Onderwerp: Bucketlist

Gisteravond ben ik opgehaald vanaf jachthaven Noordergat omdat ik een spoedafspraak heb moeten maken met de tandarts.
Thuisgekomen de natte kleding te drogen gehangen en het wasgoed in de machine gedaan.
Een bordje griesmeelpap gemaakt volgens het recept op het pak en bleek supergoed gelukt.
Daarna een flinke klont roomboter en 5 scheppen suiker op m'n bordje en de pap erover gegoten.
Smullen na een etmaal niet te hebben gegeten vanwege de kiespijn.

Vanochtend nog flink slaperig wakker geworden na een slechte nacht ondanks de pijnstillers.
Vervolgens een lekker lang warm bad in ons ligbad wederom een bordje griesmeelpap gemaakt. Dit keer "op gevoel"
Wederom was de smaak weer heerlijk alleen kon ik het grindpad van de buren er mee opvullen zo dik was de pap pudding zwerfkei.
Fout om te denken dat ik het wel wist na één keer.
Waarschijnlijk iets minder melk en iets meer griesmeel.

Na een half bordje de brui er aan gegeven en de overige helft de kliko in.
Het is nog vroeg en ik moet erg lang wachten want ik kan pas om 14:05 bij de tandarts terecht.

Ik krijg een déjà vu gevoel over me heen. Het is net als gisteren toen we nog op Schiermonnikoog lagen.



24 Augustus willen we vertrekken vanaf het Lauwersmeer naar Schiermonnikoog.
Van te voren lid geworden van de toerzeilers zodat ik gebruik kan maken van Quicktide en deze uitvoerig bestudeerd. Het kan makkelijk, ook de terugweg op dinsdag de 25e moet geen probleem zijn.
Niet helemaal gerustgesteld, op het allerlaatste moment nog een forumlid om advies gevraagd maar ik was te ongeduldig.
De havenmeester van schier gebeld en deze verzekerde me dat het geen problemen zou opleveren.

Met de zenuwen in m'n keel toch de tocht begonnen nadat Annelies me gerust gesteld had dat ik me behoorlijk goed had voorbereid.
De tocht liep zeer voorspoedig en de Zoutkamperlaag bleek geen enkel probleem op te leveren wat mij zeer veel vertrouwen gaf in het verdere verloop van de tocht.
Tot 20 meter voor de haveningang!
Het leek mij logisch om het midden van de ingang te nemen voor eventueel tegemoet komende schepen.
Fout! Ik had de rode R28 als Jules de Korte vast moeten houden en dan uiterst bakboord de haven in.
Gelukkig was ik snel weer los en lagen we in de haven.
Behoorlijk ontdaan door het (korte) vastlopen had mijn eerdere zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen.

Na heerlijk gegeten te hebben bij restaurant v.d. Werff nog even naar het uiteinde van de haven gelopen om het geultje te bekijken en te bestuderen. HALLELUJA! Zijn we daar doorheen gekomen?
Bij aankomst op de boot toch nog maar eens een keer de reisplanning voor morgen doornemen.
Ik open Quicktide en ontdek dat ik niet meer van het eiland af kon komen de eerste maand.
Nu bleek er een lichtgroen pijltje onderaan het programma te zitten wat je je naar hartelust heen en weer kan schuiven waardoor je als nog een opening krijgt.
Vervolgens WADnWIND gebeld om zijn ervaring te raadplegen. Een warme douche voor zijn inzet en na wat rekenen kwamen we tot de conclusie dat het toch wel kon.
De kiespijn nam weer de overhand boven de eerdere paniek en ben met de nodige pijnstillers en 3 whisky's gaan slapen of liever gezegd in coma geraakt.
De volgende ochtend viel de kiespijn verbazingwekkend erg mee en hebben we via WhatsApp nog wat tips gekregen van WADnWIND.
Gelukkig heeft deze ervaren modderkruiper goed contact met de havenmeesters en na het overbrengen van de groeten waren de mannen zeer bereidwillig om alles nog eens door te rekenen met ons.
Hun conclusie was eenduidig met die van WADnWIND. Half 3 klaarliggen en om 3 uur zou ik er overheen kunnen.
Hobbelend langs de R28 en verdomd er staan braille tekens op hoewel ik dat schrift niet verder beheers en de aanwijzingen ook niet tot me kon nemen.
Een mooi bochtje naar de R26 en precies er tussen in zaten we vast.
Nu had ikzelf het idee dat ik wederom dezelfde fout gemaakt had en wederom teveel van de betonning was afgeweken. Grootzeil d'r bij en motortje op vol vermogen aan en kijken of ik me los kon varen in het nog altijd opkomende tij. Grootzeil gehesen en aan de wind zou ik de boot wel weer losvaren.
KNAL! daar ging m'n overloop van m'n gloednieuwe grootschoot.



Gelukkig zat deze bevestigd via een Sonador's Soft Shackle en kon ik hem her-bevestigen op het oog van de lifeline bij de kajuitingang.
Na een tijdje proberen bleek ik niet los te komen maar mezelf steeds verder vast te varen bij het opkomende tij.
Dan maar de genua hijsen en ja hoor de boot draaide abrupt om en even later na de genua weer ingerold te hebben kwamen we los van de grond. Achteruit de haven weer in en naast een Tjalk die dubbel lag bij de havenmeester met vereende krachten de boot weten aan te leggen.

