Onderwerp: PU-schuim als isolatie - de tests

Yellow Boat schreef :
toevallig heeft een recente uitkomst van een langlopende studie uitgewezen dat styreen vrijwel niet kankerverwekkend kan zijn.

Maar het blijft een vluchtig oplosmiddel wat allerlei andere dingen kan veroorzaken

Wie leest hier de etiketten en documentatie niet die bij (mogelijk) gevaarlijke chemische componenten horen? Shame on you! Die oranje plaatjes met dode visjes en kale boompjes e.d. staan er niet voor niets op!

Toch kan je haast met zekerheid kan zeggen dat alle producten die op een eindigen (benzeen, styreen, methyleen, ethyleen, tolueen) vluchtig en kanker verwekkend zijn en wel enige aandacht vereisen tijdens het gebruik.
Net zoals producten die op ine eindigen verslavend zijn Cocaïne, heroïne, amfetamine, nicotine.

nectarine

Rev schreef :
Hé, die truuk heb ik ook ooit geleerd, dat houdt je inderdaad scherp en alert, maar het wil nog niet zeggen dat je van al die stoffen meteen iets oploopt.

Gr, Arent

JRomkes schreef :
+1;

Styreen is voor zover mij bekend niet meer dan 'verdacht carcinogeen', wat zoiets betekent als: 'misschien zou het kankerverwekkend kunnen zijn, misschien toch ook niet'. Veel van het relevante onderzoek hiervoor wordt in de moeder aller claimculturen, de VS, gedaan, dus er wordt zorgvuldig afgewogen wat er gezegd wordt, neem ik aan.
Bovendien wordt er verrassend veel styreen in de verpakkingsindustrie gebruikt, zodat je kunt zeggen dat iedereen er elke dag aan wordt blootgesteld.
Zou toch lullig zijn als we allemaal styreen-gerelateerde kanker zouden krijgen, nietwaar.
Excuses voor de wa scherpe stellingname, maar ik moest dit even kwijt

Gewoon even voor het perspectief, zogezegd. Ik werk, net als Johannes hierboven, dagelijks met dit soort spullen en probeer goed op mezelf te letten, maar je kunt ook overdrijven.

Niets zo dodelijk als het leven zelf

Gr, Arent

Inleiding

Voor de isolatie van mijn stalen kajuit heb ik een heel aantal opties overwogen. Omdat de isolatiespouw maar dun is, moest het materiaal dat ik zou gaan gebruiken een hele hoge isolatiewaarde hebben, vandaar de keuze voor PU-schuim.

Ik heb hiervoor een isolatie expert geraadpleegd, en heb ook aan hem de mogelijke problemen voorgelegd. Hij vertrouwde volledig in zijn product, en gaf me een bus PU-schuim mee dat zijn bedrijf zelf gebruikt op grote werven. Het komt van een duitse fabrikant, de naam drop ik hier nog vanavond als ik thuis kom.

De test

Voor de test zelf maakte ik 3 samples:

1. Een benchmark: gewoon gespoten zonder de beschermende "film" rond het schuim te bechadigen
2. Een geraspt: met een houtrasp ruw alle oppervlakten opengehaald
3. Een geschuurd: met schuurpapier alle oppervlakten opengehaald

De samples werden allemaal ondergedompeld in een bad water en werden voor een bepaalde tijd onder water gehouden (30min, 60min, 90min, 120min en 14uur), véél meer dus als van een normale situatie kan gezegd worden. Hierna werd het oppervlakte van de samples licht afgedroogd. Dit omdat de test als doel had te meten hoeveel water het schuim vasthield, niet hoeveel water er op de oppervlakte blijft hangen. Een tweede reden hiervoor is dat omwille van het zware gewicht van water en het lichte gewicht van het schuim de resultaten anders té vervuild zouden zijn om nuttig te zijn.

Na het afdrogen werden de "schuimpjes" gewogen, de resultaten zijn te vinden in de tabel hieronder.

Als laatste werden de schuimpjes ook boven de chauffage op de vensterbank te drogen gelegd. Dit om te kijken of het water daadwerkelijk door het schuim "gevangen" wordt, of dat het ook net zo snel weer verdampt.

