 11 dagen op St. Helena bij de 4500 heiligen (ze noemen zichzelf echt "saints"). Lang genoeg om een goeie indruk van het eiland en zijn bewoners te krijgen, een beetje te kort om echt te integreren. Maar ik vond het fijn de boot weer te laten varen. Mijn parkeerplaats in de deinende oceaan was niet echt comfortabel te noemen op een boot die continue kwispelde van blijdschap. Na de eerste week met wind in de rug gevaren te hebben kwamen de eerste windstiltes rond de evenaar. En vervolgens dus heel lang wind tegen, waardoor het kwispelen meer stuiteren werd tegen de deining in.

En nu geniet ik met Linda samen van Sao Miguel. De boot geef ik hier een grote opknapbeurt en over een week of vier zet ik koers richting Zuid-Engeland.

Europese groeten!
Frank op de Liebelei

Ook mijn bootnaam vereeuwigd op de kade van Ponta Delgada.

Deze nieuwsbrief schreef ik onderweg naar Zuid-Engeland, waar ik inmiddels aangekomen ben.

Van golvenvanger tot feestganger.

Het is vandaag feest op de Liebelei! De feestelijk dansende spinnaker sleurt de boot vanmiddag met bijna 7 knopen door het water, de zon schijnt, en het is tenslotte zondag.

Daar ging wel het een en ander aan vooraf. Vooral de eerste 4 dagen aan het begin van deze regenachtige tocht die van de Azoren naar Zuid-Engeland leidt, waren nat en koud. De strak aan de windse koers met een nare deining zorgden ervoor dat de boot en ik golf na golf opvingen. De daaropvolgende 3 dagen ging het iets beter met een bleek zonnetje en een gunstiger draaiende wind. Alle natte spullen mochten buiten drogen en vandaag beleef ik de 8e dag met een feestje.
Al met al koers ik wel in een recordtijd op Zuid-Engeland af. Vanaf dag 1 heb ik de boot op maximale snelheid gezet, omdat het 14 dagen weerbericht geen enkele zware depressie bevatte. En aangezien het ten tijde van een diepe depressie op dit stuk enorm kan spoken is me er veel aan gelegen binnen 14 dagen veilig in Falmouth te zijn. Dankzij een superschoon onderwaterschip haal ik ook een beduidend hogere snelheid als richting Azoren. Daar leek het onderwaterschip bij aankomst meer op een mosselbank.

Ofschoon de wind de komende dagen weer tegen draait, verwacht ik eind van deze week mijn Engelse gastenvlag te kunnen hijsen, terwijl ik de zo prettige nasmaak van de Azoren nog proef. Wat hebben Linda en ik genoten van dat heerlijke eiland: Sao Miguel! ( en wat heb ik geschrobt om de mosselbanken van de boot af te krijgen ).

Oh, ja en na aankomst op de Azoren leerde ik dat mijn vriend Alfred me daar heeft willen verwelkomen, toen ik echter, nadat hij 5 dagen tevergeefs gewacht had, nog steeds niet in de buurt was, is hij maar weer naar huis gegaan. Sorry Alf, de wind wilde me niet sneller brengen.

In Zuid-Engeland zoekt Linda me weer op, en nog wel met de auto ( ik ben dan echt al dicht in de buurt van Rotterdam, waar ik 14 september verwacht aan te komen, en inderdaad ik lig een beetje voor op schema .

Feestelijke groeten,

Frank

Welkom terug in deze contreien. Wat een mooie tocht maak je en die is bewonderenswaardig. Geniet de komende maanden in Engeland en een goede verdere thuisreis gewenst.