Nu even bijkomen en een gesprekje met de schipper van de Tjalk.
Na zijn vraag waarom we terug wilden naar de vaste wal bood hij aan om mijn noodvulling er uit te halen, zodat de druk er vanaf was en dat verlichting van de pijn zou opleveren. Hij en zijn vrouw bleken beiden tandarts van beroep.
Pijn had ik niet meer a.g.v. de adrenaline dus eerst nog maar eens overleggen met de havenmeesters.
Het moest kunnen volgens buurman en buurman waarna de vraag rees of Annelies het aandurfde met deze wind.
Nou ik heb een wijf met kloten blijkt nu. Zonder aarzelen stemde ze in en na een korte uitleg aan de tandarts, losgegooid en poging twee ondernomen.
Met de marifoon in de hand bij m'n oor en de andere hand aan de helmstok werd ik alsmaar bakboord bakboord geloodst en verdomd, na 1x de bodem te hebben aangetikt zijn we door het eerste haakse bochtje.
Nu het tweede haakse bochtje. Dit keer zonder enig probleem en nu het gas er flink op. Ik weet niet meer precies waar maar zo'n beetje bij de R18 nog één keer de bodem te hebben aangetikt gaf de dieptemeter steeds ruimere dieptes en nam het vertrouwen toe dat we het gingen redden.
Eenmaal aangekomen in de Grote Siege waren we pas opgelucht en wisten we dat we het hadden gered.
Nu nog anderhalf uur met stroom tegen naar Lauwersoog met 5 á 6 bft en regen.
Man man man wat een buiswater. Soms wel 3 dikke golven kort op elkaar over m'n bakkes.
Vlak voor de sluis werd het nog even een klein beetje spannend want de veerpont zat vlak achter ons maar die nam waarschijnlijk gas terug om ons voor te laten en de opgeroepen sluismeester gooide de brug al open met het licht op groen en konden we in één keer doorvaren de sluis in.
Ik had nog net tijd voor een paar pijnstillers en een lange warme douche en vervolgens nog een paar paracetamolletjes toen m'n maatje me op kwam halen.
Nog ff een kopje thee gedronken en ik iets wat er op leek en onderweg naar huis.
Hoe ik wakker heb kunnen blijven die 2 uur is me een raadsel.

Moraal van dit verhaal:
Schiermonnikoog is als een bordje griesmeelpap.
Lees goed de gebruiksaanwijzing en denk niet na 1x van "Oh dat kan ik wel"

Dat nemen ze je nooit meer af

Mooi verhaal.

Geen saai tripje tot nu toe!

Mooi verhaal!
Sterkte met je kies.

Groet, Jurriën

We hebben er een Schrijver bij! Heerlijk verhaal, zo herkenbaar. Morgen weer . Ja toch?

Edit: inderdaad beterschap met je kies!

Bert, eerlijk waar, ik ben trots op je en op Annelies!

(maar de afspraak blijft )

Helaas kon de tocht niet live volgen op AIS, maar 'savonds moest ik varen om 1800 met gasten. In de dikke vlagen met regen heb ik nog verschillende keren aan je gedacht.

Dat laatste bochtje is verneukeratief
Heel goed bb aanhouden bij invaren, stijf langs de prik
Wat is jouw diepgang? (niet je geestelijke)

Hoe diep steek je ?
Het is gelukt en daar gaat het om.
Is een uitdagende haven met weinig tolerantie (diepte) maar altijd gezellig

TonMitz schreef :
Mijn diepgang is 1,45m
Mijn geestelijke diepgang is de bodem van de fles.

Sloe Gin schreef :
LOL! Gelukkig maar, anders hadden we hier dit mooie verhaal gemist

Tja, de Reegeul is echt een geultje met steile kanten, weer heel anders dan een zacht en vlak wantij waar je hem wel doorheen ploegt....

Verkeerd analgeticum genomen... Een eau de vie van pruimen, appel en peer en je voelt niets meer! Nou ja in je hoofd misschien.

Ja dat rattengif van jou kan ik me nog goed herinneren Peper.
Wordt weer tijd voor een trintelmeeting.

Raketbrandstof zul je bedoelen...

Dan had die tandarts ook die noodvulling niet hoeven verwijderen.

Wat een verhaal. Gelukkig gaat het dus nu weer beter met je.
Het ZF heeft er idd een schrijver bij.

Geweldig verhaal, exact hoe ik me zou voelen bij zo'n onderneming. Maar proficiat met het succesvolle eindresultaat!
Ik zal het onthouden voor als ik met mijn 1.28 in de buurt ben, en dit pas aan mijn vrouw voorlezen als we veilig thuis zijn.

Bedankt voor alle leuke reacties, maar ik kan best wel wat opbouwende kritiek verwerken ook hoor.
Tandarts is inmiddels achter de rug (volledig pijnloos) en m'n zalm mootjes voor het avondeten staan klaar.

Dus kom maar op. Dat wordt smullen.

Hhmmm, ik sprak in het voorjaar de havenmeester van Schier- en die zei met overtuiging dat mijn 1.60 m naar Schier geen enkel probleem was..
Misschien ga ik het lekker bij Vlieland en Terschelling houden, deze keer

Sloe Gin schreef :
Okééé, Jachthaven Noordergat nog steeds toch?

En je had nog wel zulke grote cijfers met je diepte op je multiviews!

JeePee schreef :
Pas na het verorberen hiervan JeePee

roozeboos schreef :
Die werden rap kleiner.
Zit er nog garantie op? Ik wil een dieptemeter die minimaal 2 meter aangeeft zodat ik overal kan varen.

Garantie = tot de voordeur. De mijne dus.

Gelukkig kom je bij mij aan boord dan.

mooi verhaal Bert!
Zal ik de zaag in je kiel zetten...? Die 30cm scheelt een boel.

Grappig hoe jij tegen Schier aan kan hikken en ik tegen de zee.
Ik heb nog wel een verhaaltje terug, maar dat durf ik alleen onder vier ogen (schaamrood op de kaken)

Groet vanuit Veere