Onderwerp: Mast vervangen Sneekermeer800

Hallo allemaal.

Ik heb een Sneekermeer800 overgenomen waar wat werk aan gedaan moet worden. De mast was rot en ik heb een houten vervanger op kunnen halen die bijna identiek is.
Deze is alleen 1 a 2 cm breder dan de voet die op de boot zit.

Mijn vraag is: Kan ik de mast bijschaven zodat hij in de voet past of moet ik de voet vervangen met de gene die bij de nieuwe mast hoort. Die heb ik er namelijk wel bij gekregen.

Het schaven zal alleen een stuk sneller en makkelijker zijn dan een nieuwe voet installeren.

Dank voor alle reacties.

Gewoon afschaven.Heb je dezelfde maat als de oude mast en dat zal dan wel sterk genoeg zijn.

Ik vermoedde het al maar geen ervaring. heel fijn dit!

dank u voor het snelle antwoord.

keeszeiler schreef :
Nou , daar zou ik maar voorzichtig mee zijn , tenminste als het een holle mast is die uit vier delen bestaat . Dan maak je namelijk de wand dunner en dus minde sterk .
Zo ziet dat eruit.
Ad

Hier ga ik zeker even naar kijken of de naden er in zitten en of hij hol is.
Super, dank u!

Hopelijk is de houten mast hol. Dit scheelt een heleboel gewicht en dan kunnen de kabels netjes door de mast.
Wij hebben na 25 jaar de originele mast vervangen door een iets bredere mast en de voet van de mast netjes pas geschaafd voor de originele mastvoet.
Na 15 jaar ook deze mast weer vervangen door een nieuwe mast.
Alle drie de masten waren holle masten, opgebouwd uit watervast verlijmde vurenhouten latten.
Werkt prima, is niet duur en erg leuk om te doen.

De meeste oudere Sneekermeer 800 zeilboten varen rond met een een holle gelijmde mast. Dat heeft meerdere redenen. Het gewicht zowel bij zeilen als bij strijken en de stijfheid. Een masief houten mast zal met gelijke doorsnede meer buigen en dat is niet wat je wilt met het minimale want waarmee het schip is uitgerust. Het komt je aandewindse zeileigenschappen beslist niet ten goede. Als de mast masief is kun je beter even verder zoeken. Afschaven van een holle mast is ook al geen goed idee al is de mastvoet waarschijnlijk wel wat dikker de rest van de mast zal niet meer dan een mm of 5 a 7 dik zijn met op de hoeken iets meer massa. De zijwant van de mast krijgt het op een Sneekermeer aardig te voorduren in de mastkoker. In latere jaren zijn er ook wel aluminum masten geplaatst en omdat er nog alwat Sneekermeerkruisers aan het eind van hun levensduur zijn is er welicht nog een mast over die qua lengte past.

Herman Hartman schreef :
Als de mast dezelfde buitenmaten heeft, dan moet het traagheidsmoment van een massieve mast groter zijn dan dat van een holle. Niet twee keer zo groot, want in beide gevallen zit op de essentiële plaatsen materiaal (aan de randen van de doorsnede), maar wel groter. Het materiaal blijft in beide gevallen hout. De Elasticiteitsmodulus blijft dus gelijk, als ook de houtsoort gelijk blijft. Traagheidsmoment(I) en elasticiteitsmodulus (E) met elkaar vermenigvuldigd geeft de stijfheid (EI). Als I bij een massieve mast groter is, is dus ook de stijfheid groter.

De reden dat er holle houten masten zijn is dat het gewicht van een holle mast kleiner is, het materiaalgebruik minder is en men, door de kleinere doorsneden van de onderdelen, makkelijker foutvrij hout kan gebruiken, zonder noesten e.d.
Of dit laatste per definitie de kleinere I volledig compenseert, door een grotere E, is echter giswerk en kan niet zonder meer worden aangenomen.

Herman Hartman schreef :
Zucht.

Niemantsverdriet schreef het ingewikkeld op.
Simpel gezegd: het is absolute flauwekul dat een holle mast stijver zou zijn dan een massieve.

Er zijn ook nog steeds veel mensen die denken dat een stalen pijp sterker en/of stijver is dan een massieve as van gelijke diameter. Broodje-aapverhalen zijn hardnekkig.

Einde zucht.

@Paulbart: je kunt de voet van zo'n gelijmd mastje gerust wat dunner schaven. In die voet zit (bijna) altijd een vulblok gelijmd.
Check je "nieuwe" mast wel, of de lijmverbindingen nog goed zijn en of er geen rot in zit. Kwetsbare punten zijn vooral bij het beslag en bij de mastbout.
Wim (onder meer mastenmaker).

(Die Wim,....) ik zou het advies van Wim zeker opvolgen.

