3Noreen schreef :
Hoe werkt dat, haarscheurtjes veroorzaakt door UV en hitte stress ?
Ik ben geen chemicus, en zal vast dingen niet goed hebben maar dit is wat ik, even in Jip en Janneke taal ervan begrijp. Even los van layup fouten of van buitenaf komende mechanische invloeden.
Een atoom, zo'n kleinste ding dat nog de eigenschappen van die stof heeft, en een molecuul dat meerdere aan elkaar geplakte dezelfde of een combinatie is van verschillende atomen.
Polymeren, waarvan Polyester, dus van Petfles, je zeil, en gelcoat, deel van uit maakt, zijn verschillende soorten atomen die samen graag in een soort ketting molecuul elkaar zitten.
Als losse kettingen, maar ook dat delen van de kettingen weer aan andere kettingen verbinden en een soort matrix vormen.
Een belangrijke rol bij dat verbinden is de electron die zich rond de kern van een atoom begeeft.
Je zou kunnen zeggen dat de energie nodig voor het verbinden bv 2 atomen energetisch in balans is met de energie van de electronen.
Maw de boel plakt goed aan elkaar omdat de onderlinge energie dat mogelijk maakt en ook zo goed behoudt.
Zowel UV en temperatuur is energie. Die wanneer toegevoegd wordt aan dit in balans zijnde systeem van invloed is op de elektronen.
En waardoor de balans van de verbinding verstoord raakt.
Elektronen zijn net pubers die nogal snel beroerd raken door van buiten afkomende dingen:))
De atomen plakken daardoor veel minder goed aan elkaar. Bij genoeg inwerking kunnen de elektronen gaan verhuizen waardoor de verbinding tussen atomen loslaten. En daarmee worden de kettingmoleculen verbroken.
De sterke polyester moleculen breken af tot de basisstoffen (atomen) waaruit ze waren opgebouwd.
Het verbrokkeld, letterlijk.
Sommige van die losse atomen zijn liever niet alleen maken nieuwe vrienden en verbinden zich met andere toevallig in de buurt aanwezige atomen, (bv vuil, metaal, atomen uit de lucht, atomen uit was en poetsmiddelen etc. Andere reizen weer liever alleen wat langer rond.
Om dit proces te herstellen, zou je alle atomen weer moeten verzamelen en alle atomen weer moeten vinden, eventueel losmaken van aangegane verbindingen, en ook nog alle electronen op hun plek moeten zetten. In theorie mogelijk, praktisch is dat het afbraakproces als onomkeerbaar beschouwd kan worden.
Vanaf het moment dat je polyester aanmaakt vindt de afbraak onder invloed energie input door UV en temperatuur en dus afbraak plaats.
Tegen de tijd dat je het ziet is dit proces dus al lang op atoomniveau aan de gang.
Tenslotte; Temperatuur heeft ook een mechanisch gevolg. Het krimpt en zet uit. En omdat bij gelcoat het om een laag gaat leidt het verbreken van de kettingverbindingen tot minder elasticiteit, minder hechting, minder sterkte en kan tot microscheurtjes leiden.
Micro scheurtjes waarin vocht kan komen waardoor de oude gelcoat gaat zwellen. Letterlijk de vaak al verzwakte polyestermoleculen nog verder uit elkaar getrokken worden.