Onderwerp: Solo zeilen is makkelijker!

Mijn vrouw vindt met mij zeilen soms moeilijk, maar of solo zeilen haar beter zou bevallen betwijfel ik .
Je argument dat je zelf je eigen bedoelingen het beste begrijpt zal voor de meeste mensen op gaan. De boot moet natuurlijk wel handelbaar zijn in je eentje. En als er een keer iets gebeurd is het wel fijn als je een maatje aan boord hebt.

Peter, die eenmaal solo gezeild heeft, nu 30 jaar geleden in een piraatje.

Bij ons is de verdeling, ik regel de boot en mijn vrouw regelt de kinderen. Ik vind het alleen erg handig als ik bij het in- en uitvaren van een haven/sluis ect wat extra handen te hebben. Maar overstag gaan doe ik solo net als de planning / navigatie.

Wat dat betreft heb ik geen 'last' van bemanning die mij niet begrijpt en/of in de weg loopt, maar ik begrijp wat je bedoeld.

Is solo zeilen hier niet een van de vele voorbeelden die je kan noemen rondom het thema samenwerken of liever niet en gaat het derhalve niet veel meer over hoe je als persoon in elkaar steekt dan over wat makkelijker handelen is?

Ik zeil eigenlijk nooit solo, dus de vergelijking tussen solozeilen en met bemanning zeilen kan ik niet maken. Ik weet dus ook niet of de een of het ander makkelijker is.

Wat ik wel weet, is dat ik me helemaal niet herken in het beeld dat Dekadent schetst van de communicatieproblemen bij een minder ervaren bemanning. Ik als schipper heb de taak om het niveau van mijn bemanning correct in te schatten en daarop te anticiperen. Dat betekent misschien wel voor de honderdste keer zeggen dat de lijn helemaal van de lier moet (voorbeeld is wel heel herkenbaar trouwens), maar dat hoort erbij. Ik zie het als mijn fout als mijn bemanning niet weet wat ie moet doen: dan had ik dus beter moeten communiceren.

Ik ben dat in de afgelopen paar jaar aan boord ook steeds meer (en beter, volgens mijn bemanning ) gaan doen. Ik geef eerlijk toe, in het begin waren wij ook zo'n klassiek koppel met vrouw op de punt, lijn in hand, wachtend op instructies van de schipper die ervanuitgaat dat vrouwlief zelf wel weet wat er moet gebeuren (vastmaken, hoe moeilijk kan het zijn he), dus dwars in de sluis drijven. Inmiddels doen we diezelfde sluisjes zonder enige stress, want zolang de schipper vertelt wat zijn intentie is kan de bemanning daarop inspringen, zelfs als de intentie op het laatst wijzigt.

Dus: doe mij maar bemanning aan boord, dat vind ik veel gezelliger en het geeft me nog de kans om de boel te commanderen ook !

na ja, solo zeilen is makkelijker?

zou zeggen, is bijna even makkelijk, als met bemanning.

zelf vind ik, dat je makkelijkker op een groot..schip.. solo zeilen kan, dan op een klein schip.
de schipper, die het geduld niet op kan brengen, om met bemanning te varen, moet al noodgedwongen solo zeilen...

de schipper, die geen aanhang heeft, zou solo moeten zeilen,..
de schipper, waar de vrouw niet van varen houd, moet solo zeilen(werner)...
en zo nog meer om op te noemen..

vind het zelf fijn, om vaak opstappers van welk nivou ook, aan bord te hebben. heb dan het idee, dat ik dan meer van het varen genieten kan, en ze ook nog gezelligheid meebrengen.

een kunst is het, om de opstappers aan het goede werk te kunnen zetten, zo dat ze zelf aktiev zijn, (en het jouw ook nog moet passen.)
in deze moet ik natuurlijk wel wat acepteeren,...
bv. een andere stuurmann, die het nog moet leeren, maar da zit ik niet mee, denk, vroeger deed ik het ook zo...
uiteindelijk lukt alles een keer...
wat ik zelf denk, kan nooit bij anderen overkomen, is al mijn instelling.
belangrijke dinge darom altijd netjes in het vooruit uitspreeken naar de opstappers toe.
zelfs als een opstapper aangeeft, ik wil niets leeren, mag hij alleen toerist zijn aan bord.
wie wil werken, komt aan het werk.
varen de opstappers de boot, vind je mij soms in de boegspriet, en geniet ik ervan, hoe de boot door de golven gaat.

op de andere manier zit ik ook solo zeilende wel een kwatier op de boegspriet, (zonder stuurautomaat)te genieten van de golven...
maar vind het ,voral in de rustige maanden, gezelliger met opstappers, die mij tot nu toe nog nooit in de weg gezeten hebben.....
.. zo maar een reaktie van mij...

