Onderwerp: Aanleggen aan (te) korte vingersteigertjes.

Voor echt "lullig" aanleggen aan te korte vinger"steigertjes " , nou ja , eerder vingerpijpen, moet je maar eens naar Kristiansand gaan. En er zitten nog ogen aan het eind om de landvast door te halen ook.
Bovendien kunnen ze niks hebben, vorig jaar brak er een finaal af toen er 8-9Bf oneveer onder 45 graden op stond.
Gelukkig lag ik aan de langssteiger erachter.
Dat soort steigers zie je trouwens in Noorwegen wel meer.
Daarbij is het nog een van de duurste havens in Noorwegen ook.
Ad

De beste oplossing volgens mij is gewoon een middenbolder aanbrengen op je boot! Heb ik ook altijd gedaaan (ivm ook altijd solo afmeren), en dat is echt de beste investering denkbaar als je veel alleen vaart: een middenbolder

Oud thema maar wel interessant.

Ik vraag me af hoe de schippers die aanraden om "een voorspring aan te brengen die kort genoeg is om de steiger voor niet te raken" dat van plan zijn, solo. Denkend aan Oudeschild (waar toch wel kikkers op de uiteinden zitten) zou ik dat aardig lastig vinden. Wind op de kop - boot stoppen op de gok zonder te botsen, en dan naar het midden lopen om die voorspring om de bolder te leggen / gooien. En dan? Nog even naar voren lopen om de spring vast te leggen en snel weer helemaal terug naar het gas?

Ik deed het zelf in oudeschild achteruit (wat bij stevige wind zonder bolfender ook niet vlekkeloos ging, maar het ging ...). Ben oprecht benieuwd hoe je dat solo met wind op de kop aanpakt!

Overigens heb ik op de vd stadt 30 nooit een middenbolder gemist, ik legde altijd een lijn met een lus om de verstaging, buitenom de railing terug naar de kuip waar hij klaar ligt. Vergt iets voorbereiding maar werkt perfect.

Ik gebruik m'n lier als middenbolder op dat moment, een lijntje van achter naar de vingersteiger trekt de boeg meestal richting de buurman dus dat liever niet.
Dan loop ik naar het voordek, gooi m'n lijntjes op de stijger en ik leg ze even snel vast.
Daarna lekker op m'n gemakkie de rest vastleggen.

Ik wordt vaak aangwezen om in 30ft boxen te gaan liggen, dan mis je die extra 8 ft toch echt!

redshift schreef :
Inderdaad.

Er is 1 ding wat misschien voor mij anders is dan voor anderen: Ik vind een manouvre al geslaagd als ik achteraf de verzekering niet hoef te bellen, en alles de hele tijd onder enige controle was. Dus ik schaam me er totaal niet voor om halverwege compleet dwars te liggen.

En als ik t niet vertrouw, leg ik m ijskoud aan een vingersteiger bedoeld voor een 20m jacht: die is voor mij wèl lang genoeg. Immers: te korte vingersteigers, en geen palen is gewoon een kostenmaatregel. Als die mijn veiligheid in gevaar brengt, of die van mijn scheepje, verzin ik wat anders.

Joop66 schreef :
Haha, geweldig! Zo relaxed staat mijn vriendin er ook in. Mijn boot roept al zoveel vooroordelen op, dat ik de neiging heb om iedere manoeuvre perfect uit te voeren, wat natuurlijk niet onder alle omstandigheden lukt. Gelukkig word ik daar zelf ook steeds relaxter in.

Overigens ben ik een combinatie van vingerpieren én palen nog niet zo vaak tegengekomen. Het is meestal óf het één, óf het ander.