René

Hij zegt het juist wel correct: bij hetzelfde netto oppervlak aan hout, is een holle mast stijver dan een massieve...

Uiteraard is een massieve mast met dezelfde buitenmaten nog stijver, maar niet heel veel. De massa neemt relatief veel meer toe dan de stijfheid. Daarom maken ze masten dus wel hol (en dan kan je inderdaad mooi kabels en vallen door de mast leiden)

Berghout-2 schreef :
Als je niet wilt blijven hangen in meningen, maar graag feiten presenteert, dan moet er soms wat uitleg aan te pas komen.

Dat is inderdaad in de meeste gevallen ook een feit.
Dat je trouwens eveneens theoretisch kunt onderbouwen.
De mastvoet is te beschouwen als de oplegging van een ligger in een willlekeurige constructie. Naast plekken waar het buigend moment maximaal is, zijn er ook plekken waar de afschuiving maximaal is. Vaak zijn die krachten het grootst nabij de oplegging. Nog meer dan bij belasting op buiging, speelt bij afschuiving de totale oppervlakte van de doorsnede ter plaatse een rol.
Wie in een ligger gaten of sparingen wil maken, kan daarbij plekken ter plaatse van een oplegging beter vermijden.

ned195 schreef :
Leuk dat je hierover schrijft.
Vurenhout is een erg onderschatte houtsoort. Het is licht, taai, relatief sterk.
Meestal worden de kleine verlijmde masten (zoals die van de Sneekermeer) gemaakt van Sitka Spruce. Dat klinkt veel mooier en beter, maar welbeschouwd is dat ook vurenhout. Weliswaar van een mooie homogene kwaliteit, maar toch gewoon erg duur vurenhout.
Overigens, de beste klankbodems van snaarinstrumenten (ook Steinway piano's) zijn ook van vurenhout.

Ik heb wel eens een nood-giek gemaakt voor een klant. Een stel baddingen uitgezocht bij de plaatselijke Gamma, die aan elkaar geplakt met snelle PU spuitkokerlijm. Na een paar uur kon hij weer varen en dat zou voor mij de tijd geven om een "echte" giek te maken.
Die vurenhouten Gammagiek is uiteindelijk nog járen meegegaan als fokkeboom.

Wim.

De mast van mijn Olympiajol uit 1939 was uiteraard hol. Bij het opknappen van de boot kwam ik pas laat toe aan de mast. In al die jaren waren er maar een paar stukjes lijmnaad waar ik iets aan moest doen. Ik heb er epoxy in laten lopen en dat bleek afdoende. Al jaren geen gebreken meer. Zouden ze in 1939 al over kunstharslijm hebben beschikt? Beenderlijm was toen normaal, maar naar mijn mening niet geschikt voor boten. Recorcinol misschien? Ik denk dat de mast van TS ook met Recorcinol is gelijmd. Overigens steun ik het advies van Berghout2 : het onderste stuk van de mast is massief en kan dus wel een cm missen.

jerry schreef :
Volgens Wikipedia stamt resorcinol-lijm uit 1943:
en.wikipedia.org/wiki/Resorcinol_glue

o.a. de Mosquito (2-motorige jachtbommenwerper), die grotendeel van hout was ('the Wooden Wonder') werd ermee gebouwd:
www.bbc.co.uk/history/ww2peopl...es/33/a7336433.shtml

Nu vloog de eerste Mosquito al in november 1940 en in 1942 was ie in operationele dienst. Voor de eerste exemplaren werd nog lijm op caseïne-basis gebruikt, in tweede instantie was dat 'aerolite' en ureum-formaldehyde lijm:
en.wikipedia.org/wiki/De_Havilland_Mosquito

Ja dat klopt wel die lijmen als Resorcinol en Caseine stammen uit de WO2 tijd. Ik heb het boek dat Leo van den Brink geschreven heeft over zijn vader Antoon van den Brink en dan lees je dat Antoon in die tijd met plakhout ging experimenteren en technieken uit de Fokker fabriek (afkomstig van een onderduiker) ging gebruiken n.a.v. een plakhouten drop tank van een vliegtuig die hij gevonden had.

Freek

Mooi stukje geschiedenis van die lijmsoorten, maar welke lijm zou men nu gebruikt hebben in 1939 bij de bouw van mijn O-jol mast?

Ik heb het vorig jaar moeten doen. Mijn mast was gebroken. Daarna heb ik een mast gekocht die 30 cm langer was en aan de voet 2 cm dikker. Deze mast was ook hol maar het stuk dat in de mastkoker zat was niet hol daar was e.e.a. tot een massief blok verlijmd. Ik het het dus afgeschaafd tot de juiste pasvorm. Aan de top ingekort daar was de mast wel hol. En bij het monteren van het topbeslag de laatste 15 cm weer tot massief aangevuld zoals in het origineel.