Onderwerp: Frankrijk op reis 2016

Alweer het 2e jaar van mn wereldreis. De maand januari heb ik besteed om in Rio de Janeiro aan te komen. ( De boot had ik in augustus in de jachthaven van Mindelo op Kaap Verdie achtergelaten, en op 1e kerstdag ben ik daarnaartoe teruggevlogen ). Dat was een overgang naar zo’n 27 graden. De klusjes die ik te doen had, deden het zweet uit al m’n poriën komen. En m’n koelkast weigerde verdikkeme op te starten, zodat ik op weg gegaan zonder koeling. (Op die koelkast kom ik graag in een apart draadje terug.) Op 28 december ben ik de oceaan weer opgegaan, en na een non-stop route van 30 dagen later, dus in Rio.



Na een paar dagen kwam mijn vrouw aan. Precies op tijd om deze door een mug geprikte reiziger te verzorgen. Ik weet inmiddels precies wat het zika-virus inhoud . Het carnaval was aanstonds. En ik was op tijd weer hersteld om daar volop van te genieten. Het is in de verste verte niet voor te stellen hoe uitbundig hier carnaval gevierd wordt. Met voor ons als hoogtepunt, het bijwonen van de grote Parade met o.a. de winnaar van vorig jaar in de ‘Sambo-dromo’.



Wat wil een mens nog meer. Nou, een beetje minder schade tijdens m’n volgende traject bijvoorbeeld.
Want tot de evenaar ging het allemaal van een leien dakje. De tradewinds waren behoorlijk krachtig en vooral constant, zodat ik de zeilen amper beroerde, en toch meer dan 100 mijl per dag in de goeie richting voer.
De beruchte doldrums speelden me wel een beetje parten, maar langdurige windstiltes heb ik niet gehad. Het bleek vooral belangrijk de Inter-tropical convergentie zone goed in te schatten. Dat is het gebied rond de evenaar waar de windstiltes en grote verstoringen zich voordoen. Wonder boven wonder ben ik daar kennelijk op 26 graden west netjes langs gegaan.
Op deze (voor mij) eerste evenaar-oversteek heb ik traditiegetrouw een offer aan Neptunus gebracht in de vorm van een fles Pastis, maar kennelijk lust die dat helemaal niet . Ik kreeg de fles nog net niet teruggekieperd naar de boot, maar wel brak een dag later de mast-giek verbinding af. En nog een dag later brak de voorstag ( gelukkig heb ik er 2 zodat de mast rechtop bleef ).
Vissen bracht me voor de evenaar al geen geluk, na de evenaar heb ik er maar vanaf gezien.
Een paar keer had ik mooi beet, bijv. deze tonijn, maar bij binnenhalen ging het fout. Ach,wat moet ik in mijn eentje ook met 15 kg tonijn aan boord, en hetzelfde gold voor een grote baracuda. Maar inmiddels weet ik dat ik gewapend moet zijn met een lange stok met een ‘ijspik’ eraan, waarmee ik de vis net achter de kieuw aan kan slaan . Zo hoor je een zware vis kennelijk binnen te halen .



Gelukkig heb ik ook m’n groentetuintje aan boord. Daar wil ik wel wat uitgebreider over vertellen: Het is een uiterst eenvoudig kweekkastje, waarin je een mengsel van zaadjes strooit die kiemplantjes opleveren. Simpelweg 3 à 4 dagen water geven en voila, de kiemplantjes zijn groot genoeg om gegeten te worden. Die kiemplantjes zijn super groentevervangers, maar als je in de melange ook quinoa, tauge of sarrasin meestrooit, tevens geschikt als vleesvervanger. Het zit echt boordevol met alle stoffen die je nodig hebt. En het smaakt nog lekker ook!
Vwb water geven, 2 keer per dag krijgen ze een liter water, dat water vang ik weer op, en gebruik ik opnieuw. Alleen de laatste keer water geven voordat ik ze eet, ververs ik het water. Zo kosten de kiemplantjes dus 1 liter water per 2 dagen ( Om de dag is er een oogst, want ik werk met 2 kiembakjes).



