Wij worden soms een beetje uitgelachen om de afstanden die we afleggen op onze barre tochten.
Het Kruswetter was vanuit schutsluis Terherne niet bezeild, althans niet voor ons. Dus heerlijke lange rakken over het Sneekermeer. Maar vlakbij het Kruswetter, de toegang tot de Houkesleat ging de wind draaien en viel die weg. Duurde even voordat we dat door hadden. Zweten, met 26 graden.
Dus beide ff de plomp in. Enorm verfrissend. Wel oppassen dat de boot niet toch plots gaat varen.
Op de Houkesleat bleek de zuidoosten wind die er al dagen stond dus echt veranderd in een noordwesten wind. Nou ja..., hoe bestaat het... . Zaten we daar in ons zwembroekje te bibberen. T shirts aan, poosje op de motor maar ongelukkig met de fok die los op het voordek lag en het grootzeil dat met de dirk omhoog was gebonden. Snel even aanleggen, reorganiseren. Een ouder Duits echtpaar geholpen met aanmeren. En hop voort.
Om in Sneek te ontdekken dat de bruggen niet bediend worden vandaag in verband met een evenement. Vrouw en zoon gebeld die met de auto vooruit waren gegaan ‘Het wordt later’.
Terug over de Houkesleat. Inmiddels behoorlijk moe, op weg naar Oppenhuizen en Witte Brekken. Een zelfbedieningsbrug.
Verkeerd aangevaren, rondje, opnieuw en nu wel goed en door de brug. Vraagt de vrouw aan de andere kant of we de brug nog even open willen houden zodat zij, haar man en drie kleuters er ook door kunnen. Tuurlijk. En of we de brug dan ook achter hun rug kunnen sluiten? ‘Nee, sorry, we moeten voort!’
Verbaasde boze blik van mijn dochter. Man inmiddels boos op zijn vrouw wegens een verkeerde handeling. Kleuters janken. Opgetrokken wenkbrauw van mijn dochter. Tienjarige meisjes kunnen behoorlijk streng kijken.
‘Ok, ok. We wachten wel even en sluiten de brug’. Maar dan ook echt wegwezen. Maar wel vergeten onze eigen mast te strijken voor de drie vaste bruggen die nog komen gaan. Dus weer even aanleggen. Mast strijken. Best moe. We houden de moed er in. Voorrang genomen bij tegenliggers onder de eerste twee bruggen. Wel vriendelijk bedankt alsof we het voorrang kregen.
De Witte Brekken (mooi!) en de Wâldfeart, laatste brug, en om vijf uur stipt de haven binnen gevaren.
Om 12 uur vertrokken.
11 kilometer.
Avontuur!
kortom, mooi dagje weer. 
