Het incident in Australië terzijde gelaten wil ik toch een opmerking maken.
Zoals blijkt uit draadje “
www.zeilersforum.nl/index.php/...248-goed-zeemanschap “Is niet iedereen met een pet op kundig wat betreft zeilen en zeemanschap.
Op onze reis zijn we reeds enkele keren in conflict gekomen met Coastguard, havenpolitie en andere beroeps uniformdragers.
De meeste van die gasten, zeker in zuiderse landen krijgen hun baantje via de kruiwagen.
Weten echt niks maar dan ook echt niks van zee en varen.
Twee jaar terug lag ik in Monemvasia zuid haventje. Het was er de hel, veel jachten aan de buitenmuur hadden grote problemen omdat de grond daar in feite een rotsplateau is. Ankers hielden niet. ( Mediterraan afmeren ) Alle zeilers waren de hele dag samen in de weer om alle jachten veilig te krijgen en houden. Heb die dag beslist 5 hulpankers tegen windje 8 roeiend uitgebracht. Ik heb een vaste bijboot die goed roeit, pogingen met opblaasboten en motortjes lukten niet.
Ligt alles veilig, komt een charterjacht dat wil aanmeren. Allen slaat de schrik om het hart, dat word schroot. De charteraars maken fout na fout, komen langszij tegen de boegen van een drietal afgemeerde jachten. Grote schade, uiteindelijk lukt het ons allen het jacht veilig tegen de kop van de dijk af te meren. Boegrelingen verbogen, verlichting verbrijzeld, roer onbruikbaar, grote schade aan polyester. Behalve de “Baba” huilt de hele bemanning.
Liggen ze eindelijk veilig vast, komt een Coastguard piefje dat de reddingsboot bewaakt doodleuk vertellen dat ze daar niet mogen liggen want het is de ingang.
Een tiental ( Meest Franse ) zeilers hebben het jongetje in prachtig uniform dan eens nogal ruw uitgelegd hoe het zat.
De Russische charteraars mochten blijven. De dag daarop werd door een technieker van de chartermaatschappij het roerwerk hersteld en moesten de arme sloebers alsnog weg. Naar binnen was onmogelijk met die wind, ze moesten naar buiten. Golven van drie meter. Ongeacht door enige kennis zijn ze ook afgevaren. Ik was liever in de gevangenis terecht gekomen als in die zee afvaren.
Dat ook redders grof volk is hoeft niet te worden gezegd.
Een voorbeeld.
We komen aan in Rhodos. Hadden een zeer enerverende vaart achter de rug. De gebruikelijke NW 6 in de rug en de beruchte 3 knopen tij van de Rhodos strait tegen. Moet ik meer zeggen ? Ronden de NO tip van Rhodos eiland, dan word de zee rustig, de wind niet. Ik wilde helemaal achterin de commerciële haven ( Vlakbij het werfje ) ankeren. Uiteraard onder zeil. Reeds in de enorme buitenhaven ga ik de boom uit de kluiver halen en de laat de fok vallen. Terwijl ik de fok aan de reling bindsel roept m´n vrouw dat ik moet oppassen. Ik kijk om me heen en zie de SAR reddingsboot met max. snelheid op ons afkomen. Ons bootje zeilt onder stuurautomaat, ik houd me met twee armen vast aan het voorstag en de fokkeboom, dan passeert dat sleepboot grote kreng ons op enkele meter voor de boeg. Wij varen onder kluiver, groot en druil nog zes knoop en bonken zo in hun hekgolf. Blauw water tot tegen de mast. Ikke even onder water. Het voorluik is dicht maar niet vergrendeld. Door de onderdruk ( ¾ meter water op het voordek ) opent het zich en een enorme zwalp zeewater gulpt naar binnen. De meeste van m´n boeken doordrenkt, net zo nat is de op maat gemaakte zeer dure matras van onze dubbele kooi.
Terwijl de boot uit de golf opduikt zie ik enkele geüniformeerde macho´s staan lachen.
Had m´n vrouw niet geroepen was ik overboord gegaan. Die klojo´s hebben koers gewijzigd om eens lol te hebben. M´n vrouw had de zeilen nooit bijtijds kunnen strijken om een stranding te vermijden. Ik heb geankerd, ben zonder een woord in de dingy aan land geroeid en heb een snelwandeling ingelegd naar hun afmeerstation in de Mandraki haven.
Toen ik er aankwam was ik zo mogelijk nog woedender, heb geëist dat de “Captan” naar beneden kwam en me aanhoorde. Op 10 meter afstand heb je terrassen vol toeristen. Captan weigerde eerst te verschijnen, na een kwartuurtje van mijn zéér luide schreeuwen kwam hij toch en vertelde de smoes dat ze een gewonde aan boord hadden toen ze mij voorbijvoeren. Die smoes heb ik overigens eerder gehoord van een Turkse Coastguard boot captan die met 30+ knopen en enorme golven de haven van Fethiye invoer.
Officiële actie ondernemen tegen zo'n zuiderse macho *** kun je vergeten, ik heb dan een paar dagen lopen broeden op een manier om die *** z´n auto vol water te zetten maar het vrouwtje en veranderend weer hebben me dan laten afvaren zonder weerwraak.
Man, ik kan nog uren vertellen.
