Het is nog wat sukkelen en proberen...
Beginnend bij het grootzeil: dit is volledig doorgelat (wel 8 latten
) en voorzien van een pees.
Ik had de boel grondig gekuist en gesmeerd, maar toch kreeg ik het zeil niet voldoende naar boven...
Bovenaan zeker 40cm over, onderaan een dikke buik aan de halshoek.
Even denk ik het gevonden te hebben: de giek heeft oorspronkelijk 30cm hoger gestaan te zien aan de gaten. Dat doen we dus opnieuw!
Ik boor de rivetten los, verplaats de giek, nieuwe rivetten erin en hop! Weer niet hoog genoeg, nog steeds een dikke buik!
Met blaren op mijn vingers besluit ik van de pees af te stappen en leuvers te plaatsen.
Twijfel nog even over karren aan de latten, maar dat is me te duur. Voorlopig zeilogen en zien hoever we daarmee geraken. De 14mm zeilogen passen net achter de pees zonder het stiksel te raken. Ik kies voor 60cm afstand en hou voorlopig geen rekening met de zeillatten.
Plan B is gaten boren in de houders van de zeillatten, daarin een lange D-sluiting en alsnog naar leuvers.
Een nieuw probleem duikt op... De opening waar de pees doorgevoerd werd, is nu een floep-uit voor de leuvers geworden. Later, nu...
Tijd om te zeilen!
We vinden het reuzespannend!
Gaat er iets stuk? Hangt alles wel vast? Zijn de beambevestigingen stevig genoeg? Wat met de zalingen? Of nog beter: de zwaarden?
Het is erg wennen aan de bewegingen van een catamaran, maar geleidelijk aan neemt het vertrouwen toe.
De zeilen staan er belabberd bij met een dikke buik in het groot en een rare knik in de fok, maar we sjezen aan 10 knopen over het water!
We zijn onze fenders helemaal vergeten, zoals achteraf bleek
Zij die ons hebben zien varen tijdens de maidentrip zullen zeker hard gelachen hebben bij het aanschouwen van onze zeiltrim en nog harder gelachen hebben met onze fenders.
Maar geloof me: wij lachten het hardst van allemaal!