Gistermiddag voor de nacht voor anker aan de zuidzijde van de Slenk op het Lauwersmeer. Borrreltje op het voordek. Mijn zoon attendeert me op een open zeilbootje even verderop in de geul dat wel erg weinig vrijboord heeft; lijkt volgelopen.
Net op het moment dat we ankerop willen gaan om een kijkje te nemen doet een catamaran verderop hetzelfde. Door de verrekijker zien we dat de man in het bootje te kennen geeft geen hulp nodig te hebben.
Een kwartiertje kijken we de zaak aan. De man lijkt een ankertje gezet te hebben maar drijft wel af. Hij onderneemt halfslachtige pogingen om zijn boot leeg te krijgen, maar in de aanschietende wind slaat hij uiteindelijk om en begint te zwaaien.
We gaan die kant op. Als platbodem ben ik niet super manoeuvreerbaar, dus ik maak benedenwinds een bocht om hem heen en roep hem toe dat ik met de kop in de wind zal blijven steken zodat hij in mijn bijbootje kan klimmen; daarna kunnen we zien wat we met zijn bootje gaan doen. De man grijpt het bijbootje maar blijft in het water, met de andere arm zijn eigen bootje vasthoudend. Hij vraagt om hem naar de ondiepte te slepen waar ik voor anker lag. Ik denk dat dit niet gaat lukken en vraag mijn zoon om 's mans bootje achter ons volgbootje te binden, zodat hij aan boord kan komen. Mij zoon doet wat ik vraag, maar de man niet.
Na een minuut of 10 komen we op een plek waar de man kan staan. Wij gaan retour richting Slenk om een paar verloren spullen op te pikken. Een boot van het type dat Eclips heeft, is in de buurt gebleven. Omdat hij (nog) minder diepgang heeft dan wij, levert hij de opgepikte spullen af bij het bootje, dat de eigenaar zover mogelijk de ondiepte op heeft getrokken. Zijn vrijboord ligt echter nog onder water, dus hozen is geen optie.
Als de boot terug komt van het afleveren van de verloren spullen komt hij even langszij (ik ben weer voor anker gegaan) en we overleggen hoe nu verder. De man heeft aangegeven geen verdere hulp te willen. Hij is drijfnat, maar vastbesloten de nacht op deze plek door te brengen. We zijn er niet gerust op dat de man zijn situatie goed inschat. Ik bel met de toren van Schier voor overleg. Situatieschets gegeven; man is op zich goed uitgerust (enkele waterdichte vaten bij zich, neopreen kleding), maar zijn optreden lijkt niet adequaat.
Even later word ik teruggebeld dat de Springbok vanuit Lauwersoog op de situatie af wordt gestuurd. Kwartiertje later is die ter plekke. Ze tillen het bootje zes man sterk op en pompen hem vlot leeg. Daarna komen ze weer mijn kant op om te bedanken voor de melding. Ze zijn met me eens dat de man zijn bootje nooit in zijn eentje leeg zou krijgen. Op mijn vraag of de man geïrriteerd is dat er hulp op hem af is gestuurd krijg ik echter bevestigend antwoord.
Na een uurtje komt de man langsroeien. Zijn accu's en elektrische bbm zijn naar de vaantjes. Hij bedankt me voor de sleep, maar geeft aan de oproep aan de hulpdiensten als overbodig te beschouwen.
Wat zouden jullie gedaan hebben? Kustwacht inseinen of niet? Zelfredzaamheid is een groot goed, maar ik kon niet inschatten of deze man zelfredzaam was. Zijn (gebrek aan) optreden toen hij nog ronddreef gaf me geen vertrouwen, en ik wilde niet op mijn geweten hebben dat hij 's nachts het slachtoffer zou worden van onderkoeling. Zouden jullie een andere afweging hebben gemaakt?