Onderwerp: MOB1 batterij vervangen na ongelukje onderweg

Raak steeds in de war van de termen PLB1, PLB2, MOB1, MOB3, MOB5, enz.
Een PLB werkt via het Cospas-Sarsat satelliet netwerk en werkt in principe overal ter wereld.
Dit apparaat heeft een uniek nummer (HEX-ID) en moet je registreren bij DCI.
Daarvoor betaal je een vast bedrag per jaar, net zoals je betaald voor de registratie van je marifoon.
Een MOB-AIS heeft een uniek voorgeprogrammeerd MMSI-nummer dat begint met 972....
Gebruik van zo'n MOB dient je te melden bij DCI net zoals je AIS-transponder.
Hiervoor betaal je geen éénmalige of jaarlijkse kosten.
Je kunt een MOB-AIS ook uitbreiden met DSC-functionaliteit en dan je eigen MMSI-nummer programmeren.
Dan heb je ook nog apparaten die alle hierboven geschetste functies combineren met LED/IR knipperLED's.
Graag jullie correctie als bovenstaande niet klopt of niet volledig is

Grt Hans

Ja, dat klopt geheel…….




…….maar er zit een geitenpaadje tussen; een niet-Nederlands geitenpaadje (meestal zijn wij rekkelijk, maar bij de plb1 zijn wij beperkend):
De plb1 kan je daarnaast elders ook laten programmeren op de eigen boot met de MMSI van de eigen boot. Dan werkt deze als een Epirb echter met een batterij-levensduur van 1 dag ipv 2 dagen.

In Nederland niet toegelaten, maar wel toegelaten in andere delen van de EU (Oostzee) of UK. Wij vinden 1 dag in het water liggen te kort en daarom niet toegestaan.
Moeten zij hun apparatuur aanpassen als ze naar Nederland komen. Nee. Mag je hier overboord kukelen en dan die plb1-als-Epirb activeren? Ja, want je gebruikt blijkbaar geen verboden “radio-ruimte” en je gebruik een “toegelaten apparaat”. Als het dodelijk zou zijn dan zou er wel handhaving zijn.
Moet je daarvoor een buitenlands MMSI hebben. Nee, dat hoeft niet. Is dus in het buitenland te koop met een te programmeren NL 244 MMSI.
Moet je daarvoor helemaal naar het buitenland. Nee, dat hoeft niet. Ik heb het eerder beschreven en is te vinden.

Het verschil is dat je dan geen aparte RDI registratie nodig hebt en dat spaart €49/jaar. Ik vind veiligheid belangrijk, maar als dat voor €49 goedkoper kan met dezelfde SAR service: fijn!
Daarnaast is bij een distress wel direct bekend dat je een boot bent en geen bergbeklimmer of woestijnrijder.

Ik heb 1 Epirb-plb1 voor mijzelf en die hoort bij de boot. Geen extra RDI.
Daarnaast een 2e persoonlijke-plb1 besteld voor gebruik aan boord en elders. Wel extra RDI.
(Naast de 2x MOB1 met nieuwe batterijen). Vandaar totaal 4x€35 + €49 = €189/jaar bij een levensduur van 14 jaar.


PS:
MOB1 is vervangen door MOB2
Er is ook een PLB3 dat is een “soort combinatie” van PLB1 en MOB2. Elders heeft Calidris de verschillen uitgelegd.
Ik noem ze bij het OceanSignal-type-naam omdat andere merken-uitvoeringen altijd anders zijn.
Dit is wat ik heb en daarover kan ik delen wat ik weet of heb ervaren.

Booty24 schreef :
Mja. Gelukkig zit ik, zodra het wat ingewikkelder wordt dan een tochtje op de Oosterschelde, meestal alleen op mijn boot, dus dat maakt de verantwoordelijkheid wat minder omvangrijk. Ik begrijp ook dat je je best doet om de aanschaf en het bezit, c.q. onderhoud van al dit materieel te rechtvaardigen.