Royal Marina Ramsgate, Ramsgate, Groot Brittannië
Noordzee,
14/08/2019

Beste zeiler,

Vanuit Ramsgate ( oostkant van Engeland], met een typisch Engels weertje, bestaande uit kou, regen en veel wind, laat ik jullie graag nog even meelezen met het laatste stukje van mijn reis.
Het begon met de aankomst in Falmouth, wat een schattig plaatsje is dat! aan de zuid-west kant van Engeland, en daarvandaan ging de reis over een rustige zee naar Brighton, nog steeds Zuid-Engeland.
In Brighton ben ik een maand gebleven, met gezellig Linda een paar weken bij me, en ook Linda haar broer Eric, en zijn vrouw Wilma kwamen een weekje langs. Gezelligheid genoeg dus, ook al vanwege de Gay Pride, die in Brighton enorm feestelijk gevierd werd.






Natuurlijk gingen we ook de toeristische attracties langs, allereerst de krijtrotsen, en ook van kastelen, en prachtige tuinen tot en met kathedralen en schitterende oude stadsgezichten. Maar vooral de enorme hoeveelheid bloemen in alle straten en tuinen vielen ons op.









Engelse zeilvrienden, Ian en Erika, waar ik eerder in Polynesie mee optrok namen de moeite ons rond te leiden. Dat is toch wel de mooiste kant van het reizen, om vele vrienden uit allerlei landen te maken!

Brighton liet ik paar dagen geleden achter me om naar Ramsgate te gaan, alweer een schattige kustplaats en de laatste die ik in Engeland aandoe. Overmorgen steek ik het kanaal over om in Blankenberge, Belgie aan te komen, en dan rustig aan richting Rotterdam, met als aankomstdatum ( nog steeds ) 14 september
Het kleine clubje dat we apart al uitgenodigd hebben weet inmiddels dat ik om 11:00 uur onder de dan openstaande Erasmusbrug doorvaar Ca. 10 minuten later gooi ik in de City Marina Roterdam de landvasten uit.

U, die deze nieuwsbrief leest, bent uiteraard ook van harte welkom daarbij aanwezig te zijn! Wel wil ik u graag verzoeken uw eventuele komst aan Linda ( lindavanhellemond at gmail.com ) door te geven zodat we een klein beetje weten op hoeveel mensen we ongeveer kunnen rekenen.

Morgen verschijnt er in ´de Telegraaf´ een artikel over mijn reis, alsmede wordt er in de on-line editie van de krant (Artikel Telegraaf ) uitgebreid aandacht aan de reis besteed.

Hartelijke groeten,

Frank

mooi dat je bijna thuis bent.
weet niet hoe het nu is maar lees regelmatig over zandbanken tussen de pieren bij Blankenberge.
succes met het laatste stukje, heb je verhalen met genoegen gelezen, en een ding is zeker, ga het je niet nadoen!
groet, Tjitse

Dankjewel Tsjitse. Morgen vertrek naar Blankenberge, en ik zal goed op de zandbanken letten .

Inmiddels lig ik bij de 'Vrije Noordzee Zeilers' in Blankenberge.

Ofschoon ik er geen nieuwsbrief aan ga wijden, vind ik het toch wel leuk hier verslag te doen van mijn laatste oversteek.
Nadat ik de dag ervoor het tij en de laatste weerberichten nagekeken had, besloot ik om 3h00 's ochtends te vertrekken.
Zodoende zou ik de eerste 4 uren van de 65 nm oversteek stroming bijna mee hebben met een sterkte van 0,6 tot 1,5 knoop. En ook zou ik rond 6h00 bij de eerste vaargeul van de beroepsvaart aankomen, zodat het al daglicht was.
Prima plan, alleen om 3h00 ben ik nog niet goed wakker en vaar weg, terwijl ik nog een landvast aan de kade vast heb. Woops, de boot wil zich dwars draaien, en ik geef wat gas om dat te corrigeren, om vervolgens de landvast los te halen, waarbij de boeg licht de kade aantikt, en zo vaar ik met enigszins schaamrood op mijn kaken, alsnog de box uit.
Er staat weinig wind, en ik motor het eerste uurtje, om dan de zeilen te hijsen en ruime wind ( ca. 10 knopen wind, en bootsnelheid 5 knopen dankzij de hulp van wat stroming ) een rechtstreekse koers naar Blankenberge te zetten.

