Onderwerp: Met een F24 naar de Oostzee

Er staan natuurlijk meer Oostzee-verhalen hier, maar ik doe er nog eentje bij. Misschien is dit nog iemand tot inspiratie.
Deel 1 van 4.

Met een F24 naar de Oostzee (I)
Een nukkige wind blaast over een Markermeer vol witte koppen. Het is een graad of 13, het regent af en toe, we krijgen veel water over en we raken geleidelijk verkleumd. Maar we gaan vlot de goede kant op: noordwaarts, halfwinds met 10-13 knoop.
Eind van de middag zijn we van Muiderzand vertrokken voor een zeiltocht van een week of 6, op weg naar de Oostzee. Met ons kleine, lage en temperamentvolle bootje, een trimaran van 24 voet die zeilt als een open boot, met een 6 pk buitenboordje, met een heel klein kajuitje, vind ik dat best een avontuur. Gaat dat lukken?


De motivatie moet in elk geval nog wel komen, met dit herfstweer (in juni). Na een kort tochtje lopen we Edam aan. Daar is het prima, heel rustig aan de kade. Om ons een beetje te ontmoedigen heeft het voorluik gelekt, en zijn de slaapzakken al nat. Goed begin!
Na wat kitwerk de volgende dag (probleem opgelost) gaan we laat op weg. Via Enkhuizen het IJsselmeer op. Met WNW 5 stuiven we door de hoge golven. Iets te koud en te ruig om er helemaal van te genieten, maar het loopt prachtig met gereefd grootzeil en fok. Na een snelle middag lopen we Makkum binnen. Voor morgen nog meer wind voorspeld en dat hoeft eigenlijk even niet.
Het blijkt echter best rustig. Waddenzee op, de Boontjes door, en voor het eerst sinds lang nemen we het Kimstergat en Vingegat. Volgens Quicktide is er genoeg opwaaiing en het getij komt goed uit. Met ons polyester steekzwaard zijn we wel wat beducht voor vastlopen, zeker na recente averij; en het ondiepste stuk doen we dus voorzichtig alleen op de fok. Die avond liggen we in Ameland. De volgende middag met het hoogwater door naar Lauwersoog, met windkracht 5 tot 6 maar weer alleen op de fok waarmee we 7 knoop halen, een aangepaste snelheid voor de ondiepe slingergeulen.
De volgende dag is B6-7 en buien, volop herfst. Gaan we niet doen. Maar hoe komen we nu verder? In het volgende stuk van 30 mijl naar Borkum, met 3 wantijen, zit een heel ondiep stuk (Lutjewad). De ochtend-hoogwaters stellen niks voor, de avondhoogwaters zijn best laat, en met doodtij is alles sowieso krap. Na een hele dag dubben varen we om 18 u uit, tussen de laatste onweersbuien door. We zeilen de ondiepste wantijen over, en gaan voor anker even voor Noordpolderzijl. Eerst weinig beschutting tegen de golven, maar na een tijdje komt de plaat voor ons boven water. De wind neemt af en we liggen hier perfect. Zonsondergang boven het Wad, een groep lepelaars scharrelt vlakbij op de plaat, zeehonden komen kijken, geweldig.


De volgende dag met hoogwater door naar Borkum, waar we in Port Henry aan zowaar een nieuwe steiger (!) afmeren. Het is er zomers, en we lopen een middag langs het strand en door het bos. Volgende ochtend een vergeefse poging verder te komen: geen wind, kansloos. Motoren doen we niet, dus terug, en fietsen op Borkum. De dag erna vlot naar Norderney, nog altijd een heel mooi traject door het Borkumer WFW; maar met weer heel weinig wind moeizaam naar Langeoog. Dan een snel stukje zeilen naar Spiekeroog, vlak langs de zeehondbanken, prachtig. Mooi eiland met een dorpje onder grote bomen, erg leuk als het niet zou gietregenen...

Na dit niet zo vlotte Waddentraject komt langzamerhand het stuk naar de Elbe, wat me wel kritisch leek. Qua wind lijkt het te gaan passen, maar met de getijden blijft het een puzzel. De zeegaten tussen de eilanden kun je alleen met vrij hoog water uit, dat zou nachtwerk worden. We kiezen voor Hooksiel als startpunt, daar kun je zelfs met laagwater uit. Van Spiekeroog naar Hooksiel is prachtig varen, vooral langs de ruige oostkant van Wangerooge. In Hooksiel moet je de sluis door, op het meertje erachter liggen we mooi voor anker.

[later meer]

Er zijn nooit genoeg verhalen hier, dus zet em op.