Ik vraag me ook wel eens af of er soms bij mijzelf een steekje los zit, dat ik persoonlijk de noodzaak ervan niet echt inzie.
Ik heb weliswaar slechts één oversteek naar Engeland op mijn naam, onder rustige omstandigheden. Dat heb ik destijds ook bewust zo uitgekozen. Maar desondanks zeil ik nu al veertig jaar met een eigen booten heb ruime ervaring op de Zeeuwse stromen, de Wadden en het IJsselmeer. Ook langs de Nederlandse kust heb ik de nodige mijlen gemaakt. Ik heb in die tijd wel dingen gedaan die ik nu niet meer, of anders zou doen, maar ik heb me nooit ècht onveilig gevoeld en ik ben ook van mening dat mijn leven nooit ècht in gevaar is geweest.
Ik denk dat ik in die veertig jaar wel geleerd heb risico's in te schatten en dat ik ze, als ze me te groot worden vermijd. Dan vaar ik ik niet uit, of ik keer op mijn schreden terug, of neem ik een andere route dan ik aanvankelijk van plan was. Ik kies een veiliger optie. Je moet er dus ook altijd voor zorgen dat die er is.

Wat ik ervan begrijp, is dat jij ook veel ervaring hebt. Je hebt vóór de betrekkelijk kleine boot die je nu hebt, een veel groter schip gehad, waarmee je waarschijnlijk veel verdere tochten hebt gemaakt dan ik ooit zal maken.

De zaken waar we het nu over hebben zijn eigenlijk nog maar 10 tot 15 jaar op de markt.
Het kan bijna niet missen of je hebt, voor ze te koop waren, al een schat aan ervaring opgedaan. Maar in tegenstelling tot mij, vind jij al die veiligheidsmiddelen wèl noodzakelijk. Misschien heb jij, in die tijd voor MOB's en PLB's beschikbaar kwamen, dingen meegemaakt die daar toe hebben geleid. Ik weet het niet. Ik vind in dat verband deze tekst van jou: "Kan het zonder. Jawel, bleek meestal van wel.
Blijft dat zo. Vooralsnog nog steeds wel, maar tussen mijn oren beschouw ik nu zeilen risicovoller met het oog op de consequenties dan vroeger" wel intrigerend. Misschien kun daar wat meer over zeggen?

Het zou interessant zijn als er statistieken zouden zijn die laten zien hoeveel (zee)zeilers in de afgelopen 60 jaar het leven hebben gelaten, en die gevallen bekijken met in het achterhoofd de vraag zouden ze nog in leven zouden zijn als ze een MOB of een PLB hadden gehad.
Want het feit is wèl dat we het járen zonder al die veiligheidstechniek hebben gedaan. Het zeilen op ruim water en op zee is in die tijd echter sterk toegenomen. Vallen er nu meer of minder doden dan pakweg vijftig jaar geleden?

Wat daar nog bijkomt: als ik lees wat een tijd, kosten en moeite er ook weer gaat zitten in het onderhoud van al die spullen, dan zie ik ook de complicatiegraad van wat ooit gewoon zeilen was, steeds verder uit de hand lopen.
Puur voor hun comfort maken velen de zaken al zó gecompliceerd, dat ik vaak denk: aan mijn lijf geen polonaise. Hoe eenvoudiger je het houdt, hoe minder je voor onverwachte verrassingen komt te staan en hoe beter je op je de spullen, die je wèl hebt, kunt vertrouwen. Ook voor wat betreft veiligheid gaan mijn ideeën vooral in die richting.
Ik heb in de discussie hierboven nu al verschillende gevallen gezien van MOB's die om allerlei redenen afgaan, zonder dat dit de bedoeling was, en dat men daar pas na enige tijd achter komt. Op die manier wordt al die techniek vooral een bron van zorg.

Ik blijf voorlopig maar gewoon vertrouwen op mijn eigen gezonde verstand en vermogen om onnodige risico's te vermijden.

Booty24 schreef :
Inderdaad wat info gevonden over programmering van een Ocean Signal PLB1, zie bijlage.

Grt Hans

Wadloper schreef :
Beste Wadloper,
Ik ben pas laat gaan zeilen. Wel altijd met water en boten bezig geweest; in equipment en scheepsbouw gewerkt. De grote boot was de eerste echte boot in 2006. Daarna de Efsix erbij waarbij ik leerde zeilen. Daarna de Booty om er solo zeilend minder werk en meer plezier aan te hebben. Een boot kan niet groot genoeg zijn, maar dan heb je ook langere winters nodig. Lange tijd was de spreuk “de boot kan wel naar zee, maar ik nog niet”. Maar uiteindelijk in 2015 wel: duo/duo: een tweede opstapbemanning heeft dat mogelijk gemaakt.

