Onderwerp: Joop schrijft

Joop66 schreef :
maar, hij had wel een leuk wagenpark, zoistook!

sjoerd1981 schreef :
Over Castaneda... Met hem kun je ook serieus van t padje af, hoor. Ook gezien.

Vwb de rest: mijn nederige dankbaarheid. Altijd fijn om gezien te worden

Wadloper schreef : Over Joop kan ik niet oordelen; ik ben hem nog niet tegen gekomen.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Waterman schreef :
Moesten we misschien maar eens veranderen. Wind en corona dienende.

Joop66 schreef :
Haha, dat zal vast. Mensen zijn wonderlijke wezens. Maar zoals het meestal niet slim is om goeroe’s te volgen, is het ook meestal niet slim om cactussen of paddestoelen te gaan consumeren na het lezen van een boek over een wel of niet bestaande mexicaanse tovenaar...

Maar interessante ideeën staan er wel in die boeken. Het is net als Zeilersforum, beetje tussen de regels doorlezen, en vooral allemaal niet te letterlijk en serieus nemen..

Een geweldig mooi gebeuren in enkele zinnen tot leven gebracht, dankjewel.

Albert 45 schreef :
Zeker, en met een mooi perspectief. Even verwarrend tot ut kwartje valt. Leuk!
Wim.

Leuk geschreven, werd ook volledig meegenomen in de ontmoeting met de wolf.

Albert 45 schreef :
Geen dank. Altijd tot wederdienst bereid.

Ik zag je vanmiddag Goes uitvaren richting de sluis.
Sister moon! Wij liggen in de sas en op de fiets naar Goes.
Blijf je mooie verhalen schrijven:-)

Dat begreep ik inderdaad.

Sorry voor t gestunt; aanleggen aan bakboord vindt ze niet leuk.

Met een linkse schroef, die als ik achteruit sla dus de boot enigszins naas SB trekt door het wieleffect, leg ik ook bij voorkeur over SB aan. Solo al helemaal. Ik neem aan dat jij een vergelijkbare keuze maakt.

ilCigno schreef :
Klopt.

De sluiswand aan stuurboord lag vol.

En iedereen was nog bezig met touwtjes. Dus ergens naast gaan liggen was niet helemaal een optie.

Er stond 5Bft op de kont, dus er was redelijk wat vermogen achteruit nodig om af te stoppen. Dat kreeg ik niet lekker bijgestuurd. Op t laatste moment verdween de bolder steeds net buiten handbereik.

Met mijn maxprop er onder heb ik nauwelijks nog gedoe met achteruitslaan of achteruitvaren. De gori had met name wieleffect en pas later ook voortstuwing. Nu is ze mak als een lammetje. Erg fijn kan ik zeggen…

Het wieleffect met de il Cigno (saildrive, flexofold klapschroef) is niet groot, maar bij aanleggen is het handiger om er gewoon gebruik van te maken. Over BB aanleggen kan natuurlijk ook, maar dan mis ik dit hulpje. En soms gaan dingen gewoon niet zoals gepland, dat herkent iedereen wel. Zeker solo met harde wind en een drukke sluis moet je ook een beetje geluk hebben dat de mensen voor je vlot aanleggen.

Biertje?

Moet ergens midden jaren ’90 geweest zijn. Ik reed motor en had geen auto. Dus met pètweer nam ik de trein. Als ik dan de trein nam (saai) leukte ik dat voor mezelf wat op door mijn gitaar mee te nemen en de gaan spelen. Om de anderen niet te storen ging ik dan in het fietsenhok zitten. Dat was in de honde-kop treinen een apart compartiment waar een kleine hoeveelheid stuk-vracht kon worden meegenomen. En fietsen.

In de praktijk was het een plek waar mensen in terecht kwamen die zich om allerlei redenen niet helemaal thuis voelden in de zwijgende stoelen van de cabine. De mooiste en meest ontroerende ontmoetingen waren het gevolg. Zoals de jongen uit Zaïre die hier terecht is gekomen op de vlucht voor het regime, en prachtig kon spelen. Of het beeldschone maar veel te jong moeder geworden zigeunermeisje die zich kwam laven aan de droeve tonen van mijn flamenco. Of de jongedame die op het perron van Utrecht aansprak dat ze wel een hele grote banjo bij zich had (contrabas) en waar een tot Leeuwarden durende jamsessie uit voortkwam waar nog veel meer muzikanten zich bij aansloten. Wat weer zijn eigen treinlogistieke problemen gaf: niemand liep meer door.

Over treinlogistieke problemen gaat dit verhaal. De trein was BOMvol. En tot overmaat van ramp stapte er in Den Bosch een clubje harde kern van FC Den Bosch in het fietsenhok. Of men er bewaar tegen had dat ik hier zat te spelen? Nee, joh. Gezellig, maar wil je een biertje? Eh, nee dank je, ik drink geen alcohol. Oh OK.

Tot 5 minuten later: Of ik al bier had? Wederom, beleefd, Nee dank je, ik drink geen alcohol. Oh ja, dat was ook zo.

Maar goed. Dan denk je: begrepen. Klopt. Voor 5 minuten. Ey, moette gij gin biertje? Nee, dank je ik drink geen alcohol, maar vriendelijk aangeboden. …. Wà drinkte gij wel? Heb je een Colaatje? Nee, nee, ginne cola. … … … Ey Piet! Die jonge wil cola, ga da is hoale! Twee BOMEN van kerels maken zich los uit het gezelschap en vertrekken de trein in. Had ik al gezegd dat die vol was?

