Onderwerp: Glare thuisbouw experiment

Als toegangdeur voor de kajuit zit in onze boot een soort segment-schuifluik. Leuk bedacht met 3 Lexan panelen die wegzakken in de dorpel. Bedoeling is dat je ze voorzichtig laat zakken. Onhandig, en na tientallen keren in de dorpel te zijn gevallen is er een gebroken.
Vanwege de slagvastheid van het toegangsluik was ik al van plan iets anders te gebruiken; de deur is 1m breed en het Lexan paneel is slechts 6 mm. Panelen van 12mm zouden voldoende sterk zijn, maar passen niet en ook wordt zo'n deur bizar zwaar. Ook hout is onvoldoende sterk. GVK voldoet wel, CVK zeker.

Nu was ik al een tijdje benieuwd naar Glare. Glare is een sandwich constructie van koolstofvezel en (vliegtuig)aluminium. Nu was ik niet van plan om vele euro's aan een experiment te besteden als de uitkomst ongewis is. Dus zette ik een bescheiden Glare thuisbouw projectje op met een paneel van 1x0,25m. Doelstelling; 1. hoe arbeidsintensief is thuisbouw Glare, 2. is de hechting voldoende, 3. is sandwich (bijna) net zo stijf als volkern materiaal.
Opbouw sandwich: 1mm alu (bouwmarkt) 1 laag 350grms glas(keper) 3mm hechthout 1 laag 350 glas 1mm alu.
Rondom een 'volkern' glasweefsel rand van 2 cm vanwege waterdichtheid. 500 gram epoxy doet de rest.
Lastig was het vastmaken van 2 hoeklijnen, maar dit doet niet ter zake.
Bewerking: afgezien van op maat zagen heb ik de alu platen voorbewerkt omdat de hechting van alu-epoxy wat minder goed is dan hout-epoxy. Eerst ontvetten, grof opschuren en met een mild zuur (lactaat) etsen, spoelen en dan weer ontvetten.

Veel werk voor weinig m2. Maar het eindresultaat is letterlijk 'spiegelglad' en UV bestendig zonder nabewerking. Het paneel is zeker stijver dan een origineel 6mm Lexan paneel, dat is een goed ding. Maar minder stijf dan ik had gehoopt en 0,5kg zwaarder dan het origineel. Na het vaarseizoen ga ik het paneel nader beproeven.



Technisch was een Glas/Koolstof variant beter, maar voor een strak transparant exemplaar moet je een 2 zijdige drukvaste mal maken, en met injectie techniek werken. Sandwich was de oplossing geweest, omdat je met een simpele mal in 2 fases een spekgladde maatvaste plaat kan maken.

Heeft een van de forumleden ook wel eens metaal-kunststofvezel sandwich uitgeprobeerd? Wat waren je ervaringen daarmee?

Een tijdje rondgelopen bij fokker Papendrecht op de glare afdeling,
Laagdiktes in micron en een behandeling van het aluminium om het een open structuur te geven waren 1 van de dingen die me daar opvielen(en de autoaaf natuurlijk)(veel van deze stappen doe je ook)
Heb een tijdje een rest stukje thuis gehad vond het opvallend zwaar maar oer en oer sterk
Zou je het geheel kunnen vacumeren? Minder Epoxy meer stijfheid?

Wel gaaf gedaan!

Glare heeft lang geleden al mijn aandacht gevangen. Je hebt er meer ervaring mee dan ik, het leek mij
geweldig materiaal met hoge multidirectionele treksterkte en bijzonder bestand is tegen vermoeiing. Het is dé oplossing voor de matige scheurvastheid van aluminium. Daarmee zou (het echte) glare nagenoeg het perfect materiaal vormen voor hoogbelaste rompen. Rompen die je kan bouwen in secties zonder mallen, of in seriebouw waarin elk opvolgend exemplaar een iets gewijzigde rompvorm kan hebben.

Het meest nieuwsgierig ben ik naar de aanhechting alu-gewapende epoxy onder huishoud omstandigheden. Vacuum heb ik niet, dus heb ik de mal belast met plm. 60 kg. Inmiddels heeft het paneel een valproef (1m op de steiger) schadevrij overleefd.