De MOB1’s zijn gekomen toen we duo gingen varen. Het is onmogelijk om op een 42ft solo alle rommel achter de drenkeling aan te gooien, een rondje te varen, de drenkeling in het oog te houden etc. Iedereen zal dat wel kunnen, maar ik dacht “wij niet”. Is het eerlijk als we zonder op pad gaan?
Ik heb er ook nog veel solo mee gevaren, buitenom en naar het wad, maar nooit een oversteek.

De Booty bracht na 2020 de SSR in beeld. Je kan met een dobber prima de (lange) golven over. Vanwege Corona en verhuizing uiteindelijk pas 2023 maar dat heeft mijn denken wel radicaler gemaakt. Ik ben niet bang en nooit geweest dat mij wat overkomt, omdat ik weloverwogen soms gekke dingen doe maar niet te gek zoals een solo SSR. Maar, ik besef me terdege dat overboord gaan potentieel dodelijk kan zijn.
Dus als dat dan toch gebeurt, dan wil ik graag gered worden en zelf kan ik dat dan niet meer.

Mijn radicale denken daarin is, dat ik mij alleen voorbereid op mijn last resort: overboord, maar voorbereid op redding.
Aan boord kan het best heftig worden, maar is het scheepsbouwkundig-technisch-rationeel veilig.
En die last resort is gewoon te koop. Er zit geen garantie op. Maar alleen maar een reddingsvest is wel heel suf.

Verder de lijst doorgelopen: als je meer aan je last resort doet kan er best veel vanaf. Wel met redenen!

Ik heb dus geen noodvuurwerk (meer); geen joon; geen “vaste” grote Epirb; geen full size vlot; dwz geen tussenoplossingen die we in honderd jaar bedacht hebben en hebben gestapeld. Ondertussen wel een lichtgewicht compact vlot waarmee bij duo iemand aan boord geholpen kan worden of een vreemde geholpen kan worden. Die functie is er achteraf bij bedacht.

Jij dicht mij daarom veel te veel ervaring toe. Ik zit pas in de bewust-(on)bekwaam hoek.Bewust ben ik zeker, maar (on)bekwaam kan ik zelf niet bepalen. Dat weet je pas achteraf. Mocht toch een keer op onbekwaam of pech uitdraaien dan vertrouw ik er op dat ik dan een zwemvest, plb1, mob1, HH, GSM en mes draag. Meer kan ik niet doen en dat punt kunt je dan parkeren.

Statistiek in de grote scheepvaart is er wel. Maar de relevantie als het jou overkomt is beperkt tenzij je kiest voor een herkansing. Die is zomers in onze buurt best redelijk.
Ik kan zo een lijstje events noemen die hier besproken zijn die niet dodelijk hadden hoeven zijn, maar die specifiek benoemen is kwetsend en moet iedereen maar voor zichzelf in gedachten nalopen. Wat had mij in die situatie kunnen helpen als het niet te voorkomen blijkt?

Uiteraard zit er geen garantie op de last resort aanpak. Het is geen 100% en dat wordt mij vaak tegengeworpen. Maar dit niet doen is minder dus ik begrijp die argumentatie niet. Ik begrijp de andere keuze wel.

Is de boot groot genoeg om effectief aan te lijnen en heb je een full crew dan liggen de afwegingen ander.
Hoe ik het nu zou doen als de-facto solo met familie-passagiers weet ik niet.

Ook een solo zeiltocht is pas na thuiskomst voor iedereen geslaagd.

Met gezond verstand en vermogen onnodige risico’s vermijden is natuurlijk “first resort”.

omega schreef :
Echter als gebruiker kan je daar niks mee.