Zo te lezen hebben jullie allemaal gelijk. Solo zeilen is heerlijk doordat je alles zelf in de hand hebt. Toch is het heel leerzaam om met diverse bemanningen te varen, omdat je daar ook weer van leert, al was het maar omdat je met hun ogen moet kijken en duidelijk moet zijn. Tsja en met bemanning is het ook wel weer gezellig!

Zonder stuurautomaat zie ik het nog niet gebeuren. Met een simpele roerklem of los roer blijft de boot niet lang genoeg min of meer op koers om een handeling op kajuitdak of voordek te kunnen doen zonder dat de boot onbedoeld overstag wil of dat soort ongein. Timing en handigheid doet een hoop, maar soms zijn extra handjes toch wel verdraaid handig. Je kunt nou eenmaal niet op meerdere plaatsen tegelijk zijn.

Misschien loopt een 37-voeter minder snel uit de koers, maar ik vaar zelf liever niet meer solo tot m'n stuurautomaat het weer wat beter doet. Ben uberhaupt nog maar 1 of 2 keer solo weggeweest met de boot trouwens. Wel leuk om te doen, maar ik ervaar het toch nog wel als moeilijker dan met bemanning.

En je komt met anticiperen heel ver, maar reageren is toch soms ook nodig, al was het maar op een eigen foutje.

Wat is gemakkelijker? Dat je er minder over hoeft na te denken?
Dan is met bemanning varen misschien gemakkelijker, je hoeft wat minder te anticiperen.
Of misschien is met bemanning wel moeilijker, je moet immers steeds bedenken of en wie je opdrachten geeft of dingen vraagt.

De werkelijkheid ligt denk ik in het midden: met een ervaren bemanning is het gemakkelijker dan solo, met een onervaren bemanning andersom.

Wat mij wel opvalt (ik vaar ongeveer 50/50 solo en met bemanning) is dat sinds ik regelmatig solo vaar, mijn vermogen om aan een bemanning aan te sturen is verbeterd: doordat ik solo verder vooruit denk doe ik dat met bemanning ook, waardoor ik het ook beter kan uitleggen en opdrachten kan geven. Daarom kan ik elke schipper aanraden zo nu en dan je jacht eens alleen te varen.

Groet Erik

snelem schrijft:daar zit wat in, en toch ook niet.
De keren dat er iets (bijna) fout ging was bij mij altijd met grote, ervaren bemanning. Dat verleg je de grenzen, gaat de spi er toch op met 30 kts wind, en ga je plat... Zou ik solo niet gedaan hebben.

Verder vind ik solo wel saai... niet per sé moeilijk.
groet
t

Met of zonder varen, dit zal ik veel gevallen liggen aan de zender en ontvanger.

Als de zender niet duidelijk is kan de ontvanger niet doen wat er van hem (of haar) verwacht wordt.

Is de zender duidelijk maar heeft de ontvanger droppies in zijn oren schiet ook niet op.

Het is net als op vakantie gaan, beide spreek je een verschillende taal toch wil je wat van elkaar.
Met een stukje aanpassings vermogen kom je een heel eind.

Lukt dit niet kan je altijd nog met een rugzak alleen de bergen in (of solo gaan zeilen )

Dat ligt aan de ervaring van de bemanning. Solo bevalt mij prima, nooit discussie over wat dan ook, bij fouten kan ik uitsluitend mezelf voor de kop slaan.

Met een ervaren bemanning echter, en dan liefst iemand die de boot goed kent, heb je het minder druk, is ook wel eens lekker.

Solozeilen is voor mij niet moeilijk, maar ik vaar net zo lief met ervaren bemanning. Voor de gezelligheid en voor het feit dat je de boot vaart met twee of meer mensen.

groet,
Maarten

Met mijn 16kwadraat heb ik heel wat keren solo gezeild. Gewoon als het kan even zeilen, soms lekker om even tot jezelf te komen enz. Toch is het zeilen met bemanning, in mijn geval mijn vrouw en kinderen ook goed. Je moet jezelf leren om zaken uit handen te geven. En duidelijke afspraken maken. Mijn ouders hadden een schip van 18 meter zij voeren weg en legden aan zonder een woord, kon niet door de stuurhut, maar wel met gebaren en klopsignalen. Ze hebben dan ook een jaar of vijftig samen gevaren.
En hoe krijg je anders de volgende generatie zover dat ze ook van zeilen houden?

