Onderwerp: Falsled Optimist

Sinds kort heb ik een oude Optimist onderhanden. Gemaakt in Denemarken door de Falsled werf. De constructie is dubbelwandig met piepschuim in de drijfkasten. Wat opvalt is dat de buitenschaal van de romp niet dikker is dan 2 mm glasvezelgewapend polyester. De binnenschaal is van plastic, type hemelwaterafvoer of Kliko. Zou ook ABS kunnen zijn. De gebreken zijn vele: een paar gaten in de buitenschaal, kapotte stootrand, verrot houten middenspantje, verbinding buiten- en binnenschaal heeft losgelaten en er ontbreken wat onderdelen.
Alles lijkt wel te repareren, maar hoe kom ik aan de ontbrekende onderdelen, zoals de ronde luikjes van de drijfkasten? Op Google kan ik de werf niet meer vinden in Falsled. Iemand een beter idee?

Leuk,
ik heb leren zeilen in een Gele Falsled

Heldenwerk zeg. Ik hoop dat je er ontzetend veel aardigheid aan mag beleven.

Die lichtkastluikjes kun je vast wel nieuw weer krijgen, misschien met een ender framepje.

Toen ik eind jaren 70 begon met zeilen in de optimist, hadden de rijkeluis kindjes van de vereniging zo'n nieuwe mooie falsled, was helemaal hip toen en eigenlijk hoorde je er niet bij zonder

Mooi dat ik met mijn oude knaloranje optimist, Willy Wortel genaamd alle wedstrijden won.
Enkel schalig met losse drijvers erin, met bandjes aan de wand, licht maar oerdegelijk, zou me niks verbazen als ze nog rondvaart.

Die luikjes kan je bij een beetje watersport winkel kopen, zijn kunststof inspectie luikjes.

Ik heb zover ik mij kan herinneren nooit een Falsled optimist een wedstrijd zien winnen. Waren veel te zwaar t.o.v. van de snelle bootjes zoals de van Wettums en de Nautivela's.

Die zijn ook van polyester waar je wel van alles aan zou kunnen repareren.

@Martin W. Misschien ook wel de reden dat dit bootje werd afgedankt. Die Van Wettem Optimisten zullen
toch wel het vereiste gewicht volgens de klassenvoorschriften hebben gehad. Waarom ze dan toch sneller zijn?
@Jouzers: dank voor de tip.

martinw schreef :
Correctie, halverwege de jaren zeventig waren de Falsled-optimisten de beste die er waren. Mijn broer en ik zijn toen met onze ouders nog speciaal daarvoor op vakantie naar Denemarken geweest om een boot te kopen voor mijn broer. Wij hebben toen de 'fabriek' bezocht waar ze ze maakten en werden 's avonds bij een van de werknemers uitgenodigd om er te overnachten en in het weekend hebben we dan daar nog deelgenomen aan een wedstrijd. Mijn broer is daarna in nog meer dan eens Belgisch kampioen geweest in zijn Falsled. Hij had wel de eerste generatie Falsled, zo eentje met een zwarte bodem. De reden dat we speciaal naar daar gingen voor een Optimist was omdat dat toen gewoon de snelste boten waren. Later zijn mijn ouders nog eens terug naar Denemarken gereden om een Winner-optimist te kopen voor mijn broer. (Ik was meer een toerzeiler en speelvogel in de boot dan een wedstrijdzeiler)

Ik denk dat ik de oorzaak heb gevonden van de populariteit van Falsled Optimisten. Zie het artikel van 20 pag's
www.optiworld.org/res/VJHistory.pdf
In de jaren 70 was er niet echt sprake van een eenheidsklasse en de meeste bootjes werden nog in hout gebouwd en vaak door particulieren. Falsled was een van de eersten, zo niet de eerste die er een bouwde van polyester met een ABS binnenschaal, ongeveer volgens de maten van toen. Ze waren vaak sneller dan houten boten.
Ik zal mijn bootje eens goed nameten en wegen om te vergelijken met de huidige klassevoorschriften voor GRP bouw.

Jerry, ik heb hier precies zo'n falsed opti liggen met alle onderdelen erop inclusief roer zwaard en roeibankjes (ex. Tuigage). Hij lekt op overgang romp - zwaardkast. Kan je hier ophalen voor een fles whiskey. Postcode 4254ck.

De eerste Falsled optimisten waren volgens mij niet met ABS binnenschaal. Degene die jij hebt is de derde generatie. De eerste generatie hadden een romp in kleur naar keuze met een zwarte bodem en waterlijn, daarna kwam de versie met het alpenhoornmotief op de zijkant (die hadden al een abs binnenschaal) en dan als derde generatie jouw versie. Mijn allereerste Optimistje was ook een polyester bootje van het merk Tabur, gekocht in de plaatselijke hypermarkt van toen (1973). Was een mooi bootje maar toen ik er een wedstrijd mee wilde zeilen werd hij afgekeurd door de meter wegens 10kg te licht. Dit heeft mijn vader toen opgelost door 10kg bladlood rond de zwaardkast te wikkelen en daaromheen dan weer glasmat.