Als reactie oa op Wadloper:

Volgens mij is dat verstandig; uitgaan van eigen kennis en verantwoordelijkheid.
Maar de vraag is of dat nog wel kan en of dat vermogen ontwikkeld is?
Je ziet in bredere zin dat verantwoordelijkheden de laatste decennia een andere focus hebben.
Als 15 jarige fietste ik samen met een maat naar Malmedy in Belgie en na een week belde ik naar mijn ouders op dat we, inmiddels, in Monschau zaten. Waarop mijn vader mij een dag gaf terug te fietsen naar Nederland.
Op 10 jarige leeftijd zeilde ik met mijn Mirror Dinghy over de Gouwzee en op het Markermeer.
11 jaar; zelfstandig op de trekker het land in om de koeien naar een ander stuk land te brengen.
De verantwoordelijkheid krijgen moest ook geleerd en getoond worden.

Je ziet het ook met sportieve evenementen. Mocht je ooit mee hebben gedaan aan een wedstrijd of toertocht dan deed je dit op eigen risico.
De organisatie van de Dam tot Dam loop is al een tijd een zeer uitgebreide, met tal van vergunningen, ambulances, politie-inzet en bestuurslagen.
Niemand die tegen een ongetrainde zegt dat ie beter niet kan gaan. de ongetrainde weet dat we hem wel oplappen in een ijsbad of met de defibrillator.
In Frankrijk reed ik ooit Parijs-Roubaix, daags voor de profwedstrijd. Een handtekening af te zien van elke aansprakelijkheid was voldoende. Onderweg geen ambulance gezien. Alleen in het bos van Walers een mannetje met een EHBO tas, aan het einde van de weg.

Gaat er iets mis, dan wordt de bal vaak bij de organisatie gelegd. De rubber tegels onder het klimrek zijn van rubber en niet meer van beton.
Mocht het ooit gaan vriezen dan is het organiseren van een simpele schaatstocht op bv de Gouwzee een organisatie waar zelfs Kafka gek van zou worden. De laatste keer dat het ijs goed was, in 2012 werd het al een GRIP 1.

Dat neemt niet weg dat de verworvenheden van de techniek, zoals AIS, MOB's etc hun nut hebben. In mijn geval voor mijn vrouw een prettig idee, ongeacht of dat idee realistisch is, als ik weer eens solo wegga.
Maar altijd ligt de verantwoordelijkheid en besluitvaardigheid bij mij.
Hele generaties groeien op met op hun telefoon continue hun locatie. In Amsterdam zie je weinig kinderen zelf naar school fietsen. Stuur je tegenwoordig je kind van 15 alleen op de fiets weg naar de Ardennen dan is dat op z'n minst een Veilig Thuis melding.

@Booty24: bedankt voor je eerlijke, uitgebreide en doordachte antwoord.
Inderdaad: een boot is zo zeewaardig als zijn bemanning.
Of het onmogelijk is om op een 42-voeter "alles achter een drenkeling aan te gooien", die in de gaten te houden en vervolgens weer op te pikken, laat ik maar even in het midden.

Dat solo aan de SSR meedoen in jou optiek "te gek" is, vind ik wel weer een opvallende zienswijze.
Mijn huidige boot is net een meter te lang om aan de SSR mee te doen, maar ook toen ik mijn Victoire 22 nog had, zou ik waarschijnlijk nooit hebben meegedaan. Ik hou niet zo van tochtjes waarvan de vertrekdatum in graniet staat gebeiteld. Zo'n oversteek doe ik wanneer de omstandigheden goed zijn en hetzelfde geldt voor de terugreis. Dat betekent dat je wat tijd moet hebben. Om dezelfde reden is de jaarlijks Pinkstertocht van ZF niks voor mij. Nog los van het feit dat de Pinksterdagen in principe dagen zijn die ik met mijn vrouw doorbreng. En dat is nu eenmaal iemand die ik niet hoef te vragen voor een oversteekje naar Engeland.

Als ik heel eerlijk ben, is één van redenen dat ik graag solo zeil, naast het gegeven dat ik eindelijk eens alleen kan zijn met mijn eigen gedachten (van die behoefte merk je normaal helemaal niks; ik ben in gezelschap nooit de stilste, om het eufemistisch uit te drukken), dat ik alleen verantwoordelijk ben voor mezelf. Zo lang ik ervan overtuigd ben dat de boot de tocht aankan en alles daarvoor op orde is, heb ik volledige zielerust.
Ik heb weinig goede vrienden die ik op de boot vertrouw en die ook graag zeilen, afgezien van een dagtochtje op de Oosterschelde. Als ik mensen aan boord heb die geen zeilervaring hebben, voel ik me volledig verantwoordelijk en daarmee soms ook wat ongemakkelijk. Eigenlijk liever niet, dus.