Voor wat betreft de panelen: dat gaat de volgende keren in een andere techniek. Tenslotte heeft dat maar in 1 richting sterkte en stijfheid nodig, en in de andere (valrichting) flexibiliteit. Dat bespaart tijd, materiaal en geld.

Glare is trouwens geen aluminium met een koolstof laag maar met een glasvezel laag.
Staat ook in WIKI nl.wikipedia.org/wiki/Glare .
Oorspronkelijk was de bedoeling om Aramide ( Twaron) te gebruiken en werd het Arall genoemd maar dat bleek te duur en niet nodig voor het doel , hoge vermoeiingsgrens.
Ik heb destijds (1983 ) over Arall nog wel contact gehad met de uitvinder Prof Boud Vogelesang toen zijn studenten bij het lab Lucht en ruimtevaart destijds bezig waren met het bouwen van een Twaron/koolstof versterkte roeiboot .
Maar zelf Glare maken lijkt me moeilijk zo niet onmogelijk vanwege het benodigde etsen van het aluminium en het gebruik van een autoclaaf voor het onder hoge druk uitharden.Bovendien zie ik in jouw geval het nut niet van de speciale eigenschappen van Glare .

Overigens begrijp ik ook niet dat een Lexan luikdeel kan breken want Lexan (polycarbonaat) is vrijwel onbreekbaar. Zal wel perspex zijn want dat breekt wel als je het te hard laat vallen.
Ad

Een thuis experiment hoeft niet altijd tot een concreet eindproduct te leiden. In dit geval was het voornamelijk om te leren. Voornaamste vraag; is de aanhechting van 'huisgemaakte' alu-epoxy-glasweefsel voldoende. Vervolgvragen: is de sandwichconstructie stijf en slagvast, is het zinnig qua tijd en geld. Waarop ik hoop zijn eigenlijk wat aanwijzingen, zoals bijvoorbeeld; die en die epoxy bevat een bepaald zuur waardoor deze makkelijker hecht aan metalen, of dat er misschien dunne hoge sterkte metaalplaat beschikbaar is met een ingewalst ribbel of met gaatjes. Of dat het beter is metaalplaat te primeren, het laminaat te verhitten.

Maar over het 'verloren mal principe' ben ik tevreden. De buitenzijde schuren, lakken hoeft niet.
Door de metalen buitenzijde is het slagvast. Bij stootbelasting ontstaat er wel een putje, maar geen scheurtjes of gat in de gelcoat. De aanhechting moet ik nog testen bij een proefstrookje.

Als je als einddoel het bouwen van panelen ziet zeg ik ook; dat is niet bevredigend. Er zijn betere, snellere en goedkopere methodes. Maar is een metaal-kunststof laminaat bruikbaar voor hobbisten? Ik hoop van wel, er zijn toepassingen maar ook veel vraagtekens. Op dit moment hebben we 316 staal, maar dat is vrij zacht en bij mijn boot is er al het een en ander gescheurd. Laminaat is soms beter bestand tegen vermoeiing maar niet tegen de stuikkrachten van bijv. een trillende as. Bovendien kunnen een (gebogen) metalen platen dienen als een verloren mal en door plaatselijk vele platen samen te voegen kan een zeer solide werkstuk worden vervaardigd. En dat kan weer geintergeerd worden in een kunststof romp.

Bij de geplande nieuwe roerophanging wil ik metaal en laminaat intergreren. Vanwege de belofte van slijtvastheid, stuik én vermoeiingsbestendigheid. En misschien wordt dat wel een koolstof-metaal verbinding.

Team OSD schreef :
Daar zou ik zeer huiverig voor zijn , in ieder geval bij onderwater toepassing.
Koolstof gedraagt zich nl als een zeer edel metaal , zelfs edelen dan goud qua galvanische eigenschappen en zal bij contact met (vooral zout) water tot ernstige galvanische corrosie leiden , vooral bij aluminium.
Ad