Ook nachtzeilen, alhoewel...
Ik heb twee seizoenen op de Leie verbracht, toen een heel rustige rivier die door landelijk Vlaanderen kronkelde. Prachtig landschap. Ik was ons bootje aan het restaureren, gewoon tijdens het varen door. Tussen de “ringvaart” en de autostrade brug was een mooi stuk waar ik zelfs kon zeilen. Nou ja, zeilen, de rivier kronkelt er zo erg dat je het ene moment voor de wind vaart en het volgende tegen.
Ik was toen vrijgezel en bracht graag dames aan boord voor een nachtelijk drijftochtje. Ik had enkel petroleumverlichting, Binnen was de boot reeds een klein poppehuisje, toen kon ik nog niet eens water koken maar ik wist wat lekker is en waar je het kon bestellen. Gegarandeerd succes. Je weet wel.
Een keer ontzettend geschrokken, een grote uil (denk een meter spanwijdte) dook in het donker naar m´n kop, je ziet of hoort die dingen niet aankomen, ziet hem pas als hij anderhalve meter bij je vandaan is. Schrikken. Wat die vogel wou begrijp ik niet, ik had toen nog veel haar, misschien wou hij nestvulling.
Heb er ook een keer de staalkabel van het veerpontje uitgevaren. Denk het veerpontje van Drongen, dat werd aan een opgespannen kabel heen en weer gebracht, kwam er een groot schip (de Flandria excursieboten) liet de veerman de kabel op de bodem van de rivier zakken, dan kon ik met mijn 1,5 m diepe kiel er ook overheen. Die keer was ik met gestreken mast op de motor onderweg, de veerman had voor de nacht zijn kabel laten zakken zodat de vele motorjachtjes er over konden. De kabel lag echter niet op de bodem, ik bleef met de as van het roer aan die kabel haken. Onze 8 ton kreeg een opduvel, later bleek dat de eeuwenoude arduinen zeskante paal die ruim 2 meter in de grond zat gewoon uit de grond was getrokken. De dag nadien heb ik samen met de veerman die pilaar weer in de grond gezet.