Op het oversteekje naar Engeland heb ik geen reddingvlot meegenomen. Ga ik ook in de toekomst niet doen. Er zijn nauwelijks betaalbare reddingvlotten die geschikt zijn voor één of twee personen, trouwens. En vlotten voor vier personen zijn voor één persoon eigenlijk niet veilig.
Ik maak een grabbag met o.a. een paar pyrotechnisch hand-flares en een portofoon en dat is het, qua persoonlijk veiligheidsuitrusting. Tegen de tijd dat ik m'n oversteekjes maak is het zeewater wel een graad of 15; dan hou je het wel een paar uur uit.

Dat die MOB's en PLB een "last resort" zijn en "gewoon te koop", is iets dat meerdere kanten heeft. Zolang dat kopen geen afkopen wordt, kan iedereen die het geld er voor over heeft, ze aanschaffen. Als ik het goed begrijp zit één en ander voor jou ook heel erg vast aan je verantwoordelijkheidsgevoel voor je mede-opvarenden. Maar het moet geen compensatie worden voor een gebrek aan iets anders.

@H700: Ik ben het grotendeels met je betoog eens.

Het, op welke manier dan ook, willen uitsluiten van werkelijk elk voorstelbaar risico neemt de laatste jaren zo nu en dan bijkans hysterische vormen aan.
Dat is overigens niet alleen te wijten aan de autoriteiten of de organisaties van grote evenementen.
De (Nederlandse?) burger is enorm gesteld op wat hij vindt dat 'vrijheid' is (dat de interpretatie van het begrip hier en daar enorm is scheefgegroeid, is een andere discussie), maar is er anderzijds als de kippen bij om de overheid en andere organisaties van 'onverantwoordelijkheid' te betichten zodra er een scheetje dwars zit. Zodra er iets misgaat en er slachtoffers vallen, weet de publieke opinie wel wie de schuldigen zijn. Zij zelf niet, natuurlijk.
Dus overheden en organisaties zijn zich steeds meer gaan indekken.

Een en ander is natuurlijk ook de reden dat er bij de SSR een lijst van zaken is opgesteld die men naar de mening van de organisatie aan boord moet hebben om veilig te kunne deelnemen. Of daar PLB's of MOB's op staan weet ik niet, en ook schijnt die lijst geen ijzeren wet te vertegenwoordigen, maar helemaal aan je eigen inzicht wordt één en ander toch niet overgelaten.

Wat betreft veiligheids-denken in het algemeen zal ik tot besluit nog een aardig voorbeeldje opdissen.
Ik ben twee weken geleden geopereerd aan een liesbreuk. Dat is een vrij routineuze ingreep; er worden in Nederland per jaar waarschijnlijk tienduizenden liesbreuk-opraties gedaan.
Tegelijkertijds is de hang naar bezuiniging in de zorg zodanig dat men je na de operatie niet nog een dagje in het ziekenhuis houdt; een paar uur ná de operatie moet je alweer naar huis.

Mijn vrouw had op de dag in kwestie de auto nodig, dus ik ben met de bus naar het ziekenhuis gegaan en ik was van plan ook weer met de bus naar huis te gaan. Dat voornemen maakte ik al vóór de operatie aan een verpleegster kenbaar. Nou.. dat vond ze dus een slecht idee. Was er ècht niemand die mij kon ophalen? Ze vond met de bus naar huis niet verantwoord.
We parkeerden de discussie even met mijn voorstel om eerst maar 's de operatie te doen, en na afloop, als ik uit de narcose was en een lichte maaltijd had genoten (ik had de avond ervoor voor het laatst wat gegeten; je krijgt een lichte lunch uit de zorg-pot), maar eens te kijken hoe ik er dan aan toe was. Zo gezegd zo gedaan.
Ik word weer wakker en meteen behoorlijk goed eigenlijk; ik had wel trek in mijn boterhammetjes, mijn koffie en mijn fruithapje. Alleen een beetje last van een droge mond.
Een uurtje na de maaltijd kwam de zuster weer langs; ik mocht me aankleden. Dat deed ik en demonstreerde aan haar hoe ik moeiteloos op één been kon staan, terwijl ik mijn broek aantrok. Dat was kennelijk overtuigend genoeg. Ik mocht met bus naar huis.

