Colin Archer Memorial race 2024 met de FF 110 Fandango
Afgelopen dinsdag kreeg ik een appje van Kees de Walle of ik mee wilde met de Fandango om de Colin Archer te varen. Dit stond al jaren op de lijst en gelukkig kon ik het op mijn werk regelen, dus was ik zaterdagochtend 10 uur in Lauwersoog op op te stappen. De weersvoorspelling was veelbelovend voor de FF 110, veel downwind en rond de 20 knopen. De voorspellingen waren zeer instabiel dus het kon alle kanten ll gaan , maar potentie voor een mooie uitslag.
Omdat de weersvoorspelling in de Duitse bocht een flink laag aangaven heeft de organisatie zaterdag ochtend besloten de race in te korten door de ef-b uit de baan te halen en een uur eerder te starten. Op deze manier zouden we het front grotendeels voor blijven en de meeste wind ontlopen. Een goede beslissing van de organisatie. Hulde om wel te starten en zo proberen de omstandigheden zo gunstig mogwelijk te laten zijn.
We starten 15:40 in de tweede start groep en moeten het Westrak uitkruisen. Er staan in het zeegat enorme brekers op de platen vlak langs de geul. Indrukwekkend om te zien en een plek om te vermijden. Na de uiterton verleggen we de koers richting de kop van Denemarken. We kiezen voor de corridor tussen de windmolenparken, een paar kiezen om onderlangs te gaan. We varen nog steeds op j4 en full main. Als het iets rustiger op het einde van de avond wisselen we van de j4 naar de j3. Voor de gennaker vinden we het nog wat te instabiel. Maar no nuts no glory, als je wil winnen moet je ergens het verschil maken, dus om ca 0200 de gennaker erop . Kees vaart zijn wacht en ik nog een halve. We lopen uit op de concurrentie. Dan krijg ik de gennaker om het voorstag. Ik krjjg hem er niet uit en vraag Kees naar boven. Door te gijpen weten we hem weer vrij te krijgen, helaas wel met een scheur in het zeil. Het was wel een oud zeil, maar toch zonde. We zeilen een paar uur verder op j3 en full main en in de ochtend gaat de oude spi erop omdat die iets zwaarder is dan de nieuwe light spi. De boot accelereert en we varen de hele dag tussen de 9-17 knoop. Hier is de boot voor ontworpen en gemaakt, wat gaaf varen! De nieuwe Banks Membrane zeilen staan er super op. Ik zet voor mijzelf een nieuw zeil snelheidsrecord. 16.9 knopen. Vlak voor Denemarken krimpt de wind verder en moet de spi eraf. We krijgen het randje van de depressie over ons heen. We zetten een rif in het grootzeil en varen ca 10 uur 100-110 true. Bij Denemarken kunnen we ook met Marinetraffic zien waar de rest zit. Blijken we aan de staart van de kopgroep als eerste DH boot te varen. Dat is een opsteker. Op deze koers kan de stuurautomaat ook zijn werk doen. We lopen ondertussen tussen de 9-14 knopen. Waanzinnig. De boot accelereert maar door! Ondertussen wordt ik steeds beroerder. En einde van de middag gooi ik alles eruit. Eten wilde al een klein etmaal zeer beperkt. Gelukkig kon ik nog wel mijn shifts draaien al was ik minder scherp en had ik minder kracht. Dat was een tijd geleden, dat ik zeeziek ben geweest, niet fijn. We wisselen naar behoeven maar redelijk hoogfrequent, elke 1-2 uur, afhankelijk van fiteheid, of de ander net slaapt. Maandagochtend gaat het langzaam beter. We halen een nieuwe routering op en die geeft aan dat we de koers kunnen verleggen naar Larvik. We verleggen de koers 20 graden. De Spi gaat er weer op. Helaas gaat als zo vaak de wind er voor Larvik uit, Kees waarschuwde er al voor niet te snel te denken dat we ee bijna zijn. Met 5-7 knopen wind kruipen we met 5 knopen over de finish. Gehaald!
375 mijl in 1 dag en 19:40 uur, 8,6 knopen gemiddeld.
We pakken een biertje om het te vieren. We beseffen ons meer en meer we dat een goede klassering kunnen maken. Uiteindelijk blijken we 1e in ons klassement Dual handed en 2e in klasement overall. Wat een fantastisch resultaat. Kees bedankt dat ik mee mocht. het was een fantastische belevenis. Wat een heerlijke boot voor deze wedstrijd met deze koersen. Koos de Ridder ook wat een fijn zeilschip.
En natuurlijk dank aan de organisatie voor het voorbereiden en organiseren.
