Onderwerp: Kajuittrap maken.

Hoe moeilijk kan dat zijn? Nou, dat valt bij mij dan weer flink tegen. Het rechte trapje waar ik aanvankelijk aan dacht en die ik “quick and dirty” van een paar steigerdelen had gemaakt, blijkt een nekkenbreker te zijn. Alhoewel het best lekker liep is de onderste trede cq. vloer de spelbreker. Het trapje staat nl. op een verhoogd vloer gedeelte onder de kaartentafel waarvan de rand een centimeter of 10 binnen het trapje valt. Na een jaar uitgeprobeerd te hebben kon ik er nog steeds niet aan wennen. Ook een smaller trapje was het net niet.


Daarna heb ik van MDF een mock-up gemaakt van een trapje met een halve kwartslag. Deze dwingt je als het ware om een bochtje te lopen. Dat blijkt dus wel te werken. Na weer een jaar van uitproberen, dwz. vrijwel dagelijks meerdere keren op en af, is het trapje hopeloos versleten maar de gewenning al wel ingesleten.


Tijd dus om het in het echie om te zetten.

De ruimte onder de verhoogde vloer dient bereikbaar te blijven, dus als het trapje op de vloer staat moet deze wegneembaar cq. scharnierend uitgevoerd worden. Na nog een nachtje slapen besluit ik om de trap niet meer op de vloer te laten steunen maar deze stijf tegen het kajuitschot te bevestigen. Dat vraagt wel om een hoeveelheid extra sterkte gezien de grote kracht die ontstaat door de hefboom werking als je op de onderste trede staat. Uiteraard wordt ook het trapje in composiet gebouwd en gevoelsmatig moet het kunnen als ik de onderste trede van een dubbele laag schuim voorzie.

Met wat tekenwerk bepaal ik dat de straal van de ronding 85cm. gaat worden. Natuurlijk moet je dit in het trapje gaan terugzien waarmee de eerste opgave wordt het maken van een rond zijwandje of zo je wilt trap boom. Het andere wandje is dermate kort dat je hier geen ronding meer in terug kunt vinden, en maak ik dus recht.


Even terug naar de manier waarop ik het casco van de boot gemaakt heb. Framepjes met de juiste vorm plaatsen, haaks wat latten er overheen, Corecell schuim erin buigen (met een beetje warmte van de verfföhn) en met schroefjes van achteren vastzetten. Laminaat eroverheen, uitharden, lossen van het frame en de andere zijde van het schuim voorzien van laminaat, in dit geval 2x450 gram 45/45 biax. Niet omdat dat nou persé moet, maar omdat ik dit glaslegsel nou eenmaal voor handen heb. Verschil met de bootromp is dat ik nu geen vacuüminfusie toepas maar gewoon met het aloude hand-lay-up.

De vorm van de treden is alles bepalend voor de loop en het uiterlijk. Van de MDF mock-up kan ik nog de vorm overnemen. De dikte van de onderste trede wordt 2x17mm.=34mm. Dus de eerste en de tweede trede blijven 17mm. maar zullen aan de zichtkant ook nog de dubbele dikte krijgen. Met de zijwandjes en de treden kan het trapje in elkaar gelijmd worden.


Uiteraard moet de overgang tussen zijwand en stootbord ook mooi afgerond worden. De kartonnen koker van een lege glasweefselrol heeft met een diameter van ca. 85mm. de juiste maat om als mal te dienen. Smalle strips Corecell schuim zitten met spijkertjes op het karton vast.


Nadat de naadjes tussen de strips met microballoons verdikte epoxy zijn volgezet kunnen de spijkertjes eruit. Na vlak schuren volgt het laminaat aan zowel de bolle- als aan de holle kant.

In vier stukken en op de juiste maat gezaagd zijn de ronde hoeken aan de zijwandjes gelijmd en vooralsnog alleen aan de binnenzijde vastgelamineerd.


Gezien vanaf de achterzijde. Tussen de treden zijn mooie kastjes ontstaan. Aanvankelijk dacht ik in de ronde wand openingen te houden voor de toegankelijkheid van de kastjes. Maar ik ben bang dat dat te veel afbreuk gaat doen aan de sterkte van het geheel. Dus heb ik het plan veranderd en ga ik in de stootborden scharnierende klepjes maken. Constructief heeft dat minder effect.