Deze wil ik ooit nog eens doen; ooit, als ik mag stoppen met werken en hopelijk nog een beetje fit blijf:
jesterchallenge.org/jester-guidelines/

De zin "no inspections, but skippers must ensure that their yachts are adequately prepared for any conditions that they are likely meet.
No regulations: skippers will be entirely responsible for the equipment they take, based on their own judgement and experience" spreekt mij wel aan.

Beste Wadloper,
Achteraf denk ik heel vaak “waarom”: waarom was dit het resultaat, hoe kwam ik daar en wat was mijn aandeel.
Als schipper toen en solo zeiler nu kom je altijd bij jezelf uit. Ik had het ook niet kunnen doen, later, anders. Beter kan een volgende keer wel, maar is geen excuus voor de vorige keer. Beter kon ik toen blijkbaar niet. Keerzijde, zonder nieuwe dingen doen of hogere latten leggen kom je ook niet verder.

De eerste overtocht, met de co-bemanning kon ik niet slapen. Zorgen blijkbaar. Ze helpen niet, maar gelukkig was het een snelle overtocht.
De tweede keer ging er een vriendje van mijn zoon mee, waarmee ik alleen instemde, toen zijn vader een zeiler bleek en hij meeging en begreep dat ik die verantwoording niet alleen wilde dragen.
Met mijn zoon duo zeilend slaap ik wel.
De volgende drie vertrekken richting Southwold daaropvolgend zijn steeds na drie uur afgebroken en afgebogen richting Scheveningen. Velen zullen het kunnen, wij misschien ook, maar het hoeft niet.
Vóór vertrek heen moet de terugtocht goed te doen zijn (dat is weer of tijd afhankelijk). Vertrekken kan je wel proberen en er alsnog van afzien.
We hadden een vlot, zwemvesten en 2 MOB1’s en in gedachten zouden we elkaar moeten kunnen redden.
Ik ben blij met het huidige advies om eerst op 16 Mayday te roepen en pas daarna het zelf te proberen.

De SSR is “te gek” en ik heb dit altijd gevolgd via Zilt en Youtube. Stond al heel lang jaarlijks in mijn agenda evenals de Solotour (één keer, maar veel te laat binnen) en de Silverrudder (vooralsnog alleen volger). Ooit zo goed je boot beheersen dat je dat kan. En wat een verhalen….
Wat mij bij de SSR groep die ik aantrof aansprak is dat niemand het lichtzinnig doet. Met beleid en zelfbeheersing kan het.
Iedereen realiseert zich dat het wel een groepsorganisatie is, maar dat je de-facto alleen gaat. De groep en de havens maken solo zeilen voor mij leuk. Ankeren doe ik niet. Ik ben een havenhopper.
Voor vertrek probeer ik mij in te beelden dat het niet doorgaat of dat het een andere tocht wordt. Ik heb na de SSR een week over en ben twee keer alleen doorgevaren naar Ipswich. Een weergaatje voor de terugweg prikken en afwachten was beide keren aan de orde.

De eerste keer heb ik schade gevaren aan de Oostkust. Lijkt snel op pech natuurlijk, maar als je het afpelt, voer ik mijn plan een dag te vroeg en twee uur te laat. Ipswich-Southwold paste niet met de sluisopening in 2023 die om de twee uur was ivm met te laag water na weken. Een latere genomen een dag eerder om alvast richting de monding bij Harwich te gaan. Het ging zo lekker dat ik doorvoer, scherp aan de wind en stroom mee. Het tij was te kort, want ik had er eerder moeten zijn, schoot niet meer op en kwam 5 uur later in Southwold aan dan het plan voor de volgende dag was geweest. Terwijl ik me die dag niet voldoende had voorbereid op een hele lange dag. Vermoeid in de haven vaar ik in de schemering schade.
Wat is de les: het was geen pech maar een vermijdbaar risico. Eenmaal onderweg maak je andere afwegingen; niet altijd de goede. Blijkbaar wel in staat de consequenties op te vangen. Schade is een kras op je ziel, maar zolang er nog een kras bij kan, ben je er nog….