Eenmaal bij de eerste vaargeul, roep ik 'all ships' op met mijn positie en plan om over te steken ( nee, ik heb alleen een passieve AIS ). Veel schepen zie ik trouwens niet, ofschoon ik eenmaal in de vaargeul toch een keer m'n koers moet verleggen vanwege een groot vrachtschip die ik liever voorrang geef.

Bij de 2e vaargeul herhaal ik het ritueel, en door wat drukker verkeer verleg ik 2 keer m'n koers.


Dan is het nog maar 35 nm naar Blankenberge, en ik vaar inmiddels halve wind, met 2 reven omdat de wind toch wat krachtiger is geworden, met zo'n 20 knopen. De bootsnelheid is nu 3 knopen vanwege stroming tegen.

Die halve wind met 2 reven houd ik vol tot net voor de ingang van Blankenberge, waarbij er los van wat beboeide obstakels en een enorm ankerterrein met 27 vrachtboten weinig bijzonders op mijn weg kwam.
Wel was er begin middag een stormwaarschuwing met 8 beaufort voor de Belgische kust afgegeven op de Navtex, maar daar heb ik weinig van gemerkt, ofschoon de wind eventjes toenam naar maximaal 25 knopen in de vlagen.

Als ik net tussen de pieren doorvaar hoor ik een stem roepen 'WELKOM TERUG, Liebelei'.
Enigszins verbaasd zwaai ik maar wat, en als ik later vastlig aan de steiger, blijkt dat een Rotterdamse zeiler ( ZF-lid Willem-vdV ) me gevolgd heeft via de website. Dankzij de tracker wist hij mijn aankomsttijd. Als er later zelfs 2 Rotterdammers bij mijn boot staan is de kroeg snel gevonden en we beleven een paar leuke dagen met elkaar. Bedankt Willem en Eric! Eric is trouwens met zijn boot Catherina, nu weer verder op weg naar het Caraibisch gebied, ik kom terug, hij vertrekt. Willem is terug naar Rotterdam.

Inmiddels is me duidelijk dat de Vrije Noordzee Zeilers ook wel een pintje lusten en van gezelligheid houden dus 'ik gaen nog een bietske blaiven'

Het was zeker gezellig in Blankenberge en Frankrijk is aangenaam gezelschap met zijn mooie verhalen en heerlijke kookkunsten

Mooi verslag weer Frank, het blijft een bijzondere reis. Ik heb het met belangstelling gevolgd allemaal. En geniet van je laatste periode aan boord.

Dankjewel H40.
Dat genieten lukt wel.
Grappig genoeg zit ik op ZF allerlei posten over sluizen en bruggen door te lezen.
In de afgelopen jaren heb ik dat helemaal niet meegemaakt, maar aangezien ik over een week zeeland in ga, wen ik vast een beetje.
Rood, rood-groen, en soms groen erachteraan bij de brug, het is allemaal nieuw voor me.
Een buurman hier adviseerde me een 'ik ben alleen aan boord' vlag op te hangen. Best wel stom dat ik die vlag helemaal niet kende, maar sinds vanochtend heb ik er eentje.

Deze dus:





Ik ben benieuwd of dat bij jullie een gangbare vlag is?

Frank

Hoi Frank, welkom thuis! Heb genoten van je reisverslagen.

De cijferwimpel "één", heeft officieel geen betekenis maar geeft officieus aan dat je solo vaart. Niet dat iedere watersporter dat weet. In theorie zou je bij sluizen etc. een helpende hand ontmoeten maar reken daar niet al te zeer op.

Welkom thuis! Diep respect voor je doorzettingsvermogen en positieve levenshouding. Ik heb je verslagen telkens met veel plezier gelezen. Dank voor het delen!