Noballast schreef : En zeker met een van mijn favoriete bootjes.

Zo is het!

Kom maar op met het volgende hoofdstuk.

Vanavond in prime time

Met een F24 naar de Oostzee (II)
Met de eerste schutting verlaten we Hooksiel, tegen laagwater. Mooi, daar gaan we de Jade op en kunnen nog net even de eb mee hebben. Tussen de havenhoofden door en... meteen muurvast! Zwaard opgehaald, roer opgehaald, buitenboord opgehaald --- maar dan moet je wel weten waar het diepere water is... De boeien zijn verdwenen en een geleidelijn is niet te ontdekken. Na een tijd gespartel stap ik overboord, sta in kniediep water, en het lukt om de boot los te duwen. Het geultje blijkt vanuit de havenmond meteen scherp naar stuurboord te lopen! Pff, goede start van deze zeildag... de eb is wel over nu.

De Duitse Bocht laat zich van zijn vriendelijkste kant zien. Met een rustig westenwindje zeilen we buitenom de banken over zee naar de aanloop van de Elbe. Eer we daar zijn blijkt de vloed zowat voorbij. Niks stroom mee, een tijdje motor bij om het tijdverlies te beperken. Maar tenslotte zeilen we wel stilletjes naar Cuxhaven, tegen de ebstroom in, vlak langs de ondiepten kruipend. Oversteek gelukt.

De volgende dag zijn we in no-time in Brunsbuttel, waar het hektisch is in de bomvolle sluis; en beginnen aan de 100 km Kielerkanaal. Oordopjes in en knorren maar met het buitenboordje. We overnachten bij het Gieselaukanaal, een idyllische plek. En dan, twee weken van huis, gaan de sluisdeuren bij Holtenau open en ligt de Kieler Förde voor ons! Blauw water, blauwe lucht, een mooie zeilwind, een bevrijding. Nog wel even door de drukte want het is Kieler Woche, maar dan zijn we echt op de Oostzee!

We kunnen alle kanten uit --- we kiezen noordwaarts. Een aan-de-winds rak, precies gelijk op met een racy uitziende Sunbeam 46 die zijn uiterste best doet om ons eruit te zeilen. Een uur later, met 50 meter voorsprong, keren ze tevreden om. Wij zeilen door naar Schleimünde, een piepklein en basic haventje omringd door natuurgebied, met het ‘Lotsenhaus’ en verder bijna niks. Dennenbomen in het zand tussen de witte huisjes, een lome branding op het strand, het doet mediterraan aan nu --- maar is wel zwaar gehavend door de storm van oktober 2023.




We steken over naar Aerøskobing, voordat het voorspelde onweer te dichtbij komt. Met 10 knoop halfwinds door de Oostzeegolven, een feest! De haven is halfleeg, het dorp is prachtig. En... Denemarken!

De volgende dagen, met een afwisseling van veel wind, geen wind, en regen, zwerven we noordwaarts door de Kleine Belt, wat eilandjes bezoekend. Na de nauwe, heel mooie passage achterlangs Faemø zeilen we onder de grote bruggen door by Fredericia. We volgen de kust nog noordwaarts tot Horsens.

Het depressieweer maakt het wel een puzzel, en na een mooie oversteek noord rond Funen naar Kerteminde liggen we daar ruim 3 dagen verwaaid. Halve dagen regen, wind tot B 8, onweer. Dan kunnen we eindelijk verder, zuid door de Grote Belt, onder de brug door. We steken over naar het Smalandsfarvandet, een wijds stuk zee met een mooie groep eilandjes. In het piepkleine haventje van Fejø vinden we zowaar nog plaats, een prachtig verstild oord. De huurfietsen bij de haven staan niet op slot, gooi het geld maar in de brievenbus en zoek er een uit. Fietsen op Fejø dus, lopen op Femø, genieten van de rust van deze afgelegen plekken. Hoe anders is het leven hier!
Met 2 dagen weinig wind nemen we de passage tussen Sjaelland en Møn, een kronkelgeul tussen allerlei eilandjes, en komen via de Bøgestrøm weer op wijder water. Dan een mooi stuk opkruisen over de Faxe Bugt naar Rodvig, en onderlangs de kliffen van Stevns Klint. We nemen de tijd om er rond te kijken en te wandelen, fijne plek hier. Vooral het kerkje op de rand van de klif is spectaculair --- de helft ligt al beneden.



[morgen verder]

Waarom niet op de trailer naar de Oostzee? Dat scheelt je het Kieler kanaal en je bent er binnen een dag, wij zijn dit jaar naar Nyborg geweest op de trailer en vandaar verder zeilen.