De plb1 is er solo bijgekomen als verantwoording naar de achterblijvers, naar mezelf en naar mijn redders.
Het enige apparaat met bereik vanaf je plek als drenkeling.

MOB1, HH, GSM helpt ook vooral in het gebied waar je aan dek handelingen doet: bij de kust.
Van handelingen onderweg kun je ook afzien of eerder doen en is een keuze.
Ben je niet aan dek dan hoef je ook niet overboord.
Dit is een combinatoriek probibalistische aanpak die zeker voor kustzeilen voldoende dekkend zou kunnen zijn en sneller dan een plb1. Steek ze dus allemaal in je jaszak!
Het is niet hetzelfde, maar als je ze hebt (wie heeft er geen gsm), gebruik die dan! Een WD case is €15.

Ik hoop mijn kansen na overboord te vergroten zonder de kans op overboord te vergroten.
Die situatie is nu niet-aangelijnd op 24ft met MOB1+PLB1 en toen wel-aangelijnd op 42ft met MOB1.
Nu meer doordrongen van de risico’s dan toen, voortschrijdend inzicht, beschikbaarheid elektronica en een andere afweging van middelen.
Ik denk dat ik als ik de vorige boot nog had gehad nu ook een PLB1 erbij zou dragen.
Ik draag over twee weken ook een helm bij het skiën en vroeger niet. Nog steeds niet bij het fietsen, als ik dat zou doen.

Oh ja, ten slotte, je moet wel een reddingsvest dragen om enig profijt te hebben van een MOB1 of PLB1; niet pas als je inschat dat het nodig is. Dat inschatten is de zwakke plek.

Dit is wat ik in mijn situatie doe.
Vele andere afwegingen zijn ook mogelijk. Ik vertrouw er op dat dit daaraan bijdraagt.

Ondertussen dus weer verse batterijen en hoop ze over 7 jaar zelf weg te gooien.

CBS ;

Volgens het CBS was het aantal accidentele verdrinkingen de afgelopen decennia het hoogst onder inwoners van 60 jaar of ouder. In de periode 2014-2023 verdronken gemiddeld 0,9 op de honderdduizend 60-plussers. Bij kinderen onder de 10 jaar was dat 0,4 per honderdduizend. Midden vorige eeuw verdronken juist relatief veel jonge kinderen. Tussen de jaren 50 en 80 nam het aantal verdrinkingen sterk af, ook in andere leeftijdsgroepen. Daarna was de daling minder sterk.


In 2024 zijn er 98 mensen verdronken , er verdrinkt dus elke 4 dagen iemand in NL Het aantal toeristen en buitenlanders lag op 41 dus totaal zijn er 139 mensen vorig jaar verdronken in Nederland . Best veel !
De leeftijd is ook interessant , ik denk dat we de 60 plussers van het water moeten halen

In de corona jaren waren er ook meer onwetenden die zich op de watersport storten zonder ervaring en voorbereiding.

Perseis schreef :
Dat onderscheid was al in de cijfers geduid ; Herhaling ;

In 2024 zijn er 98 mensen verdronken Nederlanders dus , er verdrinkt dus elke 4 dagen iemand in NL Het aantal toeristen en buitenlanders lag op 41 dus totaal zijn er 139 mensen vorig jaar verdronken in Nederland . Best veel !

Peanuts.
In 2023 zijn ruim 19.000 mensen overleden door roken of door de gevolgen van roken zoals COPD. (RIVM).
52 per dag.
Over vermijdbare sterfte gesproken.

H700 schreef :
Verdrinken doe je zelden vrijwillig.
Verdrinken is meteen dodelijk roken duurt even
Verdrinken is niet verslavend

Heb je nog meer domme vergelijkingen ? Want dan hoeven we het ook niet-Nederlands over die ruim 700 verkeersdoden per jaar te hebben .

Fractie op aantal verkeersbewegingen en zeker te verwaarlozen met jouw rokers cijfers .

Beroepmatige afstomping beste Houten-Klaas.
Ik zal je daarom niet lastig vallen met het waarom, het aantal en de waarschijnlijke reden van vaak vermijdbare, verdrinkingen in de Amsterdamse grachten.
Herman Finkers zei eens: ‘Als je losjes met de dood danst, verandert elke dag in kunst.’