Onderwerp: Voorbereiden op 6 maanden varen

Ook dit jaar gaan we weer 6 maanden oppad met onderzoekers en natuur danwel zeilliefhebbers.

We varen gemiddeld om en nabij de 10.000 mijl per jaar en daar komt natuurlijk redelijk wat onderhoud bij kijken, maar vooral ook tochtplanning, bevoorrading en uitrusting allemaal op orde maken. We gaan over twee maanden weer weg en het onderhoud is nu in vollegang waarna we bevoorrading gaan doen.

Dit draadje is bedoeld om een indruk te geven wat we zoal doen tijdens de voorbereidingen.

Vorige week heb ik de boot een paar dagen gebruikt tijdens een walviskijk tochtje met vrienden aanboord, dus dat was gelijk een mooie gelegenheid om het to-do lijstje weer eens bij te werken.

Dag één.

De boel eens flink schoonmaken van voor tot achter, dit hebben we met drie man gedaan en zijn we een flinke dag mee bezig geweest, de boot is nu redelijk leeg dus we kunnen overal goed bij. Het ruikt gelijk ook weer fris, de winters in Alaska zijn erg vochtig en het word snel muf.

De Dickinson kachel hebben we ook weer uitelkaar gehad, die heeft zo'n 2000 uur gebrand sinds de laatste grote interne schoonmaak.
We halen de carborateur uit elkaar en maken die schoon, de branderbot word uitgebikt met een oude botte bijtel en met een staalborstel die in de boormachine past. Met de stofzuiger erbij word dat allemaal weer glanzend schoon geborsteld. De leiding tussen de carborateur en de verbrandingspot zit ook meestal vol met aangekoekte afval resten die je nu eenmaal overhoud aan diesel verbranding, dus die is ook doorgestoken. Met perslucht heb ik alle roet aanslag uit de schoorsteen geblazen en gelijk het dek er omheen schoongemaakt. Zomaar weer een paar uur verder voor je ook het gereedshap weer roetvrij hebt, maar het is een werkje wat nu eenmaal eens per jaar moet gebeuren.

Dag twee:
Het opmaken van de inventaris, we hebben een hoop houdbaar eten aanboord en daar is nog een hoop van over van vorig jaar, we maken dus een inventaris van wat er nog is zodat we dat niet nogmaals gaan kopen.

De genua van de roller afgehaald, ik heb last van een klapperend achterlijk, dus die wil ik een beetje nemen, nogal een gehannes met een zeil wat ruim 80kg weegt en welke 150m de heuvel op moet om bij het huis te komen!

Dag drie:
Gedurende 'Arctic Mission' heb ik een stuk ijs geraakt met de schroef, dit gebeurt wel vaker, maar ditmaal was er een stuk ijs vast komen te zitten tussen de schroef en de romp en is er schade ontstaan aan de schroefbladen. Vandaag ben ik dus overboord geweest met droogpak en tank en heb de schroefverwijderd zodat deze gerepareerd kan worden. Gelijk ook maar even aan het zeewire steken geweest en een algehele inspectie van het onderwaterschip gedaan tot dat de tank leeg was.








Dit zijn wat plaatjes van de verbogen schroefbladen, twee hebben er een optater gehad en staan krom. Gelukkig viel de schade mee en heb ik de schroef toen niet ter plekke hoeven uitwisselen met de reserve schroef. Er waren drie ranges met toerentallen waarbij er geen vibraties waren, en dat was toevallig eentje waarbij de bootsnelheid 5.6 knopen was, wat nu toevallig ook de meest economische motorsnelheid van de boot is. Achteruit slaand maakte de schroef echter een takken herrie, vandaar dat ik wist dat er iets fout zat. Met de Gopro hadden we onderweg wat foto's gemaakt en heb ik de schade dus kunnen beoordelen. Een vibrerende schroef kan als gevolg hebben dat de schroefaslagers er uit draaien, maar dat viel dus gelukkig mee.

We hebben een schroevenboer op het dorp, dus morgen geef ik de schroef even af en ik hoop hem met een paar dagen weer terug te hebben. 1 April hebben we weer een commercieel tochtje voor een week met een groep fotograven, dus dan wil ik de schroef er weer onder hebben.

Morgen gaan we het onderhoud aan de motor doen!

Leuk om te lezen!

En op dag 7 knopen we de RABs aan de boot

Daar ben ik al wat mee aan het spelen geweest, ik heb alleen wat moeite om de pennen uit de leioog karren te krijgen. Dat komt volgende week wel. Eerst de zaken voor elkaar maken waar we mogelijk spullen voor moeten bestellen. Alles in Alaska heeft zo ongeveer 2 weken levertijd en moet dus goed geplanned worden.