En dan hoef je dus niet persé te vissen.
Oh, ja en ik moet natuurlijk ook vertellen over het kastje van Chris ( Roozeboos ). In andere draadjes is daar al het een en ander over gesproken, maar volledigheidshalve:
Ik heb een skywave terminal ( zo’n klein bolletje die met de inmarsat satellieten kan communiceren ) die ieder uur m’n positie doorgeeft, en die dan vervolgens op de website gepind wordt ( de website is niet openbaar, maar als je m wil zien, moet je even een pb sturen ).
Via dat bolletje kan ook data verstuurd worden. En om een lang verhaal kort te maken: Ik kan nu op de boot ook vanaf de volle oceaan emailen en weerberichten opvragen. Deze reis was de praktijktest.
Ofschoon het nog niet helemaal vlekkeloos werkt, heb ik wel alle dagen ge-emailed en gribfiles opgevraagd. Dus praktijktest geslaagd, met wat verbeteringen die op dit moment aangebracht worden.
Goed, na over van alles rondom de reis verteld te hebben, kom ik eindelijk toe aan het waar het om ging, het zeilen:

Van dag 1 tot en met 10 kan ik kort zijn. Met 2 vingers in m’n neus ( zoals de fransen zeggen ).
De eerste 4 dagen bijna alleen maar 3 keer gereefd gevaren, halve wind tot ruime wind. Niet dat het echt stormde, maar met zo’n 25 knopen wind, is het gewoon comfortabeler om flink te reven, waarbij de snelheid netjes boven de 4 knopen lag. Vervolgens ben ik via ruime wind naar voor de wind gegaan en tot 5 graden voor de evenaar heb ik praktisch alles voor de wind gevaren, met de genua uitgeboomd en het grootzeil mbv een bulletalie vast. Af en toe is een rif, en dat was het dan. De paar dagen tot de evenaar was het wisselend, aan de wind tot ruime wind, maar slechts een licht briesje van 5 tot 10 knopen.
Vanaf net na de evenaar moest ik met mijn fokken gaan werken, omdat de genua vanwege de kapotte voorstag niet meer uitgerold kon worden. In eerste instantie was het wisselend aan de wind tot halve wind, met zo’ n 10 tot max 25 knopen. Daarna kreeg ik tot aan Rio alle mogelijke winden, en een paar slaapverwekkende windstiltes. De voorsprong van 3 dagen op het reisschema, had ik bij aankomst in Rio weer volledig verspeeld. Nog maar eens te meer een les om je nooit voortijdig rijk te rekenen. En dan had ik nog wel gedeeltelijk de stroming van ca. 1 knoop mee.
De compasafwijking is hier enorm: zo’n 24 graden. Gek genoeg wordt die op m’n Garmin GPS152 niet gecorrigeerd, en op m’n AIS radar wel?
De laatste 4 dagen van de reis had ik regen. En niet zo’n klein beetje ook. Het helpt me overstag. Na 8 jaar zonder gedaan te hebben, laat ik op dit moment in Rio een buiskap op de boot monteren. Nou ja, een kleintje die precies over de kajuitingang heen komt, en de boel droog houdt met in en uitstappen. Daarnaast kan ik straks droog de uitkijk houden. Op weg naar Kaap Hoorn lijkt me dat geen overbodige luxe.

Maar voorlopig nog een maand in Rio en omstreken. Het is een heerlijke stad, die nu de carnaval zo goed als afgelopen is, weer in haar normale doen komt. Ofschoon de voorbereiding op de Olympische Spelen duidelijk merkbaar is. Er wordt echt aan alle kanten gewerkt om de stad straks op haar allermooist te hebben tijdens de spelen. Onze vouwfietsen bewijzen hun nut. We liggen pal bij het oude centrum, maar de afstanden zijn hier fors.
De criminaliteit is ook fors. Al 2 keer was ik bijna slachtoffer. Een fietsendief werd door een oplettende supermarkt-bewaker staande gehouden. Een knaap die mn mobiel gepikt had heb ik zelf tegen de grond kunnen werken.
Inmiddels heb ik de juiste mensen gevonden om de reparatie aan verstaging en giek uit te kunnen voeren.
Blijft over om een poosje heerlijk als toeristen Rio en omstreken te verkennen, zoals de Copacabana:




En dit standbeeld natuurlijk:





Frank. ( mijn reacties kunnen even duren )

Nou Frank, avonturen genoeg!
Rio is idd goed uitkijken en neem maar geen enkel risico met de straatrovers!
Lig je in de baai bij Marina de Gloria (onder Sugar Loft?)

