H700 schreef :
Maar het gaat mij om het begrip compenseren in deze discussie.
Als we gebied A verrommelen, maken we van gebied B natuur.
Met andere woorden, de skyline van Almere verdoezelen we met wat opgespoten zandbanken?
Ondertussen gaan we stevig door met het bouwen van allerlei. De conclusie kan ook zijn dat we in dit land te veel van alles willen.
Die skyline van Almere is er. Daar valt niks meer aan te veranderen.
Dat ik geen bezwaar heb tegen het 'aankleden' van de oevers van het Markermeer betekent niet dat ik voorstander ben van nog eens een miljoen woningen bouwen.
Een hele grote luchthaven, een gigantische randstad, linten langs de weg met Ikea´s, polders vol industrie en mega-datacentra en misschien wel 20 miljoen mensen daartussen.
Dit dan gecombineerd met compensatie natuur.
Natuur die we in gebied A om zeep hebben geholpen en in gebied B dan maar weer creëren.
In dat compensatie-idee geloof ik ook niet.
Ik denk dat we allemaal een beetje moeten inschikken. Eventueel met minder genoegen moeten nemen, of verkassen naar verre buitengewesten. Het is niet vanzelfsprekend dat iedereen een huis met drie verdiepingen en 150 m2 grond erbij moet bewonen. De vraag van dit moment is ten dele een luxe-vraag. De woningvraag moet worden opgelost binnen de contouren van de bestaande steden en dorpen en met het vullen van de gaten en het hergebruik van bestaande locaties kan dat ook. De winstmarges van ontwikkelaars en aannemers komen dan misschien wat lager te liggen, maar daar moeten ze dan maar aan wennen.
Dit land zit vol met wethouders Hekking (voor de oudere kijkertjes) die van dit land een enorme puinbak maken. Dat is de kern van het probleem.
Ooit lag er een plan om voor de kust van Zuid en Noordholland een soort waddengebied aan te leggen. Een ideale buffer tegen stijgend water.
Daar zou ik mij nog wel in kunnen vinden.
Maar laat het Markermeer met rust.
De Hekking's van deze wereld krijgen inderdaad veel te veel de ruimte, als het aan de politiek ligt. Het verschuiving van de beslissingsbevoegheid met betrekking tot de ruimtelijke ordening van landelijke en provinciale overheden naar de gemeenten is een serieuze denkfout. Dat is een politieke kwestie. Het idee komt vooral uit een bepaalde hoek.
En het ergste is: als er vandaag nieuwe verkiezingen zouden komen, dan krijgen dat soort ideeën alleen maar meer wind in de zeilen.
Nederland vecht in zekere zin tegen zichzelf. Tegen de eigen kortzichtigheid, tegen het eigen materialisme en tegen het eigen gebrek aan gemeenschapszin. Nederland graaft z'n eigen graf onder aanvoering van kabinetten zonder visie. Kabinetten die op de winkel passen en ondertussen de markt z'n gang laten gaan.
Maar dit alles betekent niet dat je de oevers van het Markermeer niet een stuk aantrekkelijker kunt maken. Dat moet worden losgekoppeld van het idee dat het compensatie is voor verlies elders.