Capolavoro schrijft:Wat er ook gebeurt, ..met welke bemanning dan ook,.. uiteindelijk komt er alles op de schipper neer...hij stuurt toch zijn bemanning aan,heeft opdracht gegeven,en krijgt het resultaat geboden, op welke manier dan ook...
dus met een ervaren bemanning verleg je al gouw je grenzen, en of dat dan kon, ervaar je dan achteraf door de resultaten..

uiteindelijk wordt op een boot gewerkt met de elementen, en schipper en bemanningen proberen, om er alles uittehalen,..
hierbij loopt iedereen wel ergens tegenop,wat enkelen fouten noemen,.. of bewust geprobeerd,..kon toch niet, en toch maar even weer goed opgelost...

Elk voordeel heeft zijn nadeel,en dat is ook met solo zeilen.
Als ik met mijn vriendin zeil is dit eigenlijk ook solo,maar dan wel met helling verplichtingen Langs de andere kant ben ik blij dat er een helpende hand aan boord is als ik voor langere tijd op het dek ben of even de kaart kan bestuderen op onbekent water.Als er een ervaren zeiler mee gaat als opstapper geef ik hem graag de helmstok over en geniet ik op een andere manier van het zeilen.Dit is dan ook het mooie aan zeilen imo.Je kan je op veel manieren amuzeren en leert altijd bij.
Of het nu solo of met bemanning is,een uitdaging vindt je altijd.

Na bovenstaande gelezen te hebben, is voor mij de bevestiging dat je, ondanks een gedeelde hobby, er toch ieder op zijn manier tegenaan kijkt en naar handelt.

Mijn argument over defensiever varen wordt bevestigd door Capolavoro, argument ik de boot, mevrouw Dekadent de kinderen wordt ook bevestigd, zender en ontvanger is genoemd... Mijn inschatting over de gebruikte argumenten was redelijk accuraat.

Blijft voor mij over waarom er toch regelmatig het argument gebruikt wordt dat er zonder bemanning niet gevaren wordt. Grote schepen zijn niet moeilijker omdat de bewegingen vaak wat trager zijn. Ondanks grotere krachten, gewichten e.d. Kleine schepen zijn niet moeilijker omdat afstand tussen voordek en kuip kleiner is, kleiner zeiloppervlak, met snellere beweging.

Bij de een laat je wat, bij de ander neem je wat.

In dat opzicht vind ik de instelling en manier van denken van RSV erg leuk om te zien. Je eerste boot kopen en met trial and error in zijn tweede seizoen al op zee. Weldoordacht, logisch blijven denken, het weer bekijken, boot aanpassen ( lees een andere ) om zijn bemanning ook vertrouwen te geven....

Blijvend nieuwsgierig naar jullie ideeen hierover.

Dekadent

In 2008 ben ik begonnen met zeilen als complete leek. Het motoren - aanmeren etc. vrij snel door al zeg ik het zelf Om te oefenen ben ik heel wat keertjes alleen op pad gegaan. In alle rust klooien zeg maar

Dit is mijn eerste seizoen met een zeiljacht.
De verhouding solo vs met bemanning is bij mij ca. 60/40. Ik ervaar het alleen varen niet als moeilijker of lastiger. Ik weet niet of is zonder stuurautomaat dat ook zou vinden..
Soms, als het bijvoorbeeld hard waait en je moet van lager wal afvaren, is het even aanpoten en zou een extra handje/voetje handig zijn. Wat ik wel jammer vind bij het solo varen is het gevoel van "het niet kunnen delen" van jouw plezier. Afgelopen week weer drie dagen alleen op het IJsselmeer rondgekruist en heerlijk gevaren bij een straf windje onder typische Hollandse luchten. Op die momenten vind ik het jammer dat ik geen mensen aan boord heb die ik daar ook van kan laten genieten. Wat is zeilen (überhaupt op het water zijn) toch mooi!

Ondanks dat ik de eerste post al ben uitgeschakeld:toch maar een reactie.