Je schrijft het alsof het niks was maar je bent toch maar even de oceaan overgestoken in je eentje! Heel tof om te lezen. Goed om te weten dat Pastis niet werkt. Kun je iets delen over hoe oud je verstaging was, wanneer er voor het laatst naar gekeken is etc?

Een giek-mast verbinding die het begeeft heb ik ook al vaker gelezen. Dat zou toch ergens tegen moeten kunnen zou je denken.

Veel plezier in Rio!

Wat een belevenissen! Die herinnering neem je de rest van je leven mee.

Dus ondanks wat pech momenten toch veilig aan de overkant gekomen, gefeliciteerd.

Ben zelf, lang geleden, meerdere keren in Rio geweest en zou er best nog wel eens willen ronddolen.
Het is een mooie stad maar inderdaad, ook toen al was het goed uit je doppen kijken op straat en - vooral in het donker -liever niet in je eentje op stap gaan.
Afhankelijk van in welk gedeelte van de haven we lagen, gingen we 's nachts nooit lopend maar met een taxi aanboord.

Trouwens wel mooi dat je er op tijd voor het carnaval was.

Mooi om weer een update te lezen, dank!

Nou Frank dat heb je mooi gedaan, mn petje af hoor. Wacht met spanning op je volgende verslag
Ook ben ik benieuwd naar de crime-rate op dit moment, in voorbereidingen van mij wordt Brasil afgeraden wat merk jij daar?

Mooi verhaal Frank en fijn dat het zo goed verlopen is!

Mooi hoor! Goed om te lezen!

Mooi verhaal Frank, Geniet er van!

Zeker mooi verhaal! En een nog mooiere prestatie!

Geweldig die kiemplantjes, lijkt me ook goed voor de moraal. Zeker als het vissen niet lukt.

Dit zijn heerlijke verhalen Frank, gaat er in als koek. Veel succes en vooral plezier nog.

Wat een gaaf verhaal zeg !

Bedankt voor alle leuke reacties. Het is goed vertoeven in 'marina da Gloria'. Inmiddels heb ik een nieuwe voorstag die nu 8mm is ipv de oorspronkelijke 6mm. Dankzij handgemaakte terminals is deze prima passend, en nu maar hopen dat deze heel blijft ☺. Ook de mast-giekverbinding heb ik vervangen voor een veel steviger exemplaar. De mensen zijn hier super behulpzaam. De prijzen meer dan correct. Tenminste zolang je Braziliaanse produkten gebruikt, want op alle import wordt 100% extra belasting geheven.
Met grote regelmaat worden we door de lokale bevolking op de enorme criminaliteit gewezen. Toch kunnen we ons prima bewegen. Alleen hartje nacht op de fiets terug naar de boot doen we maar niet meer, ofschoon we 2x laat in de nacht probleemloos terug zijn gefietst.
Dankzij ErikSnel mogen jullie voortaan ook updates vanaf de boot verwachten als ik op de oceaan zit! Maar eerst gaan we nog 2 weekjes de toerist uithangen.
Frank.

frankrijk schreef :
Zelf inblikken? 2 euro per blikje a 100 gram tonijn = 2 euro! dus dat maakt 300 euro!

Prachtig verhaal. Je stapt , in het verhaal, ook makkelijk over de tegenslagen heen. Wanneer knapte de voorstag en hoe heb je gehandeld?
Mooi ook die kiembakjes. Heel veel goede en veilige mijlen toegewenst. En niks meer in zee gooien

Vandaag een update van Frank ontvangen, verzonden vanaf de boot met SSB:

Live vanaf de boot, positie s 25 38 w 43 46 is, met snelheid 2,5 knopen, richting 210 grd.