Dag 4
De schroef was al bijna direct weer mooi gericht en gestraald. Ziet er weer prachtig uit. Direct weer het water in om deze terug te hangen, en ditmaal de andere helft van de boot schoongemaakt. Daar echter geen foto's van (laten) maken.

Daarna aan het opmeten geweest, er moeten wat verstaging onderdelen vervangen worden en die moeten besteld worden uit Seattle.

Dag 5
Omdat we vandaag de hele dag stort regens hebben afgewisseld door natte sneeuw heb ik besloten dat dit een mooie dag is om de zeilmakerstafel weer op te bouwen om zo wat onderhoud aan de zeilen te kunnen doen.



Voor Bagheera heeft de genua een re-cut nodig, ik heb wat last van een klapperend achterlijk, dus dat neem ik een beetje in zodat het wat meer steun krijgt. Snow Dragon (boot van vrouwlief) krijgt een nieuw rolreef systeem, dus de voorlijkpees moet vervangen worden. Verder hebben we het team van Under the Pole op bezoek ter voorbereiding op hun tweede etappe. Voor hun 19m lange boot hebben ze ook nog wat zeilreparaties nodig. De tafel staat dus klaar om op de regenachtige dagen lekker bij de houtkachel in de kelder achter de naaimachine te zitten.

De genua voor Bagheera is nu weer klaar om terug aanboord te gaan.

Dag zes
Een deel van het eten voor de komende zomer is aangekomen. 700 kg aan houdbare productenvoor 5 maanden voor gemiddeld 7 personen. Schatting is dat we momenteel nog 450 kg aanboord hebben van vorig jaar.

Hier een foto va enkele dozen met voorraden in de kelder.

Lijkt wel of je prepper bent i.p.v. zeiler

Bier is de ballast

holtere schreef : Het is nog gee geen 1 op 1 zoals in de wedstrijdzeilerij, maar voor ieder uur varen ben je toch gemiddeld tussen de 20 en 30 minuten bezig met onderhoud of andere voorbereidende taken.
Best een hoop als je toch ergens tussen de 1500 en 2000 vaaruren per jaar maakt

Kwam net tot de ontdekking dat iemand stiekem fotos geknipt had van mijn duik escapades om de schroef eraf te halen en weer terug te zetten









We hebben net 10 dagen een groep fotograven over gehad die de walvissen hier wilden fotograveren, dus veel werk is er onder tussen niet aan de boot gebeurt.

Om ankerplekken of onverlichte baaien in het donker aan te lopen wilde ik een paar flinke schijnwerpers permanent geinstalleerd hebben. Een paar jaar terug heb ik geexperimenteerd met een 60W LED spot op de preekstoel en dat beviel goed en voldeed. Ik had echter een automotive versie gekocht en die kon toch niet zo best tegen het zoute water. Ik ga er nu dus twee onder de onderste zalingen hangen. Een Spot van 180Watt welke 1.5 mijl aan water moet kunnen oplichten (specs) en een Flood van 110Watt welke een beam van 60 graden elke kant op schijnt en enkele honderden meters ver kan oplichten.

Beiden zijn LED-bars van 80cm breed die ik onder de zaling wil monteren. Op die manier hangen ze uit de regen en worden ze groten deels van buiswater vrij gehouden omdat de onderste zalingen bijna 6m boven dek zitten. De lampen zijn bedoeld voor de automotive, maar behalve de seals en de prijs is er voor zover ik heb kunnen uitvinden geen verschil tussen de 'marine' en de 'automotive' versies. Dus haal ik de lampen uit elkaar, trek de rubberen pezen die de boel 'waterdichthouden' er uit en zet alles met sikaflex weer in elkaar. De lampen zouden dus net zo goed waterdicht moeten zijn als de marine versie, maar voor slechts 20% van de prijs.



Op het glas heb ik op dit moment nog wat afplakband zitten, ik wil nog een 'fillet' van kit tegen het glas aanzetten voor net nog een beetje extra bescherming, dat gebeurt in de tweede kitronde, het word zo'n kliederboel als je alles in eenkeer probeert te doen.

Een ander hoofdpijn onderdeel is de afstandsbediening van de ankerlier. Dat is een 'goedkoop' plastic bakje van Lewmar waar ze €150 voor durven te vragen en welke maximaal een paar jaar meegaat, ondanks dat ik deze altijd binnen opberg. Ik heb het onding al diverse malen opengehaald om de knoppen weer gangbaar te maken en om de boel weer waterdicht te maken, maar nu doet het gekke ding helemaal niets meer. Ik ga absoluut geen €150 uitgeven voor een nieuwe die weer een hoop werk gaat zijn, dus ik heb nu een pennant remote van een overhead kraan besteld, lekker robuust, waterdicht (als jet het extra membraam meebesteld) en voor slechts €20 inclusief verzending.