Het worden klepdeurtjes met het (piano) scharnier aan de bovenzijde. Veel heeft het niet te houden zodat een magneetsluiting wel voldoende is om het deurtje dicht te houden. Het mooie van de magneetsluiting is dat ik het magneetje eruit kan snijden en in het schuim kan integreren. Zie je er niets meer van. Evenzo het tegenoverliggende sluitplaatje, ingebed tussen het glasweefsel. De magneetwerking is hierdoor wel wat minder maar nog steeds voldoende om het klepje dicht te houden.



Het stootbord met de klepjes maak ik als volgt. Uit wat reststukjes gelamineerd schuim zaag ik de maat van het stootbord. Één stukje bleek net niet groot genoeg en heb ik nog een stukje bij aan gezet. Dat is het mooie van schuim. Ik heb vrijwel geen afval en kan, ook de kleinere stukjes, meestal wel weer ergens hergebruiken. Uit deze plaatjes de klepjes gezaagd en op de kopse kant het schuim met een dremeltje over een diepte van ca. een halve centimeter verwijderd. Dan het uitgefreesde schuim vervangen door met microballoons verdikte epoxy aan zijkanten en onderzijde. Bovenzijde een strookje hout t.b.v. de schroeven voor het pianoscharnier. Na uitharding daarvan een mooi strak deurtje van schuren.


Van het uitgezaagde paneeltje eveneens het schuim rond de opening uitfrezen. Tevens aan de bovenzijde een deel van het schuim vervangen door een plaatje hout t.b.v. de pianoscharnier schroefjes. Vervolgens het klepje afhangen aan het pianoscharnier en de kopse kant rondom voorzien van 2mm. dik plastic tape. Het klepje fungeert zodoende als mal zodat de omtrek daarvan tpv het verwijderde schuim gevuld kan worden met microballoons verdikte epoxy. Na uitharding blijft een perfect passend deurtje over met rondom een mooie gelijkmatige hangnaad.


Alvorens ik de stootborden erin lijm lamineer ik eerst de montageflenzen op het kajuitschot. Hierdoor kan ik voor de definitieve montage eerst alles aan de binnenzijde schilderen en hoef er dan met het vast lamineren van de trap niet meer bij te zijn. Het trapje gebruik ik nu als mal voor de flenzen en de openingen zijn nu nog groot genoeg om er doorheen te kunnen lamineren.


Het resultaat van dit geklieder zijn dus de binnenste flenzen waar het trapje tegenaan gelijmd wordt.


Nadat ook de stootborden zijn vastgezet worden de eerste en tweede trede aan de zichtkant opgedikt met wat reststukjes schuim. Vervolgens gaan de stootborden en ronde hoeken nog in een laag glasweefsel.


Het schuim in de kopkanten van de treden is uitgefreesd en kan nu gevuld worden met microballoons verdikte epoxy.


Na het opknappen daarvan en de rand voorzien van een laagjes glasweefsel is het trapje gereed om te monteren. De binnenzijde is inmiddels ook voorzien van een witte topcoat.

Erg handig dat je de ijzeren plaatjes gelijk hebt mee gelamineerd.
Graag nog wat meer foto's van de binnen kant graag.
Altijd leuk om te zien hoe andere hun boot inrichten.

Een kacheltje heeft vannacht de nachtvorst verdreven en het laminaat laten uitharden. Alhoewel gisteren aangebracht durf ik het trapje nog niet volledig te belasten. De trage harder (die ik altijd gebruik) werkt nu ook niet mee aan een goede doorharding. Het resultaat ben ik wel tevreden mee, zeker als later alles in de DD lak staat met antislip op de loopvlakken. Ook de multiplex werkvloer gaat natuurlijk nog vervangen worden door een netjes gelakte composiet vloer, met nog een uitbouw tpv het trapje. Bij wijze van de onderste trede zeg maar. Nu nog ff visueel gemaakt met de waterpas in het gangpad. Misschien moet ik toch nog een steuntje toepassen, ik zie de spanning in het kajuitschot ontstaan als ik op de laagste trede sta

Overigens is de hoogte van de bovenste trede gelijk aan de kuipvloer. Het brugdekje is bedoeld om op te zitten maar kun je ook nog overheen stappen. De hoogte van treden en verhoogde vloer is aan elkaar gelijk. Het loopt best goed en ja, ik heb er ook de trappenformule op los gelaten.