10 minuten later komen de kleerkasten terug. Karretje van de railtender boven hun hoofd dragend. En een uiterst zenuwachtige meneer van de Railtender er piepend achteraan.

????

Joa witte, ik wis nie mir wattie wou, dus… Colaatje. Ah ok. Joa, dè waar ok zù. Gif die jongenis een cola.

Meneer van de Railtender overhandigt mij een cola.

Piet betaalt.

Zo is iedereen toch tevreden.

Want de meneer van de railtender had ook chips en koeken… Toch nog wat omzet.

Leuk verhaal! Dat fietsen gedeelte van die oude hondenkoppen herinner ik me goed, ik zat daar ook vaak op mijn omzwervingen door Nederland in die tijd. (als student, bijbaantje als auto-ophaler binnen en buiten Nederland voor groot autoverhuurbedrijf)

Toen we nog niet 'gepopulariseerd' waren... Gevoelig verhaal Joop.Mooi ook!
Groeten Peper.

Goed verhaal! Dank
Wim

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Pracht story.

Peper schreef :
O Peper,

Er gingen toen ook dingen daadwerkelijk mis hoor. Blijkbaar is mijn blije guppen kop niet interessant om op te gaan rammen.

En dit soort verhalen maak ik nog immer mee. Minder, want ik ben inmiddels zelf "op stand", en rijd te vaak met de auto. Maar als je er oog voor hebt: niks veranderd.

Wat een goed verhaal weer, dank!

Leuk verhaal!

Joop, ik heb genoten van je verhaal.

Het gaat weer niet over zeilen, maar toch: geniet!


Gitano 2

Dit speelde zich dus een half jaartje eerder af dan het andere Gitano verhaal. Het is een samenraapsel van een aantal verhalen, dus pin me niet vast op historische juistheid.

Regelmatig werd er op een zondag een zigeunerbandje geboekt door een café. Dat is handig want de ruimtere familie komt dan mee, een slordige 100 man. Om een reden die later aan bod komt, misschien, had ik als Gatsjo (geen compliment) het voorrecht verworven daar voor uitgenodigd te worden. Zo’n middag, gaat zo: Er is muziekvergunning van 14:00 tot 16:00. Daarna gaat de stroom van de versterker uit. Dat moet voor de politie.

Niet dat dat ook maar iets uitmaakt. Het officiele optreden is dan voorbij. Dat betekent niet dat het over is, dat betekent dat het begint. Dat is het moment dat iedereen mee mag doen. Gitaren en violen materialiseren. Echt, ik zweer het je. Ze worden niet naar binnen gedragen, ze ZIJN er ineens. Veel. Sinds deze feesten kan ik me een stuk meer voorstellen bij de onbevlekte ontvangenis van Maria. Ik heb ooit bij de deur op wacht gezeten om ze binnen te zien komen. Niet gelukt. Maar goed. Veel dus.

Met iedereen bedoel ik dan ook iedereen. Dus ook degene die net zijn eerste nootjes uit een gitaar perst. Die kent 1 liedje, en aangezien iedereen moet kunnen doen, wordt dat ene liedje gespeeld. Zeer tot ontsteltenis van de beginner, want die is dus moreel verplicht door te spelen tot zijn vingers bloeden. Hard, maar daar leer je t wel van. En saai wordt het nooit. Als je met 100 man, allemaal virtuoze (sommige iets minder, maar wel vol vuur dus dat tellen we ook goed) muzikanten gaat improviseren ontstaan er de prachtigste dingen. En een ding is zeker: gemeenschapszin. Er wordt gespeeld, gezongen, gedanst. My Big Fat Greek Wedding gezien? Ja? Mietjes, echt. En gewoon in Arnhem. Dat de dB’s echt afnemen, kan ik niet zeggen, maar de stroom is uit en dat is het criterium. Er wordt lol gemaakt, bier gedronken, instrumenten gaan rond, gesjanst, you get the picture.

Op 1 zo’n dag danste ik met een of andere blonde meid. Die kon maar geen genoeg krijgen van “bubbelen”. Dat snapte ik. Ik ook niet. Van haar bubbelen dan. Maar ook dan komt er een moment dat je het condenswater moet aftappen.

Het pissoire was een smal gangetje met pisbakken. Terwijl ik me sta te ontspannen komt er een tamelijk massief kereltje een paar bakken verderop staan. Hetzelfde doen. Smal gangetje. Zeg, jij hebt t nogal naar je zin, hè? Eh, ja. (meestal is het niet ok als je daar op deze manier naar geinformeerd wordt, en het blijft een smal gangetje). Je vermaakt je nogal met die blonde, hè? (Dit gangetje is echt veel te smal!!!) Zo cool mogelijk: Het gaat nogal... Ja, dat is mijn vriendin! (Welke KLOOTZAK maakt die gangetjes zo smal!!!) Nog veel cooler: Nou, gefeliciteerd, doe je goed! Zeg, hier moet je je bek over houden, maar ik heb er geen zin in vandaag. Dus als je d’r kunt krijgen, mijn zegen heb je. (Pfoei.... Toch is dat gangetje niet eens zo héél smal) Nou, dank u voor t aanbod, ik zal t in gedachten houden.

Ammenooitniet!!! Stel je voor dat die gast na dato van gedachten verandert... Geen zin in.

Na nog wat beleefd geslempt te hebben, ben ik op tijd huiswaarts gekeerd.