Dankjewel Hans V en Albert. Tsja, het is nu nog maar zo'n kippestukje, dat ik eigenlijk al thuis ben .

Ik denk dat het me wel lukt om in mijn eentje die sluis in te gaan, maar de spelregels moet ik nog een beetje gaan ervaren.
Frank

Woops, ik had een link naar het artikel in de Telegraaf neergezet, maar ik zie nu pas dat dan alleen de kop van het artikel in beeld komt, hieronder het hele artikel:

frankrijk schreef :
De vakantiedrukte is bijna achter de rug, zal wel goedkomen met je sluispassages

Frank wordt groots onthaald!



Opgewacht door een grote groep (zeker 40 man/vrouw) familie, kennissen en vrienden. Uiteraard was de boot door Frank gepavoiseerd, inclusief ZF vaantje!



En veilig aangemeerd in Marina Rotterdam, waar de champagne openknalde.



Welkom thuis Frank, dank voor al je mooie verhalen!

Bedankt voor het plaatsen Timo!

Hieronder dan echt de allerlaatste ( iets aangepaste ) nieuwsbrief in dit draadje:

City Marina, Rotterdam, Nederland
16/09/2019

Beste allemaal,

Een aantal van jullie heeft het al meebeleefd. De Liebelei en ik zijn in Rotterdam. De Zwaan hief afgelopen zaterdag haar enorme vleugel op teneinde me vrije doorgang te geven naar de City Marina.



Het is echt volledig aan Linda te danken dat de dag en avond vlekkeloos verliepen. Wat een enorm goed georganiseerde dag vol verrassingen werd dit!

Het begon al op het water, alwaar een 4-tal sloepjes en een watertaxi met gillende vriendinnen me naar de marina begeleidden.

Mijn dank is groot voor de vele belangstelling die jullie getoond hebben. Het heeft er voor mij een super-feest van gemaakt!
En dat er naast de Nederlandse familie en vrienden, ook nog meer dan 20 Franse vrienden op de kade stonden, samen met Alfred en Rafael vanuit Spanje was helemaal extra bijzonder.

Als klap op de vuurpijl stond er ook nog een diner gepland bij Restaurant Auguste in Maarssen van Siwan met alle buitenlandse gasten ( en ok, ook een paar Nederlandse ).

Even voor mijn aankomst heeft Rijnmond TV al gefilmd, en een interview gehouden.

Voor diegenen die de aankomst niet meegemaakt hebben, heb ik op mijn website een groot aantal foto´s gezet, die Dinie ( een vriendin ) voor me gemaakt heeft.

Ook de Telegraaf heeft aandacht aan mijn aankomst besteed. Je kunt het artikel in de dinsdag editie van de krant lezen, maar het is ook online te lezen. Vanaf de voorpagina van liebelei kun je naar het artikel, Het Rijnmond interview linkje staat op de nieuwspagina.

Rotterdamse groet,

Frank.

En hiermee komt er een eind aan dit draadje, waarin ik met veel plezier, verslag gedaan heb van mijn belevenissen de afgelopen jaren.
De volgende opdracht die ik mezelf gegeven heb is om uitgebreid in boekvorm op een wat andere manier de reis vorm te geven. De bedoeling is dat boek begin volgend jaar te publiceren.

Ik bedank jullie voor de reacties, adviezen en andere hulp die ik gekregen heb. Zeker in de voorbereiding van deze reis is het Zeilersforum een onmisbare schakel geweest.

Zeilersgroet,

Frank.

Geweldig! Welkom weer in NL

Linkje interview TV Rijnmond

WB ! mooi avontuur heb je achter de kiezen ! bedankt voor je updates was weer inspirerend.

Velen dromen en jij doet.
Knap gedaan en hoorde ik nu dat je alweer een plan hebt om te vertrekken

Zie uit naar je boek!