Ik ben vergeten het trapje te wegen, maar meer dan 4-5kg. is het niet.

F32thriller schreef :
Ja, jij was gisteren de aanstichter van dit draadje met je verzoek om meer foto’s
Maar wat interieur betreft nog even geduld. Het is nu nog een werkplaats met teveel zooi. Maar de laatste maanden heb ik een aantal lastige kwesties kunnen wegwerken, met name de routing en aanleg van waterleiding, elektra, verwarming etc. Op dit moment zijn alleen de bilges toonbaar met een mooie witte topcoat. Laatste “timmerklus” wordt de kaartentafel maar denk dat ik nu eerst maar eens het interieur toonbaar ga maken.

Ik ken dat het interior vreet tijd, ik dacht ook met de elektra wanneer komt er een eind aan.

Nu nog een mooie meedraaiende trapleuning van RVS.

Carbon??

Nee, dan past het relaxfauteuil er niet meer naast.

Noballast schreef :

F32thriller schreef :
Nooit, het is een circuit.

Nou, mooi staaltje werk hoor. Dat wordt een heel erg mooie tri!

ik dacht aan opstaande randen voor steun bij het scheef gaan, maar met zoveel rompen lukt scheef gaan maar lastig. voor 20 mei ben je nog net niet klaar?

Erg fraai en modern ogend trapje geworden!

Ga je het schilderen met antislip? Of doe je er van die tape op?
Of wat anders?

helmsman 38 schreef :
Inderdaad, de arctic zeiltocht gooit aardig roet in het eten om mijn bootje deze zomer zeilklaar te krijgen. Maar er zijn ergere redenen. Tot nu toe lukt het nog steeds om elk jaar een paar duizend zeemijlen te maken, en die gaan voor

gelijk heb je, 5000 mijl 2/3 maanden? kan je weer 5 jaar vooruit

helmsman 38 schreef :
Nee zo werkt het niet

@DennisMe dank, dat is wel de bedoeling.

@Sonador geen tape, wel schilderen. In de kleur van de vloer maar weet nog niet welke kleur het gaat worden.

Ik heb vandaag eens even flink staan springen op het trapje. Op zich is het sterk zat, alleen het verticale schot waar het trapje vrijhangend tegenaan is gelijmd krijgt het zwaar voor de kiezen en mag nog wel wat verstevigd worden. Dat ga ik doen aan de achterzijde in de vorm van twee verticale carbon hoeklijntjes die ik er tegenaan ga lijmen. Deze gaan dan tevens de aanslag voor de motor omkasting aan die kant vormen.

Prachtig gemaakt weer! Hele fijne plek voor kastjes. Ga je heel veel gebruiken. Een pootje wat uitklapt met een rubber dopje is toch een simpele oplossing? Lijkt me jammer als dat schot delamineert als er een keer een dikke beer aan boord stapt.

Het pootje (in de vorm van een tweeendrietje rechtop) heb ik al geprobeerd. Dat helpt niet voldoende (dat het 18mm. multiplex van het werkvloertje dan wat doorbuigt helpt daar ook niet aan)

Op enkele zwaar belaste plekken in de romp wordt een beginnende delaminatie voorkomen dmv een mechanische boutverbinding tussen binnen- en buitenlaminaat. Kan ik hier ook toepassen. Een extra boutje met carosserieringen en moer tussen carbon strip aan achterzijde en glas flens aan voorzijde. Alvorens de carbon hoeklijn er tegenaan te lijmen zal ik tpv het boutje het schuim nog vervangen door hardschuim (of aerosill epoxy, afhankelijk van de stand van mijn pet op dat moment)
Zo ga ik het doen

Als je de achterkant hard tegen de motorkast aan zet, zou je dan niet het contactgeluid ook versterken? M.a.w, wordt het dan geen klankbord?

DennisMe schreef :
De omkasting van de motor zal nergens een starre verbinding krijgen. Het trapje heeft verder massa en stijfheid aan het kajuitschot toegevoegd en dat zal ook een gunstig effect op de geluidwering hebben.

Over de kleur, als je die dezelfde maakt als de vloer ben je niet bang dat de trap dan niet te gecamoufleerd raakt?

Dan ziet iemand niet dat er n trap IS en heb je troubles .

Anjo schreef :
Ach, je moet het een beetje aangekleed voorstellen

die wijnflessen!