Bekijk eerst waar je heen gaat.
Als hulp minder dan een dag weg is kun je met veel minder toe dan wanneer hulp bijvoorbeeld een week weg is.
Ook moet een eerstehulp kist op de bemanning afgestemd zijn. Met kinderen loop je tegen andere potentiele eerste hulp zaken aan dan voor volwassenen, ook zijn de doses en soort medicijnen voor kinderen anders. Mannen en vrouwen zijn ook niet gelijk. En als je solo gaat, dan kun je sommige zaken ook thuis laten die andre zeilers wel meenemen.
Kijk of er medicijn allergien onder je bemanning zijn (of in hun familie voorkomen) een van mijn regelmatige bemanningsleden is bijvoorbeeld allergisch voor veel soorten antibiotica, en zal in shock raken indien toch toegediend. Dat is wel iets wat je moet weten en op voor moet bereiden, onze bemanning en gasten die mee gaan naar afgelegen gebieden moeten bij mij dan ook een vragenlijstje van deze aard invullen zodat ik de medicijnkist voor vertrek kan aanvullen/aanpassen indien nodig (Uiteraard voorzien van een vertrouwelijkheidsverklaring plus een verplichting aan mijn kant om na aankomst in mijn thuishaven deze papieren te vernietigen).
Kijk naar het vaargebied, in de tropen heb je andere gevaren als in de poolgebieden. Ik noem bijvoorbeeld beten van tropische insecten, spinnen en slangen versus bevriezingsverschijnselen.
Als je alleen in de tropen blijft hoef je minder te focussen op onderkoeling en bevriezing, maar in de Poolgebieden komen geen dieren met giftige beten voor. Dus als je er niet komt kun je de "lokale" ziekten/verwondingen bestrijdingsmiddelen ook gewoon thuis laten.
Een uitgebreide medicijn/eerste hulp koffer kun je alleen maar via een gekwalificeerde arts samenstellen. Neem bijvoorbeeld alleen de morfine al. Die kun je niet kopen zonder recept, en wat te denken van een douane onderzoek aanboord? Er zijn landen waar je de rest van je leven in een vochtige kamer met een stalen deur mag doorbrengen als je zulke zware verdovende middelen met je mee neemt. Je hebt dus een brief van een doktor nodig die voorschrijft dat je dit aan boord mag hebben, bij voorkeur ook nog laten vertalen in de talen van de landen die je gaat bezoeken.
Dan heb je nog de grootte van je bemanning die een hoop bepaald. Als er een ongeluk gebeurt en meerdere personen raken gewond dan kun je wel eens heel snel door medicijnen heen zijn als je alleen een kist hebt die voor een solozeiler bedoeld is. Zo ook met besmettelijke zaken. Je kunt niet voorkomen dat deze zaken zich verspreiden.
Maar het gaat niet alleen om de kist zelf, want je kunt het nog zo uitgebreid maken als je wilt, maar als je niet weet wat er mee te doen, dan heb je er nog weinig aan. Dus boeken lezen als deze:http://www.dft.gov.uk/mca/mcga-seafarer_information/mcga-dqs_st_shs_seafarer_information-medical/mcga-dqs_st_shs_ships_capt_medical_guide.htm en naturijk veel herhalen.
Maak je ook bekend met de "dokters op afstand". Zo heeft bijvoorbeeld een afdeling van de KNRM een telefonisch consult. Dus als je sateliet telefoon of kortegolf radio hebt kun je hen bellen, en door middel van allerlei vragen helpen ze je een diagnose te stellen.
Maar niet alleen de KNRM heeft zulke "service", de RNLI, USCG en vele andere instanties hebben dergelijke diensten die een ieder kan bellen, ook als je geen ingezetenen bent van het betreffende land. Hoe je deze moet "bellen" is zeker onderdeel van je eerste hulp doos.
Je kunt inderdaad zo ver gaan als je zelf wilt, maar voor een reis in Europa heb je meer dan genoeg als je iemand 1, hooguit twee dagen in leven kunt houden. Voor een tochtje over de Atlantische oceaan zou ik zeggen dat je aan 3 tot 4 dagen voldoende hebt. Voor een tocht over de Pacific zit je eerder richting een week, en voor de Arctic ook zoiets.
Kortom, een kist word samengesteld aan de hand van je bemanning, je boot en je vaargebied. Een arts die zelf zeiler is (en ze zijn er genoeg) is de beste persoon om je te helpen met de samenstelling van de medicijn kist. En zoals gezegd: hulp heb je nodig want sommige belangrijke zaken mag je niet zomaar kopen, en al helemaal niet over de grens brengen zonder een brief van een gekwalificeerde arts.