Na 6 weken heb ik me losgerukt van de heerlijke stad Rio de Janeiro, en de gemaakte vrienden, om de 1000 zeemijlen te overbruggen naar Uruguay, Punta del Este. Dat weggaan had nog wel wat voeten in de aarde, of beter ´schroefas in de begroeiing´. In de 6 weken dat de boot stilgelegen heeft, hadden zich zoveel schelpdieren op de boot vastgezet, dat er van varen geen sprake was. De schroefas draaide niet eens meer rond! Eigenlijk had ik gepland onderweg in een windstilte die klus te doen, vanwege het ontzettend gore water in de haven. Maar goed, mn wetsuit aan, inclusief capuchon, schoenen en handschoenen, een keer diep ademhalen, en aan t werk. Een goed uur later was de ergste aangroei eraf. Klaar genoeg om uit te varen.
Nou, daar had ik nog wel een paar dagen mee kunnen wachten . Van de ene windstilte val ik in de volgende, tel daar tegenwind en tegenstroom bij op, en je begrijpt dat ik met de snelheid van een zeeslak vooruit ga.
Natuurlijk had ik vooraf de weersverwachting bekeken, en ik wist al dat ik wat verder naar buiten moest om wind te houden. Helaas ligt daar een barrière aan booreilanden, en bij de poging die ik waagde om daar net achterlangs te gaan, werd ik tegengehouden door een visfabriek, bestaande uit een 2 tal boten die enkele kilometers uit elkaar varen, met daar tussen in stalen netten. De verlichting op deze boten doet denken aan een wegomlegging, met knipperende lampen die aan duidelijkheid niets te wensen over laten. Omdat ik achterlangs al mn gewonnen hoogte op moest geven, ben ik maar weer overstag gegaan en vaar ik aan de binnenkant van de booreilanden.
Ach, het leven is goed aan boord. De zon schijnt, er zijn nog wat ongelezen boeken, er is genoeg te eten en te drinken, ik kom mn tijd wel door.
Zodra ik in Uruguay aangekomen ben ( of eerder ) laat ik natuurlijk weer van me horen ( Inmiddels ben ik 4 dagen onderweg, en met mn huidige snelheid over een dag of 16 in Uruguay, of als de wind terugkomt wat sneller ).

niet met SSB hoor, met startracking kastje en inmarsat module ...

Ahh, en ik had nog wel zo'n romantisch beeld

Maar wel gaaf dat Frank ons zo op de hoogte kan houden!

Weer een update van Frank vanaf de oceaan:

Wat een avontuur! Het begon gisterenavond. De wind komt vanuit NE. en neemt toe tot stormkracht. Om 4h00Z ( 00h00 LT ) waait het ca. 30 knopen. Ondanks drie keer gereefd grootzeil en genua blijf ik boven de 6 knopen, ruime wind, varen op koers 240. De windvaan kan het prima aan. De deining is inmiddels 2 a 3 m, dat is niet schokbarend, maar met deze snelheid is het comfort binnen ver te zoeken, waardoor van slapen niet veel komt.Om ca. 9h30Z (6h30 LT) begint het stevig te regenen, en zoals zo vaak, begint de wind daarbij te draaien. Die is nu SW, tegenwind dus, want dat is precies waar ik heen moet. Stevig aangelijnd ga ik naar buiten. Het spookt. De wind is fors boven de 30 knopen, en ik moet aan de wind gaan varen. De boot klappert op de deining, en ik klapper mee. Dit is echt het heftigste weer sinds lange tijd. Het lukt me maar niet om de boot goed aan de wind te krijgen. Even twijfel ik of dit het moment is om de ´Jordan Serie Drogues´ uit te werpen. Maar nee, zolang het kan wil ik blijven zeilen. Ik zet de motor erbij en gebruik die samen met de autopilot als extra paar handen. Nu is het een makkie. Na 10 minuten mag de motor weer uit. De windvaan is ingesteld op de nieuwe aan de windse koers van 270 graden en ik ga: klapperend slapen! Als ik 2 uur later wakker wordt is de ergste storm geluwd, de wind is wat gedraaid en de boot ligt haast op 240 graden.
Nog een kleine 400 nm naar Uruguay.
Frank

Vrijdagmiddag aangekomen in Punta del Este Uruguay, na 14 dagen 'avontuurlijk' zeilen. Maar de boot is heel gebleven, waar ik echt heel blij mee ben, want dat na de oversteek over de atl. oceaan wel anders. Nog zo'n 500 mijl varen naar Argentinie, Bahia Blanca, waar de boot uit het water gaat, en zn baasje een paar maanden rust neemt. Eerst echter 4 weken Uruguay verkennen. Zodra de boot de kant op gaat schrijf ik een uitgebreid verslag over mn belevenissen.

Allemaal een zalig pasen!
Frank

Goed om weer wat van je te vernemen. Dank daarvoor en een aangenaam verblijf toegewenst.
Prettige paasdagen!