Tja, dit vonden we een heel stuk avontuurlijker. Erg leuk om zo van huis weg te zwerven en dan helemaal naar Zweden te zeilen. En vind je de Nederlandse en Duitse Wadden niet mooi?
We zijn wel met de trailer teruggegaan, omdat de terugweg vaak lastiger is, en minder inspirerend.

Het Kielerkanaal vonden we helemaal geen straf. Landschappelijk best aantrekkelijk, prima om dat langs te zien komen. Het duurt alleen even. En weer erdoor terug zou inderdaad niet zo boeiend zijn.

Met een F24 naar de Oostzee (III)
Met een stevige zuidenwind steken we over van Rødvig naar Zweden. Ruimwinds om het TSS heen, dan halfwinds dwars over. We stuiven over de golven, verbazend hoe dit bootje met de Oostzeegolfslag omgaat. Bij de noordkant van het Falsterbokanaal vinden we een leuke haven, een mooi uitgangspunt om fietsend aan land te verkennen. Goh, in Zweden (heel eventjes)!




Kopenhagen met eigen boot hoeft niet zo, dus verder dan Dragør gaan we niet, een erg mooi dorpje, met de gele huisjes en kromme straatjes vol stokrozen waar Denemarken patent op heeft. Dan beginnen we langzamerhand de tocht zuidwaarts. Windfinder voorspelt 20-27 knoop wind midden op de dag --- in werkelijkheid wordt het een drijfpartij. Maar er nadert een onweersfront, en we slaan af naar het piepkleine haventje van Bøgeskov. Het blijkt een prachtig oord aan de rand van het bos.


We maken een omweg naar de Praestø Fjord, een mooi stuk opkruisen langs Stevns Klint en in de Faxe Bugt. De heel smalle geul de fjord in ligt pal op de wind, en we varen op de motor naar binnen. Vlak ernaast ligt een Folkeboot scheef op de bank. Een vrouw alleen probeert hem tevergeefs wadend en zwemmend los te krijgen. We zien, met de harde wind die er intussen staat, geen kans in de buurt te komen zonder het risico om ook te stranden. Noodgedwongen varen we door, en proberen in de haven van Praestø hulp te organiseren. Maar zij blijkt een van een groep Duitse Folkebootzeilers, en de reddingboot is al opgeroepen en trekt haar even later los. Opgelucht varen we verder de fjord in, waar we op een zeer winderige plek voor anker liggen.

Volgende doel: Klintholm. In de fjord nog harde wind, op zee is het rustiger. Met de lange golven mee zeilen we de Faxe Bugt uit, en varen vlak onderlangs de, 120 m hoge, witte krijtrotsen van Møn. Een mooi kruisrak tegen hoge golven in aan het eind. De groep Folkebootzeilers doet hetzelfde traject vandaag, en net als wij maken ook zij flinke sprongen in de golven. Maar ook die kleine bootjes doen het geweldig.



[morgen de rest]

Mooie reis, hoor! Best stoer om met jullie bootje te doen

Met een F24 naar de Oostzee (IV)


Vanaf Klintholm zijn de krijtrotsen vlakbij. Met stralend zomerweer lopen we er een dag rond, over en onder, fantastisch. Ook de dag erna houdt de wind niet over, maar met de screacher bij maken we genoeg voortgang. We volgen de kust van Falster en eindigen in Gedser, waar een bruinvis een tijd lang gewoon in de haven tussen de boten zwemt.

We steken over naar de Duitse kust, en komen in Kühlungsborn in totaal andere sferen terecht: na de kleine Deense haventjes, waar het enige vertier bestond uit een zelf meegebracht pilsje op de picknickbank aan de haven, is hier ineens een boulevard vol cafe’s en restaurants, flanerende mensen, een Schlagerzanger op een terras, grijze echtparen aan het dansen op straat.

Het weer blijft wat behelpen, met achtereenvolgens een dag met regen en harde wind, een dag met code rood voor onweer, een dag met code geel voor windstoten, een dag windstilte. Lekker bezig. Tussen dit alles door zwerven we nog door de Lübecker Bucht, met mooie stukken zeilen en leuk om aan wal rond te kijken.Vooral Neustadt bleek een heel leuke plek.

Na ruim 6 weken vinden we het tijd om maar eens te stoppen. Onder grote publieke belangstelling lopen we Travemünde binnen; de kade staat vol mensen en iedereen kijkt. Het blijkt net Travemünder Woche te zijn... Met de trein reizen we in een halve dag naar huis. Met een gehuurd busje rijden we met de trailer terug naar Travemünde. Boot op de trailer, en de rit terug naar Nederland. Het is een paar dagen gedoe, maar om de hele vakantie niet aan een terugreis te hoeven denken maakte het wel heel relaxed.



