Goede morgen lakspecialisten.
Gebrek aan overtollige muntjes, beschikbaarheid aan tijd en eindelijk de moed om te gaan klussen hebben mij ertoe gebracht het binnen houtwerk onderhanden te nemen. We doen dit stukje bij stukje om er niet 1 grote bouwput van te maken.
Het binnenwerk van onze Dehler is van "mahonie". Sommige delen zijn massief, de meeste vlakke delen zijn fineer. Vooral het "aanrechtblad" verdiende aandacht maar het geheel is door het daglicht na 22 jaar bruin geworden ipv de rode gloed die je zou verwachten.
Het aanrechtblad heeft te lang geen aandacht gehad en heeft inwaterrandjes rond de spoelbak. Na het opschuren bleek het fineer daar al zo aangetast dat het laatste laagje fineer er mee af kwam en we daar dus op de kale onderlaag zitten. Geen rot, niets kapot dus het zij zo. We slopen er niets uit en leven ermee.
Alle delen worden eerst voorzichtig geschraapt, vet vrij gemaakt en licht geschuurd. Dan gaan er 1 of meerdere lagen mahonie beits op om de kleur terug te brengen en dan gaat er een 1 componenten laklaag op bestemd juist voor binnen. Dan weer licht schuren en lakken, schuren en lakken tot ik denk dat er voldoende laagdikte op zit.
De fout door na de eerste laklaag (op water basis) te proberen er toch nog met beits overheen te gaan zorgde ervoor dat grotendeels alles er weer af moest. Is dat een blunder?
Alles zit nu 1 tot 3 keer in de lak en maakt een wereld van verschil met de rest. We doen het dus zeg maar niet voor niets. Als je schildert weet je zelf waar de druipers en matige schilderwerk plekken zitten, zeker als je er tijdens het schilderen met je neus bovenop zit.
Op een afstand valt er niets op dus ik kan er mee leven, maar ik wil wel iets weten. Er zijn plekken waar ik nog steeds na 3 lagen opschuren en lakken (wordt wel steeds minder) een iets ruwer oppervlak voel dan de rest. Met strijklicht zie je ook dat het iets "doffer"is.
Waar kan hier de oorzaak liggen?
Die plekken beperken zich tot nu toe exact aan beide zijden van het fornuis.
Gr Michel