Kwa schip is het allemaal wel te doen op ruim water, ondanks ontbrekende stuurautomaat, twee lopende bakstagen, een grootzeil van 35 m2 en drie of vier voorzeilen tegelijkertijd. Met de genoemde voorbereiding en anticiperen is dat allemaal nog wel te mannen. Al zijn er absoluut eerder windkracht-beperkingen.

Maar mijn belangrijkste reden om nauwelijks solo te varen is dat ik het niet leuk vind. Zeilen wordt wat mij betreft een stuk prettiger met een beetje aanspraak aan boord, iemand die koffie zet, of het roer houdt terwijl jij dat doet, dat soort dingen.

Dekadent schrijft:
In grote lijnen mee eens.
Zelf verkies ik ook solo varen boven varen met een bemanning die niet weet wat ze te doen staat. Elke opstapper elke keer weer helemaal gaan uitleggen wat er moet gebeuren en waarom is nogal vermoeiend.
Alleen doe je het vaak vele malen sneller en effectiever.
Op een een lichte vinkieler van pakweg een ton is een stuurautomaat wat mij betreft wel een must voor ontspannen solovaren. Zo'n boot raakt al uit de koers door de vertrimming als je vanuit de kuip door het gangboord naar voren loopt. En met een balansroer gaat het dan heel snel.

Een uitzondering maak ik voor spinnakeren. Een stuurautomaat is daarvoor niet afdoende en met de hand sturen en tegelijkertijd de spinnaker trimmen vind ik te lastig.
Maar dat kan ook komen omdat ik door het vele solo-varen te weinig ervaring met de spinnaker hebt opgedaan.

--
stegman

Spinaker met maar een beetje wind, schoten vast, plastic stuurmaatje achterop de boot:

@heesterman: je hebt die "embed" code niet nodig. Gewoon de url van het Youtube filmpje uit de adresbalk kopiëren en zonder enige code in je posting zetten, de forumsoftware doet de rest voor je.

Ja, ik was even aan het puzzelen, tis gelukt nu.

heesterman schrijft:
'K zie 'm, lekker relaxed zeilen zo

Ik was vandaag met mijn 3 kinderen zeilen, waarvan de jongste van 11 een weekje zeilkamp achter de rug heeft en al vaker is meegeweest. De 2 oudsten (13 en 15) zijn een enkele keer meegeweest. Hoewel ze allemaal graag willen helpen, was alles stukken makkelijker geweest als ik niet de kinderen maar een stuurautomaat mee had gehad. Ze willen alledrie dolgraag een handje uitsteken, maar het is toch flink vermoeiend om alles op een nette manier voor te moeten kauwen.

Wordt er nog eentje zeeziek ook (op het Veluwemeer!)...

Maar verder wel lekker gezeild met Bft 5-6, grootzeil flink gereefd, normale fok, en geen enkele keer de indruk gehad dat de boot me in de steek zou laten (eerste keer dat ik met dit bootje en wat meer wind zeil), en ook de kinderen vonden het verder leuk.

Jeroen vL schrijft:Herkenbaar inderdaad. Ik zeil ook het liefst in mijn eentje op open water, omdat ik dan lekker fouten kan maken. Daar leer ik meer van dan dat ik iedere keer wordt gecorrigeerd.

Sluizen ed zijn natuurlijk een heel ander verhaal. Daar merk in ik dat we het samen leren. We varen nu zonder veel problemen met zijn tweeën een vrij drukke sluis in.. als ik denk hoe we daar een 2 jaar geleden met zijn vieren stress en 'alle hens aan dek' was..

We komen er wel.

heesterman schrijft:
Ja, hardstikke leuk, natuurlijk. Maar ik wil het ook wel eens zien bij 15 knopen wind en meer. Of beter gezegd: met een beetje serieuze zeegang.

Nou heb je wel 1 voordeel met deze stuurhulp: een windvaanbesturing is altijd sneller dan een electronische automaat, door de directe overbrenging. Bij een beetje zeegang is bijvoorbeeld een ST 1000 al snel te traag. En dat was in dit geval mijn uitgangspunt.

Nadeel van een windvaanbesturing is dat het ding alleen perfect werkt op groot open water waar de windrichting constant is. Op de Friese meren bijvoorbeeld en speciaal in de nabijheid van oevers kan de wind nogal eens in richting varieeren en zal de boot geen rechte koers varen.

Is zo'n windvaan eigenlijk ook te gebruiken bij windstilte en varen op de motor (wind recht van voren)?

--
stegman