Deze wil ik nu dus aan de ankerlier bevestigen, uit eindelijk is de bedrade schakelaar niet meer dan een die draadje 1 of 2 met de plus verbind om zo een relais te sluiten die de lier of linksom of rechtsom activeerd. Dus alles wat je nodig hebt is twee knoppen.
Het voordeel is dat je deze ook met handschoenen aan nog kunt bedienen, ik ben benieuwd of dat langer mee gaat.

Dit is de standaard "lewmar" schakelaar:
file:///C:/Users/Happy/Desktop/158325-lewmar-lew-68000599-it1-tif.webp

Jeroen-pion schreef : Slaat dat op de "Rainier" dozen? Dat is inderdaad een biermerk, maar deze dozen zijn van een biologische boerderij in Washington State die ook zo heet
Helaas zit er groente in die dozen.

De laatste update is alweer drie weken geleden, maar er is evengoed een hoop gebeurt, inclusief een weekje op pad met een groep fotograven voor een walvis safari hier in Alaska.

Vanochtend vroeg, 2 uur lokale tijd, heb ik de boot op de bankstelling gezet voor een flinke schrobbeurt onder water en wat regulier onderhoud. Ik had een bronezn afsluiter die vast zat en die ik geen kant meer op kreeg, dus die heb ik vervangen. Tot mijn grote schrik waren er aan de voet van de scheg twee bouten (M24) die zich langzaam losgewerkt hadden, welke de hak van het roer op hun plek houden, gelukkig er op tijd bij geweest.

Elektrolyse heb ik geen last van, oorspronkelijk had ik 7kg zink-anodes onder de boot geplaatst, en daar is nu na 10 jaar nog 6.5kg van over. Daar ben ik dus erg content mee. De nieuwe yanmar is echter niet dubbel polig uitgevoerd en de schroefas anode was in 1 jaar tijd verdwenen, ik weet niet of daar een link ligt, maar het is zeker iets wat ik de komende tijd in de gaten wil houden.

Het "droogvallen" bezorgde echter wel wat zweet momentjes waar ik niet blij mee was. Ik had de plek van te voren goed onderzocht (dacht ik), maar toch over het hoofd gezien dat er een oude houten heipaal een 30-40 cm onder de modder lag precies waar de kiel kwam. Tijdens het uitdrogen op een zondagochtend om 3 uur begon de boot langzaam scheef weg te zakken, uiteindelijk met een hoop extra lijnen en support de boot op 8-9 graden helling kunnen stabliseren, wat een enorme druk op de stootwillen tot gevolg had. Met de tenen krom de eerste anderhalf uur afgewacht of de boot echt wel stabiel lag voor ik aan het werk gegaan ben. Ik heb het hoofdwant en het onderwant aan de "leizijde" zelfs helemaal los moeten halen omdat deze anders met de 5m hoge kade in aanraking zouden zijn gekomen, gelukkig hangt het gewicht van de mast dan in de wanten aan de andere kant. Tijdens het opdrijven hebben we geleidelijk aan de verstaging weer vast kunnen maken en strak kunnen draaien. Uiteindelijk is het allemaal goed gegaan, maar ik had toch even een slecht momentje zo op de vroege zondagochtend.










De nieuwe schijnwerpers in de mast hebben ook een mooie test gehad, ik moet ruim 6 mijl varen om bij de bankstelling te komen, en dat was rond middernacht door een doolhof van eilandjes, het navigeren in het stikdonker is nog nooit zo makkelijk geweest, net of je met groot licht aan het rijden bent

De rolreef isntallatie op Snow Dragon II was beschadigd, en die moest nu dus vervangen worden. Tijdens de installatie heb ik er een timelapse video van gemaakt.




PS, ik heb hier Prusiks op de spival gebruikt om naar boven te klimmen.

Leuke shots...

Ik weet nu wel wie bij jullie het werk doet...jij hangt,zit of ligt en de rest is op en neer aan het rennen

Lekker bezig! Wat toevallig, ik heb precies hetzelfde (2 bouten onder skeg los) en moet nu elke paar dagen het water in om ze vast te zetten. Kwam er toevallig achter doordat een roestige las op de bovenkant van de skeg begon te lekken, schrikken! Hoe heb je ze nu geborgd?

Ik heb ze nu geborgd met loctite. In de eerste jaren gewoon strak aangetrokken met een momentsleutel, maar dat ging in de eerste 6-7 jaar goed, maar nu opeens niet meer.

Holtere: delegeren heet dat toch