Resultaten

Conclusie

Eens de beschermende huid van het schuim wordt opengehaald door rasp/schuurpapier neemt het schuim wel degelijk water op. Door de afwijkingen in de resultaten en de geringe hoeveelheid water dat wordt opgenomen kunnen we echter stellen dat dit naar alle waarschijnlijkheid gaat om oppervlaktewater. Door het ruwe oppervlakte van het schuim blijft hier meer water aan plakken. De ene keer droogde ik allicht wat beter af dan de andere, met de verschillende resultaten als gevolg.
Ook het terug uitdrogen van het schuim past in deze conclusie. Eens het oppervlaktewater weer kon worden afgegeven aan de omgevingslucht woog het schuim evenveel of minder als voor de test

Het is dus zeker en vast veilig om PU-schuim te gebruiken in boten. De beste manier hiervoor lijkt het inspuiten van het schuim in een holle ruimte waardoor er geen "open" stukken ontstaan waar het water aan blijft plakken. Stukken die wel open liggen kunnen best worden gesealed met silicone of iets dergelijks.

NB: Het schuim breekt wel af onder blootstelling van UV licht, en dit binnen 6 weken. Dan neemt het wel heel makkelijk water op, afdekken is dus de boodschap!

NB: Ik gebruikte voor mijn test professioneel schuim van hoge kwaliteit. PU schuim bestaat al vele jaren, maar er bestaan grote kwaliteitsverschillen. Oppassen wat men koopt!

Het bouwschuim uit de spuitbus zoals verkrijgbaar in de bouwmarkt is totaal ongeschikt voor het vullen van holle ruimten. Het is van een andere kwaliteit dan het 2 comp. PU schuim en inderdaad ook geen gesloten cel. Het is bedacht om kieren mee af te dichten en wordt door de bouwvakkers ook misbruikt als een soort montagekit. Toegegeven, aanvankelijk zit het wel goed vast maar sommige dingen aan je huis hebben nou eenmaal ook een schroef of spijker nodig om blijvend vast te zitten.

Maar dit draadje herrinerd mij weer aan mijn eigen experimentje.

Ik schuim ook enkele kleinere ruimten vol met 2comp. PU (van polyservice), zoals een restruimte in de boeg en heb ik bijvoorbeeld ook de dieseltank er mee gefixeerd. Een andere toepassing die ik overweeg, maar nog niet zeker van ben, is het volschuimen van de beams, dit zijn de koolstof uithouders tussen middenromp en drijver. Het zou reserve drijvermogen creeeren onder extreme omstandigheden. De reden dat ik nog twijfel om dit te doen is de stabiliteit van het schuim. Het zou toch zonde zijn als het schuim na een paar jaar alsnog zou besluiten een beetje te gaan uitzetten onder invloed van ??? omstandigheden, of toch water opneemt danwel in pulp muteert.

Terug naar mijn experimentje. Ik heb zojuist het jampotje uit de garage opgediept waarin ik op 11 november 2008 drie stukjes schuim heb gestopt na dit eerst op mijn keukenweegschaaltje (+/- 1 gram) te hebben gewogen. Droog gewicht was 8 à 9 gram per stuk. Best onnauwkeurig maar het gaat mij om de wateropname enerzijds en eventuele desintegratie anderzijds want ik heb het potje verder geheel gevuld met water, deksel er op gedraaid en inmiddels viereneenhalf jaar met rust gelaten.

Het betreft een stukje Corecell A schuim, Corecell T schuim en uiteraard een stukje 2comp. PU schuim van Polyservice, afgebroken van een grotere brok.

Ik neem dit morgen mee naar mijn werkplaats, zal de stukjes zorgvuldig drogen aan de buitenzijde en wellicht nog een dagje laten liggen om elk oppervlaktevocht te laten verdwijnen. En dan weer wegen op het zelfde weegschaaltje.

Nog meer suggesties ?

Ik heb er even een foto van gemaakt hoe het er nu bij staat.