Vrijdags vertrokken we, versterkt door Joep, met z'n vieren per auto naar Normandië om de boot weer op te halen. We troffen de familie in Diélette, een klein plaatsje even voorbij Cherbourg. Een leuke haven, met een drempel zodat de boten niet droogvallen. Gezien de weersverwachting, ZW-wind later in de week ruimend naar NO, zeilden we in alle vroegte richting Wight. Met 16 knopen vlogen we langs Cap La Hague, een unieke belevenis, en toen viel opeens de wind weg. Nog steeds 10 knopen stroom mee, maar de bootsnelheid was gezakt naar 1½ knoop. Dus maar snel de motor bij. Gelukkig duurde dat maar kort en terwijl de wind weer toenam en de stroom af, kon de genua er weer bij. Het Kanaal bleek niet al te druk en in de namiddag bereikten we The Needles. De haven van Yarmouth was de laatste dag van de Cowes-week knap vol, zodat we driedik mochten afmeren.
Zondags vertrokken we met de stroom mee richting Cowes. Van elf tot één hebben we daar wat rondgevaren om de start van de Fastnet mee te maken. Een geweldig spektakel met ruim 350 deelnemers, volbloed racers maar ook gewone cruisers en alles wat daar tussen zit. Ook veel Nederlandse schepen, waaronder 2 van de Zeezeilschool Scheveningen, konden we even uitzwaaien en succes toewensen. Het was geweldig zeilweer en met een bakstag-windje bereikten we die avond Brighton. Ik was er al verschillende malen langs gevaren, een geweldige futuristische haven werd me verteld, maar dat viel een beetje tegen.
Maandags wilde de crew graag de stad zien en na een bezoekje aan de pier een heuse city-trip in een open dubbeldekker. Die middag toch nog maar even een stukje verder gezeild naar Eastbourne, wederom prachtig zeilweer..
Ook dinsdags kwam de wind nog uit het ZW. Met de vloedstroom mee zeilden we richting Dungeness en daar staken we het VSS over. Dankzij de stroom, een beetje drift en een beetje smokkelen bereikten we de Franse kust net onder Calais en arriveerden net na de kentering in Duinkerken.
De eerste uren was er woensdags nauwelijks wind, dus motorzeilden we tussen de banken door richting Nieuwpoort. Gelukkig stak daar de wind op, helaas uit het noorden, dus hoog aan de wind richting Vlissingen. Naar de Roompot doorgaan was niet meer haalbaar, naar Terneuzen gezien de stroom tegen ook niet, dan kun je net zo goed verder via het Kanaal door Walcheren. De sluis stond al open en alle bruggen gingen gelukkig ook vlot, dus we hadden nog even tijd om Middelburg te bekijken en een biertje te drinken op dat prachtige marktplein met het mooiste stadhuis van Nederland.
De laatste dag was de wind ons weer niet gunstig. Niets was bezeild en kruisen over Veerse Meer, Oosterschelde en Keeten bleek wel erg veel tijd te vragen. De wind was inmiddels geruimd naar het NO dus bij Zijpe werd het motorzeilen tot de sluis. Op de Krammer en Volkerak zeilden we tot er een flinke onweersbui aankwam. Dan moet de motor aan en motorzeilden we het laatste stukje tot de Volkeraksluizen. In Willemstad snel de boot opgeruimd en konden we terugkijken op een prachtige zeilweek: 250 mijl ruime wind, 100 mijl aan en in de wind en nog geen 10 uur gemotord.
Op
sailplanner.nl/view/key:56d40b1aea kun je de route bekijken.
Boot en crew bedankt!