Een mooi avontuur ten einde. Los van het onstabiele weer dat het soms tot een puzzel maakte, ging het probleemloos. De boot bleek prima overweg te kunnen met de Oostzeegolfslag, althans in dit wat meer beschutte deel van de Oostzee. Wel in totaal 8 dagen stil gelegen vanwege teveel wind of geen wind, plus nog wat halve dagen dito. Niet zo erg want we hadden de tijd.
Mooi rondgezworven, een 1000 mijl, in meestal vrij korte dagtrajecten, maar daardoor ook aan wal heel veel gezien en genoten van het Deense land. En ook de Waddenroute er naartoe was natuurlijk een erg mooi deel van de tocht. Met al die waterwegen, al die eilanden, al die haventjes, heeft alleen al dit stuk Oostzee heel veel mogelijkheden. We komen vast nog eens terug.

Hartelijk dank voor het delen. Mooi verhaal en avontuur

Inderdaad!
Goeie formule ook om ver te geraken en veel te zien.
Staat hier nog ergens op de lijst

Superleuk verhaal. Goed geschreven ook, met veel bruikbare tips.

Ik vermoed dat jullie mede zo ver gekomen zijn omdat jullie een snelle boot hebben. Tien knopen!, daar kan ik alleen van dromen.

Hebben jullie een vermoeden met welke factor ik zou moeten vermenigvuldigen om dit als realistische schatting voor een AWB (rompsnelheid 7,2kn) te zien? 0,5?



Gepost met de officiële Zeilersforum-app

5kts gemiddeld

Bert65 schreef : Goed te horen dat je het leuk vond.
We gaan wel heel vaak (ruim) over de 10 knoop heen, zelfs behoudend zeilend, ook soms een heel rak lang. Maar daarmee is het nog geen daggemiddelde. Je vaart niet zo gauw een hele dag halfwinds, en golven remmen ons flink.

Gemiddeld over de dagen dat we gezeild hebben deden we een 30 mijl/dag. Voor de meeste 24-voets boten is dat misschien wel vrij veel, maar voor grotere jachten gaat het best lijkt me. Bovendien is met onze boot een traject van bv 50 mijl op groot water ook best vermoeiend door de beweging, op een groter en zwaarder schip minder.

Mooie verhalen triXXS! Herkenbaar ook.

Op een enkelromper ga je wat langzamer, maar omdat het schip van Bert65 langer en zwaarder is, is het ook veel comfortabeler, en kan je veel langere dagtochten maken.
Ter illustratie onze reis van afgelopen voorjaar zomer met It Paradyske, een Feeling 29, ietsje groter en zwaarder dan de tri, maarnog lichter dan die van Bert geloof ik.





Vanaf Lauwersoog ongeveer 1000 mijl. Via Thyborøn en de Zweedse westkust. Alles in dagtochten, en door alle depressies, fronten en anderen ongein de nodige verwaaidagen gehad. Vanaf Lauwersoog was dit een reis van 2 maanden.
Je hoeft dus niet terug met de trailer, het kan ook zeilend. Zeilen ja, niet motoren want door de elektrische aandrijving is onze actieradius wat kleiner op de motor.

Dat is ook een mooie gave ronde!
Met wat stukken erin die me met onze boot (toch wel meer dan 'ietsje' kleiner en lichter) een uitdaging zouden lijken. Maar als je zonodig op geschikt weer kunt wachten kan alles.

En natuurlijk kan heen en terug zeilend ook. Net als heen en terug per trailer, zie eerder commentaar. Wij vonden het deze keer leuker zo, en de noodzaak om terug te zeilen had me anders wel een deel van de vakantie bezig gehouden. De terugtocht door de Duitse Bocht staat immers bekend als lastig.

Wij rekenen met 5.5 knoop gemiddeld. We halen 6.1 gemiddeld. Met mijn 37 voeter doen we dagtochten van 25 tot 60 mijl op de Oostzee. Dat is goed te doen. Dan kun je uit Den Helder makkelijk heen en weer in 4 weken. Inclusief Kopenhagen en Malmo. En daar een paar dagen blijven.

Dekadent

Als ie trailerbaar is, dan moet je daar gebruik van maken!
Wij hebben zelf met onze vorige boot een rondje Funen gedaan vanuit Augustenborg, idd met trailer.