Onderwerp: Kaart / navigatie informatie, M of T North?

Voor Nederland niet zo belangrijk, omdat de magnetische variatie/declanatie hier klein is, maar even voor het principe:

Is op water-/zeekaarten de informatie van richtingen, bijvoorbeeld naar bakens altijd True of altijd Magnetisch, of hangt dat van de kaart af?

In de luchtvaart is dat soort informatie altijd magnetisch, behalve in de poolgebieden, omdat de piloot geen tijd heeft om steeds voor de magnetisch variatie te corrigeren als hij de wereld overvliegt.

Maar hoe zit dat op het water?

Er wordt op zeekaarten en almanakken altijd gerefereerd aan het ware noorden, True North dus. Omrekenen naar magnetisch (verslechteren) mag je zelf doen aan de hand van de lokale variatie en de deviatie van je boot.

Op de meeste GPS'en en plotters kan je instellen of je de gegevens in T of M wil zien. Maar omdat T een stuk praktischer werkt en het magnetisch kompas door de meesten sowieso niet meer gebruikt wordt voor navigatie (wel voor andere zaken) is de instelling op T tamelijk universeel.

Je wilt altijd true heading, ik snap werkelijk niet waarom GPS fabrikanten een dergelijk keuze laten.
ben je eindelijk een keer van dat brakke variatie verhaal af, kan je dat weer kiezen, dat wil je niet.

We hebben er honderden jaren over gedaan om ware koers te kunnen aangeven, gaan we het weer verstieren met een keuze magnetisch?
Waarom?

Bij veel kaarten staat het erbij als er een koerslijn gegeven word, dan staat er een T achter of er staat een T tussen haakjes bij het getal.

Wie zelf nog niet overweg kan met Var. en Dev. - wat geen schande is - moet voorlopig het grote water nog maar even mijden.

WADnWIND schreef :
Dat zou je willen als er op kaarten, met name voor navigatie naar bakens etc gebruik gemaakt zou worden van aanduidingen met magnetische kompaskoersen. Maar uit jouw en de overige antwoorden maak ik op dat dat in water wereld niet echt gerbruikelijk is. Duidelijk.

(In de luchtvaarwereld zijn er hele goede redenen om het magnetisch te houden, bijvoorbeeld de magnetische variatie verandert te snel tijdens een vlucht om er constant voor te moeten corrigeren, dan is gewoon op basis van magnetische gegevens op kaarten navigeren veel makkelijker. Bovendien is het primaire navigatie instrument in een vliegtuig nog steeds het magnetisch kompas)

Aanboord gebruik ik ook erg veel magnetische koersen, ook op de GPS. Voordeel is dat magnetische kompas, AP kompas(sen) en GPS allemaal matchen. Als je een waypoint in je GPS zet krijg je ook direct een magnetische koers die de AP kan sturen. Zoals Windvector terecht opmerkt is dat veel praktischer als je grote afstanden aflegt of als je dicht bij de magnetische pool bent. In de zomer van 2015 was ik slechts 450 mijl van de magnetische noordpool, de variatie veranderd dan zo ongelofelijk snel dat je echt niet ieder uur opnieuw wilt uitrekenen welke koers de AP ingesteld moet worden.

Voor praktisch gebruik in Nederland en omliggend landen is er zeker wat voor te zeggen dat je met True heading werkt ipv magnetisch. Ik ben echter blij dat ik kiezen kan, maakt het leven in best en hoop gevallen een stuk makkelijker.

Heb je misschien een voorbeeld van zo'n kaart? Ik heb een beetje moeite om het voor me te zien. Een kaart (grote schaal) met magN boven zou dan afhankelijk van de variatie 'slingerende' meridianen en parallelen krijgen. Lijkt me lastig om dan een route voor een oversteek te maken.
Voor een kleine schaal kaart is de variatie over het kaart gebied (ongeveer) gelijk, en speelt dit niet/minder.

rooiedirk schreef :
Beetje zeil off topic, maar blijft navigatie:
Als je vliegt op basis van radiobakens dan zijn de waardes die die geven magnetisch georienteerd, omdat het primaire instrument het magnetisch kompas is. Op kaarten staan dan de koersen tov die bakens ook magnetisch aangegeven. Op dat soort kaarten is de projectie niet echt belangrijk, je gaat er dan vanuit dat je toch geen grondzicht hebt. Ook landingsbanen zijn genummerd naar magnetische richting, wederom omdat je kompas het primaire instrument is. Alle tracks ten op zichte van de baan zijn dan ook magnetisch.
een voorbeeld voor NL: www.ais-netherlands.nl/aim/201...EH-ENR-6-3-1-A2m.pdf?
Of Noord US: aeronav.faa.gov/enroute/03-02-2017/delus31.zip (op die kaart staat het ware noorden niet eens aangegeven, ten minste heb ik niet ontdekt)

Blijft navigatie inderdaad, en als je van elkaar wat slimme truukjes kan overnemen is het tweemaal winst.
Ik heb id geen info op de kaart kunnen vinden over de gebruikte projectie. Doet me denken aan bv de 'rakkenkaart' bij de 24uurs. Is het gebruikelijk dat je van radiobaken naar radiobaken vliegt? Dat de radiobakens een soort van luchtvaart boeien zijn?
Een radiopeiler geeft een boordpeiling. Dit gecombineerd met je magnetisch kompas wordt een magnetische peiling als ten minste de deviatie in een vliegtuig nul is.
Even een kruispeiling maken lijkt zo op het eerste gezicht vrij lastig.

rooiedirk schreef :
Voor de vliegtuigen die bij slecht weer kunnen/mogen vliegen, ook bij geen grondzicht is het inderdaad gebruikelijk van baken naar baken of met referentie tov die bakens te vliegen.
Er zijn een aantal verschillende groepen bakens, bij de belangrijkste sort kan je bepalen op welke (magnetische) radial je je bevindt van het baken. Daar is geen boordpeiling en locale variatie of deviatie van belang. Daarnaast zijn er inderdaad ook nog wel radiobakens die je kan peilen waarbij deviatie en variatie ter plekke van het vliegtuig wel een rol spelen. Maar die worden niet zo vaak gebruikt voor enroute navigatie.